Ο εκδότης Simon & Schuster ανακοίνωσε ότι δεν θα ζητά στο εξής από τους συγγραφείς να τοποθετούν blurbs, σύντομες υποστηρικτικές για το βιβλίο τους δηλώσεις από άλλους συγγραφείς, καθώς αυτό μπορεί να δημιουργήσει «ένα αιμομικτικό και αναξιοκρατικό λογοτεχνικό οικοσύστημα που συχνά ανταμείβει τις διασυνδέσεις αντί για το ταλέντο».
Αυτοί οι αποφθεγματικοί έπαινοι συγγραφέων για άλλους, ήδη από το εξώφυλλο, λειτουργούν προωθητικά μεν, αλλά έχουν φτάσει στο σημείο συνταγής και ακροβατούν πίσω από την αλήθεια. Αν κάποιος συγγραφέας, πιο διάσημος και ευπώλητος από τον συγγραφέα του βιβλίου, τον αποκαλεί “σπουδαίο”, “masterpiece” κτλ, τότε ο υποψήφιος αγοραστής του βιβλίου βλέπουν τον άλλο, τον λιγότερο γνωστό συγγραφέα με άλλο μάτι.
Αλλά πλέον τα blurds είναι τόσα πολλά που εκδότης του imprint των Simon & Schuster, ο Sean Manning, έγραψε ένα άρθρο στο Publishers Weekly εξηγώντας ότι πλέον ο εκδότης δεν θα απαιτεί από τους συγγραφείς να λαμβάνουν blurbs για τα βιβλία τους. «Το επιχείρημα ήταν πάντα ότι αυτό είναι που κάνει την επιχείρηση του βιβλίου τόσο ξεχωριστή: η συλλογικότητα των συγγραφέων και η προθυμία τους να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Διαφωνώ. Πιστεύω ότι η επιμονή στα blurbs έχει γίνει απίστευτα επιζήμια για αυτό που θα έπρεπε να είναι ο απώτερος στόχος του κλάδου μας: η παραγωγή βιβλίων της υψηλότερης δυνατής ποιότητας».
Τα blurbs, κατά βάση, φανερώνουν ποιος είναι φίλος με ποιον, ποιος έχει τις καλύτερες διασυνδέσεις και λιγότερο δείχνουν την πραγματική ποιότητα ενός βιβλίου.Οι περισσότεροι συμφώνησαν. Υπήρξαν και κάποιοι λίγοι, όπως ο συγγραφέας William Boyd που πιστεύει ότι οι Simon & Schuster ίσως και να «πυροβολούν τον εαυτό τους στα πόδια».
Απελευθέρωση, ειλικρίνεια ή σφαίρα στα πόδια του μάρκετινγκ; Θα δούμε.
