Είναι συγγραφέας, είναι εικονογράφος. Φτιάχνει εξώφυλλα, φτιάχνει διαφημίσεις, φτιάχνει καμπάνιες, φτιάχνει βίντεο. Το όνομά της έπρεπε να έχει κάπου ένα Χμ!, αλλά επειδή δεν είχε, το έκανε μια από τις πιο δημοφιλείς σειρές παιδικών βιβλίων, τα περίφημα «Χμ!», που βρέθηκαν δύο φορές υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο. Αυτά τα φανταστικά πλάσματα, της άνοιξαν μια μεγάλη πόρτα σε κόσμους όπως το Αστρικό Χωριό, σε χαρακτήρες όπως η Καθαρίστρια Χάος ή ο άβιβλος συγγραφέας Φραντζ Κλάφτα.
Πριν και κατά τη διάρκεια όλων αυτών, έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος σε μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια και περιοδικά, ως Creative Director σε μερικές από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρείες, όπου βραβεύτηκε επανειλημμένα στα φεστιβάλ δημιουργικότητας της διαφήμισης. Τώρα, έχει κινήσει για τους γαλαξίες της μεγάλης εικόνας, με μεγάλο project ένα διεθνές ντοκιμαντέρ για τη δημιουργικότητα, έχοντας ήδη κάνει γυρίσματα σε Λονδίνο και Αργεντινή και αναζητώντας χορηγούς για να προχωρήσει στην επόμενη φάση.
Είναι πάντα όμορφο να μιλάς μαζί της. Η σπίθα της αέναης φαντασίας είναι μόνιμα στο βλέμμα της. Είναι αυτή που βλέπει καλά και το μεταβολίζει παντού. Κι αφορμή για να γίνει τώρα αυτό, ήταν το νέο της απολαυστικό βιβλίο Η μικρή αλχημίστρια – Ένα (σοφό) εγχειρίδιο συναισθημάτων από τις Εκδόσεις Πατάκη, όπου τα συναισθήματα λάμπουν και γίνονται πολύτιμα για κάθε παιδί.
#diavazoume /#diavazoume mazi την Κατερίνα Κρις σε #Συνέντευξη στο #ELNIPLEX.
Κατερίνα, πόσο αλχημίστρια έχεις νιώσει στη ζωή σου;
Έχω νιώσει περισσότερο σαν “στοιχείο” που θέλει να μεταστοιχειωθεί παρά σαν αλχημίστρια. Μου αρέσουν οι εσωτερικές αλλαγές και ψάχνω πάντα να βρω τον τρόπο να μεταλλάξω τον εαυτό μου και να τον κάνω πιο φωτεινό και πολύτιμο, για εμένα και τους άλλους γύρω μου. Μια διαδικασία που παίρνει πολύ χρόνο βέβαια και θέλει πολλή υπομονή. Αλλά -το ξέρουμε- αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι. Εννοείται πως, κάτω από αυτό το πρίσμα, όλοι μας είμαστε λίγο πολύ αλχημιστές του εαυτού μας. Εξάλλου η αλχημεία ήταν και μια φιλοσοφία ζωής.
Πώς θα φτιάξουμε, λοιπόν, όλοι ένα αλχημιστικό εργαστήριο καλά κρυμμένο στην καρδιά μας, όπως η Μαρλίν; Θα μας δώσεις κάποιες μικρές κατευθύνσεις;
Το βιβλίο «η μικρή αλχημίστρια» είναι σίγουρα μια μικρή αρχή. Νομίζω πως ταιριάζει σε όλους και σε όλες τις ηλικίες -και μη μου πείτε πως διαβάζετε μόνο βιβλία ενηλίκων. Εμείς οι ενήλικες έχουμε περισσότερο ανάγκη από τα παιδικά βιβλία γιατί διαβάζοντάς τα, μπαίνουμε σε ένα άλλο mode, πιο χαλαρό και ακούμε αλήθειες που μπορεί να μας έχουν διαφύγει -είτε παλιότερα είτε λόγω της ταχύτητας της ζωής μας στο σήμερα. Μερικές φορές δεν αρκεί να πατάς φρένο, χρειάζεται να σταματάς τελείως το αυτοκίνητο για να πάρεις μια ανάσα. Κάπως έτσι και με τον εαυτό μας.
Χρειάζεται που και που να σταματάμε να τρέχουμε και να κυνηγάμε, ώστε να βρούμε λίγο χρόνο να παρατηρήσουμε το όχημά μας, τον εαυτό μας, να δούμε τι του αρέσει, τι δε δουλεύει πάνω του καλά, γιατί βγάζει καπνούς, να του αλλάξουμε κάποιες αρνητικές σκέψεις και να τις μετατρέψουμε σε θετικές κτλ. Έ, αυτό ακριβώς είναι ένα αλχημιστικό εργαστήριο! Και βρίσκεται μέσα μας, στην καρδιά μας.
Γιατί τις περισσότερες φορές το μυαλό καταφέρνει να μας ξεγελάει, έχει πολύ εγωισμό και πάντα μας λέει «μια χαρά είσαι, οι άλλοι πρέπει να αλλάξουν». Ενώ η καρδιά σε βάζει σε δυσκολίες, ξέρει πως χρειάζεται πρώτα να δεις την δική σου αλήθεια περνώντας μέσα από την «στενή πύλη» ή την «φωτιά» και τότε μόνο θα καταφέρεις να γίνεις αλχημιστής του «χρυσού» εαυτού σου.
Υποψιάζομαι ότι δεν κάνεις τίποτα στην τύχη. Γιατί Μαρλίν; Ο Μέρλιν ο μάγος έχει ασκήσει κάποια επιρροή;
Ναι, βέβαια, το όνομα Μαρλίν είναι μια μικρή αναφορά στη θρυλική μορφή του Μέρλιν (όπως αναφορά σ’ αυτόν είναι ο Γκάνταλφ του Τόλκιν ή ο δρυίδης του Αστερίξ!). Ο Μέρλιν ήταν μάγος, αλχημιστής, δρυίδης, αστρονόμος και πολλά πολλά άλλα -κάποτε αυτοί οι άνθρωποι είχαν τρομερές γνώσεις και γι’ αυτό οι περισσότεροι από αυτούς γίνονταν σύμβουλοι βασιλιάδων.
Είναι ένα εγχειρίδιο συναισθημάτων Η μικρή αλχημίστρια;
Νομίζω πως αυτό που ήθελα να κάνω ήταν ένας μικρός οδηγός που μπορεί να χρησιμοποιεί το κάθε παιδί για διάφορες περιπτώσεις αλλά και ένα ζωντανό βιβλίο με το οποίο μπορεί κανείς να φτιάχνει τις δικές του «αλχημιστικές συνταγές»! Στις σελίδες του βιβλίου υπάρχουν παραδείγματα του πώς μπορείς να φτιάξεις έναν αλχημιστικό συνδυασμό που θα κάνει πχ το αρνητικό σου συναίσθημα θετικό ή που θα φωτίσει πιο πολύ ένα άλλο «θολό» συναίσθημα. Νιώθω πως τα παιδιά μπορούν να το πάρουν αυτό σαν αρχή και να το συνεχίσουν με δικές τους ιδέες. Η ουσία -και αυτό που ήθελα να πω με αυτό το βιβλίο- είναι πως όλοι μπορούμε να μεταλλάξουμε τα συναισθήματά μας και να τα κάνουμε πιο λαμπερά, πιο ποιοτικά. Η συγκίνηση για παράδειγμα, αν συνδυαστεί με κάτι που δίνει χαρά, δημιουργεί ένα συναίσθημα που μπορεί να μας μείνει αξέχαστο.
Ποιο πιστεύεις ότι είναι το πιο παρεξηγημένο συναίσθημα; Αυτό το οποίο φορτώνουμε με τη μεγαλύτερη αρνητική απόχρωση, ιδίως στα παιδιά;
Η ίδια η παιδικότητα για μένα είναι ένα χαρακτηριστικό που αποτελείται από πολλά άλλα συναισθήματα τα οποία δεν είναι πάντα πολύ ευχάριστα. Το να μπορεί ένα παιδί να γελάει, να κάνει ανοησίες (για να γελάσει), το να μπορεί να χαίρεται την ηλικία του, την «τρέλα» του… είναι για μένα το πιο λαμπερό συναίσθημα -και ταυτόχρονα, το πιο παρεξηγημένο.
Ποια είναι τα ελιξήρια της αιώνιας ζωής;
Εκτός από το να ζεις αιώνια στη μνήμη των ανθρώπων γιατί είσαι ο Σαίξπηρ ή γιατί είχες μαρτυρικό θάνατο ή γιατί σε δάγκωσε ένα βαμπίρ κι έγινες αθάνατος…; Δε ξέρω. Το ψάχνω ακόμα.
Αν μπορούσες ως σύγχρονη αλχημίστρια να μετατρέψεις ένα μέταλλο σε κάτι άλλο, θα επέλεγες τον χρυσό ή κάτι διαφορετικό;
Η τελειοποίηση ενός μετάλλου (σε χρυσό) είναι μια τρομερά αργή διαδικασία της φύσης. Οι αλχημιστές ήθελαν να πετύχουν το ίδιο, εξαιρετικά γρήγορα. Εγώ το βλέπω αυτό σαν μια συμβολική διαδικασία. Δεν νομίζω πως θα με ενδιέφερε τόσο να φτιάξω χρυσό όσο θα με ενδιέφερε να κάνω τον εαυτό μου «χρυσό», σε σύντομο χρονικό διάστημα. Και σαν τους αλχημιστές… όλο λέω πως είμαι τρομερά κοντά στο να πετύχω… και μόλις συμβαίνει αυτό, τότε είναι που νιώθω πως έχω χάσει εντελώς το δρόμο! Όπως και να ‘χει, παραδέχομαι πως με γοητεύει αφάνταστα όλη αυτή η αναζήτηση της «φιλοσοφικής λίθου» του εαυτού.
Μου άρεσαν πολύ αυτές οι διάσπαρτες λατινικές φράσεις. Και δίπλα τους κάποιες ελληνικές φράσεις με τη δική τους δύναμη. Αυτές οι αποφθεγματικές διατυπώσεις δείχνουν πολύ πρωτότυπες, ειδικά έτσι όπως χάνονται μέσα στις σελίδες. Πες μου για αυτήν την επιλογή σου.
Έχω μια παλαβή αγάπη για τα Λατινικά (ο άντρας μου αδυνατεί να καταλάβει το γιατί κι όλο μου λέει να μάθω άλλες «ζωντανές» γλώσσες) και οι αλχημιστικές εικόνες είναι γεμάτες από αινιγματικές φράσεις γραμμένες στα Λατινικά. Οπότε… ναι… ήταν αναπόφευκτη η χρήση λατινικών -ήθελα οπωσδήποτε να μπουν (όχι πολύ φανερά είναι η αλήθεια) κάποιες φράσεις που έχω εντοπίσει κατά καιρούς στην αναζήτησή μου. Αλήθεια, τη φράση occulatus abis την εντόπισες σε κάποια από τις εικόνες μου;
Νομίζω ότι τώρα θα μπω να ψάξω ξανά… Η εικονογράφησή σου είναι παιγνιώδης, με έντονη παλέτα, με χιούμορ, με παράλληλη αφήγηση. Μίλησε μου για την εικονογραφική σου σκέψη και προσέγγιση στα έργα σου, εν προκειμένω στη Μικρή Αλχημίστρια.
Πολλές φορές ξεκινάω ένα βιβλίο γιατί με ιντριγκάρει το είδος της εικονογράφησης που πρόκειται να κάνω. Εδώ ήμουν σαφώς επηρεασμένη από τις αλχημιστικές εικόνες τις οποίες θεωρώ πανέμορφες καλλιτεχνικά αλλά και γιατί εγκιβωτίζουν δεκάδες νοήματα τα οποία ανακαλύπτεις σιγά σιγά όσο μεγαλώνεις… Ξέρω πως αυτή η εικαστική γλώσσα μπορεί να κάνει πολλούς να μην πλησιάσουν καν το βιβλίο όμως -κατά τη γνώμη μου πάντα- είναι κι αυτό μέρος της ιδέας του βιβλίου, να σε κάνει να παλέψεις με τα συναισθήματά σου και να βρεις τελικά «τον κρυμμένο θησαυρό»! (Είναι κάπως σαν τα τρομακτικά Γκαργκόιλ που έφτιαχναν στο εξωτερικό των εκκλησιών για να διώχνουν το κακό και να δυναμώνουν την πίστη των ανθρώπων.)
Μουσική ακούς όταν ζωγραφίζεις; Σε εμπνέει κάτι; Ή θέλεις απόλυτη ησυχία;
Όταν ζωγράφιζα το Αστρικό Χωριό, είχα λιώσει το «Love» των Beatles. Άλλες φορές ακούω audiobooks. Με την Μικρή Αλχημίστρια νομίζω δεν έκανα τίποτα απ’ όλα αυτά. Περνούσα απλά καλά! Αυτό ήταν το λαμπερό συναίσθημα που ένιωθα!
Κατερίνα Κρις
Η μικρή αλχημίστρια- Ένα (σοφό) εγχειρίδιο συναισθημάτων
Εκδόσεις Πατάκη
—–
#diavazoume/#diavazoume_mazi
