Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 3,5+ (target 4-7) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
Μαμά, μη φύγεις ώσπου να έρθουν τα όνειρα.
Το πρώτο βιβλίο της Μαρίας Παπαγιάννη από το μακρινό 2001, σηματοδοτεί μια σπουδαία συγγραφική πορεία.
Περί τίνος πρόκειται
Όταν έρχεται η ώρα της καληνύχτας, η Ματίνα, ένα χαρούμενο κορίτσι, δεν… θέλει, γιατί φοβάται τη νύχτα και το σκοτάδι. Και κάπως έτσι, ανακαλύπτει κάθε βράδυ καινούργιους τρόπους να καθυστερεί να πάει στο κρεβάτι της. Πίνει αργά το γάλα της, πλένει αργά τα δόντια της, ξεντύνεται αργά και βάζει ακόμα πιο αργά τις πιτζάμες της. Ύστερα αγκαλιάζει τη μαμά της και της ζητάει παραμύθια. Πολλά παραμύθια, για να αργήσει να κλείσει το φως.
– Κοιμήσου, μωρό μου.
– Δε νυστάζω ακόμα, μαμά.
Είναι πολύ νύχτα. Πάει για ύπνο και η Κοκκινοσκουφίτσα τώρα. Και η Χιονάτη, που χασμουριέται. Και η Σταχτοπούτα, και ο Πινόκιο, και η Τοσοδούλα.
– Μαμά, τα όνειρα φοβούνται το φως;
– Όχι, αλλά προτιμούν το σκοτάδι.
– Κλείσε τότε το φως, μαμά.
Η μικρούλα Ματίνα μηχανεύεται χίλιους τρόπους για να κερδίσει λίγο ακόμα χρόνο πριν την τελευταία καληνύχτα. Η μαμά της, με αγάπη και τρυφερότητα, θα προσπαθήσει να διαλύσει τους φόβους της Ματίνας για το σκοτάδι και να της δείξει τον δρόμο για τον κόσμο των ονείρων. Συνταξιδιώτες τους όλοι οι ήρωες των κλασικών παραμυθιών –η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Χιονάτη, ο Πινόκιο–, που κι αυτοί κάθε νύχτα κοιμούνται κι ονειρεύονται.
Εστιάζοντας
Είναι από τις ελάχιστες φορές που μεγάλα διαλογικά μέρη (στο δεύτερο μισό του βιβλίου) είναι τόσο πετυχημένα, τόσο μετρημένα και έχουν πραγματικό λόγο ύπαρξης, καθώς μέσω αυτών προχωρά η πλοκή της ιστορίας, που δεν είναι άλλη από τον συναισθηματικό και ψυχικό δεσμό παιδιού και μητέρας. Ένας δεσμός που δεν εκπορεύεται από τον αρχετυπικό φόβο του σκοταδιού και της νύχτας, αυτός είναι άλλωστε το ορμητήριο σχεδόν όλων των παιδιών για διάφορες διακλαδώσεις της συμπεριφοράς τους, αλλά από τη μοναδική αυτή σχέση μάνας και κόρης, καθώς φτάνει στο κρεβάτι του ύπνου και τα παραμύθια γίνονται ένα ανάχωμα στον ερχομό του ύπνου που σημαίνει σβηστά φώτα. Μα σημαίνει κάτι πολύ παραπάνω. Σημαίνει χρόνος μαζί και ιστορίες και ταξίδια και επαφή.
Αυτή η σωματική επαφή την ώρα της ανάγνωσης παραμυθιών, έχει υποστηριχθεί από δεκάδες μελέτες, ενώ η στιγμή αυτή θεωρείται από τις πολυτιμότερες ρουτίνες της ημέρας. Όχι για να σπείρει την αγάπη για το βιβλίο και τις ιστορίες μόνο, αλλά για τη συναισθηματική ισορροπία και το μοίρασμα που κομίζει μεταξύ των υποκειμένων που τη βιώνουν.
Η τρυφερότητα των λέξεων της συγγραφέα δείχνει μια δημιουργό έτοιμη από καιρό να κάνει το ντεμπούτο της, κάπου 23 χρόνια πριν. Ο ρεαλισμός των στιγμών μητέρας και παιδιού, οι στιγμές αυτές που όσοι έζησαν ή ζουν με έστω ένα παιδί στα πόδια τους τις ξέρουν καλά, η αγάπη στα λόγια της μητέρας καθώς με αυτά μεγαλώνει το παιδί της, τη συναισθηματική του νοημοσύνη και αντίληψη, τόσο υποτιμημένες μπροστά στις άλλες επιδόσεις.
Κοιτάζοντας εκείνες τις πρώτες δουλειές της Ντανιέλας Σταματιάδη, τόσο πρωτόλειες, τόσο ερασιτεχνικές, διαπιστώνω πόσο πολύ δούλεψε, πόσο πολύ εξελίχθηκε, φτάνοντας να γίνει μία από τις καλύτερες εικονογράφους της Ευρώπης, με στυλ απαράμιλλο και καλαισθησία.
Για αναγνώστες από 3,5-4 περίπου ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Καληνύχτα, μαμά |
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφος: | |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Μάιος 2024 |
| Διορθώσεις: | Θανάσης Κοκολόγος |
| Υπεύθυνη έκδοσης: | Φαίη Κολοκυθά |
| Σελίδες: | 24 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 29
|
| ISBN: | 978-618-07-0684-0 |
