Ο πλανήτης Ασημής είναι ο μόνος που απέμεινε από τους έξι πλανήτες που περιφέρονταν γύρω από τον αστέρα Κρακάρ. Καθώς απέμεινε μόνο αυτός, άλλαξε και όνομα: Πολύχρωμος λέγεται πια καθώς εκεί κατοικούν άνθρωποι όλων των χρωμάτων: μπλε, κόκκινοι, κίτρινοι, μαύροι και άσπροι. Όλοι αυτοί, υποχρεώθηκαν ουσιαστικά να συμβιώσουν μετά τον μεγάλο πόλεμο που κατέστρεψε τους πλανήτες τους. Τουλάχιστον μέχρι να ανακαλύψουν άλλους κατοικήσιμους πλανήτες. Κι η αλήθεια είναι ότι έψαχναν με ιδιαίτερο ζήλο να βρουν έναν άλλο πλανήτη. Γιατί όλοι ήθελαν να ζήσουν μακριά από τις άλλες φυλές που τώρα αναγκάζονταν να συναναστρέφονται.
Όταν εξαντλούνταν η υπομονή τους, άρχιζαν να τσακώνονται με τις άλλες φυλές. Δεν είχαν μεγάλο βάθος οι τσακωμοί τους. Για το χρώμα τους τσακώνονταν ουσιαστικά.
Μα πέρασαν τα χρόνια κι οι αιώνες κι οι χρωματιστοί άνθρωποι τα βρήκαν μεταξύ τους. Εκτός μερικών εξαιρέσεων (οπισθοδρομικούς τους λένε), οι υπόλοιποι ζούσαν αρμονικά αντάλλασσοντας γνώσεις, έθιμα, συνήθειες. πολιτισμό.
Οι περισσότεροι ζουν στην πόλη Μηδέν, την πρώτη που φτιάχτηκε στον πλανήτη Ασημή. Στα μπλε προάστια αυτής της πόλης ζει και η Μια, ένα εννιάχρονο μπλε κορίτσι με διάφανο δέρμα, διάφανο σα μια σταγόνα νερό. Κάπως έτσι φαίνεται τη φώναζαν “αόρατη”. Αλλά αυτό μάλλον φιλοφρόνηση το λες μπροστά στα “φρικιό”, “μεταλλαγμένη” και άλλα τέτοια “υπέροχα” που άκουγε από συμμαθητές της κατά κύριο λόγο.
Η Μία είναι αρκετά ντροπαλή. Κι επίσης είναι κόρη του (παραληρηματικού-διχαστικού) αντιδημάρχου της πόλης. Ο οποίος ντρέπεται γι’ αυτήν, όπως και η αδερφή της. Πολλοί θεωρούν τη Μία ένα μίασμα από το οποίο πρέπει να γλιτώσει η γαλήνια καθαρότητα των μπλε ανθρώπων της πόλης Μηδέν.
Το ταλέντο της Μία στο απαιτητικό και δύσκολο έγχορδο μποκάρ, όμως, και η βράβευσή της για την επίδοσή της, θα μεταστρέψει τη συμπεριφορά των πολλών απέναντί της. Η Μία έχει καλοφτιαγμένους τους δείκτες της ευφυίας της, δεν πείθεται. Γνωρίζει πως το κοπάδι άγεται και φέρεται πάντα επιδερμικά, Δε μπορεί να σε υβρίζουν και κατόπιν ενός βραβείου να σε χειροκροτούν όλοι όρθιοι. Το πράγμα πάσχει. Κρατά αποστάσεις από αυτήν την στημένη ευγένεια της τάξης της και ουσιαστικά εμπιστεύεται τον μοναδικό της φίλο, τον Ένταρ ο οποίος θα είναι και ο μόνος που θα την στηρίξει όταν η Μία θα ανακαλύψει σοκαρισμένη την περίφημη Επιχείρηση Ασήμι που την εμπλέκει σε μια υπόθεση πειραμάτων, καθαρότητας της φυλής και εξόντωσης παιδιών μόλις συμπληρώσουν τα οκτώ τους χρόνια. Η Μία δραπετεύει από το σπίτι της και αναζητά βοήθεια στον Ένταρ κι από εκεί στο Σπίτι των Ευχών.
Τι κρύβεται πίσω από την Επιχείρηση Ασήμι; Τι συμβαίνει με το σπιρίτιον και την καύσιμη ύλη στον πλανήτη Ασημή; Ποια είναι η τύχη των παιδιών που οδηγούνται στα εργαστήρια; Και πάνω απ’ όλα, τι θα πράξει η Μία όταν θα οδηγηθεί κι αυτή σαν πρόβατο στη σφαγή σε αυτό το φασιστικό στρατόπεδο πειραμάτων;
Ένα προεφηβικό (κι εφηβικό) μυθιστόρημα φαντασίας, μια καλοφτιαγμένη αλληγορία που διαβάζεται απνευστί καθώς η αφηγηματική ροή και πλοκή της πρωτοεμφανιζόμενης Δέσποινας Μάντζαρη είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Η “Μία” μοιάζει σαν ένα εκτενές παραμύθι που βρίθει συμβολισμών και εικόνων, κινηματογραφικής κίνησης και αναγνωστικών λήψεων, σημάνσεων και συνειρμών. Ο αναγνώστης των 9-13 ετών -αν μπορούσα εκεί να εστιάσω το αναγνωστικό target group- θα αναγνωρίσει εικόνες και συμπεριφορές που ήδη ζει, που υποψιάζεται πως υπάρχουν ή που αδυνατεί να πιστέψει ότι θα τις ανακαλύψει σε λίγα χρόνια, καθώς όντως έχουν, περίπου έτσι, συμβεί.
Οι διάφανοι άνθρωποι που προχωρούν μπροστά την ιστορία, οι άριοι της καθαρότητας και των ρατσισμών και κάθε λογής -ισμών, οι νέες τεχολογίες, τα προηγμένα βιοκαύσιμα του 21ου (μήπως λέω λίγο;) αιώνα, η ενεργειακή κρίση και διαχείριση, η θέση κι οι αξίες των αρχόντων, η επιμονή των παιδιών, η νοοτροπία των οξυδερκών ανθρώπων όταν η νοητική τους αυτή υπεροχή συνδυάζεται από ανεπτυγμένους ηθικούς κώδικες ανωτέρας ποιότητας, η αποδοχή του άλλου, του έτερου, του διαφορετικού, η φιλία, η εξουσία και η αλλοτρίωση, η συνωμοσία του καλού γιατί τον κόσμο θα τον σώσουν οι καλοί άνθρωποι στο τέλος και όχι οι αποδώ ή οι αποκεί.
Το Μάτριξ και ο Νίο των Λ. & Λ. Γουατσόφσκι τρυπώνει στη Μία της Δέσποινας Μάντζαρη. Το αόρατο κορίτσι, μια μικρή μεσσίας που οδηγεί με την ουσία του ονόματός της (μοναδική, πρώτη, ακόμα και μόνη όταν χρειάζεται) τον πάσχοντα κόσμο της πόλης και του πλανήτη της πέρα από την ιριδίζουσα παρακμή που μοιάζει φυσιολογική ώσπου να ‘ρθει η…Μία.
Από τις εκδόσεις Κέδρος, μια πολλά υποσχόμενη νέα συγγραφέας, θαρρώ ξεκινά με τρόπο ενθουσιώδη, για εκείνη και τους αναγνώστες.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Μία, το αόρατο κορίτσι |
| Συγγραφέας: | Δέσποινα Μάντζαρη |
| Εικονογράφηση εξωφύλλου: | Λέλα Στρούτση |
| Εκδόσεις: | Κέδρος, 2016 |
| Σελίδες: | 205 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,6 |
| ISBN: | 978-960-04-4706-4 |
