Πάσχα. Το δώρο του νονού στη Λίλα είναι ένα ζευγάρι ασημένια παπούτσια. Ήταν τα ωραιότερα που είχε δει ποτέ της. Τα φόρεσε αμέσως. Μ’ αυτά τα παπούτσια έγινε χορεύτρια στη μεγάλη σκηνή του σαλονιού, δρομέας, αστροναύτης και πολλά άλλα. Τα φόρεσε στην εκκλησία, στην καλοκαιρινή γιορτή του σχολείου και σε άλλες γιορτινές περιστάσεις. Μα … όταν γύρισε ο χρόνος, τα παπούτσια την στένευαν και λίγο μετά δεν της έμπαιναν με τίποτα. Πώς θα αποχωριστεί η Λίλα τα υπέροχα ασημένια παπούτσια της;
Τα παπούτσια ενθουσιάζουν πάντα τα παιδιά κι ίσως δεν θα πάψουν ποτέ να αποτελούν αγαπημένο δώρο νονών και μη. Η Λίλα έγινε πολλά πράγματα στο φανταστικό παιχνίδι της φορώντας τα.
Το φανταστικό παιχνίδι είναι μια πραγματική δύναμη απελευθέρωσης και εξωτερίκευσης συναισθημάτων για τα παιδιά. Μέσω αυτού το παιδί αναπαράγει τα γεγονότα της ζώης του, απομακρύνει φόβους και αγωνίες, επιλύει συγκρούσεις, εξομαλύνει πιέσεις, ενσωματώνει τον κόσμο των μεγάλων και ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του δικού του μκρόκοσμου. Κι αυτό είναι ένα παιδί που θα βρει την ψυχική ισορροπία που αναζητά. Ένα παιδί που παίζει. Όχι ένα παιδί που σέρνει τα δάχτυλα σε οθόνες.
Όταν όμως τα παπούτσια, το Χ αγαπημένο αντικείμενο ολοκληρώνει τον κύκλο της ύπαρξής του, εν προκειμένω τα παπούτσια έχουν σύντομο κύκλο ζωής σε ένα παιδί που αναπτύσσεται, τότε ο πόνος του αποχωρισμού πρέπει να δώσει τη θέση του στην μεγαθυμία και την γενναιοδωρία. Η χρηστικότητα του αντικειμένου δεν έχει χαθεί και στη ζωή κάποιου άλλου θα συνεχίσει να δίνει τη χαρά που σταμάτησε στο προηγούμενο άτομο να δίνει. Κι αυτή είναι μια υπέροχη προοπτική να δώσεις σε κάθε παιδί: να μην πετάς, να μην θεωρείς άχρηστο κάθε αντικείμενο που ολοκληρώνει την διαδρομή του σε ένα σπίτι, αλλά να του δίνεις τη χαρά να συνεχίσει αλλού ό,τι έκανε με σένα.
Η Έλλη Πεταλά μετά το όμορφο Ήταν κάποτε ένα όνειρο, επανέρχεται δύο χρόνια μετά με μια καλογραμμένη, ρεαλιστική, φιλοσοφικά ορθή ιστορία που αποκαλύπτει μεστά τον μαγικό κόσμο των παιδιών και την στάση ζωής της δωρεάς ενός αντικειμένου όταν παύει να προσφέρει σε εμάς τη δύναμή και τη χαρά του. Με τις γοητευτικές γραμμές και γεωμετρίες, το χαρακτηριστικό κολάζ και αυτόν τον πειραματικό σουρεαλισμό που υπερασπίζεται, ο Χρήστος Κούρτογλου, μετά τα Καράβια με την Μαρία Αγγελίδου και τον Αντώνη Παπαθεοδούλου, υπενθυμίζει τόσο έντονα την δυναμική της εικονογράφησής του που βασίζεται στην αποθέωση της φαντασίας και τη σύνθεση στοιχείων, άλλοτε ετερόκλητων κι άλλοτε γειτονικής αισθητικής. Πολύ όμορφη δουλειά.
Εκδόσεις Πατάκη.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Τα ασημένια παπούτσια |
| Συγγραφέας: | Έλλη Πεταλά |
| Εικονογράφηση: | Χρήστος Κούρτογλου |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Μάιος 2019 |
| Σειρά: | Χωρίς σωσίβιο, Επίπεδο 2, Ψαράκια |
| Παιδαγωγική επιμέλεια: | Βασιλική Νίκα |
| Διόρθωση: | Θανάσης Κοκολόγος |
| DTP: | Νίκη Αντωνακοπούλου |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-7801-6 |
