Το Δημοτικό σχολείο του Κολόμπους στο Νέο Μεξικό των Η.Π.Α. έχει μια ιδιαιτερότητα: οι τετρακόσιοι είκοσι από τους εξακόσιους μαθητές του δεν φτάνουν στο σχολείο τους όπως οι περισσότεροι μαθητές στον κόσμο. Αντιθέτως, διασχίζουν καθημερινά τα σύνορα Μεξικού- ΗΠΑ, ελέγχονται καθημερινά για τα διαβατήριά τους και συνεχίζουν το δρόμο για να φτάσουν στο σχολείο και να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους.
Ξεκινώντας από την μικρή πόλη Παλόμας του Βόρειου Μεξικού, βάζουν ο,τι όλοι στην τσάντα τους και στο τέλος προσθέτουν και το διαβατήριό τους. Γιατί; Γιατί πολύ απλά προτιμούν αυτήν την καθημερινή ταλαιπωρία για ένα καλύτερο σχολείο και ένα καλύτερο μέλλον από το σχολείο της μικρής τους πόλης ή κάποιας γειτονικής.
“Υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες, για σπουδές και μια καλύτερη δουλειά στο μέλλον” λένε οι γονείς αλλά και τα ίδια τα παιδιά. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια. Αναφέρεται ότι κάποιοι από αυτούς τους 420 μαθητές που διαβαίνουν καθημερινά τα σύνορα του Μεξικού με τις Η.Π.Α είναι Αμερικανοί πολίτες που μένουν με τις οικογένειές τους στο Μεξικό για φορολογικούς λόγους, αλλά και αρκετοί Μεξικανοί πολίτες που γεννήθηκαν στο Νέο Μέξικο (Η.Π.Α.) και το θεωρούν πατρίδα τους, οπότε γιατί να μην σπουδάσουν εκεί όπου γεννήθηκαν;
Σε κάθε περίπτωση είναι μια αξιοσημείωτη περίπτωση σχολείου.
