Ο δίσκος “Κάτω από ένα κουνουπίδι” του Μάνου Λοϊζου είναι ένας από τους καλύτερους…”παιδικούς” δίσκους όλων των εποχών. Όμορφα, καλοφτιαγμένα τραγούδια, ωραίες ερμηνείες και ακόμα πιο ωραίες ιστορίες. Πολύ γνωστά είναι το ομώνυμο “Κάτω από ένα κουνουπίδι” και το “Μεθυσμένο παπί” όπου οι ερμηνείες του Μάνου Λοϊζου μοιάζουν αξεπέραστες. Μα εκεί μέσα κρύβεται ακόμα ένα διαμάντι, μάλλον ελαφρώς άγνωστο στο ευρύ κοινό. Εκεί τρυπώσαμε εμείς και…ξετρυπώσαμε αυτό το υπέροχο σπουργίτι που κρυβόταν. Ακούστε το, τραγουδήστε το, παίξτε το (πατήστε τίτλο ή ερμηνευτή).
Άλλα πουλιά μεταναστεύουν το φθινόπωρο για πιο ζεστές περιοχές κι αυτά τα λέμε αποδημητικά ή δημητρικά όπως μας είπε ένα παιδί. Υπάρχουν και άλλα όμως που δε μεταναστεύουν κι αυτά τα ονομάζουμε ενδημικά. Μένουν κοντά μας και το χειμώνα περιμένοντας καρτερικά την πιο φιλική άνοιξη. Αλλά υπάρχουν και τα διαβατικά ή διαβατάρικα πουλιά που καθώς μεταναστεύουν περνούν πάνω από έναν τόπο.
Το σπουργίτι είναι ένα ωδικό πτηνό. Όχι, δεν παίρνει τους δρόμους αλλά όπως το αηδόνι, η γαλιάντρα και άλλα έχουν ιδιαίτερες φωνητικές χορδές που τους δίνει αυτό το εξαιρετικό κελάηδισμα. Τίπι τίπι!
Μια απλή αλήθεια
Μουσική: Μάνος Λοΐζος, Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης
Δίσκος: Κάτω από ένα κουνουπίδι, 1995, Minos
Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Τίπι, τίπι το σπουργίτι
πως τσιμπά τ’ αραποσίτι, τίπι τα!
Έι κάποιος φωνή του βάζει,
το καημένο πως τρομάζει, τίπι τα!
Τίκι τακ, πως χτυπά
η καρδούλα του γοργά.
Πωπωπω τι φωνάρα!
πωπωπω τι τρομάρα, τίπι τα!
Πέτα πέτα το σπουργίτι
βρέθηκε μέσα στ’ αμπέλι, τίπι τα!
Φρστ, κάποια πετριά περνάει
κι η καρδιά του σταματάει, τίπι τα!
Τίκι τακ πως χτυπά
η καρδούλα του γοργά.
Όρκο παίρνει να μη φάει
κι ας περνά όπως περνάει, τίπι τα!
Κουρασμένο το σπουργίτι
πάει σε μια σιταποθήκη, τίπι τα!
Έι κάποια φωνή του λέει,
φάε, τρώε όσο θέλεις, τίπι τα!
Τίπι τα, τι καλά,
το σπουργίτι πως τσιμπά.
Τρώει ίσα να χορταίνει
και το δρόμο ξαναπαίρνει, τίπι τα!
*
Ε, θέλετε και δραστηριότητες σε τέτοιο τραγούδι; Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια και τσίου τσίου στα αμπέλια!
