Ο Αντώνιος θέλει να γίνει ιππότης. Διόλου παράξενο. Τόσες ιστορίες είχε ακούσει για ιππότες σπουδαίους και τρανούς, με άλογα και πανοπλίες, που πολεμούσαν δράκους και τέρατα, με σπαθιά, πλάι σε βασιλιάδες, μέσα κι έξω από κάστρα.
Συναρπαστικές ιστορίες όλες αυτές και στο μυαλό του γεννήθηκε η ιδέα. Ο, ναι! Θα γινόταν ιππότης! Τι τραβούσε κι εκείνη η ταραντούλα, το κατοικίδιό του, ο Μαυρίκιος, που ήθελε δεν ήθελε παρίστανε το τέρας στις μεγάλες μάχες του ιππότη Αντώνιου.
Ώσπου ένα μεσημέρι, ο Αντώνιος γύρισε από το σχολείο κρατώντας ένα φυλλάδιο… ενθουσιασμού που έγραφε:
Επιτέλους! Θα γινόταν πραγματικός ιππότης! Δίχως να χάσει λεπτό, φόρεσε πανοπλία, περικεφαλαία και χιτώνα και άρχισε να προβάρει μάχες και ιπποτισμούς. Μα το βράδυ, πριν κοιμηθεί, άναψε ξανά το φως μόλις του το έσβησε η μαμά του. Βλέπετε, ο τρανός ιππότης Αντώνιος φοβόταν το σκοτάδι! Ολαλά! Ιππότης και να φοβάται το σκοτάδι;
Την επόμενη μέρα πήγε στον πύργο όπου είχε προσκληθεί. Όλοι οι ιππότες ήταν εντυπωσιακοί! Αλλά εκείνος ο Ιάκωβος ήταν φοβερός. Όχι μόνο η στολή του. Ήταν και πραγματικά ατρόμητος! Γενναίος! Τι; Όχι; Φοβάται κι αυτός τελικά;
Μια γλυκιά, καλογραμμένη, ευφάνταστη και ανατρεπτική ιστορία καληνύχτας και ιπποτισμού από την Τζένη Κουτσοδημητροπούλου που υπογράφει το καλύτερο μέχρι σήμερα βιβλίο της. Δεν είναι οι φόβοι που μπαίνουν απλώς στο μικροσκόπιο της ιστορίας, ούτε απλώς ο δημοφιλέστερος στα παιδιά, το σκοτάδι. Είναι κι εκείνο το βάρος στην παιδική ψυχή το οποίο φροντίζουμε να τροφοδοτούμε συχνά πυκνά οι μεγαλύτεροι. Το βάρος λέγεται “κανείς άλλος δε φοβάται, κανείς άλλος δεν… μόνο εσύ”. Κι αυτό το αρνητικό ξεχώρισμα βαραίνει από δειλές, μαζεμένες ψυχές μέχρι υποψήφιους ιππότες.
Η συγγραφέας χειρίζεται το λόγο με τέτοιο τρόπο ώστε να κατευνάσει το φόβο του.. .φόβου, να τον κάνει πιο συνηθισμένο, να μην πνίγεται το παιδί μέσα στην αποκλειστικότητά του. Δεν προσπαθεί να τον γελοιοποιήσει ή να φέρει το παιδί σε επαφή με το αντικείμενο του φόβου όπως συχνά ακούμε. Η εξαίρετη δε ανατροπή που χρησιμοποιεί προς το τέλος, ντύνει τη φαντασία με το ρεαλισμό και την ιστορία με την πραγματικότητα.
Η παιχνιδιάρικη, εκφραστική, ισορροπημένη στο ρεαλισμό και το μίνιμαλ, εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια αποκρυσταλώνει κατά την ανάγνωση της ιστορίας μια δεύτερη ανάγνωση, εκείνη των εικόνων, που φτιάχνουν ένα αυτόνομο πλαίσιο αναδιήγησης από τον μικρό αναγνώστη.
Τρυφερή ιστορία. Μου άρεσε. Μικρές καληνύχτες. Εκδόσεις Μεταίχμιο.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ζητείται ιππότης |
| Συγγραφέας: | Τζένη Κουτσοδημητροπούλου |
| Εικονογράφηση: | Ναταλία Καπατσούλια |
| Σειρά: | Μικρές καληνύχτες |
| Μακέτα εξωφύλλου: | Rinetta Κοσκινίδου |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, Οκτώβριος 2016 |
| Επιμέλεια: | Θοδωρής Τσώλης |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 14 |
| ISBN: | 978-618-03-0656-9 |
