Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 5+ (target 7-10) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά+
Τις μεγαλύτερες ανοησίες στον κόσμο τις έχουν ακούσει οι πίνακες που κρέμονται στα μουσεία.
Michel Thevoz
Μια ιδιαιτέρως διαφορετική ιστορία για τη δύναμη της ζωγραφικής, τη μοναχικότητα, τη φιλία, από τη Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου, με την εικονογραφική υπογραφή της Ντανιέλας Σταματιάδη.
Περί τίνος πρόκειται
“Άκουσέ με” το όνομα που μου έδωσες.
«Άκουσέ με, κοίτα».
Σ’ ακούω. Κι ας μη μιλώ.
«Κοίτα τι βρήκα στην παραλία. Μια πέτρα σε σχήμα καρδιάς.
Κι ένα ξύλο-ξωτικό. Κι ένα στριφτό κοχύλι. Δεν είναι όμορφα;»
Ζωγραφίζεις πάνω μου έναν κόκκινο ήλιο να χαμογελά.
Κρατά στην αγκαλιά του μια πράσινη θάλασσα.
Ένας γλάρος που σου μοιάζει χορεύει μ’ ένα κύμα.
Ένα παιδί. Μοναχικό. Φτιάχνει κόσμους, φαντάζεται, ονειρεύεται, παρατηρεί. Το φως της Σελήνης όταν δεν κοιμάται. Ζωγραφίζει. Την ομίχλη που κρύβει τον ήλιο. Όταν το κοροϊδεύουν. Γκρίζα ρωγμή στο λευκό. Η έκθεσή της είναι θαυμάσια. Η δασκάλα τής είπε μπράβο. Η μαμά είναι απασχολημένη. Θα τη δει αργότερα. Θυμάται το ποδήλατο που κάνανε πέρσι. Θυμός. Κι εκνευρισμός. Ανησυχία για τα μαθηματικά. Ζωγραφίζει. Ένα χταπόδι που κρατά σπαθιά, στραμμένα πάνω της. Και ύστερα χαρά. Τα σπαθιά γίνονται κορδέλες. Ο Νικηφόρος φεύγει. Σε άλλη πόλη. Ο φίλος. Θλίψη. Ζωγραφίζεις. Δάκρυα.
Μουσική. Παίζει η αγαπημένη της μελωδία. Χορεύει. Την αγκαλιάζει ο πατέρας της. Ωραία στιγμή. Στο σχολείο με τη Ναντίν έφτιαξε ένα σπίτι από μπισκότα και καραμέλες. Παιχνίδι. Χαρά. Μια φίλη. Πετάνε σαν γλάροι. Μαζί. Μπορώ. Μπορείς. Μπορείτε. Τέλος.
Εστιάζοντας
Η γοητεία του κοφτού, ασθματικού λόγου, με την ορμή της μιας ανάσας, η απουσία περιττών περιγραφών μέσα από μια διαδικασία όπου η αφαίρεση δούλεψε πολύ πάνω στις λέξεις, η πύκνωση των νοημάτων και η ανάδειξη όλης της πολύχρωμης βεντάλιας των συναισθημάτων μέσω των αφηγηματικών αυτών επιλογών, ο ανατρεπτικός αφηγητής (που πρέπει να προσέξεις πολύ για να τον καταλάβεις πριν φτάσεις στο τέλος- no spoiler here, please).
Η τεχνική γραφής που υιοθετεί η Γιώτα Αλεξάνδρου προσφέρει μια νέα πνοή στο εικονογραφημένο βιβλίο και επαναλαμβάνει την πεποίθηση ότι τα βιβλία αυτά δεν είναι απαραίτητα για μικρά παιδιά αλλά και μεγαλύτερα. Πέρα από τις κοφτές προτάσεις που προανέφερα, έχουμε τη δυναμική χρήση ενεργητικών ρημάτων, ακόμα και σε ελλειπτικές προτάσεις που καταγράφουν τη διαδοχή ενεργειών και γεγονότων και μέσω αυτών την αλλαγή των συναισθημάτων του παιδιού, τα οποία το διαπερνούν εγκάρσια, καθώς οι καταστάσεις γύρω του τροποποιούν διαρκώς τον ψυχισμό του. Κάποιοι την κοροϊδεύουν. Κάποιος αγαπημένος μετακομίζει. Μια νέα φίλη εμφανίζεται. Η δασκάλα συγχαίρει. Η μαμά δεν έχει χρόνο. Ο μπαμπάς αγκαλιάζει. Το μαζί και το χώρια, η χαρά και η λύπη, ένα συνεχές ακορντεόν ψυχικών διαθέσεων που εναλλάσσονται, καθώς η ζωή πληκτρολογεί και εμφυσά με διαφορετικό τρόπο κάθε μέρα. Καλές μέρες, κακές μέρες.
Πώς αποτυπώνονται όλα αυτά; Με ζωγραφική και μονόλογο. Η δύναμη της ζωγραφικής έχει πολλαπλή σημασία και βεληνεκές για τα παιδιά. Μέσω αυτής δομούν και αποδομούν, ανακαλύπτουν και αποκαλύπτουν, σημειώνουν και αφομοιώνουν, δείχνουν και υποδεικνύουν, εξομολογούνται και απολογούνται, γιγνώσκουν και διαγιγνώσκονται. Η ζωγραφική για την Αλκμήνη, για την ηρωίδα του βιβλίου, για όλα τα παιδιά, είναι ένας απολογιστικός θρίαμβος, ένας φάρος αποκαλύψεων που φωτίζει μέσα στη σκοτεινιά όσα εσωκλείουν και πνίγουν κάτω από τη γλώσσα τους. Αυτή την τέχνη, την ακατέργαστη ισχύ της, τη λάμψη της ως πυρσός έκφρασης και αυθορμητισμού, ψαύει και δείχνει η συγγραφέας μέσα από την ιστορία της Αλκμήνης. Πλάι της θέτει σε ένα γρανάζι που εικονοποιεί σαν viewmaster πάνω στις λιγοστές λέξεις την ελληνική κοινωνία σε βασικές της εκφάνσεις: οι μεγάλοι σε μια οθόνη, εργάζονται ή χάνονται, δυσκολεύονται να βρουν χρόνο για τα επιτεύγματα του παιδιού τους, η αγκαλιά και ο λίγος χρόνος με τον μπαμπά δίνει χαρά υπενθυμίζοντας τον καθοριστικό του ρόλο στη σύγχρονη οικογένεια και την ψυχική ισορροπία των παιδιών, η Ναντίν, πιθανότατα παιδί-μετανάστης, γίνεται μια νέα φίλη, συγκοινωνούν δοχείο με τη μοναχικότητα της Αλκμήνης, ο Νικηφόρος που μετακομίζει δείχνοντας τις συνθήκες ζωής που αλλάζουν για αρκετά παιδιά λόγω οικονομικών ή άλλων παραγόντων, τα παιδιά που κοροϊδεύουν και κάνουν τον εκφοβισμό και την απογοήτευση θλιβερή καθημερινότητα.
Ο μονόλογος των παιδιών, από την άλλη, είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες εξομολογητικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων τα παιδιά διασκορπίζουν τον εσωτερικό τους κόσμο γύρω τους, συχνά αγνοώντας ότι κάποιος ή κάποιοι τα ακούνε, παράγοντας μακροσκελείς, συχνά ασυνάρτητες αφηγήσεις οι οποίες, αν προσεχθούν από τον ενήλικα, φανερώνουν συναισθήματα, προβληματισμούς, αγωνίες, φόβους, τα πάντα. Ο αφηγητής της ιστορίας “πρόσεξε” και “άκουσε” τις εκρήξεις και τις εύθραυστες μεταβολές της Αλκμήνης και μας είπε την ιστορία της. Ένας φανταστικός φίλος που βλέπεις μπροστά σου, άρα μάλλον ένας υπαρκτός φίλος που εμψυχώνεται και αποκτά την ψυχοθεραπευτική υπόσταση ενός τουλάχιστον απλού ακροατή.
Λίγες λέξεις, μεγάλος πλούτος, σπάνια εκφραστικότητα.
Έχουμε ένα πολύ δυνατό βιβλίο γιατί δίπλα σε αυτές τις αφηγηματικές επιλογές της Γιώτας Αλεξάνδρου καλλιτεχνεί μια αδιαμφισβήτητα σπουδαία εικονογράφος, η οποία χρόνο τον χρόνο, βιβλίο το βιβλίο, εξελίσσει την ποιότητα των σχεδίων και των τεχνικών της, δημιουργώντας κόσμους αφαιρετικούς, κόσμους παράλληλους με την κειμενική αφήγηση. Η δύναμη της οπτικής αφήγησης που πραγματοποιούν οι εικόνες της Ντανιέλας Σταματιάδη είναι τέτοια που μπορούν με αυτοτέλεια να πουν την ιστορία της Αλκμήνης σαν ένα silent book που θα τρέξει ασφαλώς τον δικό του δρόμο προκαλώντας απανωτά bing bang στο βλέμμα με τα εκρηκτικά σύμπαντά της. Η σύμπραξή της με τη συγγραφέα είναι, πιστεύω, από τις πιο υποδειγματικές της φετινής, τουλάχιστον, χρονιάς.
Ζωγραφική, συναισθήματα, ταυτότητα, εξέλιξη, ωρίμανση, ανασφάλεια, θυμός, απώλεια και ματαίωση, νέα αρχή, νέα ξεκινήματα, ζωή.
Για αναγνώστες από 5 περίπου ετών με ανάγνωση και παρέμβαση από ενήλικα, με μεγάλη δύναμη προς το 7-10, δίχως περιορισμό.
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
Διακρίσεις
Το Soundtrack του βιβλίου
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Άκουσέ με, κοίτα |
| Συγγραφέας: | Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου |
| Εικονογράφος: | Ντανιέλα Σταματιάδη |
| Εκδόσεις: | Ελληνοεκδοτική, Νοέμβριος 2022 |
| Επιμέλεια: | Χριστίνα Νάζαρη |
| Γραφιστική επιμέλεια: | Δάφνη Κουλούρη |
| Σελίδες: | 36 |
| Μέγεθος: | 22 X 22 |
| ISBN: | 978-960-563-464-3 |
