Όλα τα παιδιά παραπονιούνται μερικές φορές ότι δεν έχουν τι να κάνουν και ότι βαριούνται. Αν οι γονείς του το ρωτήσουν τι εννοεί, συνήθως το παιδί θα σας απαντήσει ότι δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον να κάνει και αρχίζει να γκρινιάζει.
Το 1993, ο ψυχαναλυτής Άνταμ Φίλιπς στο On Kissing, Tickling and being bored έγραφε ότι η «η ικανότητα του να βαριέται ένα παιδί αποτελεί στάδιο της ανάπτυξής του και η πλήξη αποτελεί μία ευκαιρία ώστε να συλλογιστεί τη ζωή».
ΤΙ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ:
Παρατηρείται αρκετά συχνά στα παιδιά η δυσκολία στην αναγνώριση των συναισθημάτων τους. Όταν ένα παιδί λέει στους γονείς του ότι βαριέται, αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, για π.χ. ότι θέλει παρέα, πως μάλωσε με τον φίλο του και αισθάνεται μοναξιά, πως δε ξέρει με ποια δραστηριότητα να ασχοληθεί τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του για το πως μπορεί να «γεμίσει» παραγωγικά το χρόνο του ή σε τελική ανάλυση μπορεί όλη αυτή η συμπεριφορά του να είναι ένας τρόπος να απευθύνει πρόσκληση-κάλεσμα τους γονείς για να ασχοληθούν περισσότερο χρόνο μαζί του.
Είναι λοιπόν σημαντικό για τους γονείς να αποκωδικοποιήσουν τα «κρυμμένα» μηνύματα που πιθανόν να κρύβονται επιμελώς με το μανδύα της βαριεστημάρας, ανάλογα ασφαλώς με τη συχνότητα και την ένταση της συγκεκριμένης φράσης.
Το παιδί είναι σημαντικό να εκπαιδευτεί στο γίνει επινοητικό και να μπορεί να απασχολείται μόνο του. Η κοινωνική αυτή δεξιότητα θα του φανεί χρήσιμη, όταν δεν θα έχει την παρέα των συνομηλίκων του ή όταν οι γονείς του δε μπορούν να ασχοληθούν μαζί του.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:
- Παρατηρήστε πόσο συχνά παραπονιέται ότι βαριέται και σε ποιες περιπτώσεις. Μήπως αυτό συμβαίνει όταν δεν ασχολείστε για πολλή ώρα μαζί του.
- Ρωτήστε το με τι θα ήθελε να ασχοληθεί, όταν βαριέται.
- Πολλές φορές η συζήτηση και μόνο είναι αρκετή για να κάνει το παιδί να αισθανθεί καλύτερα.
- Όπως όλοι γνωρίζουμε η καλή οργάνωση προλαμβάνει την εμφάνιση του προβλήματος. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, μπορείτε να προσαρμόσετε και το πρόγραμμά του. Δοκιμάστε να καλείτε φίλους του στο σπίτι, να συμμετέχει σε οργανωμένες δραστηριότητες με βάση τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις του κ.λπ.
- Να μη ξεχνάτε ωστόσο ότι η πλήξη δε θα πρέπει να διαμονοποιείται. Η ανία πολλές φορές είναι ευεργετική καθώς ενεργοποιεί τη φαντασία και τη δημιουργικότητα. Σε κάνει να πειραματίζεσαι, να φαντάζεσαι και να ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα.
ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ:
Αν ωστόσο και παρ΄όλες τις προσπάθειές μας και τις δημιουργικές διεξόδους που δίνουμε στο παιδί μας, εκείνο συνεχίζει με αυξανομένη συχνότητα και ένταση να παραπονιέται ότι βαριέται, θα πρέπει να εξετάσουμε με προσοχή τη γενική του συμπεριφορά. Μήπως μοιάζει θλιμμένο ή άκεφο; Μήπως έχει χάσει το ενδιαφέρον του για τους φίλους και τις δραστηριότητες που άλλοτε του προκαλούσαν ευχαρίστηση; Φαίνεται ανήσυχο ή φοβισμένο; Παρατηρούνται αλλαγές στον ύπνο και στη διατροφή του;
Σε αυτή την περίπτωση ίσως να χρειάζεται να αναζητήσουμε συμβουλευτική υποστήριξη και βοήθεια από ειδικό ψυχικής υγείας, για να προλάβουμε μια πιθανή ψυχοσυναισθηματική επιπλοκή.
Ιωάννης Κυργιόπουλος
Ψυχολόγος (Msc Σχολικής Ψυχολογίας)
E–mail: johnkyr76@yahoo.gr
Τηλ. Επικοινωνίας: 6972868960