Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18+ — Λογοτεχνία ενηλίκων
Η ΜακΚαλλερς κατάλαβε την ανθρώπινη καρδιά τόσο βαθιά, ώστε κανείς άλλος συγγραφέας δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα την ξεπεράσει».
Τένεσι Ουίλιαμς
Η Κάρσον ΜακΚάλλερς μία από τις σπουδαιότερες γυναικείες φωνές της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ου αιώνα, παρουσιάζει ένα «μελωδικό» αφήγημα που θα ταράξει τα νερά της εποχής του (1951-52), με την ελευθερία της έκφρασης των σκέψεων που το διέπει.
Περί τίνος πρόκειται
Η μπαλάντα του θλιμμένου καφενείου, αποτελεί μια νουβέλα που χαρίζει τον τίτλο της σε μια συλλογή επτά σύντομων -μινιμαλιστικών διηγημάτων, κρατώντας την κυρίαρχη θέση της αλλά ίσως και της πιο τρυφερής, μοναχικής, αντισυμβατικής, στα όρια της αποδοχής, ιστορίας, η οποία διαπνέεται από τη μουσική ποιότητα της εσωστρεφούς αλλά και ανατρεπτικής φωνής της συγγραφέως.
Γεννημένη το 1917, σε μια περίοδο κοινωνικο- πολιτικού παγκόσμιου αναβρασμού, η ΜακΚάλλερς έζησε ανάμεσα σε δύο Παγκοσμίους Πολέμους, βίωσε την ραγδαία οικονομική ανόδου και ευημερία των ΗΠΑ αλλά και λίγα χρόνια αργότερα την Μεγάλη Ύφεση που σημάδεψε τη χώρα καθώς και τον Ψυχρό πόλεμο που ακολούθησε για την εδραίωση του ισχυρότερου. Ανεργία, ρατσισμός, θρησκευτική αναρχία, ποτοαπαγόρευση, εγκληματικότητα και χίλια άλλα δεινά που κατακερμάτιζαν το Αμερικάνικο όραμα, όμως εκείνη καταφέρνει να μετατρέψει τις σκέψεις σε μια ηχηρή αλλά μελωδική φωνή και να μιλήσει για τα απαγορευμένα και τα ακατάλληλα της εποχής.
Με άξονα τη μοναξιά και την απομόνωση, την αποδοχή της διαφορετικότητας, την διαχείριση και τον πόνο της ανεκπλήρωτης αγάπης, η συγγραφέας συνθέτει με εξαιρετική μαεστρία αφηγηματικά πρελούδια που μοιάζουν να είναι σχεδιασμένα να παιχθούν μεμονωμένα ή ως εισαγωγικά μιας άλλης, πιο σημαντικής, πιο συναισθηματικά έντονης διήγησης, αλλά παράλληλα βρίσκουν το χώρο να αποτελέσουν μικρές λυτρωτικές καταθέσεις ψυχής που συνδιαλέγονται μεταξύ τους, κουρδίζοντας φωνές και όργανα, συνθέτοντας μια ορμητική και έντονα συναισθηματική μοναδική σονάτα με ελεύθερη δομή και ανατρεπτικό πνεύμα, παρουσιάζοντας μια ταραχώδη αναρχία αλλά και μια γαλήνια απλότητα, όπως ακριβώς ήταν και το ύφος της Κάρσον ΜακΚάλερς.
«Κατ’ αρχάς, η αγάπη είναι μια κοινή εμπειρία ανάμεσα σε δύο πρόσωπα- όμως το ότι είναι κοινή εμπειρία δεν σημαίνει πως είναι και παρόμοια εμπειρία για τους δύο εμπλεκόμενους. Υπάρχει ο ερωτευμένος και ο αγαπημένος, αλλ’ αυτοί οι δύο έρχονται από άλλη χώρα ο καθένας. Συχνά ο αγαπημένος είναι μόνο ένα έναυσμα για όλη την αποθηκεμένη αγάπη που υπάρχει αθόρυβη μέσα στον ερωτευμένο για πολύ καιρό. Και μ’ έναν τρόπο κάθε ερωτευμένος το ξέρει αυτό. Νιώθει μες στην ψυχή του ότι η αγάπη του είναι κάτι μοναχικό Φτάνει στο σημείο να γνωρίζει μια νέα παράξενη μοναξιά και τούτη η γνώση είναι που τον κάνει να υποφέρει. Έτσι, υπάρχει ένα πράγμα μόνο που μπορεί να κάνει ο ερωτευμένος. Να στεγάσει μέσα του την αγάπη όσο καλύτερα μπορεί, να δημιουργήσει για τον εαυτό του ένα ολόκληρο νέο εσωτερικό κόσμο – έναν κόσμο έντονο και παράξενο και πλήρη εντός του».
Εστιάζοντας
Μέσα σε αυτή την αριστουργηματική, αβίαστη, μελωδική αφήγηση, οι λέξεις εισβάλουν σιωπηλά ακολουθώντας το ρυθμό που τους επιβάλει η μαέστρος, σκιαγραφώντας τις εσωτερικές ζωές των πρωταγωνιστών, απογυμνώνοντάς τους, ώστε η μυθοπλασία και η πραγματικότητα να συνδημιουργήσουν ένα σύμπαν όπου η υπερβολή είναι αποδεκτή και η ασάφεια κατανοητή, όπου το σκοτάδι της μελαγχολίας φωτίζεται από το φως της ψυχής. Η Κάρσον ΜακΚάλλερς δημιουργεί ένα πόνημα βαθιάς ποιητικής πεζογραφίας, ένα σύμπαν όπου το όραμα γίνεται λύτρωση, ικανό να μεθύσει τις αισθήσεις σε έναν κόσμο ενηλίκων θεμελιωμένο πάνω στην εξαπατημένη αθωότητα όπου η μοναξιά κυριαρχεί.
Ένα διήγημα που αποπνέει τη μυρωδιά του Αμερικανικού Νότου, όπου ο ήχος των κουμπιών που πέφτουν επιβάλει τον ρυθμό που ξετυλίγεται η ιστορία της ιδιοκτήτριας του «Θλιμμένου Καφενείου», όπου η Σονάτα Νο. 12 του Μπετόβεν σιγοπαίζει στο «Wunderkind», όπου οι ρυθμικοί καλπασμοί των αλόγων οδηγούν τον «Τζόκεϊ», όπου ξαφνιάζει ο ελαφρύς κρότος του μυστικού της «Μαντάμ Ζιλένσκι», όπου ο ήχος των σταγόνων της βροχής συντροφεύει τον «Παρεπίδημο», όπου η ένταση του «Οικογενειακού διλήμματος» καθηλώνει, όπου η φούγκα του Μπαχ σιγοψιθυρίζεται ανάμεσα σε «Ένα δέντρο, ένα βράχο κι ένα σύννεφο».
Από τον μαγικό ρεαλισμό του Μάρκες και του Μπόρχες, στον σκοτεινό και ποιητικό λόγο του Φώκνερ και από εκεί στον γυάλινο-δραματικό κόσμο των ανθρώπινων παθών του Τένεσι Ουίλιαμς, η Κάρσον ΜακΚάλλερς αναζητά τη λύτρωση της ανθρώπινης ψυχής, διεγείροντας αισθήσεις και ανασύροντας μυστικά και πάθη από τα έγκατα της ύπαρξή μας.
«Η κυρία Μακ Κάλερς και πιθανόν ο Ουίλιαμ Φόκνερ είναι οι μόνοι μετά τον θάνατο του Ντ.Χ. Λόρενς που διαθέτουν μια αυθεντική ποιητική ευαισθησία. Προτιμώ την Μακ Κάλερς από τον Φόκνερ, γιατί γράφει με μεγαλύτερη σαφήνεια. Την προτιμώ κι από τον Ντ.Χ. Λόρενς γιατί σε αντίθεση με αυτόν δεν μεταφέρει κανενός είδους μήνυμα».
Γκράχαμ Γκριν
Με σκοτεινό και συναισθηματικά φορτισμένο γοτθικό στυλ γραφής, η συγγραφέας ακροβατεί μεταξύ γκροτέσκου παραμυθιού και ενός αφηγήματος μαγικού ρεαλισμού, όπου το απροσδόκητο, το αλλόκοτο παρουσιάζεται ως κάτι καθημερινό και κοινό. Όμως ποιος είναι αυτός καθορίζει τι είναι το αλλόκοτο και αποδεκτό και τι όχι;
Η συλλογή περιλαμβάνει:
«Η μπαλάντα του θλιμμένου καφενείου», (1951)
«Wunderkind», το πρώτο δημοσιευμένο διήγημα της, StoryMagazine (1936),
«Ο τζόκεϊ», TheNewYorker (1941),
«Η μαντάμ Ζιλένσκι κι ο βασιλιάς της Φινλανδίας», TheNewYorker (1941),
«Ο παρεπίδημος», Mademoiselle (1950),
«Ένα οικιακό δίλημμα», NewYorkPost(1951)
«Ένα δέντρο, ένας βράχος, ένα σύννεφο», Harper’sBazaar (1942).
Ένα καθηλωτικό αφήγημα, μια καταβύθιση στα έγκατα της ανθρώπινης καρδιάς, ένας ύμνος στη μοναχικότητα.
Η μπαλάντα του θλιμμένου καφενείου κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα σε εξαιρετική απόδοση/μετάφραση του Μιχάλη Μακρόπουλο. Το 1969 εκδόθηκε το έργο της Κάρσον ΜακΚαλλερς, Η μπαλάντα του λυπημένου καφενείου, από τις εκδόσεις Κέδρος σε απόδοση Μένη Κουμανταρέα.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η μπαλάντα του θλιμμένου καφενείου |
| Σειρά: | The ballad of the sad cafe |
| Συγγραφέας: | Carson McCullers |
| Εκδόσεις: | Κέδρος, 1969- Διόπτρα Μάρτιος 2022 |
| Μετάφραση: | Μιχάλης Μακρόπουλος |
| Σελίδες: | 232 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-653-631-1 |
