Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 12+ (target 12-17) – Λογοτεχνία για εφήβους+
Η ηρεμία είναι μια παράδοξη κατάσταση. Όταν την έχεις, τη βαριέσαι- σαν παλιό ρούχο ένα πράγμα. Όταν δεν την έχεις, τη θέλεις, τη θέλεις πολύ- σαν κανούριο ρούχο, της βιτρίνας. Κι όταν πάλι η ηρεμία σε πλησιάζει σαν γάτα που αφήνει την ουρά της να ακουμπήσει ακραιφνώς το πόδι σου, δεν ξέρεις αν το κάνει γιατί θέλει να γίνετε φίλοι ή γιατί ετοιμάζεται να σε γδάρει με μεράκι και μαεστρία (σελ. 95).
Δεύτερο βιβλίο της σειράς Το κλαμπ των Χαμένων από την Άννα Κουππάνου και τις Εκδόσεις Πατάκη μετά το Τη μέρα που σπάσαμε τον κόσμο.
Περί τίνος πρόκειται
Η Λίζι Γκριν ήταν η καινούρια μαθήτρια που ήρθε από το Σικάγο στον Ανθόπυργο της Αθήνας, με έφεση στις γλώσσες που εντυπωσίασε άπαντες με τις υπερφυσικές ιδιότητές της, σε εκείνο το σχολείο με τα χαρισματικά παιδιά όπου άρχισε να φοιτεί. Με τρία αγόρια παρέα, την διάνοια Ντίνο Λούλη, τον μοναχικό χεβιμεταλά Αντώνη Χρυσό και τον γιο της διευθύντριας Στέφανο Αυγερινό δημιούργησαν το Κλαμπ των Χαμένων και αποπειράθηκε να εξιχνιάσει ένα μυστηριώδες φως που εμφανιζόταν στην αυλή του σχολείου κάθε μέρα στις 12 και 12, την εξαφάνιση ενός υπερωκεανίου στον Ατλαντικό και τα μηνύματα κάποιου εξάχρονου φαντάσματος που τελικά ήταν η γιαγιά του ενός, του Στέφανου Αυγερινού.
Τώρα, Στο σκοτάδι των σκοταδιών κι ακόμα παραπέρα, η Λίζι και τα τρία αγόρια μπαίνουν σε καινούρια περιπέτειες και μυστήρια.
“Πολύ παράξενο” είπε ο Ντίνος Λούλης.
Είχε βέβαια χιονίσει και άλλες χρονιές στην Αθήνα, αλλά τότε είχαν κάποια προειδοποίηση, είχαν γίνει αναφορές στα μέσα, είχε ακουστεί μια πρόγνωση.
Το χιόνι συνέχισε να πέφτει. Ήταν ένα βαρύ, όμορφο, καταιγιστικό χιόνι.
Τι σχέση έχει αυτός ο απότομος χιονιάς στην Αθήνα και η εξίσου ακαριαία εξαφάνισή του την επόμενη μέρα με την εξαφάνιση και επανεμφάνιση κτιρίων στην πόλη;
“Ένα μέτρο χιόνι; Έφυγε έτσι; Σε μια στιγμή;”
Έχει η Λίζι κάποια επίδραση πάνω στα πράγματα; “Λίζι, νομίζω ότι ο λόγος που μπορείς να διαβάσεις τις σκέψεις είναι γιατί καταφέρνεις και εντοπίζεις υποατομικά σωματίδια της ύλης, και μάλλον δεν τα διαβάζεις μόνο, αλλά μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους, να τα πειράξεις, να τα τεντώσεις ή να τα συμπυκνώσεις, όπως κάναμε παιδιά με την πλαστελίνη”. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίεργα όταν εμφανίζεται μια ρωγμή στον Παρθενώνα. “Το βλέμμα της εστίασε στην αιχμηρή άκρη του ραγισμένου αετώματος και ένιωσε ότι σε εκείνο το σημείο συγκεντρωνόταν όλο το φως του κόσμου, η δύναμη, το καλό και το όμορφο”. Ποια είναι η σκοτεινή δύναμη που ρουφάει το παρελθόν και εξαφανίζει την ιστορία; Ποιο είναι το σκοτάδι των σκοταδιών που είδε η Λίζι Γκριν καθώς κοίταξε μέσα του;
“Τι έγινε;” ρώτησε η Λίζι.
“Πάγωσαν” απάντησε ο Αντώνης.
“Ποια;” ρώτησαν εκείνοι χορωδιακά.
“Όλα! Το Άγαλμα της Ελευθερίας, ο Πύργος του Άιφελ, η Όπερα του Σίδνεϋ- κι εκεί τώρα είναι καλοκαίρι, να σκεφτείς. Δεν καταλαβαίνω. Κανένας δεν καταλαβαίνει”.
Η Λίζι έκλεισε τα μάτια και πήρε βαθιές αναπνοές.
“Και τι άλλο;” ρώτησε ο Στέφανος. “Το Κολοσσαίο;”
“Ένα λεπτό να κοιτάξω” είπε ο Αντώνης ψάχνοντας στο κινητό. “Όχι, το Κολοσσαίο όχι. Εκεί είναι, όπως πάντα”.
Η μάχη θα δοθεί στα έγκατα της Ακρόπολης, εκεί όπου το σκοτάδι είναι πιο δυνατό και βάζει όσα περισσότερα εμπόδια γίνεται. Θα χαθούν οι μνήμες; Ή το φως θα νικήσει το σκοτάδι των σκοταδιών;
Εστιάζοντας
Δεύτερο βιβλίο ή β’ τόμος αν προτιμάτε για Το Κλαμπ των Χαμένων και η Άννα Κουππάνου ξεδιπλώνει το αδιαμφισβήτητο συγγραφικό ταλέντο της δημιουργώντας μια θαυμάσια ιστορία, που βαδίζει στα χνάρια ποιότητας της εμβληματικής τετραλογίας Λέσχη Αλλόκοτων Πλασμάτων του Γιώργου Παναγιωτάκη.
Η συγγραφέας διαθλά την πραγματικότητα, την εκτείνει σε συναρπαστικά μονοπάτια φαντασίας, εκεί που το ανεξήγητο κυριαρχεί, η ανθρώπινη λογική δεν είναι το δυνατό χαρτί, η γνώση έχει ορατό τέλος, οι διανοητικές δυνάμεις είναι πολύ μεγαλύτερες και συχνά γοητευτικές και ο στενός ορίζοντας του ρεαλισμού διαλύεται κάτω από ασυνήθιστους νόμους του χώρου και του χρόνου. Η Λίζι και τα τρία αγόρια είναι μια σπουδαία παρέα που πρώτα απ’ όλα έγιναν φίλοι για να βαδίσουν τον δρόμο του ανερμήνευτου και του απροσδόκητου, να κοιτάξουν στα έγκατα της Ιστορίας και να δουν την απειλή της μνήμης που περικλείει το καλό χιλιάδων ετών.
Παράλληλα, η παρέα της Λιζ έρχεται αντιμέτωπη με σύγχρονα ζητήματα όπως για παράδειγμα ο ρατσισμός και η κλιματική αλλαγή, τα οποία συμπλέκονται και τροφοδοτούν τη μεγάλη ιστορία. Αυτή την ένωση της λεγόμενης πραγματικότητας και του τώρα με το φανταστικό, με την ύπαρξη μια άλλης πραγματικότητας μέσα στην πραγματικότητα, η συγγραφέας τη διαχειρίζεται με ισορροπία, με χάρη, δίχως να εκτρέπεται σε εκβιασμένες επινοήσεις για να δικαιολογήσει την πλοκή και τη ροή της ιστορίας της. Η φυσικότητα αυτή και η συνετή χρήση της υπερβολής, της αμφιβολίας, καθώς διαβάζεις είναι που σου δίνει την μεγαλύτερη απόλαυση.
Το υπερφυσικό συναντά τη σύγχρονη επιστήμη και αυτή η προσπάθεια για σύνδεσή τους, καθώς εξελίσσεται η ιστορία, γίνεται όλο και πιο γοητευτική καθώς κυλά η ιστορία. Η ένταση καθώς περνάμε στο δεύτερο μισό αυξάνεται γεωμετρικά, ενώ η γραφή της Κουππάνου αγγίζει τα κινηματογραφικά όρια, κάτι που σε πλημμυρίζει με καθαρές εικόνες. Η μάχη του καλού και του κακού σε μια ευθεία αντιστοίχηση με το φως και το σκοτάδι, τη μνήμη και τη λήθη, την Ιστορία και το Τώρα.
Ωραία έκδοση, καλή ποιότητα χαρτιού. Εξώφυλλο σκοτεινό και πολύ όμορφο εικαστικά από τη Μαρία Θύμη. Η λογοτεχνία του φανταστικού στις πολύ καλές της στιγμές. Αξίζει να το γνωρίσετε.
Αναμένουμε τη συνέχεια με μεγάλη αγωνία.
Για αναγνώστες από 12 περίπου ετών.
Εκδόσεις Πατάκη.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
Διακρίσεις
Το πρώτο βιβλίο της σειράς με τίτλο Τη μέρα που σπάσαμε τον κόσμο συμπεριλήφθηκε στη Χρυσή Λίστα 2020.
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Στο σκοτάδι των σκοταδιών κι ακόμα παραπέρα |
| Σειρά : | Το Κλαμπ των Χαμένων |
| Συγγραφέας: | Άννα Κουππάνου |
| Εικονογράφος: | Μαρία Θύμη |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Απρίλιος 2022 |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Αντωνία Κιλεσσοπούλου |
| Σελιδοποίηση: | Αλέξιος Μάστορης |
| Σελίδες: | 36 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-7369-1 |
