Παρακολουθήσαμε τη δεύτερη παράσταση του “Μαγικού Βιολιού” στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Και από που να ξεκινήσεις; Καλύτερα ας ξεκινήσουμε από τον συνθέτη του “Μαγικού Βιολιού” Νίκου Ξανθούλη και όσα γλυκά εξομολογήθηκε στο elniplex:
“Το Μαγικό Βιολί δεν είναι ούτε παραμύθι ούτε μουσική. Είναι και τα δύο μαζί. Είναι το αποτέλεσμα της πιο γλυκιάς συνεργασίας που μπορεί να έχουν δύο καλοί φίλοι όπως είμαστε η Μαριβίτα κι εγώ. Την πρώτη φορά που μου έφερε το κείμενο ήμασταν σε ένα σουβλατζίδικο και καταβρόχθιζα τρία καλαμάκια, μια πατάτες και μια τζατζίκι. Διάβαζα το κείμενο με πάθος ενώ τα λάδια έσταζαν πάνω στο χαρτί. Όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωση, της λέω: «τι όμορφο λυρικό έργο είναι αυτό»! Χάρηκε η Μαριβίτα. Συνέχισα όμως, «Νομίζω πως πρέπει να το ξαναγράψεις από την αρχή για τούτο και για κείνο και για το άλλο….» Σέκος η Μαριβίτα! Περίμενα ότι θα με μισούσε. Παρόλα αυτά δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Το μάζεψε, το έσκισε και το έγραψε από την αρχή. Αυτή είναι η Μαριβίτα…. Έτοιμη να αναθεωρήσει τα πάντα άμα την πείσεις. Καλά βέβαια μην θεωρήσετε και ότι είναι ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου. Έχουμε δώσει μάχες μεταξύ μας… Όμως ότι και να μου κάνει (γκρίνιες, μουτσούνες, φασολάδες, σιτσιλιάνικες μακαρονάδες, γιουβαρλάκια κλπ), όσο και να διαφωνήσουμε, της χρωστάω ατέλειωτα ταξίδια στη φαντασία και στο όνειρο. Προσπάθησα να γράψω μια μουσική που να μπορεί να μιλήσει τόσο στους μεγάλους όσο και στους μικρούς. Δεν ξέρω αν το κατάφερα. Σας βεβαιώνω όμως ότι το γλέντησα.”
Το ίδιο συναίσθημα από την πλευρά του θεατή θα νιώσει όποιος παρακολουθήσει την παράσταση. Πρόκειται για μια όπερα για παιδιά και νέους βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι της Μαριβίτας Γραμματικάκη. Σχεδόν 100 συντελεστές προσφέρουν για 90 λεπτά ένα θέαμα που θα θυμάσαι για χρόνια. Μια πρωτοποριακή παράσταση που φέρνει κοντά στην όπερα παιδιά και νέους αλλά και όσους δεν έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με αυτό το μουσικό είδος (όπως ο γράφων). Βγαίνοντας απορείς που χώρεσε τόσος επαγγελματισμός σε μια παράσταση.
Η μουσική και τα τραγούδια του Νίκου Ξανθούλη πάσχουν από…επιδημική κρίση. Βγαίνοντας από το Δημοτικό Θέατρο τα τραγουδάς ακόμα, μπερδεύεις το ρεφραίν του ενός με το κουπλέ του άλλου και δε ξέρεις ποιο σου άρεσε περισσότερο (αντίδοτο το cd).
Οι φωνές των ηθοποιών κρυστάλλινες, πετυχαίνουν πραγματικά να αγαπήσεις αυτό που βλέπεις. Οι ερμηνείες τους έντιμες και αλάνθαστες, υπηρετούν με συνέπεια το κείμενο. Και χωρίς να υστερεί κανένας, ο Ζαφείρης Κουτελιέρης στο ρόλο του Έντι κερδίζει τις εντυπώσεις και ένα λίγο μεγαλύτερο χειροκρότημα με το εξαιρετικό χιούμορ του ρόλου του το οποίο υποστηρίζει εκπληκτικά.
Τα σκηνικά και οι φωτισμοί του Νίκου Πολίτη, βασισμένα στην εικονογράφηση του βιβλίου από την Ίριδα Σαμαρτζή σε μεταφέρουν απόλυτα στη μουντάδα της Γκριζούπολης.
Τα 50 νεαρά παιδιά (κορίτσια κυρίως), αυτά τα 50 δροσερά, υπέροχα πλάσματα που έπαιξαν, τραγούδησαν και γέμισαν τη σκηνή του Θεάτρου σε αφήνουν άφωνο και άναυδο μαζί. Υπέροχες φωνές, αγαστή συνεργασία και πειθαρχία, υπό την καθοδήγηση της δασκάλας τους και ιδρύτριας της χορωδίας Rosarte κυρίας Ρόζη Μαστροσάββα. Ένας υπέροχος χορός νεαρών κοριτσιών (και λίγων αγοριών) βγαλμένος από αρχαία τραγωδία που υποστηρίζουν απόλυτα και καθοριστικά όλο το έργο (και με πολλές εκπλήξεις επί σκηνής που δεν σας τις αποκαλύπτουμε).
Το ανακαινισμένο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, μετά από πολλά χρόνια, επιτέλους έγινε ξανά στολίδι. Ένα υπέροχο κτίριο, με κάθε πολυτέλεια, γυαλίζει από ομορφιά και αισθητική ενώ η αίθουσα των γεγονότων έχει μια απίστευτη ακουστική, τέτοια που κάνει τα μικρόφωνα περιττά. Αν διατηρηθεί σε αυτήν την κατάσταση και υποστηρίξει τέτοιου επιπέδου γεγονότα πολιτισμού θα αποτελέσει πραγματικά όαση στον πληγωμένο από την πολιτισμική θλίψη Πειραιά.
Η διεύθυνση της ορχήστρας ανήκει στον μαέστρο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Ραφαήλ Πυλαρινό ενώ παίζουν ζωντανά οι μουσικοί της ορχήστρας De Musica Έφη Χριστοδούλου (βιολί), Ντόριαν Ίντριζι (βιολί), Βικτωρία Φιοράλμπα Κιαζίμη (πιάνο), Τζένη Σουλκούκη (πιάνο), Χρήστος Ζερμπίνος (ακορντεόν), Κωνσταντίνος Σαρδέλης (κοντραμπάσο), Άγγελος Μπότσης (κιθάρα), Διονύσης Κοκόλης (τρομπέτα) και Ιωάννα Παναγοπούλου (κρουστά).
Μια παράσταση που θα ικανοποιήσει, μικρούς και μεγάλους απόλυτα.
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Οδός Ηρώων Πολυτεχνείου (πλησίον πλατείας Κοραή)
Τ.Κ. 18532, Πειραιάς, 2104194550
10 παραστάσεις
Σάββατο και Κυριακή 14-15 Δεκεμβρίου
Σάββατο και Κυριακή 21-22 Δεκεμβρίου
Σάββατο και Κυριακή 28-29 Δεκεμβρίου
Σάββατο και Κυριακή 4-5 Ιανουαρίου
Σάββατο και Κυριακή 11-12 Ιανουαρίου
Ώρες έναρξης
Σάββατο 15:00
Κυριακή 11:00
Είσοδος 12 ευρώ
Το μαγικό βιολί
Μουσική: Νίκος Ξανθούλης
Συγγραφέας Στιχουργός: Μαριβίτα Γραμματικάκη
Διεύθυνση ορχήστρας: Ρ. Πυλαρινός
Διεύθυνση παιδικής χορωδίας Rosarte: Ρόζη Ματροσάββα
Σκηνοθεσία: Λένα Γεωργιάδου
Σκηνικά, κοστούμια, φωτισμοί: Νίκος Πολίτης
Κινησιολογία, χορογραφία: Μαρία Αλβανού
Βιντεοδημιουργία: Δημήτρης Μαυροδήμος
Παίζουν και τραγουδούν:
Αλέξανδρος Σταυρακάκης (Βασιλιάς Οράτιος)
Νίκος Καραγκιαούρης (Πρόκας)
Ζαφείρης Κουτελιέρης (Έντι)
Άρτεμις Μπόγρη (Ρόζα)
Γιάννης Φίλιας (Αμίρ)
Σταύρος Σαλαμπασόπουλος
Κάποτε, σε μια Γκρίζα πολιτεία, ζούσε ένας βασιλιάς που μισούσε την ομορφιά, τα χρώματα και τα τραγούδια και απαγόρευε σε όλους τους πολίτες να τραγουδούν και να χαίρονται. Ακόμα και την κόρη του φυλάκισε γιατί τραγούδησε μια μέρα που είχε μαγευτεί από το βιολί ενός τσιγγάνου που μπήκε τυχαία στη πολιτεία. Ο Βασιλιάς διέταξε να φυλακίσουν όλους όσους τραγούδησαν μαζί με τον τσιγγάνο και να πετάξουν το βιολί του, αλλά η μουσική άρχισε να μαγεύει και αυτόν. Η καρδιά του όμως ήταν πολύ σκληρή και το βιολί μέχρι να την μαλακώσει έχασε την μαγική του δύναμη. Λίγο πριν ακουστεί η τελευταία νότα, ο βασιλιάς άρχισε να τραγουδάει και όλα άλλαξαν.
