Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 8+ (target 8-12) – Λογοτεχνία για παιδιά
-Τιιιιι; Πώς τολμάς; Ποιος λέει αυτές τις αρλούμπες;
-Εγώ, η Διδώ. Το όνομά μου είναι ο αστερισμός 209. Υπήρχε και μια άλλη Διδώ, που αγάπησε τον Αινεία τόσο πολύ, που έπεσε γι’ αυτόν στη φωτιά. Ο παππούς μου ξέρει όλα τα αστέρια και λέει τις ωραιότερες ιστορίες του κόσμου. Ο μπαμπάς μου ξέρει άπειρα των απείρων τραγούδια και είναι και φιλόσοφος, αλλά αγαπάει τα ταξίδια και οργανώνει τα ταξίδια για τους ξένους που έρχονται στην Ελλάδα.
-Ω, μα εσύ είσαι εντελώς απαράδεκτη. Ετοιμάσου λοιπόν να τιμήσεις το όνομά σου και να πέσεις για όσα είπες όχι στη φωτιά, αλλά στη μαύρη βίβλο. Κατευθείαν!
Η Μαρία Παπαγιάννη σε ένα βιβλίο που θα γίνει σύντομα κλασικό.
Περί τίνος πρόκειται
Διδώ. Όπως και το αστέρι, το Dido 209. Γιατί κάτι άλλες Διδώ της αρχαιότητας δεν είχαν και την καλύτερη κατάληξη. Οπότε καλύτερα από το αστέρι, όπως λέει κι ο παππούς της, ο Αρίσταρχος, που ήταν αστρονόμος. “Η Διδώ 209 περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της κάθε έξι ή οκτώ ώρες“, της λέει.
Δίπλα της ο μπαμπάς της ο Όττο, φιλόσοφος και εργαζόμενος σε ταξιδιωτικό γραφείο, η μαμά Λίζη που δουλεύει σε λεξικό αλλά ασχολείται με τις εξαφανίσεις γενικά, ο αδερφός της, ο Τσου, πεμπτάκι, που θέλει να γίνει εξερευνητής ηφαιστείων ή ναυαγίων και ο Γκαγκάριν, ο γάτος της. Και η Διδώ, τριτάκι, που θέλει να γίνει φωτογράφος άγριων ζώων.
Πρώτη μέρα στο σχολείο και ο νέος διευθυντής, ο κύριος Μάχος, έβγαλε έναν λόγο όπου τους ζητούσε να είναι όλοι τύπος και υπογραμμός, αλλά το πράγμα έγινε πιο ενδιαφέρον όταν τους είπε ότι στο σχολείο υπάρχει η μαύρη βίβλος, όπου θα γράφονται όλα όσα κάνουν τα παιδιά και δεν πρέπει να κάνουν. Κι αν γραφτεί τρίτη αταξία, τότε το παιδί εξαφανίζεται στη Μαύρη Βίβλο!
Η πρώτη μαύρη κάρτα στη Διδώ ξεκίνησε από έναν χυμό που χύθηκε από την τσάντα της. Παίρνει μια δεύτερη μαύρη κάρτα άδικα. Και όταν κάνει την “τρίτη αταξία”, η Διδώ εξαφανίζεται! Πού είναι η Διδώ; Πού βρίσκεται η Μαύρη Βίβλος; Ο Τσου οργανώνει επιχείρηση διάσωσης. Είναι κι άλλοι εκεί… κάτω! Τι συμβαίνει τελικά;
Εστιάζοντας
Βίωσα την ανάγνωση του βιβλίου Η Διδώ & η μαύρη βίβλος σαν ένα πραγματικό σεμινάριο του πώς γράφεις ένα κλασικό, υποδειγματικό, απολύτως ταιριαστό βιβλίο στον κόσμο και τον ψυχισμό παιδιών 8-11 ετών. Με γλώσσα γήινη, εύληπτη, διόλου τετριμμένη ή παιδεμένη για κάποια παιδικότροπη προσαρμογή, γλώσσα όμως λογοτεχνική, καθαρή, ακόμπιαστη, που φτιάχνει μια ρέουσα αφήγηση, που δεν σκαλώνει, μήτε κρατά τον αναγνώστη σε δύσβατες αράδες. Η απενοχοποιημένη απλότητα της γλώσσας είναι ένα από τα πρώτα αποδεικτικά ενός δημιουργού που γράφει πρωτίστως απολαμβάνοντας ο ίδιος.
Αφηγήτρια είναι η ηρωίδα του βιβλίου, η Διδώ, αν και κάποια στιγμή, στα σκούρα και τα δύσκολα, η συγγραφέας μαζί με τη Διδώ παραδίδουν τη σκυτάλη για λίγο στον αδερφό της, τον Τσου, προκειμένου να φωτίσει μια γωνία που το φως άλλου κανενός δεν θα έφτανε τόσο καλά. Το εύρημα του αστέρα Διδώ που γυρίζει γύρω από τον εαυτό του κάθε έξι ή οκτώ ώρες είναι ένα από τα αρκετά που εμπνεύστηκε η συγγραφέας για να κινεί συνεχώς την ιστορία της, αλλά και να δίδει πολυεπίπεδους υπαινικτικούς σχολιασμούς. Είναι ασφαλώς η μαύρη βίβλος, η οποία μαζί με τις αταξίες που καταγράφονται σχολαστικά και όχι πάντοτε με αποδεικτικά στοιχεία και το παράξενο point system του αυταρχικού, ηλικιωμένου, δυστυχισμένου στη βάση του, διευθυντή∙ όλα συνδέονται με έμμεσα ή άμεσα σχόλια σχετικά με τη δημοκρατικότητα και την τιμωρητική τακτική πειθάρχησης των μαθητών από τα σχολεία, το ευρύτερο πλαίσιο λειτουργίας τους που παραπέμπει σε άλλες, σκοτεινές εποχές, την αξία των βιβλίων και των βιβλιοθηκών, που ως υπόγεια σκοτεινά κρύβουν πολλά μυστικά ζωής. Είναι ο μαγικός ρεαλισμός μιας μαύρης τρύπας που παραλληλίζεται υπό μία έννοια με την άνοια της τρίτης ηλικίας, μια μαύρη τρύπα στην οποία πέφτεις, καθώς οι εικόνες στον νου μιας ηλικιωμένης ανάβουν και σβήνουν με απρόβλεπτη σειρά και περιοδικότητα, σαν αστέρια, ενώ μπορείς να πεις ότι παράλληλα αποτελούν τη λαγότρυπα μιας άλλης Αλίκης που οδηγεί σε έναν άγνωστο, φοβιστικό προτού εισέλθεις, κόσμο, αυξημένων όταν τον αξιολογήσεις ψύχραιμα θαυμάτων. Είναι το σκοτάδι που σου υπόσχονται κάποιες στερεότυπες δηλώσεις, δημιουργώντας έναν προκάτ φόβο και μια τρομοκρατία για να μη γίνεσαι επικίνδυνος, ενώ εσύ βρίσκεις τρόπο να αντιμετωπίσεις τη σκοτεινιά με φως. Με ποιον τρόπο; Ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ. Γιατί κάθε αλήθεια, κάθε οντότητα, κάθε γεγονός γύρω σου, σου έρχεται σε κομμάτια που πρέπει να συνθέσεις, μόνος ή για καλύτερα αποτελέσματα μαζί με άλλους, για να φτάσεις να το συναρμολογήσεις και να δεις την πραγματικότητα, αυτή που σου έκρυβαν.
Θεωρώ ότι ο πολυσήμαντος κυματισμός της ιστορίας της Μαρίας Παπαγιάννη σε ποικίλα συγκοινωνούντα, γειτονικά πεδία, η γλώσσα, το ύφος της αφήγησης, η πλοκή, οι ήρωες και οι συνδηλώσεις τους, όλα διαστέλλονται για να φτιαχτεί ένα αξιοσημείωτο βιβλίο.
Τα ασπρόμαυρα σκίτσα του Διονύση Διγώνη αποπνέουν μια κομίστικη αίσθηση. Πολλές οι ολοσέλιδες εικόνες που συμπαρίστανται στο κείμενο να βρει κάποιες οπτικές διεξόδους.
Για αναγνώστες από 9 περίπου ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
* Ο 209 Dido είναι ένας αστεροειδής της κύριας ζώνης. Ανακαλύφθηκε από τον C. H. F. Peters στις 22 Οκτωβρίου 1879, στο Κλίντον της Νέας Υόρκης και πήρε το όνομά του από τη μυθική βασίλισσα της Καρχηδόνας Διδώ.
Διακρίσεις
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
Το Soundtrack του βιβλίου
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Η Διδώ και η μαύρη βίβλος |
| Συγγραφέας: | |
| Εικονογράφος: | |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Νοέμβριος 2023 |
| Σχεδιασμός εξωφύλλου: | polka dot design |
| Υπεύθυνη έκδοσης: | Φαίη Κολοκυθά |
| Σελίδες: | 96 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-4447-9 |
