Θριάσιο Πεδίο: πεδιάδα της Δυτικής Αττικής. Εκτείνεται από το Όρος Πατέρας στα δυτικά, την Πάρνηθα στα βόρεια και το Ποικίλο και Αιγάλεω Όρος στα νοτιοανατολικά. Το όνομά του προέρχεται από τον αρχαίο Δήμο Θρίας (Ασπρόπυργος), τόπο συνδεόμενο με τα ελευσίνια μυστήρια και τον τοπικό ήρωα Θριάσιο. Οι κυριότεροι οικισμοί του Θριασίου Πεδίου σήμερα είναι η Ελευσίνα, ο Ασπρόπυργος, η Μαγούλα και η Μάνδρα. Οι περιοχές αυτές συγκεντρώνουν πολλές βομηχανίες της Αττικής (χαλυβουργεία, διυλιστήρια, ναυπηγεία, εργοστάσια τσιμέντου και πυρομαχικών) αλλά και ισάριθμα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Τα “Πέντε πράσινα παραμύθια” της Ζωής Σπυροπούλου είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος τους. Πέντε οικολογικά παραμύθια βγαλμένες από αυθόρμητες αγωνίες, σκέψεις και προβληματισμούς παιδιών για το περιβάλλον, τη διαχείρισή του από τον άνθρωπο, την υποβάθμισή του.
Οι πέντε ιστορίες είναι “Το τελευταίο βατραχάκι”, “Η ανεμώνα που έκλαιγε”, “Η σκυλίτσα που τη λέγαν Βαγγελίτσα”, “Το πετροχελίδονο του Νικόλα” και “Τα κοτσύφια του δάσους.
Και αυτήν την περιοχή διαλέγει η συγγραφέας, το Θριάσιο Πεδίο, για να ξετυλίξει την βιομηχανική μανία απούσας της πρέπουσας μέριμνας από κράτος, φορείς και πολίτες.”Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γης το πρώτο της κυκλάμινο, τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο”. Έτσι τα ‘χε γράψει ο Νίκος Γκάτσος (σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι) κι έτσι μοιάζει να είναι η τύχη της ευρύτερης περιοχής τις τελευταίες δεκαετίες όπου δεσπόζει μία εκ των πέντε ιερών πόλεων της αρχαιότητας, η Ελευσίνα, τόπος του Αισχύλου και των Μυστηρίων της πόλης.
Στο τελευταίο βατραχάκι, ο Επαμεινώνδας, το βατραχάκι, και ο Αργύρης, ο γλάρος, ο φίλος του, μας ξεναγούν στη μικρή λιμνοθάλασσα της Ελευσίνας, τη λιμνοθάλασσα της Περσεφόνης όπως είναι πιο γνωστή, που εδώ και χρόνια διχοτομήθηκε από την Εθνική Οδό. Ήταν το μέρος απ’ όπου περνούσε η πομπή της θεάς. Τώρα δεσπόζουν διυλιστήρια, χιλιάδες αυτοκίνητα, μαύρα νερά, φλόγες κόκκινες στα φουγάρα, χυμένα λάδια συνεργείων και απόβλητα εργοστασίων στη θάλασσα, άνθρωποι αδιάφοροι, τσακωμένοι με το παρελθόν, “χωριάτες που -μόνο- παζαρεύουν τα τσιμέντα”. Σ’ αυτόν τον τόπο, οι δυο φίλοι θα αναζτήσουν μια νέα τύχη, μια καινούρια ζωή, δίχως το γκριζομαύρο της προηγούμενης. “Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης, στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς”.
Ακολουθούν άλλες 4 ιστορίες: η ανεμώνα που έκλαιγε όπου η Άνοιξη κατεβαίνει στην ώρα της στη γη αλλά δεν τη βρίσκει όπως τη γνώριζε. Μόλυνση, νέφος, πουλιά και ζώα σε κίνδυνο, σκουπίδια, ηχορύπανση, κλιματολογικές συνθήκες που δεν ευνοούν τίποτε όμορφο και μια ιστορία για το πως οι εποχές έρχονται πάντα στην ώρα τους.
Έπειτα, έρχεται η ιστορία της Βαγγελίτσας της σκυλίτσας ένα καυτό καλοκαίρι πλάι στα μικρά τς κουτάβια, η συγκινητική ιστορία του Νικόλα και του πετροχελίδονου με το κόκκινο λαιμάκι και η γενναία πράξη των κοτσυφιών που μεταμόρφωσαν το καμένο δάσος μια ζεστή μέρα στα τέλη του καλοκαιριού.
Μέσα σε αυτές τις πέντε ιστορίες, η συγγραφέας καταφέρνει να περιγράψει όλες τις πτυχές της ανείπωτης περιβαλλοντικής θλίψης της πάλαι ποτέ περήφανςη περιοχής του Θριασίου Πεδίου και να φωτίσει όλα τα σκοτεινά της τοπία, αυτά που σκοτείνιασε η ανθρώπινη δράση. Μέσα στις σελίδες των πέντε παραμυθιών, τα ζώα, τα πουλιά απλώνουν τα παράπονά τους από τους ανθρώπους, φανερώνουν την αδιαφορία, ενώ τα παιδιά δείχνουν για άλλη μια φορά το δρόμο της ευαισθησίας και ευαισθητοποίησης, απαλλαγμένα από το άγχος να αποδείξουν πράγματα.
Έχοντας την τύχη να επισκέπτομαι συχνά την Ελευσίνα, διαπίστωσα με χαρά ότι σε πολλές περιπτώσεις (αρχαιολογικός χώρος, Αισχύλεια, ανάπλαση δρόμων) γίνονται κάποιες προσπάθειες να συνέλθει εκείνο το παλιό χάος που τόσο έχει ταλαιπωρηθεί. Χρειάζεται δουλειά ακόμα για να ξαναγυρίσει η Περσεφόνη όμως εκεί, για να μυρίσεις το φλισκούνι και την άγρια μέντα περισσότερος. Μα ελπιζουμε τα παιδιά, οι αυριανοί πολίτες όπως λέμε κλισέ όλοι, να τραβήξουν την ιστορία μπροστά, εκεί που ζει η Δήμητρα κι η Περσεφόνη, οι γηγενείς θεοί.
Αποκαλυπτικά των “πράσινων” προβλημάτων τα Πέντα Πράσινα Παραμύθια. Από τις εκδόσεις Κέδρος. Για παιδιά από 8-13 περίπου ετών.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Πέντε πράσινα παραμύθια |
| Συγγραφέας: | Ζωή Θ. Σπυροπούλου |
| Εικονογράφηση: | Λιάνα Μερτζάνη |
| Εκδόσεις: | Κέδρος, 2015 |
| Σελίδες: | 136 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,6 |
| ISBN: | 978-960-04-4510-7 |
