Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 12+ (target 13-18) – Γνώσεων
Λεξ.: συν-αίνεση- αίνος=ύμνος, έπαινος (αινέω=δοξάζω, επαινώ)- συναινώ-συγκατατίθεμαι, συγκατανεύω
Η σεξουαλική παρενόχληση, η βία, ο εξαναγκασμός σε συνεύρεση, η βία δεν είναι όψιμο φρούτο. Υπήρχαν πάντοτε και μάλιστα ακόμα πιο βάρβαρα και μαζικά. Τα κινήματα, η χειραφέτηση της γυναίκας, οι χιλιάδες φωνές, η τέχνη, η διάδοση της πληροφορίας, τα social media, όλα συνέτειναν στον περιορισμό του φαινομένου αλλά και την ταχύτερη μετάδοση συμβάντων που ξεσηκώνουν τους ανθρώπους σε πολλά μέρη της γης.
Στην Ελλάδα, με εκκίνηση τη δημοσιοποίηση από την Ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου είχαμε μια αλυσίδα αποκαλύψεων για γεγονότα, τα περισσότερα εκ των οποίων περιστράφηκαν γύρω από την συναίνεση. Άνοιξε μια μεγάλη κουβέντα. Τι είναι συναίνεση; Πότε υπάρχει συναίνεση; Είναι πάντα το όχι… όχι; Η σιωπή είναι συναίνεση; Και ούτω καθεξής. Ακούστηκαν πολλά. Ακούσαμε πολλές ανοησίες. Πραγματικά πολλές και από πολλούς. Κι αυτό απέδειξε ότι η παιδεία, η κουλτούρα γύρω από το θέμα χάσκει σοβαρά. Σε σχολεία, οικογένειες, ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα το θέμα χάσκει σημαντικά.
Χάρηκα πολύ όταν είδα την κυκλοφορία αυτού του βιβλίου που έφεραν ακαριαία στην Ελλάδα οι Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Ο σύμβουλος και εκπαιδευτής σεξουαλικών και διαπροσωπικών σχέσεων Justin Hancock φτιάχνει κάτι εύρυθμο, διεισδυτικό, λεπτομερές, μη ακαδημαϊκό, ξεκάθαρα μη ευθύγραμμο γιατί στο σημάδι του έχει τους εφήβους και τους νέους, αυτούς που θα πουν τα αυριανά όχι και θα φτιάξουν τις μελλοντικές συναινέσεις ή αρνήσεις.
Το όχι σημαίνει πάντα όχι και η απουσία του όχι δεν ισοδυναμεί με ναι, λέει ήδη από την αρχή εμφατικά ο Hancock. Μέσα από ένα υπερλεπτομερές παράδειγμα με… πίτσα , ο συγγραφέας ξεκαθαρίζει το ζήτημα της επιλογής, ακόμα και ασήμαντων πραγμάτων. Η επιλογή θέλει εξάσκηση και όσο εξασκείσαι μαθαίνεις να επιλέγεις αυτό που πραγματικά θέλεις. Με τέτοιους απλούς τρόπους ο Hancock διεγείρει το ενδιαφέρον των αναγνωστών και οδηγεί βήμα βήμα την προσοχή και τη γνώση τους όλο και ψηλότερα.
Κεφάλαιο 2, αυτενέργεια. Να αποφασίζεις, να επιλέγεις μόνος σου, με δικά σου κριτήρια, ενεργητικά και όχι ως αποτέλεσμα της παθητικότητάς σου. Και αυτοφροντίδα, που σημαίνει να ακούς το σώμα σου, να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες και επιθυμίες σου. Και αφού έχουμε μπει για τα καλά στο πώς θα είμαστε συναινετικοί με τον εαυτό μας, αρχίζουμε να μπαίνουμε πιο βαθιά, όταν εμπλέκονται άλλοι στη ζωή μας. Σιγά σιγά μαθαίνουμε να φροντίζουμε ώστε ευχαριστιόμαστε πράγματα που κάνουμε με άλλους με τη συναίνεση όμως πάντοτε στο κέντρο όλων μας των σχέσεων.
Η συναίνεση όμως είναι κουλτούρα, χτίζεται. Βασικό κομμάτι της να μάθουμε να ζητάμε. Να ζητάμε ξεκάθαρα. Να μην οδηγούμε τους άλλους σε αδιέξοδα, να μην γινόμαστε πιεστικοί και αφόρητοι, αλλά να τους δίνουμε εναλλακτικές. Και αυτό ακριβώς να διεκδικούμε και για τον εαυτό μας.
Ακολούθως μπαίνουμε στα μεγάλα όχι. Πώς το λέμε; Τι σημαίνει; Πώς μας προστατεύει; Τεχνικές και τρόποι για να αξιοποιούμε τα λόγια του άλλου, το χιούμορ, την αντιστροφή ρόλων ώστε να πούμε ξεκάθαρα όχι, με αποφασιστικότητα.
Σημαντικό ρόλο στο να διαμορφώσουμε μια κουλτούρα πάνω στο θέμα της συναίνεσης παίζουν οι χαιρετισμοί και ο σεβασμός των κανόνων που τους διέπουν. Δεν χαιρετάς κρατώντας το χέρι του άλλου για δέκα δευτερόλεπτα ακίνητο και κοιτώντας τον μέσα στα μάτια, έτσι δεν είναι; Τέτοιο κανόνες και αξιώματα είναι καλά να μας γίνουν βίωμα ώστε να μην φέρνουμε σε δύσκολη θέση ούτε τους άλλους αλλά ούτε τον εαυτό μας.
Κάπως έτσι φτάνουμε στα πλέον σημαντικά, όπως είναι το σεξ, όπου το ζήτημα της συναίνεσης γίνεται όχι απλώς σπουδαίο αλλά φλέγον, το πλέον καθοριστικό για την άντληση χαράς, ευχαρίστησης. Δεν σκοπεύω να καταγράψω όλο το βιβλίο. Θα σας πω όμως ότι το βιβλίο του Justin Hancock που εικονογράφησε περίφημα η Ιρλανδή Fuchsia MacAree (προφέρεται κάπως σαν Φιούσα) καλύπτει και στο σεξ κάθε πιθανό παραθυράκι, κάθε υπεκφυγή, κάθε περίπτωση που μπορεί να σας τύχει, εσάς ή σε παιδί δικό σας ή οικείο. Εξιχνιάζει κάθε στάδιο ανασφάλειας που μπορεί να νιώθουμε για κάποια κατάσταση, κάθε μορφή συναίνεσης σε δυαδικό ή ομαδικό επίπεδο και στο τέλος -μου άρεσε πολύ αυτό- δείχνει πόσο δυσκολεύουν τη ζωή και άρα τις συναινέσεις κάποιων ανθρώπων οι λογιών λογιών -ισμοί (ρατσισμοί, ταξισμοί αρτιμελισμοί, ομοφοβίες κ.α.).
Σύγχρονη, σοβαρή προσέγγιση, σπιρτόζικη διέλευση από όλα τα μονοπάτια που έχει γρατζουνίζει η συναίνεση. Βιβλία σαν αυτό πρέπει να το κάνουμε δώρο σε όποιον έφηβο γνωρίζουμε και να τον δέσουμε μέχρι να το διαβάσει ολόκληρο. Μπορεί να αστειεύομαι, αλλά θέλω να καταδείξω πόσο σημαντικό είναι να χτιστεί η κουλτούρα αυτή… χθες.
Για αναγνώστες από 12, θα πω εγώ, ετών.
Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Διακρίσεις
Με μια ματιά
- Ο σύμβουλος και εκπαιδευτής σεξουαλικών και διαπροσωπικών σχέσεων Justin Hancock φτιάχνει κάτι εύρυθμο, διεισδυτικό, λεπτομερές, μη ακαδημαϊκό, ξεκάθαρα μη ευθύγραμμο γιατί στο σημάδι του έχει τους εφήβους και τους νέους, αυτούς που θα πουν τα αυριανά όχι και θα φτιάξουν τις μελλοντικές συναινέσεις ή αρνήσεις.
- Σύγχρονη, σοβαρή προσέγγιση, σπιρτόζικη διέλευση από όλα τα μονοπάτια που έχει γρατζουνίζει η συναίνεση. Βιβλία σαν αυτό πρέπει να το κάνουμε δώρο σε όποιον έφηβο γνωρίζουμε και να τον… δέσουμε μέχρι να το διαβάσει ολόκληρο.
Το Soundtrack του βιβλίου
Λουδοβίκος των Ανωγείων – Το όχι αποκοιμηθήκε στην αγκαλιά του ναι
Λουκιανός Κηλαηδόνης – Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Θέλεις να μιλήσουμε για τη συναίνεση; Επιλογές ως το άπειρο |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Can We Talk About Consent? |
| Συγγραφέας: | Justin Jancock |
| Εικονογράφος: | Fuchsia MacAree |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος, Μάιος 2021 |
| Μετάφραση: | Πελιώ Παπαδιά |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Μάνος Μπονάνος |
| Σελίδες: | 160 |
| Μέγεθος: | 13 Χ 20 |
| ISBN: | 978-960-484-719-8 |
