Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 12+ (target 12-17) – Λογοτεχνία για εφήβους+
Αυτοί οι δύο ηλικιωμένοι άνθρωποι δεν είναι ήρωες, ούτε σωτήρες∙ κάθε άλλο, δυο απλοί καθημερινοί άνθρωποι, όπως όλοι, δυο μοναχικοί άνθρωποι, που ποτέ δεν ήταν μόνοι.
Επανέκδοση ενός βιβλίου που αγαπήθηκε, διαβάστηκε, βραβεύτηκε και έθεσε βάσεις για μια νέα συνθήκη στην ελληνική λογοτεχνία για εφήβους.
Περί τίνος πρόκειται
Ένα σχολείο στη μέση του πουθενά, ανάμεσα σε τέσσερα χωριά της Ανατολής, της Δύσης, του Βορρά και του Νότου. Κι αυτό είναι ένα πρώτο καθολικό, θεατρικό σκηνικό που συμβολίζει το παντού και το πάντα.
“Η βροχή που έπεφτε ήταν πολύ δυνατή. Λες κι ο Θεός είχε αποφασίσει να κρεμάσει μια νερένια κουρτίνα από τον ουρανό∙ μια κουρτίνα που, αντίθετα με τις κανονικές, δεν μπορούσες να την παραμερίσεις για να δεις τι υπάρχει πίσω της. Αναγκαστικά, λοιπόν, βλέπαμε τα πάντα να παραμορφώνονται από τα μικροσκοπικά καλειδοσκόπια της μαγικής εκείνης βροχής.
Μάλλον αυτός ήταν ο λόγος που κανένας μας δεν τον είδε να πέφτει. Μας είχε εμποδίσει η βροχή. Κανένας μας εκτός από τη Ραλλού”.
Ένας πληγωμένος άγγελος πέφτει από τον ουρανό. Τρία παιδιά με πληγές μέσα τους, τον βρίσκουν. Θέλουν να τον βοηθήσουν να επιστρέψει στον ουρανό, γι’ αυτό και καταστρώνουν ένα σχέδιο για να συγκεντρώσουν χρήματα.
«Μόλις είδα έναν άγγελο να πέφτει από τον ουρανό. Μάλλον τον παρέσυρε η βροχή» είπε η Ραλλού, αλλά ως συνήθως δεν της δώσαμε σημασία – με τον Τότο ήμασταν απασχολημένοι να μετράμε τις σταγόνες της βροχής. Την επόμενη μέρα τον βρήκαμε μέσα στα καλαμποκοχώραφα… Αυτά τα καλομποκοχώραφα είναι το δεύτερο σκηνικό της μεγάλης “παράστασης”.
Κανείς δεν ήθελε το σχολείο στο χωριό του. Τέσσερα χωριά, της Ανατολής, της Δύσης, του Βορρά και του Νότου και ένα σχολείο, εν τέλει, στη μέση του πουθενά, ένας δάσκαλος, νέος, που γυρίζει στον τόπο του και ονειρεύεται ένα σχολείο και κάτι καλύτερο για όλα τα παιδιά. Το τσίρκο με την τρύπια τέντα και τον διευθυντή που άλλαξε ζωή για μια μπανανόφλουδα είναι το τρίτο κάδρο του σκηνικού όπου η ιστορία, με όλη της τη θεατρικότητα, τρέχει.
Αντίθετα με τα σχολεία, τον άγγελο τον ήθελαν όλοι, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, γίνεται απροσδόκητα το υποκείμενο της σύγκρουσης. Ποιος; Ένας άγγελος, όχι έκπτωτος, αλλά πεσμένος, ένας άγγελος, όχι εξάγγελος, που δεν αν-αγγέλει, αλλά σιωπά μπροστά στην αγέλη, ένας αντιμεσσίας που δεν σώζει, αλλά αναζητεί σωτηρία, ένας αντιθαυματοποιός που δεν κάνει θαύματα, αλλά με έναν δικό του τρόπο, προκαλεί τα μικρά, καθημερινά που απαιτούνται για να πάει η ζωή μπροστά ή έστω κάπου αλλού.
Ένας αστυνομικός που δεν ήθελε να γίνει αστυνομικός, αλλά μουσικός και παίζει κρυφά βιολί, μια ακροβάτισσα με σχεδόν μπλε μαλλιά στο παράξενο τσίρκο il Mundo, ένας πότης, άγριος, υπερβολικά βίαιος θείος που θύμωνε με το παραμικρό και ξυλοκοπούσε βάναυσα τον Τότο, αναζητά έναν θησαυρό, μια βιβλιοθηκονόμος και ένας τυφλός ποιητής που κλέβουν βιβλία συμπληρώνουν το καστ μιας θεατρικής παράστασης που παίζεται έντυπα σε αυτό το βιβλίο.
Η υψηλή θεατρικότητα και θεατρική δομή και γραφή στο βιβλίο είναι προφανής σε όποιον τη διαβάσει και αυτή είναι μια ιδιαίτερη επιλογή που ωθεί τον αναγνώστη να ζει ταυτόχρονα τη δράση στον νου του. Ο προφανής μαγικός ρεαλισμός, τα αφαιρετικά σκηνικά, η δράση, η ποιητική γραφή της συγγραφέα φτιάχνουν μια ωδή στους απόκληρους του κόσμου, σε εκείνους που η ζωή δεν τους χαμογέλασε φαρδιά πλατιά ή τα άστρα δεν πασπάλισαν με αστερόσκονη τις ζωές τους, αλλά δίχως ροζ και άλλα χαρούμενα χρώματα, προσπάθησαν να σταθούν αντάξιοι του ονείρου, του εαυτού τους, να ζητήσουν μια δεύτερη ευκαιρία, να τη διεκδικήσουν.
Μέσα στην ιστορία του “άγγελου”, εγκιβωτίζονται πραγματικότητες που έχουν καταγραφεί από την ειδησεογραφία, όπως η βιβλιοθηκονόμος (Λέιλα στο βιβλίο) Αλία Μοχάμεντ Μπέϊκερ της βιβλιοθήκης της Βασόρας (Μεγάλη Βιβλιοθήκη στο βιβλίο) που κατόρθωσε, με τη συνδρομή και άλλων συμπολιτών, να σώσει το 70% περίπου των βιβλίων της βιβλιοθήκης, λίγο πριν αυτή καταστραφεί ολοσχερώς το 2003, από τους βομβαρδισμούς των συμμαχικών δυνάμεων υπό τις Η.Π.Α. Δίπλα στην επίσημη ειδησεογραφία, βρίσκουν τη θέση τους γεγονότα που παραπέμπουν σε άλλες πτυχές και στιγμές της ανθρωπότητας, ανά τον κόσμο. Πώς επιστρέφει ένας άγγελος στον ουρανό; Είναι εύκολη η αντίστροφη διαδρομή, μετά την πτώση; Πόσο δύσκολη είναι η διαφυγή από το περίκλειστο τσίρκο της κοινωνίας; Τέτοια ερωτήματα μου δημιουργήθηκαν, καθώς έβρισκα, ίσως ανεπιτυχώς κατά τις συγγραφικές προθέσεις, αντιστοιχίες και επιρροές από τον El ángel exterminador (Εξολοθρευτής Άγγελος, 1962), το αριστούργημα του Λουί Μπουνιουέλ
Το έντονο ονειρικό στοιχείο, αυτή η ακροβασία μεταξύ ζωής και ονείρου, ιδιαίτερα αισθητής στα πρώτα βιβλία της Αγγελικής Δαρλάση αφήνει το στίγμα του, φανερώνοντας την πρόθεσή της να βρει έναν διαφορετικό, δικό της, προσωπικό τόνο και ύφος, που μέχρι τότε δεν ήταν συνήθης στην ελληνική λογοτεχνία για παιδιά και εφήβους.
Πρωτοπρόσωπη αφήγηση από τον Σέργιο, πρωταγωνιστή του βιβλίου μαζί με τη Ραλλού και τον Τότο, τριτοπρόσωπη από έναν άλλο αφηγητή, σε διαφορετική γραμματοσειρά.
Για αναγνώστες από 12 περίπου ετών.
Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Διακρίσεις
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΦΗΒΙΚΟΥ-ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ GREEK IBBY – ΚΥΚΛΟΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
Η συγγραφέας στο ELNIPLEX
“Νομίζω ότι με αυτό το βιβλίο είναι σαν να ολοκληρώνω συγγραφικά έναν κύκλο και ταυτόχρονα να ξεκινάω έναν καινούριο που δεν ξέρω ακριβώς που θα με οδηγήσει. Σίγουρα όπως λες κάποια αναγνωρίσιμα στοιχεία μου δεν τα εγκαταλείπω, τουλάχιστον όχι ακόμη ∙ κι ίσως γι’ αυτό στο Με κλειστά μάτια εμφανίζονται σε μικρότερους ρόλους ήρωες από προηγούμενα βιβλία μου (όπως η Έρση από τους Ονειροφύλακες, τα παιδιά από το Από Μακριά, ο γέρος με τον χήνο του, η Ραλού από το Τότε που κρύψαμε έναν άγγελο κά), ήρωες που φέρνουν κάτι από την αύρα του ονείρου ή και λυρισμό, σε ένα κατά τα άλλα αρκετά ρεαλιστικό βιβλίο.
Όμως μόνον ως… πειραγμένο μπορώ να τον αντιληφθώ και να τον εκφράσω τον ρεαλισμό. Αλλιώς όχι μόνο δεν με αφορά αλλά και με πνίγει. Είναι ο δικός μου τρόπος να αντιλαμβάνομαι και να ερμηνεύω, αλλά και ν’ αντέχω, τον κόσμο γύρω μας.”
Διαβάστε ακόμα
Κριτική της Μαίρης Μπιρμπίλη για την πρώτη έκδοση του 2009.
TAYTOTHTA | |
---|---|
Τίτλος: | Τότε που κρύψαμε έναν άγγελο |
Συγγραφέας: | |
Εικονογράφηση εξωφύλλου: | |
Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, Μάρτιος 2024 (Α’ έκδοση, Πατάκης, 2009) |
Διόρθωση: | Κατερίνα Λελούδη |
Σελίδες: | 256 |
Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
ISBN: | 978-618-03-3679-5 |