Το τραγούδι “Ο Κόρακας Και Η Αλεπού” συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο “Από Την Εποχή Των Παραμυθιών” των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2021 από το Ogdoo Music Group. Στον δίσκο περιλαμβάνονται δέκα αυτοτελή μουσικά παραμύθια από την… «Εποχή των παραμυθιών, τότε που οι άνθρωποι ζούσαν ακόμα με τα παραμύθια…Τότε που το τζάκι, ήταν η τηλεόραση της εποχής και για όλα τα υπόλοιπα, δε χρειαζόταν παρά μόνο η φαντασία. Έτσι πορεύτηκε ο πλανήτης για χιλιάδες χρόνια. Μαζεμένοι μπροστά στη φωτιά, διηγούνταν οι παραμυθάδες, και εκστατικοί τους άκουγαν όλοι, άρχοντες και κολίγοι, μικροί και μεγάλοι. Από τους πανάρχαιους μύθους μέχρι τον Αίσωπο και τα λαϊκά παραμύθια του Μεσαίωνα, από τους αδερφούς Γκριμμ, τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, τον Όσκαρ Ουάιλντ και τόσους άλλους παραμυθάδες-ποιητές, μέχρι τον σημερινό Χάρι Πότερ (της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ), τα παραμύθια εξιστορούσαν πάντα την αιώνια διαπάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό».
Ο Χάρης και ο Πάνος είχαν συντρίψει κάθε “απαραμύθωτο” παιδί και ενήλικα με την Αγέλαστη Πολιτεία και τους καλικάντζαρους, το καλύτερο μουσικό παραμύθι που γράφτηκε ποτέ στην Ελλάδα, και τώρα συγκέντρωσαν όλο το υλικό παραμυθιών, μύθων και λαϊκών ιστοριών μιλώντας σε παιδιά, ημερολογιακά και μη. Όμως τα λένε καλύτερα ξανά οι ίδιοι:
«Κάποτε λοιπόν, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του `50 γεννήθηκαν δύο δίδυμοι, που ο δάσκαλος παππούς, τους έμαθε να αγαπάνε τα παραμύθια και μεγάλωσαν με την ελληνική μυθολογία και τα «ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ» των εκδόσεων «ΑΤΛΑΝΤΙΣ» – Μ.Πεχλιβανίδης, της οδού Κοραή 8, στην Αθήνα. Αυτοί οι δύο που λες.. κάποια στιγμή, μεγαλώνοντας, πήραν τις κιθάρες και σαν μαγεμένοι κάθισαν και έγραψαν τα τραγούδια που ακούτε. Ναι, προλάβαμε τη γεύση, τον ήχο και τον απόηχο μιας εποχής, όπου το μόνο μέσο μαζικής επικοινωνίας ήταν το ραδιόφωνο. Προλάβαμε ακόμα και να ακούσουμε τη φωνή της «Θείας Λένας» (Αντιγόνη Μεταξά), πού αλλού; Στη μοναδική ραδιοφωνική συχνότητα που υπήρχε, εκείνη, της ελληνικής ραδιοφωνίας. Λίγα χρόνια μετά (1969), ο πλανήτης αποφάσισε να πάει στο φεγγάρι και να βλέπει την «Οδύσσεια του διαστήματος».
Έτσι είναι, άλλες εποχές, άλλα παραμύθια, καινούριες περιπέτειες. Σίγουρα όμως όπου κι αν πάμε , όσο μακριά κι αν ταξιδέψουμε, θα κουβαλάμε πάντα μαζί τη διττή μας φύση. Το φως και το σκοτάδι , αλλά και την παντοτινή λαχτάρα για όλο και περισσότερες εμπειρίες , όλο και πιο μακρινά ταξίδια.
Ό,τι κι αν γίνει, όπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα, ένα είναι σίγουρο. Τα παραμύθια εμείς οι άνθρωποι, πάντα θα τα έχουμε ανάγκη».
Το τραγούδι Ο Κόρακας και η Αλεπού είναι ασφαλώς εμπνευσμένο από τον περίφημο, ομώνυμο δίσκο του παππού Αισώπου. Η απλότητα στον στίχο και η βελούδινη ερμηνεία, αλλά και η ενορχήστρωση του Νίκου Κυπουργού δίνουν το χρώμα που χρειάζεστε για να κολλήσετε. Παίξτε το, τραγουδήστε το, κάντε το γιορτή και σκετς.
Αγαπημένο ήδη της ούτε τριών ετών κόρης μου.
Απολαύστε το:
Ο Κόρακας Και Η Αλεπού
Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Στίχοι: Χάρης Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης Κατσιμίχας
Ενορχήστρωση: Νίκος Κυπουργός
Μία φορά κι έναν καιρό, πριν από χίλια χρόνια
Ένα κοράκι βούτηξε ένα κομμάτι κρέας
και πήγε και καθότανε στους κλώνους μιας ελιάς
και συνεχώς μουρμούριζε: θα φάω σα βασιλιάς!
Κι ενώ ετοιμαζότανε το κρέας του να χάψει,
μια αλεπού που κόντευε απ’ την πείνα να λυσσάξει,
έσπαγε το κεφάλι της κι έκανε χίλια σχέδια
και υπολογισμούς, πώς θα του το αρπάξει.
-Αχ καλέ κύριε κόρακα τι όμορφος που είστε!
-«Ευχαριστώ πολύ»! (δεσποινίς…)
-Αν είχανε φιλότιμο του δάσους τα πουλιά,
έπρεπε να σε σέβονται και να σε προσκυνάνε,
έπρεπε να σε στέψουνε αμέσως βασιλιά!
Και θα ‘τανε μια απόφαση σωστή πέρα για πέρα… (συμφωνώ!)
Αν η φωνή σου ήτανε λίγο μελωδική,
να μας ξυπνάς εσύ κάθε πρωί με τραγουδάκια
κι όχι τ’ αηδόνι που είναι και άσχημο πουλί
(εγώ είμαι όμορφος, είμαι μελαχρινός!)
Κι ο κόρακας εχάρηκε με τις φιλοφρονήσεις
και άνοιξε το στόμα του για να της τραγουδήσει
Μα όπως το άνοιξε ο χαζός, του έπεσε το κρέας
κι η αλεπού το άρπαξε και όπου φύγει φύγει.
-Αχ καλέ κύριε κόρακα, αντίρρηση δεν έχω,
και ομορφόπαιδο είσαι και τραγουδισταράς!
Αν είχες όμως και μυαλό στο κούφιο σου κεφάλι,
στ’ αλήθεια θα σου ταίριαζε να γίνεις βασιλιάς.
