Αυτό είναι ένα παραμύθι με τα όλα του! Έχει δράκους, δέντρα με ανθρώπινη λαλιά, μεταμορφώσεις… και τέλος καλό, όλα καλά!
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Το βιβλίο
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα χωριό σκαρφαλωμένο σε μια πλαγιά, δίπλα σε ένα δάσος. Στη λίμνη, που με έναν παράξενο τρόπο είχε δημιουργηθεί στο δάσος μια χειμωνιάτικη βραδιά, ήρθε κι εγκαταστάθηκε, όπως το είχε προβλέψει η σοφή γριά του χωριού, ένας δράκος. Ένας Δράκος μάλλον ηττημένος και διωγμένος από το σινάφι του που επέλεξε αυτή τη λίμνη για να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του, καταστρέφοντας τη γαλήνη και την ηρεμία των κατοίκων του χωριού.
Αυτό λοιπόν το χωριό επέλεξε ένα ερωτευμένο ζευγάρι για να στήσει το σπιτικό του, αλλά και να φέρει στον κόσμο τον καρπό της αγάπης του, ένα πανέμορφο κοριτσάκι. Οι γονείς του αποφάσισαν να το μεγαλώσουν με πίστη, αγάπη κι ελπίδα. Κι όσο για το δράκο, το κορίτσι μεγάλωνε πιστεύοντας στην καλοσύνη του και αποδίδοντας τους βρυχηθμούς του σε απλά καλέσματα προς το ταίρι του. Μια μέρα το κορίτσι αποφάσισε να φύγει από την μητρική και πατρική αγκαλιά για να ανακαλύψει τον κόσμο. Οι γονείς της παρόλο το φόβο και τη λύπη τους, την άφησαν να φύγει δίνοντάς της ως μοναδικό εφόδιο, μια πολυκαιρισμένη βαλίτσα με τρεις τσαγιέρες. Στο δρόμο της θα συναντήσει δυσκολίες, όντα μαγεμένα και φυσικά το Δράκο της λίμνης. Αυτός θα προσπαθήσει χωρίς επιτυχία, να φυλακίσει το σώμα της κι εκείνη θα φυλακίσει για πάντα την ψυχή του, χάρη στις τρεις τσαγιέρες των γονιών της.
Οι εντυπώσεις
Δεν ξέρω αν ο συγγραφέας εμπνεύστηκε από τη θεϊκή τσαγιέρα του φιλόσοφου Μπέρτραντ Ράσελ (Russell’sTeapot) και λίγο άλλωστε μας ενδιαφέρει. Ξέρω όμως ότι ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος έγραψε αυτό το βιβλίο όταν γεννήθηκε η κόρη του Ελεάννα και της το αφιέρωσε. Ως αναγνώστης λοιπόν και μάλιστα γονιός, δεν μπόρεσα παρά να ταυτιστώ με το ζευγάρι, το οποίο πολύ εύστοχα ο συγγραφέας αποφεύγει να ονοματίσει. Το μεγάλωμα σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, με την αγάπη και τις αξίες, κόντρα πολλές φορές στην εποχή και τα δεδομένα της, αλλά και η δύσκολη ώρα που παρά τους φόβους και την αγωνία, αφήνουν το παιδί τους να φύγει και να ανακαλύψει τον κόσμο, ελπίζοντας ότι τα εφόδια της αγάπης, της υπομονής, του θάρρους και της σοφίας τους, θα το βοηθήσουν στην ενηλικίωση του και θα το προστατεύουν από τους κινδύνους., είναι μερικά δυνατά στοιχεία που κρατά ο ενήλικας αναγνώστης πέρα από το παραμύθι. Τα παιδιά σίγουρα θα μπουν με ευκολία στο δάσος βοηθώντας νοερά το κορίτσι στο περιπετειώδες ταξίδι του, θα παλέψουν με τον Δράκο όταν θα χρειαστεί, αλλά και θα συμμαχήσουν μαζί του για να τον βοηθήσουν όταν νιώσουν την αλήθεια της μοναχικής ψυχής του.
Τα παραμύθια άλλωστε δεν λένε ψέματα ποτέ. Ποτέ!
H ελνιπλεξική αξιοποίηση:
Η βαλίτσα με τις τρεις τσαγιέρες δεν είναι απλώς ένα ταξίδι στην άλλη πλευρά του δάσους, είναι ένα ταξίδι ψυχής, αναγνώρισης κι έκφρασης συναισθημάτων κι ως τέτοιο μπορεί πάρα πολύ ωραία να αξιοποιηθεί σε μία τάξη στα πλαίσια του θεατρικού παιχνιδιού ή μιας θεατρικής ή κουκλοθεατρικής παράστασης. Η θεατρική άλλωστε διασκευή του βιβλίου έχει τιμηθεί με την Εύφημη Μνεία της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς!
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: |
Η βαλίτσα με τις τρεις τσαγιέρες
|
| Συγγραφέας: | Βαγγέλης Ηλιόπουλος |
| Εικονογράφηση: | Marjorie van Heerden |
| Εκδόσεις: | Πατάκης 2001, (νέα έκδοση 2013), 2017 |
| Σελίδες: | 96 |
| Μέγεθος: | 13 Χ 20 |
| ISBN: | 978-960-16-5293-1 |
