02:00. Το κρεβάτι μου μοιάζει να υποχωρεί σαν το χώμα. Νιώθω το σώμα μου βαρύ, τους μυς μου τεντωμένους και σε κάθε κίνηση βουλιάζω όλο και περισσότερο. Το κρεβάτι μου είναι νοτερό και κρύο. Το σκοτάδι είναι βαθύ. Θάβομαι κάτω από τη σκόνη και όλα γίνονται πιο σκοτεινά. Κάθε βράδυ βρίσκομαι κάτω από την επιφάνεια του κόσμου και χάνομαι σε μαιάνδρους ανεξέλεγκτων σκέψεων.
Είναι πέντε. Και οι νύχτες τους μια διαρκής αγωνία.
Η Κλερ φοβάται την ερημιά και τη σιωπή της εξοχής όπου ζει.
Ο Ζακ, είναι ψυχίατρος στη δύση της καριέρας του.
Η Μισέλ, μια γλυκιά συνταξιούχος, κρύβει ένα μυστικό.
Η νεαρή Λένα, με το gothic στιλ, δουλεύει από τα ξημερώματα στο γωνιακό καφέ.
Ο Ερβέ, είναι ένας ντροπαλός και αγχώδης λογιστής
Οι νύχτες μου μοιάζουν με τις νύχτες των παιδιών, που είναι γεμάτες αβάσιμους φόβους και τρομακτικές σκιές. Κι όμως, έχω φροντίσει ιδιαίτερη την επίπλωση του δωματίου…
…Όταν σβήσουν τα φώτα, η διακόσμηση βυθίζεται στο σκοτάδι και τότε νιώθω ότι βρίσκομαι στο κελί μιας φυλακής ή σε μια αίθουσα απομόνωσης.
Πέντε άγνωστοι, με διαφορετικό κοινωνικό υπόβαθρο, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα προσπαθήσουν να νικήσουν έναν κοινό εχθρό. Την αϋπνία, που κάθε μέρα τους αποκλείει όλο και περισσότερο από τον κόσμο της δράσης. Καθένας τους έχει βιώσει στο παρελθόν κάποιο ψυχικό τραύμα, το οποίο έχει ριζώσει στο μυαλό του και τον οδηγεί να πιστέψει ότι όταν ο Μορφέας πλησιάζει για τον πάρει στην αγκάλη του, ο εφιάλτης θα ξεκινήσει ξανά και γι’ αυτό τον πολεμά με τον μοναδικό τρόπο που έχει. Να μην παραδοθεί στα σκοτεινά παιχνίδια της νύχτας.
Ο άγριος φόβος του πιθανού τέλους του κόσμου, της άμεσης παγκόσμιας καταστροφής, με βουλιάζει στον τρόμο. Ο θάνατος και η αρρώστια παραμονεύουν γύρω από το κρεβάτι μου.
Οι πέντε άγνωστοι συναντιούνται στις εβδομαδιαίες συναντήσεις της ομάδας θεραπείας, που συντονίζει η Ελέν, ειδικευμένη σε θέματα διαταραχής ύπνου. Οι συναντήσεις τους θυμίζουν λίγο τους Ανώνυμους Αλκοολικούς. Η διαταραχή τους έχει απομονώσει από την κοινωνία, καθώς δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς της. Αισθάνονται ανίκανοι, διαφορετικοί, ντροπιασμένοι, θυμωμένοι και φυσικά μόνοι. Όμως πολύ σύντομα οι πόρτες των υπνοδωματίων τους θα ανοίξουν και οι εξομολογήσεις, οι φοβίες, οι αγωνίες, τα μυστικά του παρελθόντος θα βγουν στην επιφάνεια. Η εξήγηση είναι αναμφίβολα κάπου εκεί, αρκεί να ξέρεις που να ψάξεις.
Άραγε αυτή η θεραπεία θα τους βοηθήσει να κοιμηθούν;
Η καθημερινή εμμονή των αϋπνικών είναι να αναπληρώσουν τον χαμένο ύπνο τους. Να παίρνουν έναν υπνάκο, να ξαπλώνουν νωρίς, να μένουν στο κρεβάτι όλο το πρωί. Όλα αυτά μπορούν να σας καθησυχάσουν. Όμως αυτό ακριβώς πρέπει να αποφύγετε.
Η Gabrielle Levy στο πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα, όντας και η ίδια αϋπνική, συνομιλεί με τη αϋπνία και μας παρουσιάζει, με τρόπο απλοϊκό, τις διαφορετικές πλευρές της, αφήνοντας ένα εκκωφαντικό απόηχο μέσα στη μοναξιά της διαταραχής.
«Θα γράψεις για τις νύχτες σου», μου απαντάει εκείνος.
« Για τις νύχτες όσων δεν κοιμόμαστε».
Η αϋπνία είναι μια διαταραχή του ύπνου που χαρακτηρίζεται από τη δυσκολία χαλάρωσης ώστε να επέλθει ο ύπνος αλλά και η δυσκολία παραμονής σε κατάσταση ύπνου.
Τα άτομα που πάσχουν από αϋπνία συνήθως δεν αισθάνονται ξεκούραστα όταν ξυπνούν, κάτι που επηρεάζει αρνητικά τις επιδόσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας
Οι εφιάλτες δεν έχουν σταματήσει. Δεν τολμά πια να κοιμηθεί. Φαίνεται πως η αϋπνία θα κερδίσει το παιχνίδι…..
Η λέσχη της αϋπνίας αποτελεί ένα ταξίδι στην ανθρώπινη ψυχή και το ασυνείδητο και μας βοηθά να κατανοήσουμε ότι ακόμη και οι απλούστερες φοβίες μπορούν να γίνουν απροσπέλαστοι τοίχοι και πηγή μεγάλης δυσφορίας. Όταν το εγώ μας έχει παραδοθεί και είναι έρμαιο των φόβων και των σκοτεινών παιχνιδιών του μυαλού τότε οδηγούμαστε στα δύσβατα μονοπάτια της αϋπνίας και σταματάμε να αφουγκραζόμαστε την εσωτερική φωνή της λογικής μας. Παρατηρώντας όμως άλλα άτομα με διαφορετικές φοβίες αλλά και όταν μοιραζόμαστε πτυχές τη ζωή, μας βοηθά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τελικά ανακαλύπτουμε ότι η ενότητα μας δίνει δύναμη να αποδεχτούμε τη διαφορετικότητά μας και ότι η μοναξιά είναι η πραγματική πηγή όλου του κακού.
Η νύχτα είναι μια ιδιαίτερη στιγμή όπου μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με την εσωτερική φωνή μας. Όμως αυτή η φωνή είναι αιχμάλωτη της αγωνίας, του φόβου, του θυμού και δεν λειτουργεί όπως στους περισσότερους ανθρώπους τη μέρα.
Ίσως ο κόσμος απλά να μην μπορεί να κατανοήσει τους αϋπνικούς και να τους εντάξει στη κοινωνία του. Ίσως δεν είμαστε όλοι φτιαγμένοι για την μέρα. Ίσως τελικά κάποιοι από εμάς, να λειτουργούμε διαφορετικά. Ίσως απλά πρέπει να προσαρμόσουμε τον τρόπο ζωής μας, σε αυτό που είμαστε. Ίσως η λύση να βρίσκεται στη νύχτα και στις ευκαιρίες που μπορεί να προσφέρει. Ίσως οι αϋπνικοί να μην είναι καταδικασμένοι στη μοναξιά. Ίσως η ρύθμιση ενός ρολογιού, να αλλάξει τα πάντα. Ίσως να υπάρχει ελπίδα.
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.
Το Soundtrack του βιβλίου
Bless the beasts and children – soundtrack – 04 Bless the Beasts and Children (Instrumental)
Αγρύπνια – Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Summer Overture- Clint Mansell
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
Αγόρασέ το |
|---|---|
| Τίτλος: | Η λέσχη της αϋπνίας |
| Συγγραφέας: | Gabrielle Levy |
| Τίτλος Πρωτοτύπου: | Αu rendez-vous des insomniaques |
| Μετάφραση: | Παρασκευή Γεροκώστα |
| Εκδόσεις: | Διόπτρα, Οκτώβριος 2020 |
| Επιμέλεια-Διόρθωση: | Μαρία Γουρνιεζάκη |
| Σχεδιασμός Εξωφύλλου: | Ελένη Οικονόμου |
| Σελίδες: | 232 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-653-065-4 |
