Είναι παμφάγα και ενδημικά πουλιά. Έξυπνα και καχύποπτα. Και φυσικά πρωταγωνιστούν στην ιστορία του Λέο Λεόνε. Αλλά ας πιάσουμε το νήμα της ιστορίας από την αρχή. Στους πρόποδες του πανέμορφου λόφου Μπαλαμπαντούρ ένας γεωργός έχει το χωράφι με τα σιτηρά του. Έξι πεινασμένες κουρούνες παρακολουθούν και την κατάλληλη στιγμή τρώνε το ώριμο σιτάρι.
Ο γεωργός για να αποτρέψει την καταστροφή του χωραφιού του, κατασκευάζει και τοποθετεί ένα τρομακτικό σκιάχτρο. Προς στιγμήν, οι κουρούνες τρομάζουν αλλά δεν το βάζουν εύκολα κάτω. Με τη σειρα τους κατασκευάζουν ένα τρομαχτικό πουλί.
Ο γεωργός αφού ξεπερνά την αρχική ταραχή του, κατασκευάζει ένα ακόμα πιο τρομακτικό σκιάχτρο. Οι κουρούνες “ανταπαντούν” κατασκευάζοντας ένα πιο τρομακτικό πουλί. Κι αν δεν μεσολαβούσε η σοφή κουκουβάγια, γεωργός και κουρούνες θα ήταν ακόμα εκεί μπλεγμένοι σε μια αέναη διαμάχη δίχως τέλος, ενώ το χαράφι θα ρήμαζε αφρόντιστο.
Μια ακόμα ευφάνταστη ιστορία από τον αγαπημένο Λεό Λιόννι. Ζώα και άνθρωποι εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές. Εγκλωβίζονται σε ανούσιες διαμάχες χάνοντας την ουσία των πραγμάτων. Χρειάζεται η διαμεσολάβηση της κουκουβάγιας για να αποδειχτεί ότι η επικοινωνία, η αλληλοκατανόηση και η αποδοχή δίνουν διέξοδο και λύση ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Αν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Είναι η καθαρότητα της γραφής και οι αναγνωρίσιμες εικόνες με την τεχνική του κολάζ που γοητεύουν! Ακόμα και εκείνη η “Αισωπική” διάσταση της ιστορίας, που έχει κάτι να μας διδάξει, δίνεται αβίαστα και δίχως “κούνημα του δαχτύλου”.
Στην τάξη:
Οι κουρούνες άρεσαν πολύ στα παιδιά! Ίσως γιατί ήταν λίγο γκρινιάρες, απρόβλεπτες και συγκρουσιακές; Μπορεί το φυσικό τους να τους θύμισε συμπαθητικό κοράκι; Το σίγουρο είναι ότι η ιστορία αγαπήθηκε! Τα παιδιά τη δραματοποίησαν και την επαιξαν στο κουκλοθέατρο αφού φυσικά κατασκεύασαν τις δικές του γιγαντόκουκλες. Δεν έχετε παρά να δοκιμάσετε! Κατεβάστε εδώ για να φτιάξετε την δική σας εύκολη κουρούνα.
Εκείνα που τους κέρδισαν όμως περισσότερα απ’ όλα ήταν τα δύο σκιάχτρα. Κι όταν τα φτιάξαμε (από πριν) για να αφηγηθούμε με ζωντάνια την ιστορία, εκεί υπήρξε ενθουσιασμός… να φωτογραφηθούν μαζί με τους… πρωταγωνιστές.
Να το πρώτο σκιάχτρο της ιστορίας…
Και να πως το φτιάξαμε εμείς… (πράσινο κάνσον, βούλες από μαύρο κάνσον, γλωσσοπίεστρα για τις ενώσεις, κάνσον για πρόσωπο και καπέλο, κάνσον για το μπαστούνι του).
Και εδώ το δεύτερο σκιάχτρο της ιστορίας…
Και να πως το φτιάξαμε εμείς… (πράσινο κάνσον για το σώμα και τα χέρια, μπλε κάνσον για τις λωρίδες, πείραγμα με λευκή κιμωλία, κάνσον σε αντίστοιχα σχήματα και χρώματα για όλες τις υπόλοιπες λεπτομέρειες, γλωσσοπίεστρα για τις ενώσεις των κομματιών).
Είπαμε: τα σκιάχτρα αγαπήθηκαν πολύ. Δε χάσαμε την ευκαιρία να φωτογραφηθούμε μαζί τους…
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: |
Έξι κουρούνες, Six crows (1988)
|
| Συγγραφέας: | Leo Lionni |
| Εικονογράφηση: | Leo Lionni |
| Μετάφραση: | Βερίνα Χωρεάνθη |
| Εκδόσεις: | Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, 1992 |
| Επιμέλεια: | Ελένη Χωρεάνθη |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 17 Χ 23 |
| ISBN: | 960-208-247-7 |
