Ένα από τα αριστουργήματα της χρονιάς. Πολυσήμαντο, πολυεπίπεδο, εικαστικά άρτιο, ένας σύγχρονος αναγραμματισμός της διάσημης Κοκκινοσκουφίτσας που στάζει από παντού σκέψεις, ιδέες, παράλληλα εικονιστικά και κειμενικά σχόλια.
Η μαμά στέλνει την Κόκκινη να πάει λίγο κέικ στη γιαγιά της. “Πάρτε μαζί σου και τον Γούντι και το νου σου: Να ακολουθείς τα λουλούδια-καρδούλες”, την παραίνεσε η μητέρα της. Της είπα ακόμα να προσέχει τους δρόμους, να μη ξεστρατίσει από τον δικό της δρόμο, να μη μιλά σε αγνώστους. Λίγο μετά, η Κόκκινη πεινά. Τρώει λίγο κέικ. Και πριν το καταλάβει το έφαγε όλο. Πάει να της πάρει λουλούδια, να επανορθώσει. Βγαίνει από τον δρόμο της. Η μεγάλη πόλη την ξεμυαλίζει. Ξεχνά και τα λουλούδια.
“Ω, πόλη, πόσο λαμπερά παιχνίδια έχεις!”
“Για να σε θαμπώνω καλύτερα”.
“Ω, πόλη, πόσο λαχταριστές λιχουδιές έχεις!”
“Για να βαρυστομαχιάζεις καλύτερα”.
“Ω, πόλη, πόσο συγκλονιστικά νέα έχεις!”
“Για να σε αγχώνω καλύτερα”.
Ένας θρίαμβος ομορφιάς, αισθητικής και ιδεών. Ένας σαγηνευτικός στρόβιλος σημαντικών προβληματισμών. Για τις σύγχρονες, γκρίζες, άχρωμες μεγαλουπόλεις. Για τον αδηφάγο καταναλωτισμό που σου φωνάζει παντού ” έλα, πλησίασε, θέλεις, αλλά δεν το ξέρεις, κατανάλωσε”. Για τις επίπλαστες ανάγκες που φτιάχνονται για να σε κυνηγούν παντού. Για την απρόσωπη επικοινωνία και τους σκυφτούς στις οθόνες ανθρώπους. Για την ομοιομορφία των ανθρώπων που δεν ξεχωρίζουν πια μεταξύ τους. Για όλα αυτά που μοιάζουν με τα δόντια ενός λύκου που σε καταπίνει αργά, δίχως να το καταλάβεις. Πάνω κι από αυτά, για εκείνους που χάνουν τον δρόμο τους και τον ξαναβρίσκουν μόνο όταν καθίσουν και θυμηθούν όλα όσα είναι πραγματικά σημαντικά γι’ αυτούς, αγνοώντας τον ρόλο του απρόσωπου καταναλωτή που τους επιφυλάσσει η μεγάλη σαν λύκος πόλη…
Οι σελίδες στις ποικίλες αποχρώσεις του γκρίζου να κοντράρονται με την Κόκκινη, με τις κόκκινες καρδούλες, με το κόκκινο λουρί του Γούντι, με ελάχιστες ακόμα κόκκινες λεπτομέρειες, φτιάχνοντας ένα δίπολο γκρίζου-κόκκινου όπως είναι το ασήμαντο και το σημαντικό. Με μια εικονογράφηση που δεν συνομιλεί και δεν συμπληρώνει απλώς το κείμενο, αλλά κάνει τον άλλο μισό δρόμο, φανερώνοντας ή υπανισσόμενη λεπτομέρειες, σχολιάζοντας, συνεχίζοντας την αφήγηση από εκεί που την αφήνουν οι λέξεις. Μια πραγματικά πολυποίκιλη πηγή σύγχρονου γραμματισμού.
Για τόσο σημαντικά βιβλία μπορείς να γράψεις σελίδες. Κι είναι σοφότερο να αφήσεις τους ανακαλύψουν τις πολλές γωνίες μαγείας που διαθέτουν.
Από την Μαρί Βογκτ που μετά τα όμορφα Ο σκύλος είναι τζαζ και Ένα φως για τη νύχτα υπογράφει, όχι απλά το καλύτερό δικό της βιβλίο αλλά… (δες την πρώτη πρόταση της παρουσίασης)!
Για παιδιά 3-7 ετών.
Μετάφραση Αντώνη Παπαθεοδούλου. Εκδόσεις Ίκαρος.
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η Κόκκινη και η Πόλη |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Red and the city |
| Συγγραφέας: | Marie Voigt |
| Εικονογράφηση: | Marie Voigt |
| Μετάφραση: | Αντώνης Παπαθεοδούλου |
| Εκδόσεις: | Ίκαρος, Μάρτιος 2020 |
| Επιμέλεια-Διόρθωση: | Μαρία Ζουράρη |
| Στοιχειοθεσία: | Ευτυχία Λιάπη |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 23 Χ 27 |
| ISBN: | 978-960-572-326-2 |
