Χμμμ… η σημερινή καλεσμένη μας είναι πολυβραβευμένη διαφημίστρια δημιουργικού τμήματος διαφημιστικής εταιρείας και δημοσιογράφος. Όμως ευτυχώς για εμάς, τους αναγνώστες, και κυρίως για τα παιδιά, συνηθίζει να περνάει τα βράδια της γράφοντας και σκιτσάροντας παρέα με τα “ΧΜ”. Τα βιβλία της μας έκαναν να δούμε από μια εντελώς διαφορετική οπτική, πρωτότυπη και έξυπνη, τη γραφή αλλά και την ανάγνωση! Το elniplex έχει τη χαρά να φιλοξενεί σήμερα την Κατερίνα Κρις και τον μοναδικό, ιδιοφυή και γοητευτικό Έγκμοντ Κλαβιέ.
Συνέντευξη στη Μαίρη Μπιρμπίλη.
Κατερίνα και Έγκμοντ σας καλωσορίζουμε στην παρέα μας! Μπορείτε να θυμηθείτε και να μοιραστείτε μαζί μας, την πρώτη σας συνάντηση;
ΈΓΚΜΟΝΤ: Δυστυχώς δεν συνάντησα ποτέ την Κατερίνα, εκείνη με συνάντησε και μάλιστα στην φαντασία της και δυστυχώς με έπλασε όπως ήθελε εκείνη. Νομίζετε ότι εγώ ήθελα να έχω πορτοκαλιά γένια; Εγώ θα ήθελα να απεικονίζομαι νέος, περήφανος, με πυκνά μαύρα μαλλιά και θεληματικό πηγούνι. Αντ’ αυτού ‘είμαι πορτοκαλογένης ΚΑΙ γεροχούφταλο!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Η αλήθεια είναι ότι ο Έγκμοντ Κλαβιέ είναι αυτό που λέμε φανταστικός τύπος. Συναντηθήκαμε πριν από 9 και κάτι χρόνια …
ΈΓΚΜΟΝΤ: Αχα! Σε τσάκωσα. Και τότε γιατί με ζωγράφισες σαν γέρο;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: … πριν από 9 χρόνια τέλος πάντων, βρέθηκε στα χέρια μου ένα πακέτο γεμάτο με σημειωματάρια που είχαν κάποιες τσαπατσούλικες περιγραφές για τα μικροσκοπικά πλάσματα των σελίδων, τα γνωστά σε όλους πια, Χμ! Το πακέτο περιείχε ένα χειρόγραφο γράμμα από τον ιδιοφυή, γοητευτικό και νεότατο μεσιέ Κλαβιέ που ζητούσε τη βοήθειά μου για την οργάνωση των σημειώσεων του και την αποκάλυψη των Χμ στον κόσμο. Φυσικά δέχτηκα αμέσως, μιας και ήθελα πολύ να γίνω η βοηθός ενός τόσο φανταστικού τύπου. Έτσι έγινα αρχιβοηθός του, μιας και ήμουν η βοηθός του από την αρχή. Ο κύριος Κλαβιέ βέβαια, είχε προτείνει να λέγομαι μονοβοηθός επειδή ήμουν η μόνη του βοηθός. Αλλά δεν το δέχτηκα για λόγους πρεστίζ.
Πώς είναι η συνεργασία σας;
ΕΓΚΜΟΝΤ: Η Κατερίνα είναι αυτό που λέμε το δεξί μου χέρι ή μάλλον και το αριστερό μου χέρι. Είναι και τα δυο μου χέρια, αλλά ο υπερεγκέφαλος είμαι εγώ. Εγώ της λέω πως να χειριστεί αυτά τα χέρια και πώς να ζωγραφίσει τα Χμ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Που και που παίρνω κι εγώ καμιά πρωτοβουλία: σταματάω να ζωγραφίζω λόγω υπερκόπωσης. Βλέπετε, ο μεσιέ Κλαβιέ δεν είναι η μόνη μου απασχόληση… Εργάζομαι για πάμπολες ώρες σε διαφημιστική εταιρεία.
ΕΓΚΜΟΝΤ: Παρακαλώ κυρία Μπιρμπίλη, να μπει αυτή εδώ η αγγελία ως έχει: Αναζητώ νέα αρχιβοηθό, έξυπνη, γρήγορη, ταλαντούχα. Να μην έχει άλλες δουλειές που της τρώνε χρόνο ώστε να μπορεί να ασχολείται με τις ανακαλύψεις μου. Η ενδιαφερόμενη να επικοινωνήσει αμέσως μαζί μου στο egmondklavie@me.com
Μάλιστα θα φροντίσουμε να δημοσιοποιηθεί η αγγελία σας. Έχετε κοινά ενδιαφέροντα;
ΕΓΚΜΟΝΤ: Η μονοβοηθός-αρχιβοηθός Κατερίνα Κρις, ενδιαφέρεται να γράψει για τα πράγματα που ενδιαφέρουν εμένα. Αυτό είναι το μόνο κοινό μας ενδιαφέρον!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Θα συμφωνήσω. . Αγαπάμε και οι δυο μας τα παιδιά.
ΕΓΚΜΟΝΤ: Αχ! Τι ωραία να ήμουν και εγώ παιδί!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Μας έλκει και τους δύο το άγνωστο…
ΕΓΚΜΟΝΤ: … το συναρπαστικό…
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: … το ανεκδιήγητο…
ΕΓΚΜΟΝΤ: … Το ανήκουστο…
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: … Το ανύπαρκτο…
ΕΓΚΜΟΝΤ: Υπονοείτε κάτι αρχιβοηθέ;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Γενικά μας ενδιαφέρουν και τους δύο τα πράγματα που υπάρχουν αλλά δεν μπορούν να τα δουν τα μάτια μας. έχω ονομάσει ΧΜ!
Χμμ … με την καταπληκτική δουλειά και των δυο σας μας πείσατε ότι τα Χμ υπάρχουν!
ΕΓΚΜΟΝΤ: Τα Χμ υπάρχουν βεβαίως-βεβαίως, όλα τα παιδιά το ξέρουν! Τους μεγάλους χρειάζεται να πείσουμε, που καθώς μεγαλώνουν, μεγαλώνει μαζί τους και η υπερμετρωπία τους και δεν βλέπουν τη μαγεία που υπάρχει γύρω μας!
Τι πιστεύετε ότι προσφέρει στα παιδιά η ύπαρξή των Χμ;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Όταν τα παιδιά πιστεύουν πως μέσα στις σελίδες τους υπάρχει ένας αναρίθμητος στρατός από μικροσκοπικά πλάσματα που τα βοηθούν, τότε αποκτούν αυτοπεποίθηση και δεν φοβούνται ούτε τη λευκή σελίδα αλλά ούτε και τα βιβλία χωρίς εικόνες.
Ποιο Χμ να περιμένουμε στη συνέχεια;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Αν κάνετε αρκετή υπομονή θα μπορέσετε να γνωρίσετε τα Χμ που δεν είναι Χμ αλλά κάτι σαν Χμ που κάνουν λίγο-πολύ αυτά που κάνουν τα Χμ αλλά δεν λέγονται «Χμ»!
ΕΓΚΜΟΝΤ: Αυτό που θέλει να πει η αρχιβοηθός μου είναι ότι δεν έχει ιδέα για το επόμενο Βιβλίο!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ε, όχι, όχι, δεν είναι αλήθεια, απλά θα αργήσει λίγο να βγει.
-ο Έγκμοντ την κοιτάζει αυστηρά-
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Οκ , δεν έχω ιδέα. Αλλά θα σας δώσω μια άλλη σημαντική πληροφορία! Ίσως να δείτε την πρώτη συγγραφική προσπάθεια του μεσιέ Κλαβιέ! Το πρώτο βιβλίο γραμμένο από τον ίδιο …!
ΕΓΚΜΟΝΤ: Σσσσσσσσστ αρχιβοηθέ, μη λες άλλα!!!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Μόνο αν με αφήσεις να το εικονογραφήσω, χε, χε, χε…!
Κατερίνα, ξέρουμε ότι ετοιμάζεις κι άλλα πράγματα που δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμα αλλά δώσε μας ένα μικρό στοιχείο…
ΕΓΚΜΟΝΤ: Ναι, δώσε μας …! ! Πιέστε την κι εσείς, είναι κρυψίνους, ούτε εγώ ΔΕΝ ξέρω
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Λοιπόν, θα σας δώσω ένα μικρό στοιχείο. Αυτό που ετοιμάζω συνδέεται πολύ με τα παιδικά μου χρόνια. Με την εποχή της αθωότητας. Τότε που έτρωγες μια φέτα ψωμί αλειμμένη με βούτυρο και πασπαλισμένη με λίγη ζάχαρη και ήσουν ευτυχισμένος…
ΕΓΚΜΟΝΤ: ! Αχ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ναι, ακριβώς αυτό, “! ΑΧ”…
Αχ, τώρα που το έφερε η κουβέντα … πώς ήσουν Κατερίνα σαν παιδί; Τον κύριο Κλαβιέ τον γνωρίσαμε σαν παιδί μέσα από τα βιβλία των Χμ … Έχετε κοινά σημεία;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Όπως κι ο Έγκμοντ, έτσι κι εγώ, ζούσα απομονωμένη στην ινδιάνικη σκηνή μου, χωρίς όμως να υπάρχει στην πραγματικότητα κάποια ινδιάνικη σκηνή. Συνήθως τη φανταζόμουν, κάτω από τα σεντόνια. ! Ακόμα κι όταν τα σεντόνια δεν υπήρχαν.
ΕΓΚΜΟΝΤ: Να σας διευκρινίσω κυρία Μπιρμπίλη μου πως εγώ υπάρχω, με βλέπετε τώρα που σας μιλάω έτσι δεν είναι; Και είμαι τόσο φανταστικός σαν τύπος, όσο φαίνομαι! Και τώρα μπορείς να συνεχίσεις αρχιβοηθέ …!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Πού ήμουν? Α, ναι, στον κόσμο μου! Γενικά ήμουν πάντα στον κόσμο μου ή μάλλον, ήμουν πάντα στους κόσμους μου! Και φαντάζομαι καλά περνούσα, αφού δεν ενοχλούσα καθόλου τους γονείς μου. Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι να είχα και πολλά-πολλά με τους μεγάλους, τους είχα “αποκλείσει” λίγο από την «ινδιάνικη σκηνή” μου, είχα κολλήσει κι εγώ πολλά “ΟΥΣΤ!» Στη μικρή περιοχή μου, όπως ακριβώς κι ο μικρός Έγκμοντ … Ευτυχώς η μαμά μου μας πήγαινε εμένα και τον αδελφό μου πολλές εκδρομές στην εξοχή κι έτσι μπορούσα να ανατροφοδοτήσω τις φανταστικές μου ιστορίες διανθίζοντάς τις με ολίγη από πραγματικότητα. Φυσικά, στο σχολείο αναπολούσα τις πολύωρες εξερευνήσεις μου, τα “μαγικά” μανιτάρια που παρατηρούσα, τις σπηλιές που ήταν γεμάτες με αστραφτερά ματάκια ξωτικών που με κοιτούσαν και με προσκαλούσαν μέσα για ένα ζεστό τσάι, τις κατασκευές από μπαμπού που έφτιαχνα λες κι ήμουν ο Μόγλης … με αποτέλεσμα να γεμίζουν οι σελίδες του τετραδίου μου με διάφορους Λεξοφάγους Χμ που με παρότρυναν να ξεφύγω από το θέμα που μας είχε δώσει ο δάσκαλός στην τάξη και να γράφω ό, τι μου κατέβαινε στο μυαλό. Με λίγα λόγια, έβγαινα πάντα “εκτός θέματος”! Γενικά ήταν πολύ δύσκολο να κρατήσω το ενδιαφέρον μου για κάτι άλλο εκτός από αυτά που εγώ είχα μέσα στ ο κεφάλι μου…
ΕΓΚΜΟΝΤ: Αρχιβοηθέ, βγήκες πάλι εκτός θέματος! Η ερώτηση ήταν ξεκάθαρη, έπρεπε να μιλήσεις για μένα! Επιτέλους κυρία Μπιρμπίλη μου, κάντε κάτι να αποκτήσει κάποιο ενδιαφέρον η συνέντευξη.
Σύμφωνοι κύριε Κλαβιέ. Ο λόγος σ’εσάς. Γιατί νομίζετε ότι γράφει η Κατερίνα;
ΕΓΚΜΟΝΤ: Μακάρι να έγραφε! Προς το παρόν με γράφει. Έχουμε τόσα πρότζεκτς μαζί κι αυτή με αγνοεί! Πάντως, αφού με ρωτάτε, να σας πω πως ο μόνος λόγος που γράφει η Κατερίνα Κρις, είναι επειδή έχει μια κορνίζα πάνω από το γραφείο της με την αφεντιά μου -ωραίος, ε; – Η οποία λειτουργεί κάπως σαν τη Τζιοκόντα, δηλαδή, φαίνεται να σε κοιτάζει με νοσηρό βλέμμα όπου κι αν στέκεσαι. Αν η αρχιβοηθός κάτσει στο γραφείο της, το κόλπο πιάνει. Αλλά δεν κάθεται ποτέ στο γραφείο της …
Μμμμ… μήπως να ρωτήσουμε εσένα, Κατερίνα μου; Τι κάνει μια πολυβραβευμένη διαφημίστρια δημιουργικού τμήματος διαφημιστικής εταιρείας να περνάει τα βράδια της γράφοντας και σκιτσάροντας παρέα με τα Χμ και όχι μόνο;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Αυτό που με κρατάει ξύπνια μέχρι τις πρωινές ώρες, είναι αυτός ο μικρός Μόγλης που λέγαμε πριν, που δεν δέχτηκε ποτέ του το “έλα φτάνει, αρκετά παίξαμε, αρκετά ζωγραφίσαμε, πάμε τώρα να μεγαλώσουμε!” και γύρισε να κερδίσει τον χαμένο χρόνο που του στέρησα τόσο καιρό εξαιτίας της πολύχρονης εργασιομανίας μου. Τώρα το μόνο που θέλει, είναι να βρίσκει χρόνο να γράφει, να ζωγραφίζει και να γελά. Για την ώρα τα κάνει όλα πολύ νυσταγμένα, είναι αλήθεια, όμως είμαι πολύ κοντά στο να ανακαλύψω έναν τρόπο να κοιμάμαι λιγότερο και να αποδίδω περισσότερο.
ΕΓΚΜΟΝΤ: Σήμερα που μιλάμε κυρία Μπιρμπίλη μου, η Κατερίνα Κρις το έχει καταφέρει αυτό: Όπως βλέπετε, κοιμάται όρθια!
Κλείνοντας, πες μας Κατερίνα, τι φοβάσαι, τι ελπίζεις και τι εύχεσαι για τον εαυτό σου … αλλά και για όλα τα παιδιά!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Φοβάμαι πάντα πως δεν προλαβαίνω. Ελπίζω πως θα προλάβω. Εύχομαι να υπάρχουν οι σκουλικότρυπες, ο διακτινισμός και τα ταξίδια στο χρόνο. Για τα παιδιά δεν έχω πολλά να πω. Ξέρουν καλύτερα από εμάς. Εμείς καλά θα κάνουμε να τους μοιάσουμε.
Κατερίνα και Έγκμοντ σας ευχαριστούμε πολύ για την απολαυστική κουβέντα!
