Πέθανε σήμερα η στιχουργός της θρυλικής Λιλιπούπολης και συγγραφέας Μαριανίνα Κριεζή σε ηλικία 75 ετών. Η πένα της χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή, κυρίως μέσα από τους ευφυείς στίχους της ανυπέρβλητης Λιλιπούπολης, της ραδιοφωνικής εκπομπής του Τρίτου Προγράμματος, του Μάνου Χατζιδάκι, της Λένας Πλάτωνος και της Άννας Παναγιωτοπούλου. Η Μαριανίνα Κριεζή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947 και μεγάλωσε στο Ψυχικό. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών δίχως να πάρει πτυχίο, αλλά και Διακοσμητική – Σκηνογραφία στα εργαστήρια της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Το 1969 μετέβη στο Παρίσι για να σπουδάσει σχέδιο υφάσματος. Επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάστηκε ως γραφίστρια. Το 1977 άρχισε να συνεργάζεται με το Τρίτο Πρόγραμμα κατά την περίοδο που διευθυντής ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις (από το 1975)
Η συνάντηση θα είναι η ρίζα μια μυθικής πια στιγμής. Οι στίχοι όλων των τραγουδιών της ραδιοφωνικής εκπομπής «Εδώ Λιλιπούπολη» φέρουν την υπογραφή της. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Ο χορός των μπιζελιών (Το πράσινο χρώμα), Δεν είμαστε ζουλού, Αντίο Λιλιπούπολη, Άου βάου κουκουβάου, Αχ παπουαλίλη, Η μαγιονέζα ( Το κίτρινο χρώμα), Η μπόσα νόβα του ζαχαροπλαστείου, Μες στο μουσείο, Μια αρκούδα καφέ ( Το καφέ χρώμα ), Μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι, Οι μέρες της εβδομάδας, Πού πάει ο καιρός που φεύγει, Ρόζα Ροζαλία (Το ροζ χρώμα), Το μικρό και το μεγάλο (Τ’ αντίθετα), Το χρυσαλιφούρφουρο κ.α.
Συνέπραξε με την γνωστή ηθοποιό Άννα Παναγιωτοπούλου και στα κείμενα των εκπομπών της Λιλιπούπολης αναβαθμίζοντας αισθητά την απήχηση της εκπομπής. Ο Μ. Χατζιδάκις επιθυμούσε σφόδρα τη δημιουργία μιας παιδικής εκπομπής που θα ξέφευγε από τα τετριμμένα τα οποία οσμιζόταν ότι κυριαρχούσαν στον «χώρο» που ασχολούνταν με τα παιδιά: διδακτισμοί, καθωσπρεπισμοί, στρογγυλεμένες, μισές αλήθειες και η γλώσσα των μεγάλων παιδικοτροποποιημένη. Στον Χατζιδάκι δεν άρεσαν αυτά. Και η Μαριανίνα Κριεζή εγγυήθηκε με την ποιότητα των ευρηματικών στίχων της πως τίποτα δε θα ήταν έτσι. “Η Λιλιπούπολη υπήρξε γέννημα μιας φιλελεύθερης και πειραματικής ραδιοφωνίας από τη μια -του Τρίτου Προγράμματος- και από την άλλη, μιας ομάδας νέων ανθρώπων, με πολύ ταλέντο, που συγκεντρώθηκαν στο Τρίτο και δούλεψαν ελεύθερα, με κέφι, με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό”, είπε ο Χατζιδάκις. Η μαγική Μαριανίνα είχε βάλει το χέρι της στην σπουδαιότερη στιγμή για παιδιά της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Ως παραγωγός στην ΕΡΑ, η Μαριανίνα Κριεζή παρουσίασε διάφορες εκπομπές, όπως την φιλοζωική «Μου το’πε ένα πουλάκι», τη νυχτερινή «Το νυχτικό του πύργου» και την εκπομπή «Αύριο όλα θα είναι καλύτερα».
Δεν ήταν όμως μόνο η Λιλιπούπολη. Τραγούδια της έχουμε τραγουδήσει όλοι, όπως: Batida de coco, Τσάι γιασεμιού, Τα ήσυχα βράδια και η περίφημη Σερενάτα με την Αρλέτα, Δεν έχω χρόνο, του Μιχάλη Χατζηγιάννη, Η ζωή είναι γυναίκα και Στο ‘χει πει ποτέ κανείς της Ελένης Δήμου, Κερασμένα του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Το σ΄ αγαπώ μπορεί της Δήμητρας Γαλάνη, Ένα λεπτό περιπτερά, του Στράτου Διονυσίου.
Αξιοπρόσεκτο ήταν και το συγγραφικό της έργο όπου υπέγραψε κυρίως ευφάνταστα στιχουργήματα και ιστορίες, όπως Ρόζα Ροζαλία ή το ροζ χρώμα (εκδ. Μικροσκόπιο, 2019), Ο καρομυτόγκας (εκδ. Αιώρα, 2015), Το κόκκινο αβγό που τα σπάζει όλα (εκδ. Άμμος, 1999), Χρόνια Πολλά (εκδ. Άμμος, 1999), Αν ήμουν Άη Βασίλης, (εκδ. Άμμος, 1994), ενώ αξιοσημείωτες ήταν και κάποιες διασκευές της όπως το Είμαι ένας βάτραχος μικρούλης ο Εμμανουήλ Α. Μπακακούλης, του Ντικ Κινγκ Σμιθ, Αχ, γιατί να είμαι γάτα, του Κόλιν Χόκινς κ.α.
Η Κριεζή ανέδειξε τη σύγχρονη γραφή στο παιδικό τραγούδι, κάτι που σχεδόν ήταν αστείο πριν τη Λιλιπούπολη. Έσμιξε τη φαντασία με το παραμύθι, γεννώντας κάτι ολόφρεσκο και διαχρονικό.
