Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 17+ Μυθιστόρημα για ενήλικες
«Δεν υπάρχει πιο άγριο θηρίο από τον άνθρωπο, όταν κατέχει δύναμη ίση με τα πάθη του».
Πλούταρχος
«Η μητέρα μου πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 2017. Ολομόναχη στο νοσοκομείο της Τουλόν. Ο ιατρικός φάκελος αναφέρει: “Απεβίωσε κοντά στους οικείους της”. Όμως κανένα από τα παιδιά της δεν ήταν εκεί.
Η μικροκαμωμένη μητέρα μου, ξαπλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου, πέθανε χωρίς να μ’ έχει κοντά της, κι εγώ πρέπει να μάθω να ζω μ’ αυτό».
Η Καμίγ Κουσνέρ στα σαράντα πέντε της χρόνια αισθάνθηκε την ανάγκη να λυτρωθεί, να ελευθερωθεί από το ερπετό που την παρέλυε και της έτρωγε σιγά σιγά τα σωθικά, έτσι τόλμησε να διηγηθεί την ιστορία ενός ανείπωτου εγκλήματος που έκανε την μεγάλη οικογένεια να σωπαίνει για καιρό και μέχρι και στις μέρες μας αποτελεί ταμπού….την αιμομιξία.
«Διάλεξα να γράψω γιατί δεν μπορούσα να μένω σιωπηλή πλέον».
Βρίσκει λοιπόν τη δύναμη και ανασύρει τις αναμνήσεις της, να θυμηθεί κάθε λεπτομέρεια που ήταν καλά κρυμμένη, να εναντιωθεί στην ενοχή της, να κατευνάσει τη ντροπή της, να μιλήσει ως μάρτυρας και συνένοχος του εγκλήματος με θύμα τον δίδυμο αδελφό της, να αποδεχτεί πως υπήρξε θύμα ενός διαφορετικού εγκλήματος, να αντιμετωπίσει το κοινωνικό περίγυρο και τις υποτιθέμενες ηθικές αξίες, να διαταράξει το οικογενειακό απόρρητο και να σπάσει την ομερτά, να πετάξει το πέπλο της παιδικής αθωότητας που τις πρόσφερε διάτρητο καταφύγιο, να πάψει να συναινεί και να καλύπτει μια πράξη αξιόποινη, να αφήσει ελεύθερο το ερπετό να κινηθεί στα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού και της καρδιάς της, να καταθέσει την ψυχή της και να φαρμακώσει το τέρας που την έπνιγε, γράφοντας ένα βιβλίο- μια αυτοβιογραφική ιστορία, σωστή γροθιά στο στομάχι.
«Η ενοχή μου είναι η συναίνεση. Είμαι ένοχη γιατί δεν εμπόδισα τον πατριό μου, γιατί δεν κατάλαβα ότι η αιμομιξία είναι κάτι απαγορευμένο».
Ενώ στην Παλαιά Διαθήκη, η αιμομιξία περιγράφεται ως πράξη αμαρτωλή και γι’ αυτό καταδικάζεται, καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας υπάρχουν αιμομικτικές σχέσεις κυρίως σε βασιλικές οικογένειες και δυναστείες, οι οποίοι ήθελαν να εξασφαλίσουν την καθαρότητα και γνησιότητα της αριστοκρατικής τους καταγωγής, αλλά και για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Στη σύγχρονη κοινωνία, η αιμομιξία συχνά συνοδεύεται από παιδοφιλία και ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό στην οικογενειακή βία και κακοποίηση. Παρόλα αυτά στα υψηλά στρώματα της γαλλικής κοινωνίας, η αιμομιξία ήταν και ίσως ακόμα είναι παρούσα στη λαμπερή, ισχυρή, μποέμ, αριστερή, διανοούμενη παριζιάνικη ελίτ, γνωστή ως «la gauche caviar» (σοσιαλιστές της σαμπάνιας), πράγμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν άνθρωποι τόσο καλλιεργημένοι και επιτυχημένοι, να είναι παράλληλα τόσο εγωκεντρικοί, εγωπαθείς που τελικά είναι ανίκανοι να διαχωρίσουν τα όρια μεταξύ ηθικά αποδεκτού και απόλυτα ανήθικου, μεταξύ αποπλάνησης και σεξουαλικής κακοποίησης.
«Το θυμάσαι, μαμά; Ήμασταν τα παιδιά σου»
Με λόγο απλό, φωνή δυνατή και αποφασιστική, άλλοτε συγκινητική, άλλοτε επικριτική και σκληρή, και άλλοτε καυστική μα πάντα οικεία, ειλικρινής και βαθιά απολογητική, η Καμιγιού, όπως την έλεγε η μητέρα της, περιγράφει τα όσα συνέβησαν στην δική της μεγάλη οικογένεια και αποκαλύπτει τη χειραγώγηση και τη διαστροφή που κρύβονταν πίσω από την αίγλη της φιλελεύθερης μποέμικης ζωής το 60’.
«Η ενοχή είναι σαν το ερπετό… Η ενοχή μπήκε μέσα μου σαν δηλητήριο, και πολύ σύντομα, κατέλαβε όλο τον χώρο του εγκεφάλου και της καρδιάς μου… H δική μου ενοχή έχει πολλές ηλικίες. Γιορτάζει όλα τα γενέθλιά της μαζί μου. Η ενοχή είναι δίδυμή μου. Είναι η καινούργια μου αδελφή».
Η έκδοση του βιβλίου της Καμίγ Κουσνέρ, Η Μεγάλη οικογένεια, προκάλεσε πάταγο, στα κοινωνικά και πολιτικά στρώματα της Γαλλίας καθώς συνδέθηκε με το μεγαλύτερο, σκάνδαλο της χώρας, και με το κίνημα MeTooInceste, υπέρ της προστασίας και της δικαίωσης των παιδιών που έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής σεξουαλικής κακοποίησης.
«Ήμουν 14 ετών και το άφησα να συμβεί …. Ήμουν 14 ετών, ήξερα και δεν μίλησα».
Η συγγραφέας γράφει για το βιβλίο της στη Le Nouvel Obs, «Φυσικά, σκέφτηκα ότι το βιβλίο μου μπορεί να φανεί άσεμνο λόγω της φήμης της οικογένειάς μου. Τότε είπα μέσα μου, αυτό ακριβώς πρέπει να κάνω».
Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε το.
Εκδόσεις Κάκτος.
Με μια ματιά
- Με λόγο απλό, φωνή δυνατή και αποφασιστική, άλλοτε συγκινητική, άλλοτε επικριτική και σκληρή, και άλλοτε καυστική μα πάντα οικεία, ειλικρινής και βαθιά απολογητική, η Καμιγιού, όπως την έλεγε η μητέρα της, περιγράφει τα όσα συνέβησαν στην δική της μεγάλη οικογένεια και αποκαλύπτει τη χειραγώγηση και τη διαστροφή που κρύβονταν πίσω από την αίγλη της φιλελεύθερης μποέμικης ζωής το 60’. Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε το.
Το Soundtrack του βιβλίου
Joan Baez – Diamonds and Rust (With Lyrics)
Johnny Hallyday – Noir c’est noir
SERGE REGGIANI- Mon petit garcon
Lady Gaga – Til It Happens To You (Official Music Video)
Charles Aznavour – La bohème (Official Lyrics Video)
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η Μεγάλη οικογένεια |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | La familia grande |
| Συγγραφέας: | Camille Kouchner |
| Εκδόσεις: | Κάκτος, Ιούνιος 2021 |
| Μετάφραση: | Εύη Γεροκώστα |
| Επιμέλεια: | Γιώργος Προεστός |
| Σελίδες: | 236 |
| Μέγεθος: | 17 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-382-068-0 |
