«Ο μικρός ήρωας έπρεπε να φτιάξει το δέντρο της οικογένειάς του.
Έτσι, ξεκίνησε με τη γιαγιά του
ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από φωτογραφίες.
Είδε τους γονείς του και τους θείους του παιδιά,
τη γιαγιά και τον παππού νέους,
φαντάστηκε τον εαυτό του στο μέλλον…
Ανακάλυψε μια άλλη διάσταση του χρόνου,
αυτή που περνά μέσα από τις γενιές των ανθρώπων.»
Ο ήρωας της ιστορίας μας είναι ένα μοναχοπαίδι που ξαφνικά αντιμετωπίζει μια νέα πραγματικότητα με τον ερχομό του αδελφού του. Πρόσφατα η οικογένεια έχει αποκτήσει κι άλλο μέλος, ένα μικρό αδελφάκι που ο ήρωας μας οφείλει να προσέχει. Όμως δεν είναι πάντα τα πράγματα εύκολα, καθώς χρειάζεται διαρκώς την προσοχή και το ενδιαφέρον όλων. Έτσι, οι μικρές αποδράσεις στον παππού και τη γιαγιά αποδεικνύονται σωστός παράδεισος για τον ήρωα μας. Πόσα παιχνίδια παίζει με τον παππού στον κήπο! Σκαλίζουν τα φυτά, ποτίζουν τα λουλούδια κι όταν τελειώσουν οι δουλειές, ο μικρός ψάχνει για ζουζούνια και σκουληκάκια στο χώμα. Ο παππούς του υποσχέθηκε μάλιστα ότι σύντομα θα του χαρίσει ένα μικρό δέντρο, ολόδικο του, για να το φροντίζει μόνο εκείνος. Όμως και στη γιαγιά αρέσουν τα λουλούδια, τους μιλάει, τα χαϊδεύει, κόβει τις ακρούλες τους για να δυναμώσουν.
Ο χρόνος κυλά όμορφα με τον παππού και τη γιαγιά και όλη τους η προσοχή είναι πάνω του και πάντα του λένε όμορφες ιστορίες και παραμύθια. Μια εργασία που έβαλε η δασκάλα στο σχολείο στάθηκε αφορμή για αναζήτηση του γενεαλογικού δέντρου και κατασκευή κολάζ με φωτογραφίες. Γιατί άραγε το λένε γενεαλογικό δέντρο; Αφού δεν είναι αληθινό δέντρο;
Ένα δέντρο έχει ρίζες, έχει κορμό, κλαδιά και σιγά σιγά μεγαλώνουν τα κλαδιά, βγάζουν φύλλα, λουλούδια και από τα λουλούδια βγαίνουν καρποί του εξηγεί η γιαγιά. Μια οικογένεια είναι σαν ένα δέντρο, ένα γενεαλογικό δέντρο που ξεκινά από τη ρίζα, ο κορμός είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες, μετά τα κλαδιά τα παιδιά τους και μετά οι καρποί είναι τα παιδιά των παιδιών τους, δηλαδή τα εγγόνια. Η γιαγιά είχε τη λύση, έψαξε στο μπαούλο και βρήκε παλιές φωτογραφίες, όταν η μαμά του μικρού μας φίλου ήταν μικρή με τον αδελφό της, δηλαδή το θείο του. Πόσο βοηθούσε η μαμά τη γιαγιά με το μικρό αδελφάκι της, όπως κι εκείνος τώρα βοηθάει τη μαμά με το μικρό αδελφό του! Σε μια φωτογραφία είναι η γιαγιά και ο παππούς στα νιάτα τους να κάνουν πικ νικ στο δάσος και σε μια άλλη είναι νύφη και γαμπρός…
Παλιές φωτογραφίες ασπρόμαυρες μαρτυρούν μια άλλη εποχή, τότε που η γιαγιά ήταν μικρή και την είχε αγκαλιά η μαμά της δηλαδή η προγιαγιά. Ήταν εύκολο να διαλέξει ο μικρός τις φωτογραφίες που του άρεσα περισσότερο. Όμως η γιαγιά τόνισε πως πρέπει να διαλέξουν φωτογραφίες που να ταιριάζουν στο χρόνο…
Η συγγραφέας Μαριάννα Κουμαριανού θέτει πολύ εύστοχα την έννοια του χρόνου, μιας δύσκολης έννοιας για τα μικρά παιδιά που κατακτάται βραδυφλεγώς με τον καιρό. Οι φωτογραφίες μας δίνουν την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη χρονολογική σειρά των γεγονότων και την αλλαγή των προσώπων με το πέρασμα του χρόνου. Η λεγόμενη “γραμμή του χρόνου” αποδίδεται παραστατικά με μια κορδέλα και φωτογραφίες που φανερώνουν το παλιά, το μετά, το σήμερα. Σαν στιγμιότυπα με σημαντικές στιγμές από το χθες στο σήμερα. Ο μικρός φαντάζεται τον εαυτό του μεγάλο να παντρεύεται τη φίλη του και να γίνεται ο ίδιος μπαμπάς…
Μια οικογένεια αποτελείται από πολλούς ανθρώπους που συχνά μοιάζουν μεταξύ τους. Το γενεαλογικό μας δέντρο μοιάζει με αληθινό δέντρο και η οικογένεια είναι πολύ σημαντικός δεσμός που ενώνει τους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του γενεαλογικό δέντρο που συνεχώς μεγαλώνει και βγάζει νέα κλαδιά, ώσπου στο τέλος γίνεται τεράστιο.
Μια πολύ όμορφη και καλοδιάβαστη ιστορία για το δεσμό της οικογένειας και τις ρίζες που οφείλει ο καθένας να αναζητήσει το παρελθόν του και να χαράξει τη δική του πορεία στο μέλλον. Ο χρόνος κυλά και φέρνει αναμνήσεις, όμορφες στιγμές που καθρεφτίζονται μέσα σε φωτογραφίες. Μια ευκαιρία να μιλήσουμε για μια άλλη διάσταση του χρόνου και το πέρασμα από γενιά σε γενιά. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε και να ανακαλύψετε κρυμμένες ιστορίες πίσω από τις φωτογραφίες, αφού κάθε φωτογραφία αιχμαλωτίζει και μια στιγμή του παρελθόντος και έχει τη δική της ιστορία.
Η εικονογράφηση έγινε από τη Ράνια Ηλιάδου και αποθανατίζει καρέ καρέ στιγμές από το παρελθόν της μεγάλης οικογένειας του ήρωα της ιστορίας, σε φωτογραφίες. Άλλοτε σε έγχρωμο και άλλοτε σε ασπρόμαυρο φόντο κάθε φωτογραφία φέρει και τα χαρακτηριστικά μιας άλλης εποχής και μας ταξιδεύει νοερά στο παρελθόν.
Το βιβλίο προσφέρεται για ανάγνωση στους μικρούς αναγνώστες του νηπιαγωγείου αλλά και των πρώτων τάξεων του δημοτικού στα πλαίσια της ευέλικτης ζώνης. Στο τέλος της ιστορίας τα παιδιά μπορούν να φτιάξουν το δικό τους γενεαλογικό δέντρο είτε με ζωγραφική είτε με κολάζ φωτογραφιών και να κάνουν μια αναδρομή από το παρελθόν στο παρόν. Ένα βιβλίο που αποτελεί χρήσιμο βοήθημα για κάθε δάσκαλο που θέλει να αναλύσει μαι άλλη διάσταση του χρόνου και το πέρασμα από γενιά σε γενιά. Μια τρυφερή ιστορία με ισχυρά μηνύματα για το θεσμό της οικογένειας και το σημαντικό ρόλο του παππού και της γιαγιάς που θα λύσει πολλές απορίες στους μικρούς αναγνώστες για το γενεαλογικό τους δέντρο.
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ένα δέντρο για μένα |
| Συγγραφέας: | Μαριάννα Κουμαριανού |
| Εικονογράφηση: | Ράνια Ηλιάδου |
| Εκδόσεις: | Ελληνοεκδοτική, Δεκέμβριος 2019 |
| Επιμέλεια-Διόρθωση: | Γιώτα Γκότση |
| Γραφ. επιμέλεια | Λαέρτης Βίλα, DTP Ελληνοεκδοτικής |
| Σελίδες: | 48 |
| Μέγεθος: | 15 Χ 22 |
| ISBN: | 978-960-563-303-5 |
