Ο Ματίας είναι ένας πραγματικά ατίθασος γάτος. Πειράγματα, αταξίες, φάρσες και τα παράπονα από το διευθυντή του σχολείου δεν σπάνιζαν. Όταν ήταν μωρό, βούτηξε το κεφάλι μέσα σε έναν κουβά με πράσινη μπογιά και οι γονείς του τον κούρεψαν γουλί για να φύγει η μπογιά.
Η κουρευτική εκείνη μηχανή ξέμεινε στο τελευταίο συρτάρι και τώρα που οι γονείς του έλειπαν με τον αδερφό του, ήταν η ευκαιρία του να θυμηθεί εκείνο το κούρεμα. Κλείστηκε στο μπάνιο και ξύρισε το κεφάλι του. Η γιαγιά του τα χρειάστηκε. Αλλά το χειρότερο ήταν ότι την επόμενη μέρα όλο το σχολείο τον είχε στην καζούρα. Ο Ματίας ήταν καραφλός. Μέχρι και οι σκύλοι στο δρόμο της επιστροφής τον περιγέλασαν. Το βράδυ, ο Ματίας συνέχισε το έργο του. Με τσιμπιδάκι έβγαλε και τα μουστάκια του και τώρα πια είχε και πρόβλημα ισορροπίας, αφού τα μουστάκια είναι για τους γάτους μια τέλεια πυξίδα και δοκός ισορροπίας. Η γιαγιά του τρελάθηκε. Ο Ματίας ζήτησε συγγνώμη. Την άλλη μέρα στο σχολείο τον πήραν τα κλάματα με τα πειράγματα. “Όλα θα πάνε καλά, θα δείς!” τον διαβεβαίωσε η δασκάλα του. Κι όταν το επόμενο μεσημέρι επέστρεψαν οι γονείς του με τον αδερφό του, όλα μάλλον είχαν πάει καλά.
Ο Βασίλης Κουτσιαρής υπογράφει το πιο συγκινητικό βιβλίο της χρονιάς. Δεν είναι μόνο η εκτυφλωτικής αγάπης πράξη του ζωηρού αδερφού να ξυρίσει το κεφάλι και τα μουστάκια του για να μοιάσει στον άρρωστο αδερφό του. Είναι πάνω απ’ όλα η απίστευτη (εν) συναίσθησή του να τον απαλλάξει από το bullying που αναμφίβολα θα δεχόταν με την επιστροφή του στο σχολείο, παίρνοντας πάνω του όλο το βάρος του κόσμου, σηκώνοντας αυτός τον σταυρό, έναν σταυρό που δεν του αναλογούσε, μα τον διεκδίκησε τον επωμίστηκε και τον άντεξε μόνος.
Εξαιρετικό το εύρημα της σύνδεσης ενός άτακτου, ατίθασου γάτου με την “αταξία” του κουρέματος. Εξόχως εύστοχη η αφηγηματική μετάβαση από το χιούμορ και τις ζωηράδες του γάτου, στην αποκάλυψη της φύσης της σκανταλιάς και εξίσου σημαντική η επιλογή του συγγραφέα να τοποθετήσει έναν γάτο, φύσει ελεύθερο και ζώο που αυτοδιατίθεται και όχι π.χ. έναν σκύλο, ζώο φύσει πιστό, το οποίο στο νου όλων μας θυσιάζει πιο εύκολα το Εγώ του στο βωμό της αγάπης του.
Με το μεστό, ισορροπημένο, καλοκουρδισμένο κείμενο, που λειτουργεί σαν υπόγειο ρεύμα το οποίο ξεσπά στο τέλος, αυτές οι τρεις επιλογές του συγγραφέα φωτίζονται ιδιαιτέρως, μεγιστοποιούν την αξία τους και συνθέτουν ένα πολύ δυνατό βιβλίο. Το οποίο βιβλίο συνεπικουρείται άψογα από την υπαινικτική εικονογράφηση της Κατερίνας Βερούτσου που παίζει υποδόρια με τα βλέμματα και τη μελαγχολία του Ματίας και με έντονα χρώματα, στιβαρές γραμμές, μεγάλες μορφές και λίγες λεπτομέρειες ώστε να μην αποσπούν από το κέντρο του βασικού ήρωα, συμπορεύεται με το δίπολο “άτακτος γάτος/συγκίνηση” του κειμένου, κρύβοντας επιμελώς τα κίνητρα του Ματίας και αναδεικνύοντας όσα και όποτε ο συγγραφέας θέλει να φανερώσει.
Συγκινεί, ενθουσιάζει και χαρίζει απλόχερα μαθήματα αγάπης, αδερφικής αλληλεγγύης και αντίστασης στους τριγμούς που φέρνει η ασθένεια στην οικογένεια, απαραίτητο βιβλό ειδικά στα σημερινά παιδιά που οι περισσότεροι επιλέγουμε να τα κρατάμε εγκλωβισμένα σε ένα γυάλινο ροζ συννεφάκι όπου τίποτα “δυσάρεστο” δεν πρέπει να ραγίσει την mobile ηρεμία τους.
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.
ΥΓ: Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στο συγγραφέα και δάσκαλο Γιάννη Διακομανώλη.
Διακρίσεις
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ | |
---|---|
Τίτλος: | Δε θα σε πειράξει κανείς |
Συγγραφέας: | Βασίλης Κουτσιαρής |
Εικονογράφηση: | Κατερίνα Βερούτσου |
Εκδόσεις: | ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Εκδόσεις, Οκτώβριος 2018 |
Επιμέλεια κειμένου: | Γιώτα Γκότση |
Γραφ. επιμέλεια: | DTP Ελληνοεκδοτικής, Λαέρτης Βίλα |
Σελίδες: | 28 |
Μέγεθος: | 22 Χ 30 |
ISBN: |
978-960-563-244-1
|