Αεροπλάνο από το Ελ. Βενιζέλος για Λάρνακα. Προσγείωση μιάμιση ώρα μετά. Λάρνακα και λεωφορείο για τη Λευκωσία. Ιδού η πόλις που μια γελάς και μια πονάς σε κάθε βήμα σου.
Στο διήμερο συνέδριο “Προγράμματα φιλαναγνωσίας σε σχολεία και βιβλιοθήκες” που διοργάνωσε ο CYBBY – Cyprus IBBY – Κυπριακός Σύνδεσμος Παιδικού Νεανικού Βιβλίου σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, το Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας/University of Nicosia, την Παγκύπρια Οργάνωση Ελλήνων Δασκάλων (ΠΟΕΔ) και χορηγό το Υφυπουργείο Πολιτισμού, όλα έγιναν άψογα. 
Οι εμπνευστές και διοργανωτές της Κυπριακής IBBY, η Δέσποινα, η Έλενα, ο Πέτρος, η Μαρίνα, η Άννα, ο Χαράλαμπος, όλοι μαζί, ο καθένας στο δικό του βήμα, έφτιαξαν ένα μικρό θαύμα.Μια διημερίδα με διοργανωτές, προσκεκλημένους και συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς πεινασμένους λύκους που μύρισαν αίμα και γέμισαν αμφιθέατρα και αίθουσες.
Η γλυκιά συμμορία της Κύπρου, η Έλενα Περικλέους, η Δέσποινα Ηρακλέους, η Άννα Κουππάνου, ο Πέτρος Πανάου, η Μαρίνα Ροδοσθένους-Μπαλάφα, ο Χαράλαμπος Δημητρίου, η Νικολέτα Καπίλλα, η Ρεβέκκα Νικολαΐδου Πιερή, η Σωτηρία Παπαμαργαρίτη, ο Λεωνίδας Γαλάζης, η Μαρία Τράγγολα, η Χριστίνα Ιωάννου, ετοίμασαν από το ορεκτικό μέχρι το επιδόρπιο. Το μόνο που έμενε στους προσκεκλημένους και ομιλητές ήταν να μοιράσουν όσα είχαν αποθηκεύσει στον σκληρό δίσκο του νου και της καρδιάς, μέσα σε τάξεις και κοντά σε αυτές.
Δίπλα μας, είδα συναδέλφους εκπαιδευτικούς, γυναίκες και άντρες, όλων των βαθμίδων, συγγραφείς, βιβλιοθηκονόμους που διψούσαν για το καινούργιο, το κάτι που θα τους δώσει νέα πνοή στη διδασκαλία, στη δράση, στη σκέψη τους. Εύχομαι να μην τους διαψεύσαμε.
Η Κύπρος έχει όραμα. Δεν ξέρω στα σίγουρα. Ξέρω, όμως, ότι αν υποστηριχθούν αυτοί οι δέκα+ πεινασμένοι για προσφορά λύκοι που ηγούνται, άτυπα ή μη, αυτής της ξεχωριστής αγέλης, η Κυπριακή Λογοτεχνία για παιδιά και νέους θα πετάξει “πάνω πάνω και πιο πάνω και πολύ πιο παραπάνω” και θα γίνει σημείο αναφοράς για τις επόμενες γενιές, τόσο που θα μνημονεύεται ως η γενιά που άλλαξε τον ρουν της λογοτεχνικής ιστορίας.
Πάθος, δοτικότητα, ισορροπία, μεθοδικότητα, οργανωτικότητα, αυτοπειθαρχία. Υποδομές, ευγένεια, προσφορά, φιλοξενία. Και δίπλα τους εμείς, οι επισκέπτες από την Ελλάδα αλλά και οι Κύπριοι ομιλητές, να προσπαθούμε να ανταποδώσουμε την αγάπη.
Η Αγγελική Χαλκιοπούλου με τις εμπνευσμένες φιλαναγνωστικές δράσεις της, τη ζέση, το πάθος της για αυτό που κάνει. Η Χρύσα Κουράκη με την αστείρευτη γνώση για τη λογοτεχνία και τη μεταδοτικότητά της. Ο Θανάσης Κοτσοβός από το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού που ταξιδέψαμε, περπατήσαμε χιλιόμετρα, συζητήσαμε και μας χάρισε ελπίδα για όσα θαυμαστά κάνει. Η Σίσσυ Τσιφλίδου με το Διαβάζοντας Μεγαλώνω, εμβριθής και βαθυστόχαστη πάντα. Ο Κώστας Στοφόρος, αεικίνητος εξερευνητής και μελετητής τόπων και ανθρώπων που μας ταξίδευε ακόμα κι όταν δεν περπατούσε. Η μοναχική λύκαινα της Κρήτης και του Βιβλιοδρομίου. Η Ελευθερία Καλούδη που γέμισε φως τη σκέψη μας. Η Σωτηρία Παπαμαργαρίτη με τις απίστευτες διημερίδες και τη θετική διάθεσή της για όλα, η Σοφία Καλμανίδου. Κι εγώ, που έβλεπα το φως να νικάει το συλλογικό τραύμα και το παρόν να κερδίζει στα σημεία το πικρό παρελθόν.
Η Κύπρος με γέμισε ελπίδα. Μέσα στο βάρος που κουβαλά η Λευκωσία, σε μια πόλη που δείχνεις ταυτότητα για να πας στην άλλη μισή, η Κύπρος, αυτή η μοναχική βάρκα της Μεσογείου, είχε κάτι που θα μου πάρει καιρό να καταλάβω.
Ας τους έχουν οι θεοί καλά.
