Διαβάζεται σε 2′- Ηλικιακό κοινό: 5+ (target 5-7) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
Μια μέρα μέσα στο λοκντάουν αποφάσισα να μπω στο δωμάτιο της Άλκης, της μαμάς μου, όπου έμενε όταν ερχόταν κάθε χειμώνα να μας επισκεφτεί στις Βρυξέλλες- εμένα και τα παιδιά μου, την Άννα και τον Αντουάν- και στο οποίο έγραψε τα περισσότερα από τα τελευταία της βιβλία.
Ειρήνη Σεβαστίκογλου, κόρη της Άλκης Ζέη
Το συρτάρι της Άλκης Ζέη είναι βαθύ. Τρία και πλέον χρόνια μετά, εξακολουθεί να αναβλύζει ιστορίες.
Περί τίνος πρόκειται
“Άχρηστος Πόκεμον”, αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις που άκουσε ένας μικρός Πόκεμον όταν ένα αγόρι άνοιξε το πλαστικό πακετάκι που του χάρισαν στα γενέθλιά του. Είναι συνηθισμένος, τον έχουνε όλοι, ούτε για ανταλλαγή δεν κάνει. Τον άφησε στο τραπέζι, μαζί με άλλα παιχνίδια. Στο κουκλόσπιτο, παραπέρα, μια Μπάρμπι με ξανθά μαλλιά, τούλινο φόρεμα και δίχως το δεξί της χέρι, μάγεψε τον άχρηστο Πόκεμον. Λίγο μετά, από χέρια παιδικά, βρέθηκαν κι οι δυο στο καλάθι των αχρήστων. Η μόδα του περνάει. Μια κούκλα με μίνι πήρε τη θέση της. Και τα Πόκεμον, φεύγουν σιγά σιγά. Έρχονται οι Γιούγκιοι.
Το ταξίδι τους από τα σκουπίδια μέχρι έναν βρώμικο υπόνομο είναι δύσκολο, γεμάτο απογοητεύσεις. Ώσπου μια πετονιά θα τους τραβήξει μέσα από τον υπόνομο. Υπάρχει ελπίδα τελικά να σωθούν από την ασημαντότητα και τα σκουπίδια;
Εστιάζοντας
Η κόρη της Άλκης Ζέη βρίσκει στο δωμάτιο της μητέρας της στο σπίτι της στις Βρυξέλλες, ένα παλιό τετράδιο του γιου της, Αντουάν, με μια ιστορία που η γιαγιά Άλκη του είχε αφιερώσει υπογράφοντάς το ως Κούλι (χαϊδευτικό της Α. Ζέη από τα παιδικά της χρόνια) Άντερσεν (εκ του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν).
Οι μολυβένιοι στρατιώτες έγιναν Πόκεμον, η μπαλαρίνα έγινε Μπάρμπι, η αναπηρία πήγε στο χέρι αυτής της ξανθιάς κούκλας, το χάρτινο καραβάκι έγινε παπούτσι και η Άλκη Ζέη επαναφηγείται την περίφημη ιστορία (Den standhaftige tinsoldat) του Χ. Κ. Άντερσεν με τρόπο περιπαικτικό αλλά και υπαινικτικό προς παραμέτρους της σύγχρονης ζωής. Υλισμός, καταναλωτισμός, εύκολη ανία και κορεσμός, εξίσωση της αναπηρίας με αχρηστία, η διαφορετικότητα, η παρέλαση των ρευμάτων της μόδας που περιθωριοποιούν γρήγορα κάποια προηγούμενη, η χρηστικότητα κάποιων αντικειμένων και η οπτική μας περί αχρήστων και συνηθισμένων.
Με βάρκα ένα παπούτσι ο άχρηστος Πόκεμον δραπετεύει με την Μπάρμπι για τον υπόνομο όπου θα θεωρηθεί εν νέου άχρηστος και περιττός, βρίσκοντας ένα -προσωρινό ίσως- άδοξο τέλος ως προς τις τρέχουσες επιθυμίες του.
Η εικονογράφηση της Φωτεινής Τίκκου, με έντονη παλέτα, έχει επιρροές από τον κόσμο των Πόκεμον με τις βασικές γραμμές και επιλογές ανατομίας και αισθητικής τους, και των φωτεινών, ξανθών, ελκυστικών, δυτικής ομορφιάς και μοντέρνας σιλουέτας Μπάρμπι και τις μεγάλες μορφές της ποπ-αρτ.
Για αναγνώστες από 5 περίπου ετών.
Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
TAYTOTHTA | |
---|---|
Τίτλος: | Με βάρκα ένα παπούτσι |
Συγγραφέας: | |
Εικονογράφος: | |
Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, Νοέμβριος 2023 |
Προσαρμογή εξωφύλλου: | Δήμητρα Μηλιώρη |
Διόρθωση: | Θοδωρής Τσώλης |
Σελίδες: | 40 |
Μέγεθος: | 21,5 X 28,5 |
ISBN: | 978-618-03-3665-8 |