Η Πέννυ Φοινίρη γεννήθηκε στην Λευκωσία της Κύπρου το 1989. Στα 18 της έφυγε με υποτροφία για σπουδές στο Εθνικό Θέατρο Αθηνών κι έκτοτε δεν ξανακοίταξε άλλο δρόμο. Η υποκριτική μοιάζει να είναι ο κόσμος της. Η εκφραστικότητα του προσώπου της και η δύναμη των βλεμμάτων της είναι σπάνιας ομορφιάς. Το υποκριτικό της ταλέντο στα “Παραμύθια των αδερφών Γκριμμ” είναι κάτι παραπάνω από πρόδηλο. Η Πέννυ Φοινίρη σε πείθει ότι μόλις άρχισε μια μεγάλη καριέρα.
Μια συζήτηση με τον Απόστολο Πάππο
Αποδελτίωση: Χρυσάνθη Δενδρή
Πέννυ καλησπέρα. Πρώτη φορά σε θεατρική παράσταση για παιδιά;
Όχι. Έχω ξανακάνει στην Κύπρο. Την πρώτη φορά το σκηνοθέτησα εγώ. Ήταν «Το δέντρο που έδινε» και “Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο” του Σελ Σιλβερστάιν. Τον λατρεύω τον Σιλβερστάιν και έκανα αυτά τα δύο παραμύθια, τα οποία αρχικά τα πήγαμε σε νηπιαγωγείο και σε πρώτες τάξεις του δημοτικού στην Κύπρο. Ήταν πάρα πολύ όμορφα.
Γιατί διάλεξες τα δύο σου πρώτα να είναι τέτοια κείμενα και δη Silverstein;
Τον Silverstein τον θεωρώ σπουδή για τα παιδιά, επειδή η επαφή μου με τον Silverstein ήταν στο Εθνικό Θέατρο και στα παιδικά μου χρόνια δεν τον είχα συναντήσει, θεώρησα ότι είναι απαραίτητο κάθε παιδί να διαβάσει αυτό τον «μάγο», ο οποίος απλά σου ξεδιπλώνει ό,τι καλύτερο έχεις μέσα σου ήδη από τα παιδικά σου χρόνια. Να σου πω ότι σε αυτή την παράσταση, εμείς πηγαίναμε στα σχολεία και κουβαλούσαμε κάποια πάρα πολύ απλά σκηνικά. Κάποια στιγμή, είχα πετάξει μια πεταλουδίτσα από κάποια μισίνα (πετονιά) η οποία κρεμόταν μπροστά σε ένα πανί, το οποίο ήταν ένα τίποτα μπροστά σε όλο το σκηνικό που κουβαλούσαμε. Ήταν μια μικρή πεταλουδίτσα 5-10 εκατοστών. Στο τέλος της παράστασης, καθώς πάντα συζητούσαμε με τα παιδιά, ένα παιδάκι μου είπε «μου άρεσε αυτή η πεταλούδα». Αυτό το παιδί είχε προσέξει την λεπτομέρεια, γιατί ήταν σημαντική γι’ αυτό. Και τότε κατάλαβα ότι τίποτα δεν ξεφεύγει από την παρατήρηση των παιδιών. Είσαι εντελώς εκτεθειμένος και πρέπει να είσαι 100% εκεί.
Κατάγεσαι από την Κύπρο, έτσι;
Ναι, είμαι από την Λευκωσία και σπούδασα στην Αθήνα το 2007-2010 στο Εθνικό Θέατρο. Ακολούθως, κάναμε μία εφηβική παράσταση, το «Fairytale Heart» του Philip Ridley. Ήταν ένα εξαιρετικό έργο, για όλα τα θέματα που αφορούν τους νέους ανθρώπους.
Σε αυτό έπαιζες;
Ναι, έπαιζα, δεν σκηνοθετούσα. Και ήταν καταπληκτική εμπειρία. Και αναδείχθηκε η καλύτερη παράσταση της χρονιάς από τα Κρατικά Βραβεία Θεάτρου Κύπρου (ΘΟΚ).
Στην Ελλάδα;
Έχω παίξει στο Εθνικό Θέατρο, στην Electro Dance Tragedy «Τιτανικός» του Κωνσταντίνου Ρήγου και στο «ΜΑΡΑ/ΣΑΝΤ» σε σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου.
Η πρόταση από τον Φώτη Σπύρο πώς ήρθε; Γνωριζόσασταν;
Καθόλου δεν γνωριζόμασταν. Διάβασα την αγγελία ότι ψάχνει ηθοποιούς, έστειλα ένα βιογραφικό, με κάλεσε στην ακρόαση, πήγα και με πήρε!
Σου άρεσε αυτή η διαδικασία;
Ναι, μου άρεσε πάρα πολύ που έγινε διά αυτής της οδού. Πάρα πολύ! Αυτά είναι χημείες. Για κάποιο λόγο ένιωσα από την αρχή που μπήκα μέσα ότι αυτό θα βγει σε κάτι καλό. Γιατί με το που άρχισα, μας έδωσε το κείμενο –το πρώτο παραμύθι- να το αυτοσχεδιάσουμε. Και όταν μπήκα μέσα και ξεκίνησα, είδα ότι ο Φώτης γελούσε, με κοίταζε και χαμογελούσε, ήταν χαρούμενος με αυτό που έβλεπε, αυτήν την πρώτη μου προσέγγιση. Και ήταν τόσο όμορφο!
Τηλεοπτική εμπειρία;
Έχω μεγάλη τηλεοπτική εμπειρία (γελάει)… Έχω παίξει στην Κύπρο σε σειρές εποχής και σε ιδιωτικά κανάλια, στο Mega, στον Antenna. Αυτήν την στιγμή συμμετέχω στην καινούρια τηλεοπτική σειρά του Star «Ο άντρας των ονείρων μου», που προβάλλεται στις 17.45 καθημερινά και κάνω την Σάρα. Η Σάρα, λοιπόν, είναι μία ανεξάρτητη επιχειρηματίας, ιδιοκτήτρια ενός μεγάλου εστιατορίου στην Κηφισιά. Έχει δυναμικό σεξ-απιλ, το οποίο δεν μπορεί να ικανοποιήσει ο άντρας της που είναι πολύ μεγάλος σε ηλικία και φυσικά τον παντρεύτηκε για την οικονομική αποκατάσταση –Χριστέ μου!- κι έτσι τον απατάει αυτή την στιγμή με τον διευθυντή του εστιατορίου της, ο οποίος είναι παντρεμένος. Δεν είναι όμως μόνο μια γυναίκα που τα θέλει όλα δικά της και την ενδιαφέρει η καλοπέραση. Στην εξέλιξη της σειράς θα δούμε και άλλες πτυχές του χαρακτήρα της.
Άρα και θεατρική εμπειρία και τηλεοπτική. Προφανώς το καθένα σου αρέσει για διαφορετικούς λόγους. Υπάρχει όμως κάτι που σε κερδίζει περισσότερο από αυτά τα δύο;
Κοίτα, πάντα σε αυτή την ερώτηση διχάζομαι. Οπωσδήποτε το θέατρο για μένα, η ζωντανή επαφή με τον κόσμο είναι αναντικατάστατη. Έχω νιώσει δηλαδή τον εαυτό μου όταν μένει μακριά από την σκηνή, να μου λείπει, ένα μεγάλο κομμάτι μέσα μου να είναι κενό. Απ’ την άλλη όμως, δεν υποτιμώ καθόλου την δουλειά μας στην τηλεόραση. Μαθαίνεις, δίνεις. Είναι πάρα πολύ δύσκολο με τους ρυθμούς που δουλεύει η ελληνική και η κυπριακή τηλεόραση να ενσαρκώσεις έναν ρόλο και να μην περάσεις από πάνω του επιφανειακά, κάνοντας το προφανές ή το εύκολο. Και μέσα σε έναν ρόλο που απαιτεί καθημερινά από εσένα εναλλαγές και ενσάρκωση χωρίς έναν μήνα πρόβες, πρέπει το ένστικτό σου να είναι τόσο καλά δουλεμένο και να έχεις φτιάξει έναν χαρακτήρα από πριν με φοβερή δουλειά, ούτως ώστε να δουλεύει, να είναι ζωντανό, ν’ αναπνέει κάθε φορά. Γι’ αυτό τον λόγο δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω, γιατί μαθαίνω και από τα δύο και γίνομαι καλύτερη και από τα δύο.
Πού διαφέρει το παιδί από τους μεγάλους θεατές;
Γιατί θεωρείται ότι το παιδί είναι ο πιο αυστηρός κριτής μας. Τα παιδιά, αν δεν τους αρέσει αυτό που βλέπουν εκείνη στην στιγμή, το δείχνουν καθαρά. Διαμαρτύρονται, βαριούνται, κάνουν φασαρία. Ήθελα από την αρχή να βουτήξω στα βαθιά. Ο ενήλικας έχει την ευγένεια τις περισσότερες φορές να κάνει υπομονή ή να αποχωρήσει από την αίθουσα στο διάλειμμα. Το παιδί θα μείνει εκεί και θα σε φέρει απέναντι. Το παιδί, όμως, είναι και αρκετά αγνό. Όταν στο επόμενο δεκάλεπτο του δείξεις κάτι καινούριο και ανακτήσεις την ενέργειά σου, θα σε ξαναγκαλιάσει. Τον ενήλικα αν τον χάσεις, είναι πολύ δύσκολο να τον ξανακερδίσεις. Το παιδί μεταβάλλεται πιο εύκολα. Συμμετέχει, ξε-συμμετέχει.
Προφανώς είχες εμπειρία σαν παιδί με τους Γκριμμ; Φαντάζομαι ότι δεν είσαι ένα παιδί που δεν άκουσε ποτέ Γκριμμ…
Όχι. Τα έχω ακούσει σχεδόν όλα.
Πώς είναι για ένα παιδί που ακούει τώρα όλα αυτά τα κλασικά, Κοκκινοσκουφίτσες, Χάνσελ, Γκρέτελ…;
Είναι κληρονομιά. Θεωρώ απαραίτητο να έρθει σε επαφή ένα παιδί μαζί τους. Υπάρχει σίγουρα παιδική λογοτεχνία η οποία είναι πιο μοντέρνα, πιο πολύπλοκη, κάποιες φορές πάει και στο πιο σκοτεινό κομμάτι, ουσιαστικά για να αφαιρέσει τους φόβους από το παιδί. Αλλά αυτά τα κλασικά παραμύθια είναι μια αξεπέραστη κληρονομιά που δε θα πάψει ποτέ να γοητεύει.
Τι του προσφέρει η συγκεκριμένη κληρονομιά;
Προβληματισμό. Γιατί κάθε παιδί μετά, χωρίς να καταλάβει ότι αρχίζει να σχολιάζει πάνω στο παραμύθι, κάτι θα πετάξει στη μαμά του, σ’ έναν φίλο του για το πώς εισέπραξε αυτό που είδε. Και επειδή κάτι που βλέπουμε ποτέ δεν είναι ένα και μόνο πράγμα και ποτέ δεν βλέπουμε και δεν γευόμαστε όλοι το ίδιο, μετά ξεκινάει μια συζήτηση, που συνήθως στα παιδιά καταλήγει σε διαφωνία. Αλλά, είμαι σίγουρη ότι μετά, όταν απομακρυνθεί η αντίπαλη άποψη, το παιδί κρατάει και τα δύο. Παρατηρεί, μαγεύεται, μαθαίνει πώς μπορεί να μιμηθεί κάτι από όσα είδε από τους ηθοποιούς. Το πρώτο πράγμα που βλέπει το παιδί είναι πώς να μιμηθεί, αν του άρεσε κάτι. Οπότε, μόνο και μόνο που θα μπει στην διαδικασία μετά να φτιάξει ένα παιχνίδι παρόμοιο ή να κάνει μια συζήτηση πάνω στο μήνυμα του έργου, τα θεωρώ όλα αυτά κέρδος.
Τι ρόλο κάνεις;
Α, κάνω πάρα πολλούς ρόλους, γιατί είμαστε μόνο 5 ηθοποιοί και περνάω από πάρα πολλούς ρόλους. Ποιος είναι ο αγαπημένος μου;
Ε, θα το ρώταγα!
Πόσα παραμύθια πρώτα απ’ όλα; Έντεκα. Συμμετέχω σε όλα τα παραμύθια. Ο αγαπημένος μου ρόλος νομίζω ότι είναι η Γκρέτελ σ’ αυτά τα παραμύθια.
Παίζει ταύτιση;
(Γελάει) Όχι – όχι – όχι, αλλά είναι πολύ καλή!
Γιατί να έρθουμε να τα δούμε;
Να έρθετε να το δείτε γιατί θα αξιοποιήσετε μιάμιση ώρα από την ζωή σας παρακολουθώντας ένα μαγικό πράγμα να εκτυλίσσεται μπροστά σας από πολύ ωραίες ενέργειες, που οπωσδήποτε θα σας αγγίξουν. Γιατί πάντα πιστεύω ότι η καλή συνεργασία, το καλό καμαρίνι, είναι αυτό που δίνει το «κάτι» στην παράσταση, αυτή η σύμπνοια των ηθοποιών, που είναι το κάτι άλλο στη μαγεία. Μπορεί να είναι καλό το κείμενο και να είναι καλοί οι ηθοποιοί. Αν δεν έχουν χημεία μεταξύ τους και διάθεση να γίνουν ομάδα και να περάσουν όλοι μαζί προς τα κάτω αυτό που θέλουν να πούν, δεν θα πετύχει. Τα παιδιά ειδικά θα το καταλάβουν, αλλά και οι γονείς. Και πιστεύω ειδικά για τους γονείς ότι είναι πάρα πολύ καλό να παρακολουθήσουν αυτή την παράσταση, γιατί περνάμε και στο πιο ενήλικο κομμάτι… Δηλαδή έχει ιδιαίτερο χιούμορ η παράσταση το οποίο απευθύνεται και στον ενήλικα. Να καταλάβει ότι η διασκέδαση με το παιδί του τον αφορά προσωπικά. Δεν είναι κάτι ξεχωριστό ο ίδιος από το παιδί του.
Πώς είναι ο Φώτης σαν σκηνοθέτης, ως συνεργάτης;
Ο Φώτης είναι πάρα πολύ γλυκός. Και είναι γλυκός γιατί μπορεί να βρει τι χρειάζεται ο καθένας προσωπικά και να προλάβει να ασχοληθεί στον ελάχιστο χρόνο που έχουμε να στήσουμε όλη αυτή την παράσταση. Όλη η παράστασή μας είναι μια χορογραφία. Μια χορογραφία κίνησης, λόγου, μουσικής. Κι είναι ο μαέστρος αυτού του πράγματος. Κι όμως, μέσα σε όλο αυτό προσέχει τον κάθε ηθοποιό προσωπικά, να ξεκλειδώσει το κομμάτι που σε αυτόν είναι κλειδωμένο και χρειάζεται δουλειά. Και μ’ εμένα προσωπικά δουλεύει αυτό, το απολαμβάνω και χαίρομαι πάρα πολύ που συνεργαζόμαστε. Επίσης, ο Φώτης είναι παιδί. Είναι παιδί! Δεν πρόκειται να μεγαλώσει ποτέ στην ζωή του. Λατρεύει και τα παιδιά. Όλο αυτό τον καιρό που κάνουμε παρέα με τις πρόβες, βλέπω ποια είναι η επαφή του με τα παιδιά. Πιστεύω ότι είναι ένας πάρα πολύ καλός μπαμπάς-σκηνοθέτης και μ’ εμάς και θα το καταλάβουν τα παιδιά, θα το νιώσουν.
Ξεκινήσατε 22 Οκτωβρίου…
Ναι, κάθε Κυριακή στις 11 το πρωί στο Altera Pass. Και φυσικά θα κάνουμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Ευχαριστώ πολύ, Πέννυ!
Να είσαι καλά! Εγώ ευχαριστώ!
Info
Τα παραμύθια των αδερφών Γκριμμ
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Φώτης Σπύρος
Σενάριο: Παύλος Μάτεσις
Παίζουν: Φώτης Σπύρος, Ηλέκτρα Τσακαλιά, Νίκος Χρηστίδης, Γιώργος Κοσκορέλλος, Πέννυ Φοινίρη
Μουσική: Ελένη Καραϊνδρου
Θέατρο Altera Pars
Διεύθυνση: Μεγ. Αλεξάνδρου 123, Γκάζι
Παραστάσεις: κάθε Κυριακή στις 11.30 το πρωί
Και από
Δευτέρα έως Παρασκευή στις 10.30 το πρωί οργανωμένες παραστάσεις σχολείων
Τιμές εισιτηρίων: 7€ (ενήλικες), 7€ (παιδικό), μειωμένο 5€ (ανέργων, πολυτέκνων, τριτέκνων με την επίδειξη κάρτας)
Ειδική τιμή για σχολεία
Πληροφορίες/ Κρατήσεις για σχολεία, συλλόγους και ομάδες: 6972724800 (Μαρία Βασιλέλλη)
