Η Μαραλά είναι η πιο παλιά γυναίκα του κόσμου, ζούσε τον παλιό καλό καιρό των παραμυθιών και σαν κι αυτή δεν υπήρχε καμία άλλη σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Μάλιστα ήταν τόσο γριά, πιο γριά και απ’ όλες τις γριές της γης και είχε τη γνώση και τη σοφία των γηρατειών. Μιλούσε όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, μα και τις γλώσσες των ζώων, των δέντρων και των πουλιών μια και ζούσε μαζί τους. Μαγείρευε τα φαγητά όλων των τόπων και ζύμωνε τα πιο μυρωδάτα ψωμιά. Γνώριζε όλα τα βότανα κι έφτιαχνε του κόσμου τα γιατρικά. Αφουγκραζόταν τους ήχους της βροχής, και τις αστραπές και μιλούσε με τα’ αστέρια, τον ήλιο και το φεγγάρι.
Η μορφή της ήταν γερασμένη και το πρόσωπο της είχε χαρακιές αμέτρητες σαν λίμνες, ποτάμια, βουνά και χαράδρες όμως τα μάτια της είχαν μια λάμψη ξεχωριστή. Το σώμα της είχε γείρει με τα χρόνια και περπατούσε με αργό συρτό βήμα σα να κουβαλούσε στην πλάτη της όλα τα χρόνια.
Τα μαλλιά της ήταν τόσο μακριά που δυσκολευόταν να κουβαλήσει και προσπαθούσε να χτενίσει με τα χέρια της. Παρακάλεσε τα πουλιά να πλέξουν πλεξούδα τα μαλλιά της και μέσα στις στρογγυλάδες της πλεξούδας έφτιαξαν τις φωλιές τους, ήρθαν και τα έντομα και κουβάλησαν σπόρους και οι σπόροι φύτρωσαν κι έγιναν λουλούδια. Όμως η Μαραλά είχε την πιο γλυκιά φωνή όταν τραγουδούσε που μάγευε τα πουλιά κι άρχιζαν κι εκείνα το τραγούδι.
Μα και ρα και λα
τα’ όνομα μου Μαραλά.
Καθώς τα χρόνια πέρασαν, η Μαραλά δεν έβλέπε καλά αλλά μπορούσε να ακούει, να αγγίζει, να μυρίζει, να γεύεται, να ζυμώνει, να πλάθει και να τραγουδά.Ώσπου μια μέρα θα φτάσει σ’ αυτόν τον κόσμο ένα κορίτσι μέσα στη βαρυχειμωνιά με την ξύλινη σανίδα του στις όχθες του ποταμού.
Ένα κορίτσι με κατακόκκινα μακριά μαλλιά. Ακριβώς την ώρα που ρόδιζε η αυγή και γι’ αυτό της έδωσαν τα’ όνομα Ροδινή.Το κορίτσι θα θελήσει να τις αποτυπώσει και να μάθει όλα εκείνα τα μυστικά του παλιού καιρού. Η Μαραλά θα τη μυήσει σε δρόμους παλιούς και μυστικές συνταγές και θα της μεταφέρει όλη τη σοφία της. Τα βράδια κοντά στη φωτιά η Μαραλά θ’ αφηγηθεί ιστορίες από τα παλιά και η Ροδινή θα τις πλέξει με το δικό της τρόπο και θα τους δώσει νέο σχήμα και μορφή. Έτσι οι ιστορίες της Μαραλά δεν κινδυνεύουν πια να χαθούν αλλά θα ταξιδέψουν μέσα σ’ ένα σακούλι σ’ άλλους τόπους μακρινούς. Κι όσες δεν χωρέσουν στο σακούλι θα παρασύρει ο άνεμος, θα μεταφέρουν τα πουλιά στα φτερά τους και θα τις σκορπίσουν σ’ όλη την πλάση.
Η Χριστίνα Φραγκεσκάκη, με θητεία στο λαϊκό παραμύθι και στην αφήγηση και βραβευμένη συγγραφέας (Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου 2012 στην κατηγορία παιδικού λογοτεχνικού βιβλίου), μας μεταφέρει νοερά σε μια άλλη εποχή και γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στην παλιά και τη νέα γενιά. Δημιουργεί μια ιστορία για όλες τις ιστορίες του κόσμου με ποιητική διάθεση που θα συγκινήσει μικρούς και μεγάλους. Η εξαιρετική εικονογράφηση από την Κατερίνα Χαδουλού απογειώνει το κείμενο και τονίζει με την παραμικρή λεπτομέρεια τα μαγικά στοιχεία της ιστορίας.
Ένα παραμύθι από τα παλιά χρόνια για τη μάνα των παραμυθιών τη Μαραλά που παρέδωσε σ’ ένα νέο κορίτσι τη σοφία και τα μυστικά του παλιού καιρού. Μαραλά, η μάνα των παραμυθιών και μια ιστορία να αφηγηθείς, να τραγουδήσεις, να δραματοποιήσεις, να ανακαλύψεις στοιχεία από την παράδοση του τόπου μας. Προτείνεται σε όλους αλλά και σε όσους εκπαιδευτικούς έχουν αναλάβει πρόγραμμα για την λαική παράδοση.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: |
Μαραλά, η μάνα των παραμυθιών
|
| Συγγραφέας: | Χριστίνα Φραγκεσκάκη |
| Εικονογράφηση: | Κατερίνα Χαδουλού |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, 2013 |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 28 |
| ISBN: | 978-960-16-3861-4 |
