Ζήτω η φαντασία! Αυτό είναι το μότο του Ανδρέα, του μικρού ήρωα της αγαπημένης Φραντζέσκας Αλεξοπούλου-Πετράκη, o οποίος στα δύσκολα καταφέρνει και δημιουργεί στο μυαλό του απίθανες ιστορίες και να περνά καλά! Θα σας δώσω μερικά παραδείγματα για να καταλάβετε: Στην καθημερινότητά μας υπάρχουν άπειρες δύσκολες έως και δυσάρεστες στιγμές. Η υπερβολική κίνηση στο δρόμο, η ατελείωτη αναμονή στο γραφείο του μπαμπά, το στριμωξίδι στο σούπερ μάρκετ. Ο Ανδρέας όλες αυτές τις στιγμές τις αντιμετωπίζει ως μια αφορμή για παιχνίδια του μυαλού κι ονειροπωλήσεις με μάτια ανοιχτά. Το αυτοκίνητο μετατρέπεται σε διαστημόπλποιο έτοιμο για διαπλανητικά ταξίδια με οδηγό τη Μommy-1, το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ σε ινδιάνικό κανό και η κόκκινη καρέκλα επισκέπτη στο γραφείο του μπαμπά σε χειριστήριο του πύργου ελέγχου αεροπλάνων. Το Κυριακάτικο τραπέζι, εξάλλου, εύκολα μετατρέπεται σε πειρατική εξόμηση! Με τον αρχιπειρατή-μπαμπά υπάρχε μια δυσκολία, καθώς αρνείται πεισματικά να μαστιγώσει τους σκλάβους κωπηλάτες. Η μαμά αντιθέτως συνήθως “μπαίνει” εύκολα στο παιχνίδι! (Από κάπου την κληρονόμησε τη φαντασία το παιδί…) Μόνο όταν παίζει “μονοπάτια” ο Ανδρέας η μαμά γκρινιάζει και του λέει να βγει από εκεί. Τότε ο Ανδρέας αναρωτιέται αν εννοεί να βγει από τη φαντασία ή από εκείνα τα ανάγλυφα πλακάκια του δρόμου. Γιατί να βγει από τα διασκεδαστικά μονοπάτια, αναρωτιέται ο Ανδρέας, αφού υπάρχει ένα κοριτσάκι με τη μαμά του, ακριβώς μπροστά τους, το οποίο βαδίζει πάνω στο μονοπάτι. Αχ και να μπορούσε να γνωρίσει αυτή την όμορφη “πριγκίπισσα” με τα μακριά μαλλιά, σκέφτεται και βάζει μπρος το σχέδιο του. Θα την γνωρίσει οπωσδήποτε και θα την κάνει συμπαίκτρια στα φανταστικά παιχνίδια του πάνω στα μονοπάτια! Τι θα γίνει όμως, όταν ανακαλύψει ότι η “πριγκίπισσα” του είναι λίγο διαφορετική; Τη συνέχεια θα την απολαύσετε στο βιβλίο.
Όσοι γνωρίζουν τη Φρατζέσκα, διαβάζοντας τα βιβλία της ανακαλύπτουν εκέινο το αισιόδοξο κομμάτι του εαυτού της που αναζητά και βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Και σε αυτό το βιβλίο λοιπόν μας προκαλεί να δούμε την ζωή με αισιοδοξία και φαντασία. Δεν είναι πάντα εύκολο καθώς η κάθε μέρα μας επιφυλάσσει αρκετές εκπλήξεις όχι πάντα ευχάριστες. Αλλά αξίζει να προσπαθούμε. Οι ματαιώσεις και οι δυσκολίες είναι μέσα στη ζωή, όπως άλλωστε και η αναπηρία. Γιατί το βιβλίο καταλήγει να καταπιάνεται με το θέμα της τυφλότητας. Η συγγραφέας σμίγει δυο παιδιά. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Έναν παιδί που βλέπει κι ένα παιδί με αναπηρία όρασης. Αυτή η συνάντηση γίνεται απολύτως φυσικά κι αβίαστα. Αν θυμηθούμε και το Φίλοι; Φως φανάρι! το παλιότερο βιβλίο της Φραντζέσκας Αλεξοπούλου θα δούμε μια ανάλλογη αντιμετώπιση του θέματος της αναπηρίας. Ευαισθητοποιημένη η ίδια, υφαίνει ιστορίες απαλλαγμένες από στερεότυπα και μίζερες προσεγγίσης. Το ανάπηρο παιδί δεν ηρωοποιείται. Διατηρεί την ταυτότητά του, εκείνη του παιδιού, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Η ηρωίδα είναι όμορφη, έχει μακριά μαλλιά και προβλήματα όρασης, γι’ αυτό το λόγο περπατά στα ανάγλυφα μονοπάτια. Κι ο Ανδρέας πως θα αντιμετωπίσει την αναπηρία του κοριτσιού; Η αντιμετώπιση είναι ανάλλογη του χαρακτήρα του. Θα ξαφνιαστεί αλλά δε θα λυπηθεί, δε θα νιώσει οίκτο, δε θα πενθήσει, δε θα φοβηθεί. Θα πιάσει από το χέρι την “πριγκίπισσά” του και μαζί της θα αναζητήσει καινούρια φανταστικά μονοπάτια. Η αμεσότητα στη γραφή, το χιούμορ και οι έξυπνες μεταφορές από την πραγματικότητα στη φαντασία και αντίστροφα, σε συνδυασμό με την πολύχρωμη, αισιόδοξη εικονογράφηση της Ελίζας Βαβούρη συνθέτουν μια ιστορία που αξίζει να διαβάσετε.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ονειρεύομαι με μάτια ανοιχτά |
| Συγγραφέας: | Φραντζέσκα Αλεξοπούλου-Πετράκη |
| Εικονογράφηση: | Ελίζα Βαβούρη |
| Μετάφραση | Αργυρώ Πιπίνη |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος, 2015 |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 29 |
| ISBN: | 978-960-569-485-2 |
