Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 5,5-6+ (target 6-8) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
Κάποιοι άνθρωποι περπατάνε στη βροχή ενώ κάποιοι άλλοι απλώς βρέχονται.
Roger Miller
«Όλη νύχτα έβρεχε ασταμάτητα. Η πόλη ξυπνά μουσκεμένη. Όχι ότι σταμάτησε τώρα, αλλά έκοψε κάπως η βροχή.
-Δε μ’αρέσει η βροχή! λέει η Μυρτώ και ξεκινά για το σχολείο…».
Περί τίνος πρόκειται
Η βροχή, ένα συνηθισμένο καιρικό φαινόμενο και δύο παιδιά η Μυρτώ και ο Πέτρος που… δεν τους αρέσει η βροχή! Η μέρα τους και η διάθεσή τους χαλάει με το που την αντικρύζουν. Με το πείσμα των παιδιών που όταν δεν θέλουν κάτι αυτό μεγαλώνει την άρνησή τους, εκνευρίζονται. Η Μυρτώ κρύβεται μέσα στην ομπρέλα της και ο Πέτρος χώνεται στην κουκούλα από το αδιάβροχό του. Σχεδόν δεν βλέπουν μπροστά τους. Στην πορεία τους προς το σχολείο συγκρούονται μεταξύ τους. Ο θυμός τους μεγαλώνει μαζί με τη βροχή που «τρέχει», ώσπου διαπιστώνουν…
Και ο φακός στρέφεται προς το μικρό αναγνώστη. Και αρχίζουν τα ερωτήματα…
«Εγώ τώρα αναρωτιέμαι αν η βροχή αρέσει σε σένα ή μήπως δε σ’ αρέσει. Όλοι έχουμε δικαίωμα να λέμε τι μας αρέσει και τι όχι!».
Όμως, τι μπορεί να σκέφτεται η ίδια η βροχή;
Και τι μπορεί να υπάρχει μέσα στη σκέψη της Μυρτώς και του Πέτρου;
Υπάρχουν αλήθεια μόνο αρνητικά;
Τι θα ανακαλύψουμε στις σκέψεις των δύο παιδιών;
Μήπως μέσα τους υπάρχουν κάποιες θετικές αναμνήσεις; Κάποια ίχνη ομορφιάς της βροχής που έχουν ξεχάσει; Μήπως δεν είναι μόνο μαύρη;
Τι θα διαπιστώσουμε;
Αλλά και τι θα ανακαλύψουμε ο κάθε ένας από εμάς για την αίσθηση της βροχής και κάθε βροχής που συναντάμε στο ταξίδι της ζωής μας;
Εστιάζοντας
Η Τασούλα Τσιλιμένη, με σημείο εκκίνησης ένα φυσικό φαινόμενο δημιουργεί μια πολυεπίπεδη ιστορία. Μια ιδιαίτερη και πρωτότυπη αφήγηση, πλούσια σε διαλογικά μέρη, που αλλάζει από γ’ σε α’ πρόσωπο και στροβιλίζει ερωτήματα προς τους αναγνώστες θέτοντάς τους σε κίνηση, σε μια διαδικασία ενδοσκόπησης. Παράλληλα, όμως, βλέπουν και την άλλη οπτική, αναλογίζονται τη θέση του άλλου, μπαίνουν στη σκέψη του.
Μια απεικόνιση της ενσυναίσθησης και μια πορεία προς την αυτογνωσία και την αποκάλυψη όσων κάποιες φορές αγνοούμε∙ καθώς η βροχή, η φύση με τους δικούς της ανεπηρέαστους νόμους που δίνει ζωή στα πλάσματά της, συνεχίζει το δρόμο της.
Η εικονογράφηση του Βασίλη Παπατσαρούχα εκπληκτική∙ ξεφεύγει από τα καθιερωμένα. Είναι προσωπική, μοναδική, γεμάτη φαντασία. Εντείνει την απόλαυση νοηματοδοτώντας το κείμενο με το οποίο διαλογίζεται. Ενίοτε το συμπληρώνει κι άλλοτε εμφατικά το προεκτείνει.
Με έντονα σουρεαλιστικά στοιχεία, συνδυασμό λεκτικών φράσεων στα γαλλικά, γερμανικά, που μεταδίδουν την οικουμενικότητα του φαινομένου, αλλά και μεγεθύνουν τη σημειωτική στις εικόνες του, μας βάζει στη διαδικασία αναζήτησης νοημάτων και επεξήγησης συμβολισμών χωρίς να χάνει διόλου από την υψηλή αισθητική.
Δεν μεταφέρει απλά τις ιδιότητες της βροχής, αλλά κυρίως εκφράζει την εσωτερικότητα, το βίωμα και την αντίδραση στο φαινόμενο, τη συνάντηση και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις των δύο παιδιών, από την άρνηση και το θυμό, στο παιχνίδι, την επικοινωνία και την χαρά, τη φιλία.
Μια πρωτοφανής ιστορία και εικονογράφηση για μικρά παιδιά, που με παιχνιδιάρικη διάθεση φωτίζει κρυμμένες πτυχές και επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις.
Για αναγνώστες από 6 περίπου ετών.
Εκδόσεις Διάπλους.
Στο νηπιαγωγείο:
Σκεφτήκαμε και αναρρωτηθήκαμε:
-Μας αρέσει ή δεν μας αρέσει η βροχή και γιατί;
-Ποια είναι η ωραιότερη ανάμνηση που έχουμε με βροχή;
-Θυμόμαστε κάποια άσχημη εμπειρία μας μια βροχερή μέρα
-Ποια είναι τα καλά, τα όμορφα της βροχής;
Συζητήσαμε, μοιραστήκαμε τις εμπειρίες μας και καταλήξαμε: «Μας αρέσει η βροχή!» και παίξαμε μαζί της.
- Κάναμε τον ήχο της βροχής και μιμηθήκαμε την ένταση της (χτυπώντας τα δάχτυλά στις παλάμες μας και το ξύλο της βροχής χαμηλά και αργά –ψιχάλες, δυνατά και πιο γρήγορα- μπόρα).
- Γίναμε η βροχή που πέφτει στα τζάμια και χορέψαμε το «χορό της βροχής» ακούγοντας ήχους της στο διαδίκτυο.
- Δραματοποιήσαμε τη σύγκρουση της Μυρτώς και του Πέτρου, καθώς και τη δική μας βροχερή μέρα: Βάλαμε αδιάβροχα, πήραμε τις ομπρέλες μας κρυφτήκαμε κάτω από υπόστεγα, τσαλαβουτήσαμε στις λάσπες και τις λακκούβες και το ευχαριστηθήκαμε!
- Αλλά, κυρίως, αυτό που θέλαμε πιο πολύ ήταν να φτιάξουμε καραβάκια!
Φτιάξαμε καπέλα με χαρτοδιπλωτική
και μετά τα κάναμε ομπρέλες
Και καραβάκια…
ζωγραφισμένα με επιθυμίες κι όνειρα
που αφήσαμε… στη μεγάλη λακκούβα, στη λιμνοθάλασσα.
*Πάνω στις τρισδιάστατες βαρκούλες μας ζωγραφίσαμε τα θέλω μας, ό,τι αγαπάμε, όσα μας αρέσουν, τα όνειρά μας και αφού τα μοιραστήκαμε τα βάλαμε στη «λιμνοθάλασσα», για να ταξιδέψουν μακριά.
«Θέλω το σπίτι μου να είναι σε μια βάρκα και να ταξιδεύω» Ιφιγένεια, 6 ετών
Δεν μπορούσαμε να παραλείψουμε τη βροχή κι έτσι..
Ζωγραφίσαμε τον ουρανό και ένα λιβάδι με λαδοπαστέλ.
Φτιάξαμε σύννεφα με κολλάζ από σκισμένα χαρτάκια εφημερίδας που είχαμε βάψει γκρι.
Προσθέσαμε τη βροχή που καθρεφτίζει με λαμπερές, ασημένιες βροχές -περισσεύματα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας.
Και τέλος, φτιάξαμε τον τίτλο του έργου μας
Ζωγραφίσαμε, κόψαμε, μετρήσαμε τα γράμματα
Συνθέσαμε τις λέξεις
Τις τοποθετήσαμε στη σειρά
και φτιάξαμε την πρόταση – τίτλο
Επειδή, όμως, μας αρέσει η βροχή, αποφασίσαμε να βγάλουμε την άρνηση «ΔΕ» και κρατήσαμε την καταφατική πρόταση «Μου αρέσει η βροχή» για τίτλο, ώστε να εκφράζει το ομαδικό έργο που δημιουργήσαμε.
Διακρίσεις
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Δε μ’ αρέσει η βροχή! |
| Συγγραφέας: | Τασούλα Τσιλιμένη |
| Εικονογράφος: | Βασίλης Παπατσαρούχας |
| Εκδόσεις: | Διάπλους, Ιούνιος 2021 |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 24 Χ 29 |
| ISBN: | 978-618-55-4500-0 |
