Οι ώρες
Μουσική: Λίνος Κόκοτος
Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος, Άκος Δασκαλόπουλος
Ερμηνεύουν: Μιχάλης Βιολάρης, Γιάννης Πουλόπουλος, Ρένα Κουμιώτη, Γιώργος Ζωγράφος
Εξώφυλλο: Νίκος Χουλιάρας
Ενορχήστρωση: Νίκος Μαμαγκάκης
Ηχολήπτες: Γιώργος Κωνσταντινόπουλος, Στέλιος Γιαννακόπουλος
Μπουζούκι: Στέλιος Ζαφειρίου, Γιάννης Μπίθικώτσης, Θανάσης Πολυκανδριώτης.
Ντραμς: Νίκος Λαβράνος
Κιθάρα: Τίτος Καλλίρης
Μπάσο: Νίκος Τσεσμελής
Σαντούρι: Τάσος Διακογιώργης
Βιολοντσέλο: π. Ταχιάτης
Φλάουτο: Στέλλα Γαδέδη, Θανάσης Αραπίδης
Εταιρία: LYRA, 1969
Ένας από τους 15-20 καλύτερους δίσκους που γνώρισε ποτέ η ελληνική μουσική. Ο Λίνος Κόκοτος στον πρόλογο του δίσκου στην έκδοση του 1995 καταγράφει πως φτάσαμε στις “Ωρες”:
“Είχα κάνει σε μικρό δισκάκι το Μικρό Παιδί με τον Γιώργο Ζωγράφο, ο οποίος και με είχε πρωτακούσει να παίζω τραγούδια μου μια βραδιά στις Εσπερίδες και με πήγε στον Αλέξανδρο Πατσιφά. Δεν ήταν πολύς καιρός που είχα τελειώσει το γυμνάσιο. Τους στίχους, μάλιστα, αυτού του τραγουδιού μου τους είχε φέρει ο πατέρας μου από έναν οικογενειακό μας φίλο, τον Αργύρη Βεργόπουλο. Το τραγούδι έκανε επιτυχία. Ακολούθησε το ένα Μαχαίρι, πρώτα σε μικρό δισκάκι και μετά σε προσωπικό δίσκο του Γιάννη Πουλόπουλου, και το Τούτο το Πρωί, σ’ ένα δίσκο του Μιχάλη Βιολάρη. Και τα δύο σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Έτσι λοιπόν ο Πατσιφάς μου πρότεινε να κάνουμε ένα μεγάλο δίσκο. Τους τραγουδιστές τους είχαμε αποφασίσει από την αρχή. Ήταν οι τρεις που είχαν πει τα πρώτα μου τραγούδια. Ανάμεσα στα τραγούδια όμως υπήρχαν δύο, το Κόρη του Γιαλού και Κοιμάσαι στο γυαλό, που ένιωθα ότι δεν ταίριαζαν σε καμία από τις γυναικείες φωνές της LYRA. Εκεί είχαμε κολλήσει λίγο. Ως τη μέρα που ο Πατσιφάς μου μίλησε για μια καινούρια τραγουδίστρια που ήθελε να προωθήσει. Κλείσαμε ένα ραντεβού, συνάντησα τη Ρένα Κουμιώτη και μόλις μου ψιθύρισε κάτι, αισθάνθηκα ότι τα τραγούδια μου βρήκαν τη φωνή τους…”
Με ένα ορχηστρικό που μόνο με τους Χαρταετούς του Μίκη Θεοδωράκη ή τις καλύτερες ορχηστρικές στιγμές του Μ. Χατζιδάκι και του Σ. Ξαρχάκου μπορεί να συγκριθεί. Και έντεκα τραγούδια μερικά από τα οποία μπορούν άνετα να μπουν στη χρυσή βίβλο του ελληνικού τραγουδιού. Θα δηλώσω την τρανή αγάπη μου για τα “Κι εσύ δε μου μιλάς”, “Στα χείλη μας ακόμα το φιλί”, “Όσα δε βάνει ο λογισμός”. Μα θαυμάσια είναι και τα υπόλοιπα. Ένας δίσκος 13/13. Τραγούδια γεμάτα Αιγαίο, τραγούδια της ταβέρνας, τραγούδια όπως διασκέδαζαν συνήθως οι άνθρωποι εδώ, με αγάπη, έρωτα, μελαγχολία, χωρισμό, απουσία. Μουσικοί ρυθμοί, κλασικοί πια, στίχοι από δύο σπουδαίους στιχουργούς, τον Αργύρη Βεργόπουλο και τον Άκο Δσκαλόπουλο, και ερμηνείες από τα τέσσερα πιο δυνατά χαρτιά του νέου κύματος. Πουλόπουλος, Βιολάρης, Ζωγράφος, Κουμιώτη. Δε χρειάζονται άλλα κομπλιμάν. Τα τραγούδια μιλούν από μόνα τους, όπως το συνηθίζουν.
Όσα δε βάνει ο λογισμός
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Πουλόπουλος
Όσα δε βάνει ο λογισμός
μες στην καρδιά μου κρύβω
Γι’ αυτό δεν έχω υπομονή
και όλο ζητώ να φύγω
Δώσ’ μου ένα δρόμο, δρόμο ανοιχτό
ν’ απλώσω τη ζωή μου
Δώσ’ μου δυο λόγια,
λόγια της καρδιάς
παρηγοριά στερνή μου
παρηγοριά στερνή μου
Ό,τι στο νου μου απόμεiνε
απ’ το στερνό σου χάδι
μες στ’ άσπρο το μαντήλι μου
μαζεύω αυτό το βράδυ
Δώσ’ μου ένα δρόμο…
***
Κι εσύ δε μου μιλάς
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος
Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
Λίγνεψαν οι ώρες
κι είπες έχε γεια
στέρεψαν οι λέξεις
μίλησε η ματιά
Τα χέρια κατάρτια
μες στου πέλαγου την ερημιά
κι εσύ δε μου μιλάς
Τα χέρια κατάρτια
μες στου πέλαγου την ερημιά
μάτια σβησμένα
χαμένα τα δειλινά
κι εσύ δε μου μιλάς
Σφύριζαν τα πλοία
σ’ έπαιρναν μαζί
κύλησε το δάκρυ
σαν μια προσευχή
Παντέρημοι γλάροι
στο λιμάνι πέφτει η νυχτιά
κι εσύ δε μου μιλάς
Παντέρημοι γλάροι
στο λιμάνι πέφτει η νυχτιά
μάτια σβησμένα
χαμένα τα δειλινά
κι εσύ δε μου μιλάς
***
Ερημιά (απουσία)
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος
Ερμηνεία: Γιώργος Ζωγράφος
Στο φλογισμένο Βοριά,
έσβησε η φωνή του,
κι απ’ την αγνή του θωριά,
έμεινε η φεγγοβολή του,
στην ανθισμένη αμυγδαλιά.
Άδεια τα σπίτια, άδειοι κι οι δρόμοι,
χωρίς παιδιά,
κορίτσια ξέπλεκα, κορίτσια ολόδροσα,
χωρίς καρδιά.
Στων κοριτσιών τη ματιά,
πέτρωσεν η σιγή του,
και στη χαμένη βραδιά,
μένει η κραυγή απ’ το φιλί του,
στην ανθισμένη αμυγδαλιά.
Άδεια τα σπίτια, άδειοι κι οι δρόμοι
χωρίς παιδιά
κορίτσια ξέπλεκα, κορίτσια ολόδροσα
χωρίς καρδιά
***
Κοιμάσαι στο γυαλό
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Ερμηνεία: Ρένα Κουμιώτη
Κοιμάσαι στο γιαλό, άσπρο μεσημέρι,
εκεί που γέρνουν τα καΐκια στο νερό,
καλή στιγμή της μέρας, δάφνη πικρή της ερημιάς,
καλή στιγμή της μέρας, δάφνη πικρή της ερημιάς.
Σήμερα για σε το κύμα, μόλις η ματιά σου,
άγγιξε το πέλαγο, σε σκέπασε το φως,
άστρο μου κοιμήσου, κι εγώ στην άμμο,
τις στιγμές σου θα μετρώ,
και πώς να σε φιλήσω, που όλο γερνάς στον ουρανό,
και πώς να σε φιλήσω, που όλο γερνάς στον ουρανό.
Σήμερα για σε το κύμα, μόλις η ματιά σου
άγγιξε το πέλαγο.
***
Ασημένιο φύλλο
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
Πες μου γιατί μοσχοβολάς
φεγγάρι στην αυλή μου
δεν βλέπεις πως η ερημιά
σκεπάζει την ζωή μου;
Ασημένιο φύλλο
δος μου να της στείλω
μια γραφή πικρή
πικρή φαρμακωμένη
Μήπως μετανιώσει
πίσω να μου δώσει
την καρδιά μου πού `ναι
πού `ναι πικραμένη
Μ’ αρνήθηκε και δεν μπορώ
μονάχος μου να ζήσω
Πικρή με πιάνει πεθυμιά
το χώμα να φιλήσω
***
Ο Οδυσσέας
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος
Ερμηνεία: Γιώργος Ζωγράφος
Το φέγγος έγινε καπνός
κι ο πόνος μου μαχαίρι,
μην τη ρωτάς την καταχνιά,
τον κεραυνό θα φέρει,
τον κεραυνό θα φέρει.
Εεε, Οδυσσέα μη θρηνείς
αητόπουλο, παιδάκι,
για τη ζωή του καθενός
υπάρχει μια Ιθάκη,
για τη ζωή του καθενός
υπάρχει μια Ιθάκη.
Σαν λούλουδο αστροφεγγιάς
που σβήνει με τ’ αγέρι,
ψάχνεις να βρεις απανεμιά
με σύντροφο έν’ αστέρι,
με σύντροφο έν’ αστέρι.
Εεε, Οδυσσέα μη θρηνείς
αητόπουλο, παιδάκι,
για τη ζωή του καθενός
υπάρχει μια Ιθάκη,
για τη ζωή του καθενός
υπάρχει μια Ιθάκη.
***
Κόρη του γυαλού
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος
Ερμηνεία: Ρένα Κουμιώτη
Τ’ αγόρια βγήκαν στο σεργιάνι
Πλημμυρίζει το λιμάνι
Μα τ’ αγόρι το δικό της
Δε γυρίζει στο πλευρό της
Κόρη του γιαλού, μην κλαις
Σήμερα δεν είναι χτες
Ρίξ’ την πίκρα στο γιαλό
Κάν’ το δάκρυ φυλαχτό
Σφυρίζει αγέρας στο λιμάνι
Κι άδειο μένει το σεργιάνι
Μόνη τώρα στο μουράγιο
Κάνει η κοπελιά κουράγιο
Κόρη του γιαλού, μην κλαις
Σήμερα δεν είναι χτες
Ρίξ’ την πίκρα στο γιαλό
Κάν’ το δάκρυ φυλαχτό
***
Γειτονάκι μου
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Πουλόπουλος
Τη νύχτα που κοιμούνται τα πουλιά
βγαίνουν κάτι έρημα παιδιά
κι έρχονται στην πόρτα σου κρυφά
T’ αστέρια που κοιτούν από ψηλά
ξαγρυπνούν μαζί με τα παιδιά
και σου νανουρίζουν την καρδιά
Γειτονάκι μου στη μικρή σου πόρτα
αστεράκι μου ξενύχτησα κι εγώ
αδερφάκι μου το φεγγάρι ρώτα
γειτονάκι μου αχ πόσο σ’ αγαπώ
Την ώρα που γυρνώ απ’ τη δουλειά
κάνω όρκο μέσα μου βαθιά
να μη `ρθω στην πόρτα σου ξανά
Μα όταν πέσει πάλι η νυχτιά
η παλιά λαχτάρα μου ξυπνά
και μου τυραννάει την καρδιά
Γειτονάκι μου στη μικρή σου πόρτα
αστεράκι μου ξενύχτησα κι εγώ
αδερφάκι μου το φεγγάρι ρώτα
γειτονάκι μου αχ πόσο σ’ αγαπώ
***
Ραχήλ αγαπημένη
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος
Ερμηνεία: Γιώργος Ζωγράφος
Δώσε μου τα μαλλιά σου
και γείρε το κορμί
το δένδρο εμαράθη
και κλαίει το πουλί
Πάρε το δρόμο κι έλα
στην ακροθαλασσιά
και ξάπλωσε κοντά μου
στην άσπρη αμμουδιά
Ανοιξή μου δακρυσμένη
ω Ραχήλ αγαπημένη
Μην πεις άλλο τραγούδι
και κάψει ο ουρανός
το δένδρο εμαράθη
και ‘χάθη ο αδερφός.
***
Καράβι αραγμένο
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Πουλόπουλος
Καράβι αραγμένο το καντήλι στη γωνιά
φωνή καμιά τη νύχτα
τα λόγια που μου είπες πριν τα πάρει η λησμονιά
μες στην καρδιά μου ρίχτα
Πήραν φωτιά τα χέρια μου μάνα μου να σε κάψω
κι αν μ’ αγαπάς κοντά σου θα κοιμηθώ
κι αν με πονάς κοντά σου θα κλάψω
Η φλόγα χαμηλώνει η καρδιά μου λαχταρά
Χριστέ μου μην τελειώσει
βαθύ φιλί στα χείλη πριν να φύγει η νυχτιά
και μόνο μη μ’ αφήσει
Πήραν φωτιά τα χέρια μου μάνα μου να σε κάψω
κι αν μ’ αγαπάς κοντά σου θα κοιμηθώ
κι αν με πονάς κοντά σου θα κλάψω
***
Στα χείλη μας ακόμα το φιλί
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος
Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
Βούλιαξα στη σιωπή
σαν τα καράβια σ’ αφρισμένο πέλαγο
χάθηκα το πρωί
σαν τα πουλιά στου δάσου τα φυλώματα
και δίψασα πολύ
κι ως έσκυψα να πιω εστέρεψε η πηγή
Στα χείλη μας χλωρό ακόμα το φιλί
έλα ν’ αγαπηθούμε σε μια βουνοκορφή
η άνοιξη τραγούδι ο ήλιος στην αυλή
έλα ν’ αγαπηθούμε σε μια βουνοκορφή
Έσβησε η φωνή
σαν το κερί που σβήνει από τον άνεμο
έμεινες μοναχή
σαν ένα αστέρι που έχασε τη λάμψη του
και δίψασες πολύ
κι ως έσκυψες να πιεις εστέρεψε η πηγή
***
Περιλαμβάνονται ακόμα τα ορχηστρικά:
Χορός (εισαγωγή)
Χορός (φινάλε)
