Ο Οδυσσέας και ο Αχιλλέας είναι δυο παιδιά τόσο διαφορετικά στην όψη όσο και στο χαρακτήρα. Ο Οδυσσέας ένα μικροκαμωμένο και αδύνατο αγόρι με τεράστια στρογγυλά γυαλιά, που τον περισσότερο χρόνο περνούσε με ένα βιβλίο γνώσεων στο χέρι να διαβάζει ακόμη και στο διάλειμμα, καθισμένος σ’ ένα παγκάκι. Ο Αχιλλέας είναι ένα ψηλό και μεγαλόσωμο αγόρι, νεοφερμένος από τη Νέα Υόρκη με όχι τόσο καλά ελληνικά που πολλές φορές δεν καταλάβαινε τους συμμαθητές του και καθόταν μόνος του, στο τελευταίο θρανίο. Τα δυο αγόρια θα έρθουν με τον καιρό κοντά και χάρη σ’ ένα τυχαίο περιστατικό, θα αναπτύξουν μια όμορφη φιλία.
Η δασκάλα τους θα τους αναθέσει να φέρουν από το εργαστήριο της μελέτης την υδρόγειο και μερικούς χάρτες για το μάθημα. Το εργαστήριο φυσικής μελέτης βρισκόταν στο υπόγειο του σχολείου μαζί με το εργαστήριο μουσικής, της πληροφορικής αλλά και το κλειστό γυμναστήριο. Ο Αχιλλέας θα παρατηρήσει τότε ότι ο Οδυσσέας κουβαλάει μαζί του μια σφυρίχτρα κι ένα φακό και απορεί για ποιο λόγο το κάνει αυτό.
«Τα χρειάζομαι, Αχιλλέα. Δεν πάω πουθενά χωρίς αυτά. Θέλω να είμαι πάντα έτοιμος!»
«Έτοιμος; Για ποιο πράγμα θέλεις να είσαι έτοιμος;»
Εκείνη τη στιγμή δεν απάντησε ο Οδυσσέας και τα παιδιά συνέχισαν να κατεβαίνουν τη μεγάλη ράμπα για το υπόγειο. Το σχολείο ήταν καινούργιο και δεν είχε πουθενά σκάλες, παρά μόνο ράμπες για να έχουν πρόσβαση όλοι οι μαθητές.
Ξαφνικά ένα δυνατό βουητό θα τους κάνει αρχικά να παγώσουν και να μείνουν ακίνητοι για δευτερόλεπτα. Ο Οδυσσέας γνώριζε πολύ καλά αυτόν τον ήχο και τράβηξε όπως μπορούσε τον Αχιλλέα να τρέξουν αν καλυφθούν κάτω από το τραπέζι για να είναι ασφαλείς. Σε λίγο όλα βυθίστηκαν στο απόλυτο σκοτάδι.
Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια μη προγραμματισμένη άσκηση σεισμού που διεξάγεται με εντολή του υπεύθυνου Πολιτικής προστασίας στην περιφέρεια προς τον διευθυντή του σχολείου τον κύριο Αριστοτέλη. Όταν τελειώσει η άσκηση ο κύριος Αριστοτέλης θα βρει τα δυο παιδιά χάρη στη σφυρίχτρα του Οδυσσέα και θα τους δώσει συγχαρητήρια. Στην περιοχή γίνονται πολύ συχνά τέτοιες ασκήσεις για να γνωρίζουν όλοι οι μαθητές πως πρέπει να συμπεριφέρονται σε περίπτωση σεισμού.
«Αυτός είναι ο πρώτος και ο πιο σημαντικός κανόνας, Αχιλλέα.
Στον σεισμό πρέπει να είσαι πάντα ψύχραιμος!
Κάθεσαι κάτω από ένα γερό τραπέζι, μέχρι να τελειώσει ο σεισμός ή περιμένεις όπως τώρα να δώσει το σύνθημα ο δάσκαλος» σύμφωνα με τα λόγια του Οδυσσέα.
Ο συγγραφέας Γιάννης Διακομανώλης μέσα από μια μη προγραμματισμένη άσκηση έκτακτης ανάγκης δίνει τις κατάλληλες οδηγίες ώστε να μην υπάρχει πανικός, αλλά μικρά βήματα που ο καθένας οφείλει να γνωρίζει για να προστατευτεί σε περίπτωση σεισμού. Εξαιρετική η ιδέα της δημιουργίας ποιήματος με εικόνες, για να απομνημονεύσουν τα παιδιά τα αναγκαία βήματα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης σεισμού.
Η εικονογράφηση της Μαρίας Μανουρά με χαριτωμένες παιδικές φιγούρες.
Αξιοσημείωτο είναι πως το σχολείο των παιδιών έχει παντού ράμπες ώστε να εξυπηρετούνται όλα τα παιδιά, αλλά και οι επισκέπτες του σχολείου.
Στο τέλος του βιβλίου οι μικροί αναγνώστες θα βρουν φύλλα εμπέδωσης των γνώσεων που απέκτησαν και κριτικής σκέψης για την ασφάλεια τους σε περίπτωση σεισμού.
Ένα χρήσιμο βιβλίο για να μιλήσει ο εκπαιδευτικός για ένα σημαντικό θέμα της ετήσιας εκπαιδευτικής διαδικασίας.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Έτοιμος; |
| Συγγραφέας: | Γιάννης Διακομανώλης |
| Εικονογράφηση: | Μαρία Μανουρά |
| Επιμέλεια κειμένου: |
Γιώτα Γκότση |
| Εκδόσεις: | Ελληνοεκδοτική, Ιανουάριος 2019 |
| Γραφιστική επιμέλεια | Dtp Ελληνοεκδοτικής, Ευτυχία Χρηστίδη |
| Σελίδες: | 56 |
| Μέγεθος: | 15 Χ 22 |
| ISBN: | 978-960-563-249-6 |
