Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 5+ (target 5-8) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
…και τότε έφτασα εγώ κι άνοιξα ένα μονοπάτι ανάμεσα στις κολλιτσίδες με τ’ αγκάθια και τις τσουκνίδες και το χορτάρι, και βρήκα ό,τι είχε απομείνει απ’ το αγροτόσπιτο το παλιό, και γέμισε την αγκαλιά μου με φλοίδες ταπετσαρίας…
Αγροτόσπιτο. Sophie Blackall. Δώδεκα παιδιά, μια οικογένεια, ένα σπίτι στην εξοχή. Ο χρόνος κυλά, η ζωή περνά, τα παιδιά μεγαλώνουν. Η ομορφιά μένει.
Περί τίνος πρόκειται
Ένα σπίτι. Στέκει πέρα από έναν λόφο, στο τέρμα ενός δρόμου, δίπλα σε ένα ρυάκι όλο στροφές, που λαμπυρίζει. Δώδεκα παιδιά γεννήθηκαν εκεί, μεγάλωσαν, έμαθαν να περπατάνε, σκάλισαν πατάτες, έβαψαν μια γάτα, τα μάλωσαν, τα συγχώρεσαν∙ εκεί όπου σε βιβλία βυθίζονταν, που έπεφταν στα κρεβάτια τους κι ονειρεύονταν, που έπαιζαν και έκαναν συλλογές από τενεκεδένια αυτοκινητάκια, που άρμεγαν τις αγελάδες και τάιζαν τα μοσχάρια, που μάζευαν τα μήλα και έστρωναν το τραπέζι∙ εκεί που φρόντιζαν ο ένας τον άλλον. Εκεί όπου μεγάλωσαν και μεγάλωσαν και έφυγαν. Εκεί όπου έγιναν όλα και τώρα θα ζουν στο βιβλίο που κρατάς…
Εστιάζοντας
Δεν είναι κάποια παλιομοδίτικη, νοσταλγική ωδή στη ζωή της υπαίθρου που συγκινεί τον μυ της αποκαμωμένης από την γκρίζα πόλη καρδιάς, αλλά μια ιστορία που χορδίστηκε στη φαντασία της βραβευμένης συγγραφέα Σόφι Μπλάκαλ όταν αγόρασε ένα παλιό αγρόκτημα μέσα στο οποίο υπήρχε ένα ετοιμόρροπο σπίτι, γεμάτο παλιά, φθαρμένα πράγματα, με τα σημάδια του καιρού και των ανθρώπων, στα όρια της λεηλασίας και παλιών εκπληρώσεων που συνεθλίβησαν.
Αν έχεις ζήσει σε κάποιο παλιό σπίτι, χωριάτικο, αγροτόσπιτο, όπως ο γράφων στου παππού και της γιαγιάς τα καλοκαίρια, τότε θα ‘χεις ανταμώσει με τη γοητεία των παλιών πραγμάτων, των χαραγματιών πάνω τους, των κιτρινισμένων σελίδων, των σκονισμένων δίσκων πάνω σε κάποιο στιβαρό σερβάν, θα έχει δει σημάδια στους τοίχους και τα ξύλινα παραθυρόφυλλα. Και θα ‘χεις φτιάξει ιστορίες, θα ‘χεις φανταστεί πράγματα. Αλλά και θα ‘χεις ζήσει, από τα καλάμια του παππού που έκανες ακόντια, από τα καλαμπόκια που πετούσες κρυφά στις κότες από το παράθυρο τα μεσημέρια, από τον γάιδαρο που τσάντισες και σε πήρε στο κυνήγι, από τα τρένα που περνούσαν μπροστά από το σπίτι. Τέλος αυτοαναφορικότητας.
Η Μπλάκαλ φτιάχνει μια ιστορία δώδεκα παιδιών που έζησαν σε ένα αγροτόσπιτο, μιας οικογένειας που μεγάλωσε τα παιδιά της στην αγκαλιά της φύσης, σε έναν τόπο όπου αυτή οργίαζε και μοίραζε αμέτρητα ερεθίσματα και τα πάντα ήταν βίωμα. Οι εικόνες της Μπλάκαλ, με λέξεις και με χρώματα, είναι ένας στρόβιλος, ένας χορός μέσα σε ένα ανόθευτο σκηνικό, όπου μια κουκλοθεατρική παράσταση λαμβάνει χώρα μπροστά στο βλέμμα του εμβρόντητου από το σφρίγος και τον λυρισμό των λέξεων της συγγραφέα∙ η οποία δίχως καν τελεία συνενώνει με ορμή και χωρίς ανάσα αλλεπάλληλες εικόνες που συνυφαίνουν μια ζωή γεμάτη που κύλησε σαν στρογγυλό κουβάρι μέχρι που τα παιδιά έφυγαν, η ζωή έκανε τους κύκλους της και το σπίτι ερήμωσε και ερειπώθηκε.
Λυρισμός απροσποίητος και αβίαστος, φυσικότητα, πλούτος εικόνων σε ροή, χρώματα, γραμμές, γεωμετρίες, υφές και ματιέρες επιδέξια στημένες και αφήγηση ήδη από τις φόδρες. Ένα μικρό όνειρο, σαν κέντημα μνημών. Και ένα τίτλος δίχως άρθρο, στο πρωτότυπο (Farmhouse) και στο μεταφρασμένο από την Αργυρώ Πιπίνη, για να καδράρει εκείνο το αγροτόσπιτο σαν κάθε αγροτόσπιτο και εκείνη την ιστορία σαν κάθε ιστορία που θα φτιάξεις εσύ. Κι εγώ.
Αξίζει να το γνωρίσετε, καθώς τα παιδιά εκείνα ζουν μια άλλη ζωή από αυτή των περισσότερων σημερινών παιδιών των πόλεων. Κι ο χρόνος κυλά…
Για αναγνώστες από 4,5-5 περίπου ετών.
Εκδόσεις Διόπτρα.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
TAYTOTHTA | |
---|---|
Τίτλος: | Αγροτόσπιτο |
Τίτλος πρωτοτύπου: | Farmhouse |
Συγγραφέας: | |
Εικονογράφος: | |
Εκδόσεις: | Διόπτρα, Νοέμβριος 2023 |
Μετάφραση: | Αργυρώ Πιπίνη |
Επιμέλεια: | Λύντη Γαλάτη |
Σελίδες: | 48 |
Μέγεθος: | 25,4 Χ 25,4 |
ISBN: | 978-618-220-404-7 |