Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 5+ (target 5-10+) – Ποίηση για παιδιά+
Η αυθεντική ποίηση μπορεί να αρέσει προτού γίνει κατανοητή.
T. S. Eliot
Μοναδική σύμπραξη δύο σημαντικών δημιουργών και… φανταστικά τραγούδια για φανταστικά παιδιά.
Περί τίνος πρόκειται
Ένα σχολείο μικρό σαν σπιρτόκουτο με διευθυντή έναν κοντοστούπη με φωνή σαν κουνούπι, ένας ήλιος που βαριέται να ξυπνήσει και έτσι η νύχτα πάει δυο και πέντε μέρες μακριά,
μία μύγα πιλότος σε αεροπλάνο πολεμικό και μια μάχη με βάτραχο διοικητή του πεζικού, ένα άστρο από ζάχαρη φτιαγμένη που λιώνει με τη βροχή και μάντεψε τι βροχή είναι αυτή, ένα μαγαζί που πουλάει κεραυνούς, μια σφαίρα και ένα μαχαίρι που αρνούνται να σκοτώσουν, μια αρκούδα μπαλαρίνα και μια τσιπούρα τραγουδίστρια, ιστορίες που αντί να τις διαβάζεις, τις βάζεις σαν καραμέλες στο στόμα σου και ένας δρόμος με λέξεις που πατάς και…
Για φαντάσου όλα αυτά, τόσα και άλλα τόσα, ευφάνταστα, σε τάξη κι ακατάστατα….
Εστιάζοντας
Είκοσι μία ποιητικές συνθέσεις με τίτλο “Για φαντάσου” και υπότιτλο “φανταστικά τραγούδια για φανταστικά παιδιά” περιέχει το νέο βιβλίο του Κυριάκου Χαρίτου. Πρόκειται για ευφάνταστα, ποικίλως ομοιοκατάληκτα, στιχουργήματα, που χαρακτηρίζονται από εξαίρετο χιούμορ, λεπτοδουλεμένες φράσεις και όπως προείπα, εκείνο που τα χαρακτηρίζει πρωτίστως είναι αυτό που πρόταξε και ο συγγραφέας ήδη από τον τίτλο: η (αυθεντική) φαντασία.
Αυτή η φαντασία είναι που οδηγεί τον συγγραφέα στο να συνθέσει και να μοιραστεί με τους αναγνώστες μέσα από την ευχάριστη φόρμα των στίχων μικρές, αυτοτελείς ιστορίες, που ξαφνιάζουν με τις απροσδόκητες εικόνες τους, όπου κυριαρχούν ο σουρεαλισμός και ο μαγικός ρεαλισμός οι οποίοι γίνονται παιγνιώδεις και ποιητικοί∙ αναλόγως του παιδιού που διαβάζει. Γιατί εγώ, το παιδί, το μεγάλο, που διάβασα αλλά δεν μπορώ να υποκαταστήσω αυθεντικά ένα παιδί 6 ετών, βρήκα πολλή ποίηση επί παραδείγματι στο ορυχείο των λέξεων, όπου οι άνθρωποι λαξεύουν τα βράχια για να βγάλουν τις βυθισμένες μέσα τους λέξεις. Θέλω να πιστεύω, γιατί την ποίηση -και δεν είναι παλιομοδίτικο ευχολόγιο και δαφνοστόλιστο πρέπει – την έχουμε ανάγκη όσο ποτέ, μικροί και μεγάλοι, ότι αυτές τις εικόνες, αυτά τα απρόσμενα ταξίδια με λαξευτές λέξεων και ζαχαρένιες βροχές θα τα αγαπήσουν τα παιδιά. Γιατί αυτή η συντονισμένη αποδόμηση της πραγματικότητας, ο δημιουργικός μετασχηματισμός της ανιαρής όψης της σε ασυνήθιστα ταξίδια είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητούμενα της ζωής, σε κάθε εποχή, στοίχημα που κερδίζει με άνεση ο συγγραφέας. Γιατί μαζευόμαστε και παίζουμε επιτραπέζια, γιατί βγαίνουμε έναν περίπατο, γιατί κάνουμε μια γιορτή; Για να ανατρέψουμε την ευθύγραμμη ανία του εδώ και τώρα, για να αναποδογυρίσουμε και να παρεκτραπούμε μέσα στις τάξεις του γέλιου και της χαράς ή της δημιουργίας και των ιδεών. Αλλά κάπου καλά, αδερφέ.
Ο υπότιτλος μιλάει για τραγούδια. Ίσως γιατί οι ρίμες και το μέτρο τους εμπεριέχουν και μισοκρύβουν μια μουσικότητα έτοιμη να ξεχυθεί και να χαρίσει τη μουσική σύνθεση που απαιτεί ένα στιχούργημα, ένα ποίημα για να γίνει τραγούδι. Πράγματι, ένας πιο έμπειρος αναγνώστης ή κάποιος μουσικός θα βρει γρήγορα ρυθμούς και μελωδίες πίσω από τις ιστορίες αυτές, θα σιγομουρμουρίσει. Ίσως μάλιστα να γίνει μια πρώτης τάξεως πρόκληση με τα παιδιά να βρείτε καταρχάς μια μελωδία.
Πέραν της μουσικότητας, διέκρινα και μια πολύ ενδιαφέρουσα θεατρικότητα, η οποία με τα φανταστικά, μαγικά, ανατρεπτικά στοιχεία που διαθέτουν οι ιστορίες, απευθύνει μια ευθεία πρόσκληση για δραματοποιήσεις και αυτοσχεδιασμούς, με ό,τι βρίσκεται κοντά σου, καπέλο, ύφασμα, κουτάλα.
“Τα περισσότερα απ’ όσα μας συμβαίνουν δεν μπορούμε να τα εκφράσουμε, ξετυλίγονται μέσα σε μια σφαίρα, που ποτέ καμία λέξη δεν την καταπάτησε. Και απ’ όλα πιο αδύνατο είναι να εκφράσουμε τα έργα της τέχνης, τις μυστηριακές αυτές υπάρξεις που η ζωή τους δε γνωρίζει τέλος, καθώς πορεύεται πλάι στη δική μας την περαστική, την πρόσκαιρη”, έγραφε ο Ρίλκε στο Γράμματα σ’ ένα ποιητή προς τον άγνωστο, νεαρό Φ. Ξ. Κάππους. Γιατί δεν εξηγούνται όλα, γιατί δεν χρειάζεται να εξηγούνται όλα, κυρίως γιατί ποτέ δε θα μπορούν να εξηγηθούν όλα σε ένα ποιητικό σκεύος, πόσω μάλλον όταν απευθύνεται προς παιδιά. Κι όταν τελειώνοντας έχεις ευχαριστηθεί, όπως συνέβη σ’ εμένα με το Για φαντάσου και πιθανολογώ ότι θα συμβεί και με τους περισσότερους από εσάς, το ταξίδι των λέξεων και την αγεωμέτρητη μαγεία τους, τότε συνέχισε να διαβάζεις. Γιατί στο ποιητικό σκεύος που λέγεται ζωή, δεν υπάρχει χαρά και απόλαυση παντού μπροστά σου, ούτε σε κυνηγά ανέμελο στα πράσινα λιβάδια. Πρέπει να τις εφεύρεις. Και οι ιστορίες, αυτές οι φανταστικές και ευσύνοπτες είναι ένας τρόπος, μια εφεύρεση.
Η Ντανιέλα Σταματιάδη επέλεξε στις περισσότερες περιπτώσεις ένα λιτό, αφαιρετικό ύφος, επιδιώκοντας να μην σκεπάσει τις λέξεις, να τις σεβαστεί και να τους δώσει ίχνη, στίγματα οπτικά που θα αναπτύξουν κάποια γωνιά κάθε ιστορίας ή ακόμα και θα μετεξελίξουν το βαθύτερο πνεύμα της. Το κατόρθωσε με την καλαισθησία που πάντα πιστεύω ότι φέρουν οι αποτυπώσεις της, αφού προηγουμένως είχε φτιάξει ένα εξώφυλλο χάρμα. Η εικονογράφος δεν τροχοδρομεί πάνω σε κάποια προκάτ διαδρομή, αλλά δουλεύει πολύ με το ένστικτο που οι πρωτότυπες ιστορίες του συγγραφέα της ανέπτυξαν. Η σύμπραξη τους είναι αρμονική και ιδιαίτερη. Ένα από τα βιβλία που έχουμε ανάγκη ως εκδοτική παραγωγή και αναγνωστική ύπαρξη είναι εδώ.
Για αναγνώστες από περίπου 5 ετών με δύναμη τουλάχιστον μέχρι τα 10-11 και ασφαλώς δίχως ιδιαίτερους ηλικιακούς περιορισμούς.
Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Διακρίσεις
Το Soundtrack του βιβλίου
Πατήστε το εικονίδιο Full Screen για ανάγνωση σε πλήρες μέγεθος.
‘Το Soundtrack του βιβλίου
Αυτή τη φορά, αυτό θα το γράψετε όλοι εσείς.
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Για φαντάσου |
| Συγγραφέας: | Κυριάκος Χαρίτος  |
| Εικονογράφος: | Ντανιέλα Σταματιάδη |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, 29 Σεπτεμβρίου 2022 |
| Διόρθωση τυπογρ. δοκ.: | Θοδωρής Τσώλης |
| Προσαρμογή εξωφύλ.: | Γιώργος Παναρετάκης |
| Σελίδες: | 40 |
| Μέγεθος: | 16 Χ 29 |
| ISBN: | 978-618-03-2757-1 |
