Δεν προλαβαίνεις να τη γνωρίσεις καλά και τη νιώθεις δίπλα σου.Είναι γεμάτη όρεξη και διάθεση να μοιραστεί απλόχερα τις ιδέες της. Κι έτσι σήμερα για πρώτη φορά θα μοιραστεί και το όνομα της δημιουργικής – συγγραφικής ομάδας της.
Διδάσκει δημιουργική γραφή σε παιδιά κι αυτά τη διδάσκουν φαντασία. Δύσκολα θα τη δεις να μη χαμογελά.
“Δέκα σκιάχτρα σ’ένα βιβλίο”από τις εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟΙΣ και το ELNIPLEX έχει τη χαρά να φιλοξενεί σήμερα τη συγγραφέα-ανθολόγο και επιμελήτρια Λιλή Γάτη.
Συνέντευξη στην Καίτη Παρασκευά.
Aχυρένιες σκέψεις, σκιάχτρα που ανθίζουν , σκιάχτρα μαγεμένα… Άραγε, χωράνε ‘’Δέκα σκιάχτρα σ’ ένα βιβλίο’’; Χωράνε έντεκα συγγραφείς και εικονογράφοι σ’ ένα βιβλίο;
Τα σκιάχτρα μας, αν και δέκα, δεν στριμώχτηκαν καθόλου! Πώς να στριμωχτούν άλλωστε η αγάπη, η αλληλεγγύη,η φιλία, τα χαμόγελα και τα όνειρα;
Όσο για εμάς, ξεκινήσαμε σαν έντεκα διαφορετικοί άνθρωποι που ακολουθήσαμε μια πρόκληση ή μια πρόσκληση. Και κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των ιστοριών μας, θες γιατί αγαπηθήκαμε πολύ οι ίδιοι, θες γιατί αγαπήθηκαν μεταξύ τους τα σκιάχτρα μας, γίναμε ομάδα. Ομάδα στη ζωή, στη γραφή και στη δημιουργία. Και τώρα έχουμε και καταδικό μας όνομα. Κι αποφασίσαμε να το ανακοινώσουμε σήμερα, εδώ. Είμαστε λοιπόν η συγγραφική-δημιουργική ομάδα ‘’Σακαράκα’’ και λέμε να γράψουμε πολλές-πολλές ακόμα ιστορίες.
Για το βιβλίο, μου μίλησε με τόση αγάπη ο μοναδικός άντρας της παρέας ο Φίλιππος Τσαουσέλης. Όταν το έπιασα στα χέρια μου το πρώτο πράγμα που μου πέρασε από το μυαλό ήταν ότι οι αχυρένιοι έχουν ψυχή και έχουν να μας δώσουν πολλά μέσα από αυτές τις ιστορίες.
Οι αχυρένιοι, σ’ αυτό το βιβλίο, έχουν να πουν πολλά περισσότερα κι απ’ ότι εμείς γράψαμε. Δεν θέλαμε να φτιάξουμε ένα βιβλίο για να διδάξουμε τα παιδιά την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, την αλληλεγγύη, την αγάπη, τη φιλία, την αποδοχή της διαφορετικότητας, τον αλτρουισμό, τη διεκδίκηση. Θέλαμε όλα αυτά, κι άλλα τόσα, να αφήσουμε τα σκιάχτρα μας να τα δώσουν μέσα από τις ιστορίες τους. Και πώς αλλιώς θα γινόταν, αν δεν είχαν ψυχή;
Οι ιστορίες είναι ανεξάρτητες , κάθε σκιάχτρο συμβολίζει και κάτι διαφορετικό. Τι κάνουν αλήθεια τριάντα οκτώ ψύλλοι μέσα στις σελίδες του βιβλίου;
Τι κάνουν τριάντα οκτώ ψύλλοι στις σελίδες ενός βιβλίου; Έρχονται να μας θυμίσουν πως ακόμη κι ο πιο μικρός ή ο πιο αδύναμος μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Κι απ’ την άλλη, το πόσο μικροί, ή αδύναμοι, ή διαφορετικοί είμαστε δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να κατορθώσουμε μεγάλα πράγματα. Και τελικά, τριάντα οκτώ ψύλλοι συγκατοικούν στο ίδιο σκιάχτρο με μια αράχνη, ποντικάκια, σπουργίτια, μύγες και στάχυα. Η αλληλεγγύη και η φιλία δεν έχει ούτε χρώμα ούτε καταγωγή.
Σκιάχτρα γένους;
Εξαρτάται πώς το βλέπεις. Η φιλία, η αλληλεγγύη, η αγάπη, γένος θηλυκό. Ο φόβος, ο πόνος, ο αλτρουισμός, γένος αρσενικό. Και πόσο ουδέτερα μπορούν να είναι τα χαμόγελα και τα όνειρα;
Πιστεύεις ότι παίζει ρόλο ο τόπος που γεννήθηκες και μεγάλωσες; Ένα παιδί της πόλης σήμερα δύσκολα θα συναντήσει ένα σκιάχτρο.
Έζησα όλη μου την τρυφερή ηλικία, ως τα πρωτοσχολικά μου χρόνια, σ’ ένα μικρό, υπέροχο χωριό της Φωκίδας, τα Καστέλλια. Εκεί, όπως και σε κάθε χωριό, η βροχή έχει μυρωδιά, ο ουρανός χρώμα, ο άνεμος φωνή, το χώμα ζωή, το σκοτάδι αστέρια και το νερό γεύση. Τα σκιάχτρα ήταν παιχνίδι. Τα καλαμπόκια ήταν κρυψώνα στο κρυφτό και τ’ απογεύματα, κανείς δεν έπαιζε μόνος. Το θέμα δεν είναι πως τα παιδιά της πόλης δεν θα συναντήσουν σκιάχτρο. Το θέμα είναι πως τα περισσότερα παιδιά της πόλης δεν ξέρουν πώς πραγματικά μυρίζει η βροχή, αφού δεν έχουν επαφή με τη φύση, και τι σημαίνει ελευθερία στο παιχνίδι, αφού το όριο είναι το δωμάτιό τους.
Τι συμβολίζει το σκιάχτρο για σένα
Ευκαιρία για παραμυθένιες ιστορίες.
Μου έκανε φοβερή εντύπωση η εικονογράφηση του βιβλίου και όλο το στήσιμο του. Κάθε σκιάχτρο όπως και η ιστορία του είναι διαφορετικό.
Οι δυο υπέροχες εικονογράφοι, η Χριστίνα Αβδίκου, η οποία έχει κάνει και το εξώφυλλο, και η Χριστίνα Χρονοπούλου είναι υπεύθυνες γι’ αυτό. Κάθε σκιάχτρο είναι διαφορετικό, οπότε σε κάθε ιστορία το κάθε σκιάχτρο έχει και διαφορετική εικονογράφηση. Ουσιαστικά, θα μπορούσαν να είναι δέκα διαφορετικά βιβλία, που όμως ήθελαν να είναι αγκαλιασμένα, κι έτσι, έγιναν ένα! Κι ύστερα το χρώμα. Ξέρετε, αγαπάμε πολύ το χρώμα. Αλλά σ’ αυτό το βιβλίο θέλαμε οι ιστορίες να χρωματίζουν τις ασπρόμαυρες εικόνες μας και όχι το αντίθετο.
Αχυρένιοι άνθρωποι ή σκιάχτρα με καρδιά;
Η δική μου παραμυθένια ιστορία έχει τίτλο ‘’Οι καρδιές του σκιάχτρου’’. Άρα,σκιάχτρα, σίγουρα. Αλλά μπορεί να χτυπούν μέσα τους, παραπάνω από μια καρδούλες…
Ετοιμάζει κάτι νέο η ομάδα;
Ήδη το επόμενο βιβλίο μας είναι στο στάδιο της εικονογράφησης και, μετά το Πάσχα, έρχονται νιαουρίζοντας ‘’Δέκα μαύρες γάτες σ’ ένα βιβλίο’’. Δέκα μαύρες γάτες που αντιπροσωπεύουν δέκα διαφορετικούς χαρακτήρες. Από τον αλτρουιστή μέχρι τον τσιγκούνη.
Είχα τη χαρά να δουλέψω φέτος το καλοκαίρι το βιβλίο σας με παιδιά ηλικίας από 5 εως 12 ετών . Είναι από τα βιβλία που σου δίνουν ιδέες που αφήνουν την φαντασία των παιδιών αλλά και των εκπαιδευτικών να ταξιδέψει.
Ήταν για ‘μας μια υπέροχη εμπειρία η δουλειά σας με το βιβλίο μας. Στον πολυχώρο ‘’Χαραυγή’’ είχαμε την ευκαιρία να δούμε τα σκιάχτρα μας να πηδούν από τις σελίδες και να παίρνουν ζωή! Σας ευχαριστούμε ολόψυχα γι’ αυτό. Φτιάχνοντας αυτό το βιβλίο είχαμε στο μυαλό μας να ταξιδέψουμε τα παιδιά, να ψυχαγωγηθούν μέσα από παραμυθένιες ιστορίες που έχουν να πουν αλήθειες, να προβληματιστούν παίζοντας και αν στεκόμασταν τυχεροί, να βάζαμε ένα λιθαράκι που θα κάνει, ίσως, τη ζωή τους καλύτερη. Κι όταν βλέπουμε ότι αυτό το βιβλίο ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των εκπαιδευτικών και κάνει ευτυχισμένα τα παιδιά, δεν μπορούμε παρά να είμαστε ευτυχισμένοι κι εμείς.
Λιλή,σε ευχαριστούμε πολύ!
Η Λιλή Γάτη γεννήθηκε στην Αθήνα και έζησε ως τα πρωτοσχολικά της χρόνια στην πατρίδα της καρδιάς της, σ’ ένα μικρό χωριό της Φωκίδας, τα Καστέλλια. Γράφει για να βλέπει παιδικά μάτια να ταξιδεύουν σε παράξενα, μαγικά μέρη, με μικρές εξαιρέσεις τις στιγμές που γράφει για να ταξιδέψει εκείνη στον κόσμο των «μεγάλων».
Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών από την οποία τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο στον πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό της, για τη νουβέλα «Εξ αίματος» και με το Δεύτερο Βραβείο, για το παραμύθι «Η βελόνα». Έχει διακριθεί με το Ειδικό Βραβείο «Γιώργης Χαλατσάς», στον πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό «Στέλιος Ξεφλούδας», με το διήγημα «Αθανασία».
Διδάσκει δημιουργική γραφή σε παιδιά κι αυτά τη διδάσκουν φαντασία.
Είναι μέλος της συγγραφικής-δημιουργικής ομάδας «Σακαράκα».
Τα βιβλία της
«Εξ αίματος», Εκδόσεις Σαΐτα (2014)
«Σαν παραμύθι», Εκδόσεις Εντύποις (2014)
«Καληνύχτα αστεράκι», Εκδόσεις Εντύποις (2015)
Από την ομάδα «Σακαράκα» κυκλοφορεί το παιδικό βιβλίο, «Δέκα σκιάχτρα σ’ ένα βιβλίο», Εκδόσεις Εντύποις (2016)
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
«Γεια σου φίλε», Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή (2011)
«Έγκλημα στο χωριό» , Εκδόσεις OPENBOOK (2013)
«Μικρές Ιστορίες για Μεγάλους», Εκδόσεις Εντύποις (2016),
Υπό έκδοση
«Με λένε Δώδεκα», Εκδόσεις Εντύποις (Οκτώβρης 2016)
