“Δε θα’ μαι εγώ αυτός που θα σου προσφέρει ζαχαρωτά,
αλλά στη μνήμη σου έχω αφήσει άλλη γλύκα.
Δοκίμασε τη ζωή,
Ρούφηξε τη μέχρι το μεδούλι.
Όσο για μένα, έχω αφήσει την ψυχή μου στον άνεμο.
Νιώθω πιο ελαφρύς τώρα.
Μπορώ να ταξιδεύω κάθε στιγμή, να έρχομαι, να φεύγω – είναι τόσο διασκεδαστικό!
Δεν μπορείς να με πιάσεις.
Δεν μπορείς να με κρατήσεις.
Αλλά, όταν κλείνεις τα μάτια σου, θα μπορείς πάντα να με αισθάνεσαι.
Μέσα σ’ αυτό το βιβλίο υπάρχει μια χούφτα αθάνατων σπόρων.
Τους φυτεύουμε, τους βλέπουμε να γεννιούνται,
να μεγαλώνουν, να μη χάνονται ποτέ…”
Ένα βιβλίο που σε καθηλώνει με τους στίχους και σε ταξιδεύει με τις υπέροχες εικόνες του. Μια γλαφυρή αφήγηση σαν γράμμα αποχαιρετισμού σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση από ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο που έχει φύγει από τη ζωή. Ο τίτλος “Αφησα την ψυχή μου στον άνεμο” περικλείει όλη την αλήθεια και δίνει απάντηση στο ερώτημα “Τι γίνεται μετά;”
Οι εποχές θα συνεχίσουν να διαδέχονται η μια την άλλη και θα έρθουν κι άλλα καλοκαίρια. Με την ίδια σειρά πάντα μετά την Άνοιξη. Και τα λουλούδια πάλι θ’ ανθίσουν … το χαμόγελο δεν θα λείψει και τα αστέρια θα εξακολουθούν να λάμπουν. Η ζωή κάνει τον κύκλο της και τη λύπη θα ακολουθήσει η χαρά. Έτσι το χαμόγελο πάλι θα σχηματιστεί στα χείλη και οι αναμνήσεις θα κρατούν πάντα ζωντανή τη μνήμη.
Ένα θέμα δύσκολο, πώς να μιλήσεις αλήθεια στα παιδιά για μια τόσο σημαντική απώλεια, για τον άνθρωπο που ήταν πάντα εκεί δίπλα τους. Ο γονιός και ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνουν αυτό το δύσκολο ρόλο, που πάντα με μια ιστορία γλυκαίνει ο πόνος και αποκοιμίζεται τη θλίψη, γαληνεύει η ψυχή. Τα συναισθήματα ξεχειλίζουν και όλες οι όμορφες στιγμές γίνονται αναμνήσεις. “Άραγε θα ξαναδώ τον παππού;” Ήταν η ερώτηση ενός μαθητή νηπιαγωγείου. Να λοιπόν, αυτό το βιβλίο γίνεται πολύτιμο βοήθημα για γονείς και εκπαιδευτικούς για την αντιμετώπιση της απώλειας του παππού. Το βιβλίο απαντά σε πιθανά ερωτήματα και ανησυχίες με έναν μοναδικό τρόπο και δίνει αφορμή για ένα γράμμα απάντηση από το παιδί στον παππού. Ο γραπτός λόγος πάντα βοηθά να εξωτερικεύονται συναισθήματα που δύσκολα εκφράζονται με λόγια
Για άλλη μια φορά ο εικονογράφος του Φεγγαροσκεπαστή έχει δημιουργήσει μια εικαστική παρέμβαση με εικόνες που μιλούν από μόνες τους και προσθέτουν μικρές πινελιές στην ιστορία που μπορεί να δει καθένας με τη δική του ματιά. Η ολοσέλιδη εικονογράφηση με ζεστές αποχρώσεις, σε μεταφέρει σ΄ έναν κόσμο ονειρικό και γεμίζει με φως την ψυχή σου. Αποπνέει μια αίσθηση εναλλαγής ανάμεσα στη χαρά και τη θλίψη. Μαγική η πρώτη σελίδα που ένα μικρό αγόρι γυρισμένο πλάτη, ατενίζει το πέλαγος. Τι μπορεί να σκέφτεται; Κάθε εικόνα κρύβει και μια μικρή ιστορία, μια ανάμνηση που θα ζωντανεύει σε κάθε ανάγνωση και θα είναι διαφορετική με πυξίδα πάντα την αγάπη και τη νοσταλγία για ένα τόσο ξεχωριστό πρόσωπο τον παππού!
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Άφησα την ψυχή μου στον άνεμο |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | J’ ai laisse mon ame au vent |
| Συγγραφέας: | Roxane Marie Galliez |
| Εικονογράφηση: | Eric Puybaret |
| Εκδόσεις: | Α. Α. Λιβάνη, 2015 |
| ISBN: | 978-960-14-43004-1 |
