Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18+ — Δοκίμιο για γονείς
David Whyte
Τα μεγάλα οφέλη της συζήτησης με τα παιδιά μας και πώς να τη διεξάγουμε με τρόπο που θα ωφελεί τη σχέση μας με το παιδί και τις δεξιότητες του ίδιου του παιδιού.
Περί τίνος πρόκειται
Τετριμμένες, ανέπνευστες συζητήσεις, υπεραναλύσεις, επαναλαμβανόμενες επιχειρηματολογίες, κακή αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, υιοθέτηση λάθος ρόλων και φράσεων, λάθος χρόνοι και χώροι διεξαγωγής μιας συζήτησης, αδιέξοδες αντιπαραθέσεις, δίχως νόημα ερωταπαντήσεις, έλεγχος και ανακριτική διάθεση, εντολές δίχως στόχο.
“Η αληθινή επιτυχία δεν συνδέεται μόνο με νίκες σε αγώνες ποδοσφαίρου ή με υψηλούς βαθμούς σε διαγωνίσματα, αλλά επίσης με την οικοδόμηση ικανοτήτων, όπως η ενσυναίσθηση και η δημιουργικότητα, οι οποίες θα βοηθήσουν τα παιδιά στο παρόν και στο μέλλον”.
Η σχέση μας, οι δεσμοί μας με τα παιδιά μας εξαρτάται από τις συζητήσεις, από την ποιότητά τους αρχικά, από τη συχνότητά τους ακολούθως, που θα κάνουμε με τα παιδιά μας. Αν λειτουργούμε ως πρότυπο σε μια συζήτηση, αν δείχνουμε στο παιδί ότι ξέρουμε να ακούμε και να μιλάμε και να διατηρούμε συνθήκες πραγματικής επικοινωνίας, τότε θα αποκτήσει και εκείνο αυτές τις δεξιότητες, θα μάθει να επικοινωνεί, να ανταλλάσσει απόψεις, να επιχειρηματολογεί, να δέχεται, να υποχωρεί, να συμβιβάζεται, να αναπτύσσει λογικές σκέψεις που θα πείσουν εμάς. Επίσης, θα λιγοστέψουν οι στιγμές που παραφέρεται, που χάνει τον εαυτό του, που φορτίζεται συναισθηματικά, που εκνευρίζεται και αγχώνεται, ενώ παράλληλα θα πυκνώσουν οι φορές που θα ξεκαθαρίζει σε εμάς αλλά και μέσα του τα συναισθήματά του, θα εκφράζεται με συνέπεια, δε θα εσωκλείει τον εαυτό του.
Η Rebecca Rolland, EdD, συγγραφέας, λέκτορας στο Χάρβαρντ, λογοθεραπεύτρια αλλά και μητέρα, αναδεικνύει σε όλο τους το εύρος τις αρετές, τα πλεονεκτήματα, τα ειδικά χαρακτηριστικά των σωστών, μεστών, αποδοτικών συζητήσεων, ως βασικό όχημα μιας παραγωγικής αλληλεπίδρασης με τα παιδιά, είτε πρόκειται για ένα μικρό, απείθαρχο, απροσάρμοστο παιδί της νηπιακής ηλικίας, είτε για έναν εσωστρεφή, επιθετικό στο γονεϊκό του περιβάλλον έφηβο.
Η Rolland μιλάει για μια “διπλή υπόσχεση” σε μια ποιοτική συζήτηση, θέτοντας ως πρώτη ο γονιός και το παιδί να σχετίζονται καλύτερα και ως δεύτερη να χτίσει το παιδί εκείνες τις δεξιότητες που χρειάζεται για να αναπτυχθεί. Αυτά θα ενισχύσουν τις συνθήκες επικοινωνίας σας, θα ελαχιστοποιήσουν τις αρνητικές αντιδράσεις, θα μεγαλώσουν το δέσιμο μεταξύ γονιού και παιδιού, ενώ το παιδί θα μάθει να εκφράζεται ολοκληρωμένα τη στιγμή που ο γονιός θα αισθάνεται πιο αποτελεσματικός, άρα και πιο ευτυχισμένος. Μακροπρόθεσμα, η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει ένα παιδί να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, να έχει ανοιχτή σκέψη και στάση απέναντι στους διαφορετικούς ανθρώπους και απόψεις, να κατανοεί την ιδιοσυγκρασία κάθε ανθρώπου, να δημιουργεί αυτάρκεια.
Η συζήτηση είναι ο υποδοχέας, η ευκαιρία να αναπτύξουμε απόψεις στα παιδιά μας, να κάνουμε σχόλια, αλλά και να δεχθούμε σχόλια και σκέψεις από τα παιδιά μας. Ακούγοντας προσεκτικά το παιδί μας, μπορούμε να κοιτάξουμε μέσα του, να δούμε πώς σκέφτεται, πώς αντιλαμβάνεται όσα συμβαίνουν γύρω του.
Η Rolland στέκεται απέναντι στον γονέα-αυθεντία, αυτόν που προτού καν αρχίσει ο διάλογος, η συζήτηση, έχει λάβει θέση οδηγού, έμπειρου, παντογνώστη, καθοδηγητή στη διαλογική διαδικασία. Χρησιμοποιώντας ερευνητικά δεδομένα, πραγματικά παραδείγματα από περιστατικά που γνώρισε μέσα από την επαγγελματική της δραστηριότητα, η Rolland δημιουργεί έναν γλαφυρό, πειστικό οδηγό για ουσιαστικές συζητήσεις με τα παιδιά που θα οδηγήσουν σε ενδυνάμωση των μεταξύ μας σχέσεων. Μάλιστα, η ρητορική της δεν απευθύνεται μόνο προς τους γονείς αλλά και σε επαγγελματίες της αγωγής που καθημερινά συναναστρέφονται και παιδαγωγούν παιδιά κάθε ηλικίας.
Ανάμεσα σε πολλές ενδιαφέρουσες παραμέτρους που θέτει η Rolland, θέλω να σημειώσω κάτι που με απασχολεί ιδιαιτέρως καθώς το έχω δει να συμβαίνει κατά κόρον. Γονείς που συζητούν με το παιδί κρατώντας και οι δύο κινητά, μιλώντας παράλληλα στα social, ποστάροντας ή απαντώντας σε μέιλ. Όχι! Μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε, να κάνετε πράγματα παράλληλα, π.χ. να μαγειρεύεις και να απαντάς σε κάποιο μήνυμα, αλλά όταν μιλάς με το παιδί σου, πρέπει να αφήσεις κατά μέρους την τεχνολογία και να εστιάσεις στη συζήτηση με το παιδί. Η Rolland δεν ενοχοποιεί ούτε τα κοινωνικά δίκτυα, ούτε τις συζητήσεις μέσω αυτών, καθώς ορισμένες φορές βοηθούν στην έκφραση. Οι σωματικές, όμως συζητήσεις είναι πληρέστερες.
“Το να είμαστε σωματικά παρόντες, χωρίς καμία συσκευή ανάμεσά μας, μας επιτρέπει να ακούσουμε πιο ολοκληρωμένα τα παιδιά μας και να εκφραστούμε και εμείς καλύτερα. Όταν μπορούμε να το κάνουμε, πρέπει να το κάνουμε”.
Τα βιβλία parenting, για γονείς δηλαδή, έγιναν πολύ της μόδας την τελευταία εικοσαετία, όταν οι εκδότες και οι συγγραφείς αντιλήφθηκαν ότι εκείνα τα άρθρα στα ευρείας κατανάλωσης περιοδικά life style κτλ είχαν πέραση. Στον χώρο μπήκαν επιστήμονες (δικαίως), καθηγητές, ψυχολόγοι, βιολόγοι κ.α., αλλά και life coachers και λοιποί που είδαν την ευκαιρία για το διψασμένο για συμβουλές κοινό. Έτσι κι αλλιώς οι συμβουλές είναι δωρεάν και ποτέ δεν αποδεικνύονται λάθος, αφού ό,τι κι αν γίνει, “εσύ κάνεις κάτι λάθος”, όχι αυτός που συμβουλεύει.
Η Rolland μιλάει με αμεσότητα, με ειλικρίνεια, μια σύγγχρονη γλώσσα, δίχως να υπόσχεται θαύματα, αλλά αναδεικνύοντας την τεράστια δύναμη μιας υγιούς, σωστά δομημένης συζήτησης και των παραγόντων που θεμελιώνουν ποιοτική επικοινωνία με τα παιδιά μας σε κάθε ηλικία.
Για γονείς και εκπαιδευτικούς.
Εκδόσεις Διόπτρα.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
Είπαν
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η τέχνη του να μιλάμε με τα παιδιά μας |
| Σειρά: | The art of talking with children |
| Συγγραφέας: | Rebecca Rolland  |
| Εκδόσεις: | Διόπτρα, Μάρτιος 2023 |
| Μετάφραση: | Σοφία Ανδρεοπούλου |
| Επιμέλεια: | Νίκος Στρατηγάκης |
| Σελιδοποίηση: | Έρση Σωτηρίου |
| Σελίδες: | 544 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-618-220-120-6 |
