“Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ έναν τόπο μακρινό, έξω από το χρόνο, μεγάλωνε ένα κοριτσάκι που ήταν προορισμένο να ζήσει τρεις ζωές.” Λέγανε πως οι Μοίρες που επισκέφτηκαν το μωρό για να το μυρώσουν, του είχανε δωρίσει γενναιόδωρα αυτές τις τρεις ζωές, επειδή είχαν σταθεί τσιγκούνες με τη μητέρα και τον πατέρα του παιδιού.”
Η Βιολέτα έζησε την πρώτη και δεύτερη ζωή της γρήγορα και γαλήνια. Μεγάλωσε, παντρεύτηκε, παιδιά δεν έκανε. Αγάπησε τα ζώα και τα πουλιά, διάβασε ιστορίες, έπλεξε στεφάνια από λουλούδια κι έγραψε στιχάκια στο χιόνι.
Στην τρίτη όμως, ζωή της Βιολέτας, κάτι άλλαξε. Το κορίτσι γεννήθηκε τυφλό. Στον τόπο που ζούσε αυτή της η διαφορετικότητα θεωρούνταν χάρισμα σπουδαίο. Όλοι την έπαιρναν μαζί τους, της τραγουδούσαν τραγούδια για τις τέσσερις εποχές, τις έδιναν καρπούς και φρούτα, και την άφηναν να ακουμπάει τα πρόσωπά τους για να μαθαίνει την όψη τους και να γνωρίζει την ψυχή τους.
Όταν η Βιολέτα μεγάλωσε, απέκτησε σπουδαίο ταλέντο στην μαγειρική. Και ζούσε στον κόσμο με τις μυρουδιές και τις γεύσεις χαρούμενη. Δεν ήταν όμως, ευτυχισμένη. Κάτι της έλειπε. Κάτι περίμενε. Ώσπου μια μέρα έφτασε στον τόπο της ένας ιππότης. Ο νεαρός είχε ακούσει για τα χαρίσματα της Βιολέτας κι έκανε μεγάλο ταξίδι για να τη συναντήσει. Ο Ρακμάν δεν κρατούσε σπαθί. Κουβαλούσε μια κούτα με σπάτουλες, κουτάλες και πηρούνες καθώς ήταν σπουδαίος ζαχαροπλάστης. Τη συνέχεια μπορείτε να την μαντέψετε. Ένας μεγάλος έρωτας γεννιέται. Η κοπέλα βρίσκει την όρασή της και το ζευγάρι ζει κάπου ευτυχισμένο την αιώνια κι αληθινή αγάπη.
Η Αργυρώ Πιπίνη δημιούργησε ένα σύγχρονο παραμύθι για τον έρωτα. Κράτησε στοιχεία από το μαγικό παραμύθι αλλά η συγγραφική της πένα δεν εγκλωβίστηκε. Ακολούθησε τα δικά της μονοπάτια και δημιούργησε μια ρομαντική ιστορία που τη γεύεσαι με όλες τις αισθήσεις. Τη διαβάζεις και σε γεμίζει χρώματα, αρώματα, γεύσεις.
Ο μαγικός αριθμός τρία και οι τρεις Μοίρες καθόρισαν τη ζωή της Βιολέτας ή μήπως ήταν η αναζήτηση του παραγματικού έρωτα που την ξανάφερε στη ζωή δεύτερη και τρίτη φορά; Και καθώς εκείνη έκανε το δικό της ταξίδι αψηφώντας τον χρόνο, κάποιος άλλος διέσχιζε τόπους μακρινούς για να τη συναντήσει. Και το ταξίδι αυτό όπως αρμόζει σε ένα παραμύθι είναι αόριστο ως προς τον τόπο και τον χρόνο. Τα πρόσωπα βέβαια, δεν είναι αόριστα. Είναι η Βιολέτα και ο Ρακμάν. Όμως, θα μπορούσαν να είναι δυο οποιοιδήποτε νέοι. Η υπόθεση είναι απλή αλλά αγγίζει αρχέγονες αναζητήσεις του ανθρώπου να βρει το “άλλο του μισό”. Ο λόγος είναι ποιητικός, γεμάτος εικόνες και κινείται σε ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται με μουσικότητα. Στο κείμενο το υπερφυσικό συνυπάρχει αρμονικά με την καθημερινή πραγματικότητα οδηγώντας τον αναγνώστη γαλήνια κι ομάλα στα μονοπάτια του μαγικού ρεαλισμού.
Έμφαση δίνεται στις ανθρώπινες σχέσεις μιας ιδεατής κοινωνίας στην οποία η αναπηρία εκλαμβάνεται ως χάρισμα, οι ανθρώπινη επαφή είναι ζητούμενο και ανάγκη και η ζωή στη φύση παρέχει στιγμές γαλήνης και χαράς. Η στιγμή της συναντησης των ηρώων είναι μαγική καθώς όλη η φύση συμμετείχε στο αγκάλιασμά τους. Κι ύστερα η σιωπή του βυθού τους τύλιξε. Απαραίτητη παύση πριν συμβεί το μαγικό. Η Βιολέτα ξαναβρίσκει το φως της. Μα δεν γεννήθηκε τυφλή; Ας μην ξεχνάμε ότι ζει την τρίτη της ζωή στην οποία βρίσκει την απόλυτη ευτυχία πλάι στον άντρα που έκανε μεγάλο ταξίδι για να την συναντήσει. Τον άντρα που έκλαψε στο πρώτο της άγγιγμα. Ο άντρας που αν και ξένος, είχε τόσα πολλά κοινά μαζί της.
Η εικονογράφηση της Έφης Λαδά είναι επίσης μαγική. Κινείται με σεβασμό προς το κείμενο αποφεύγοντας άστοχες εικαστικές “κορώνες” ανώφελου εντυπωσιασμού. Πολύχρωμα πάτσγουρκ σε λευκό φόντο γεμίζουν τις σελίδες του βιβλίου. Λεπτομέρειες από κεντήματα λαικής τέχνης πλάι σε μοντέρνα ελεφαντάκια και κατακόκκινα καραβάκια συνδηλώνουν τη συνάντηση του παλιού με το νέο. Ενώ τα εσώφυλλα αφηγούνται το δικό τους παραμύθι.
Σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να αναζητήσετε το παραμύθι της Βιολέτας και του Ιππότη της για χίλους δυο λόγους. Γιατί είναι καλογραμμένο, ποιητικό, με δυνατούς συμβολισμούς. Γιατί η αλληλεγγύη, ο σεβασμός στον «άλλον» τον διαφορετικό και η ενσυναίσθηση παρουσιάζεται με φυσικό τρόπο.Γιατί τολμά να μιλήσει για τον έρωτα. Αλλά κυρίως γιατί είναι ένα άγγιγμα ψυχής που νιώσαμε ότι το είχαμε ανάγκη!
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η Βιολέτα και ο Ιππότης |
| Συγγραφέας: | Αργυρώ Πιπίνη |
| Εικονογράφηση: | Έφη Λαδά |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, 2017 |
| Διόρθωση τυπογραφικών δοκιμίων: | Θοδωρής Τσώλης |
| Σελίδες: | 48 |
| Μέγεθος: | 17 X 24 |
| ISBN: | 978-618-03-0427-5 |
