Ο Έγκομοντ Κλαβιέ! Ο ερευνητής του ανήκουστου και του ανύπαρκτου. Όταν ήταν μικρός η μαμά του του έκανε δώρο ένα λεπτό, μακρουλό, ξύλινο αντικείμενο. Εκείνος το ονόμασε μυτεράκι. Ο υπόλοιπος κόσμος το έλεγε από χρόνια μολύβι. Το έβαλε στο αυτί του, το “κάπνισε” σαν πίπα, το δάγκωσε, το έβαλε σα μάστορας στ’ αυτί του, έκανε τον ινδιάνο. Διασκεδαστικό ήταν αλλά το ενδιαφέρον του εξαντλήθηκε γρήγορα. Κι ύστερα, ήρθε η ώρα που ανακάλυψε ότι καλά ήταν όλα τα άλλα που έκανε με το μυτεράκι του, αλλά μάλλον αυτό ήταν προορισμένο να κάνει κάτι ακόμα πιο μαγικό: να γράφει. Γοητεύτηκε!
Άρχισε να το σέρνει πάνω σε λευκές σελίδες. Το ανήκουστο όμως συνέβη με ένα κιτρινοπράσινο μολύβι. Εκείνη την ημέρα, το μολύβι του αυτό, που δεν ήταν πια ένα απλό μυτεράκι, έγραψε τη λέξη “βουνό” και δίπλα της τη λέξη “κορφή”. Ανύποπτος ο χρόνος που ξεπροβάλλουν τα ανήκουστα. Κάπου εκεί στο πουθενά, ανάμεσα στις δυο αυτές λέξεις που τυχαία γράφτηκαν δίπλα δίπλα, εμφανίστηκε το πρώτο Χμ στην παγκόσμια ιστορία. Ήταν μικρό σαν ξωτικό, αλλά δεν ήταν τέτοιο. Είχε το βάρος μιας ανθρώπινης ανάσας αλλά δεν ήταν ούτε ανάσα απλώς ούτε άνθρωπος. Ήταν ένα γλυκό, παράξενο πλάσμα, ένα Χμ, ένα κάτι που είχε τη συνήθεια να εμφανίζεται όταν έβαζες μπροστά σου ένα λευκό χαρτί, δεν ήξερες τι να γράψεις ακριβώς και έλεγες…”Χμ”.
Μόνο που πρέπει να τους ζωγραφίσεις ματάκια (τι που; στην άκρη των μολυβιών σου και σταμάτα να τα λες μυτεράκια τώρα κι εσύ, έχεις ανακαλύψει πια ότι λέγονται αλλιώς κι ίσως είναι λιτότερο ποιητικό αλλά πιο αποδοτικό). Ίσως δεις ένα Χμ να κάθεται στο “ι” της καρδιάς σου. Γιατί πρέπει κι η καρδιά σου να δουλεύει σ’ αυτήν την ιστορία. Χμ..! Τώρα είσαι έτοιμος μάλλον να ανακαλύψεις κι εσύ τα Χμ…που μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν…μα τώρα ξέρεις καλά πως υπάρχουν ακριβώς μπροστά σου.
Το πρώτο βιβλίο για τα Χμ της Κατερίνας Κρις…ε, συγνώμη…του Έγκμοντ Κλαβιέ με ενθουσίασε. Ήμουν επιφυλακτικός. Φοβόμουν μην είναι κάποιο λιτοδίαιτο εύρημα, κάποια εμπορική λόξα της δημιουργού του. Ω, όχι! Αφενός είναι ένα εξαιρετικά πλούσιο βιβλίο. Σε περιεχόμενο, σε χρώμα, σε λέξεις, σε κίνηση. Η εικονογράφος Κρις το υποστηρίζει σε κάθε σελίδα, με κάθε τρόπο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι ζωγραφιές μου έδωσαν την εντύπωση ότι κινούνται, ότι τρεμοπαίζουν μπροστά μου, ότι ένα “χμ” και θα μου πεταχτούν στη μύτη. Δεν ήταν λίγες, επίσης, οι φορές που σκέφτηκα “που τον βρήκε τώρα αυτόν τον συνδυασμό χρωμάτων και των κούμπωσε;”
Το χιούμορ και η φαντασία είναι στους 135 βαθμούς της κλίμακας Χιουμόριους. Γελάς. Χαμογελάς. Κρυφογελάς. Περνάς όμορφα διαβάζοντάς το. Γιατί παίζει και με τις λέξεις και με το χαρακτήρα τους και με το μέγεθός τους και με τη φορά τους και με τις λόξες τους. Περισσότερο όμως με ενθουσίασε η μικρή εκείνη ιδέα που κρυβόταν στην αρχή πίσω από το μυτεράκι, μετά πίσω από το μολύβι κι αργότερα πίσω το πρώτο Χμ. Κι όλο και μεγάλωνε κι όλο και δυνάμωνε. Το πρώτο Χμ που είδα είναι κάτι σαν ο βιβλιο-ορισμός της φιλαναγνωσίας. Ένας έξυπνος και χοροπηδητός τρόπος να ξετρυπώσεις λόγους και τρόπους και λόγια να αγαπήσεις το διάβασμα, τη γραφή, τις ιστορίες.
Από σήμερα- ο χθεσινός επιφυλακτικός- δηλώνω ανενδοίαστα…φαν. Χωρίς κανένα Χμ αμφιβολίας, εμπιστευτείτε το.
ΥΓ: Ξέχασα… τούτο το πρώτο Χμ δεν έχει όντως ηλικία. Διαβάζεται τουλάχιστον από νηπιαγωγείο και τρέχει τουλάχιστον 5-6 χρόνια προς τα πάνω.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Το πρώτο Χμ που είδα (Οι ανακαλύψεις του Έγκμοντ Κλαβιέ) |
| Συγγραφέας: | Κατερίνα Κρις |
| Εικονογράφηση: | Κατερίνα Κρις |
| Εκδόσεις: | Κεδρος, 2012 |
| Σελίδες: | 96 |
| Μέγεθος: | 14,5 Χ 21,2 |
| ISBN: | 978-960-04-4300-4 |
