Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πήρε το πτυχίο της με άριστα και παρακολούθησε σεμινάρια Επιγραφικής και Γραμμικής Γραφής Β΄ στο University College London (UCL). Είναι δημοσιογράφος από το 1993. Εργάστηκε στις εφημερίδες Athens News, Απογευματινή, Αδέσμευτος Τύπος, και στο ΒΗΜΑ από το 1999 έως το 2019.
Από το καλοκαίρι του 2020 υπογράφει τα πρώτα της βιβλία, τη σειρά μυστηρίου για παιδιά «Νιαρ Νουάρ» που μετρά ως τώρα τέσσερα βιβλία, με τα δύο τελευταία, Φαντάσματα στο Γάτερβιλ και Ο υπεργατάσκοπος των δύο ηπείρων να κυκλοφορούν στα τέλη του 2021.
Η συγγραφέας Ειρήνη Μητροπούλου σε #Συνέντευξη στο #ELNIPLEX.
Σπουδάσατε Κλασική Φιλολογία και εργαστήκατε ως δημοσιογράφος. Οι ιστορίες μυστηρίου Νιαρ Νουάρ αποτελούν τα πρώτα σας βιβλία. Ποια ήταν η αφορμή; Τι σας ενέπνευσε για να γράψετε;
Αποφάσισα, κάποια στιγμή, να γράψω μερικές ιστορίες συνδυάζοντας τρεις μεγάλες μου αγάπες: τα παιδιά, τις γάτες και τα μυστήρια. Διαβάζω αστυνομικά από όταν ήμουν 11 χρονών. Από την Ένιντ Μπλάιτον και τους μυστικούς επτά όταν πήγαινα στο δημοτικό, μέχρι το σκανδιναβικό νουάρ της τελευταίας δεκαετίας. Με πολλές, υπέροχες, στάσεις: τον Σερλοκ Χολμς φυσικά, τον Λόρδο Πίτερ Γουίμσι της Ντόροθι Σέγερς, τον Πουαρώ και τη Μις Μαρπλ της Αγκαθα Κρίστι, τον Μεγκρέ του Ζωρζ Σιμενόν, τον Μορς του Κόλιν Ντέξτερ, τον Ρίπλει της Πατρίσια Χάϊσμιθ, τον Ανταμ Ντάλγκλις της Π. Ντ. Τζέιμς, και πολλούς άλλους.
Γιατί διαλέξατε το συγκεκριμένο είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας και
γιατί επιλέξατε να απευθύνεστε σε παιδιά;
Πιστεύω ότι η γοητεία ενός αστυνομικού μυστηρίου είναι αξεπέραστη. Βάζει το μυαλό να δουλέψει και, όταν είναι πετυχημένη μια τέτοια ιστορία, κρατάει το ενδιαφέρον ζωντανό μέχρι την τελευταία σελίδα.
Νομίζω ότι τα παιδιά έχουν πιο οξυμένη περιέργεια από τους μεγάλους, τους φαίνονται όλα πρωτόγνωρα και έχουν μεγαλύτερη όρεξη να ψάξουν και να μάθουν.
Τα βιβλία σας απευθύνονται σε παιδιά από 9 ετών και άνω, ένα δύσκολο αναγνωστικό κοινό που ολοένα και απομακρύνεται από το βιβλίο, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται η αυξανόμενη τάση και στροφή του προς τα ηλεκτρονικά που κερδίζουν έως και μονοπωλούν το ενδιαφέρον του. Πιστεύετε μπορεί η αστυνομική λογοτεχνία να κερδίσει το χαμένο έδαφος
και με ποιο τρόπο;
Για να είμαι ειλικρινής, αν ήμουνα σήμερα 11 ετών νομίζω ότι θα είχα κολλήσει κι εγώ μπροστά σε μια οθόνη. Η δύναμη της εικόνας είναι ακατανίκητη. Είμαστε παγκοσμίως στην εποχή της εικόνας, αν και πιστεύω ότι η λέξη, που αφήνει περισσότερο χώρο στη φαντασία, δεν θα τελειώσει ποτέ. Η αστυνομική λογοτεχνία έχει το πλεονέκτημα ότι κρατάει πιο ζωντανό το ενδιαφέρον, λόγω σασπένς, και της όρεξης να συνεχίσεις το διάβασμα μέχρι να βρεις τον ένοχο και να μάθεις το τέλος.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας και ποια η αγαπημένη σας σειρά μυστηρίου; Έχετε επηρεαστεί από κάπου;
Έχω επηρεαστεί από όλους! Αλλά στο μυαλό μου ο Σερλοκ Χολμς είναι αξεπέραστος. Η μέθοδός του, η πεποίθησή του ότι «όταν έχεις απορρίψει το αδύνατο, αυτό που μένει, όσο απίθανο και αν μοιάζει, πρέπει να είναι η αλήθεια» είναι η πεμπτουσία της έρευνας για τη λύση μυστηρίων.
Ποιος ήρωας αστυνομικών μυθιστορημάτων θα θέλατε να είστε;
Ο ένας και μοναδικός Σέρλοκ Χολμς.
Τι σας γοήτευε σαν παιδί και τι σας γοητεύει τώρα στα αστυνομικά μυθιστορήματα;
Η ανάγκη να ψάξεις για να βρεις, με το μυαλό σου, την απάντηση σε ό,τι φαίνεται παράξενο, αινιγματικό και μυστηριώδες.
Δημιουργήσατε ένα γατόκοσμο… Πώς προέκυψε; Γιατί οι ήρωές σας είναι γάτες;
Ήθελα να βάλω τις γάτες σε πρώτο πλάνο, να σκέφτονται, να μιλάνε, να δρουν, άρα να ζουν σε ένα δικό τους γούνινο σύμπαν. Έχω μεγαλώσει με γάτες, και ξέρω ότι κάθε μία έχει τη δική της προσωπικότητα, τα γούστα, τις προτιμήσεις και τις αντιπάθειές της, σαν και εμάς τους ανθρώπους. Αλλά όλες μοιράζονται την ίδια τρομερή περιέργεια για ό,τι συμβαίνει γύρω τους, και είναι πάντα έτοιμες να ριχτούν σε νέες περιπέτειες. Στο μυαλό μου οι γάτες είναι οι ιδανικοί ντετέκτιβ.
Πώς σας έρχονται οι ιδέες για τα μυστήρια κάθε φορά; Υπάρχει κάποιο μυστήριο που έχετε εμπνευστεί από την πραγματική ζωή;
Όχι, οι ιδέες και οι ιστορίες είναι της φαντασίας μου. Άλλοτε με εμπνέει η ατμόσφαιρα ενός τόπου, άλλοτε σκέφτομαι πρώτα τους ήρωες και την πλοκή.
Οι υποθέσεις των βιβλίων σας ταξιδεύουν τους μικρούς αναγνώστες από το
Γατονήσι στην Τήνο και από τη Σκωτία στη Σίκινο. Πώς επιλέγετε τα μέρη των ιστοριών σας;
Εκτός από το Γατονήσι, που δεν υπάρχει στα αλήθεια, όλα τα άλλα μέρη είναι πραγματικά και με έχουν εμπνεύσει με την ομορφιά τους. Άλλα επειδή είναι άγρια και ανεξερεύνητα, και άλλα επειδή μοιάζουν οικεία αλλά κάτι σου λέει πως έχουν κάποια καλά κρυμμένα μυστικά. Νομίζω ότι τα νησιά, λόγω απομόνωσης, έχουν μια πιο μυστηριώδη ατμόσφαιρα.
Δύο λέξεις: «Νιάρ Νουάρ» είναι το όνομα της σειράς των εκδόσεων Ίκαρος. Ένας ήχος και ένα χρώμα. Σχολιάστε μας αυτή την επιλογή.
Ο τίτλος, με την παρήχηση και τον συνειρμό, είναι καταπληκτικός. Ανήκει στην Μαριλένα Πανουργιά, την εκδότριά μου στον Ίκαρο, που αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή τις ιστορίες του Ματθαίου Γατιάδη.
Η εικονογράφηση του Πέτρου Χριστούλια ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του κειμένου και οι γατοήρωές του εκπέμπουν εμφατικά τη «Νουάρ» ατμόσφαιρα αστυνομικών μυθιστορημάτων. Πώς ήταν η συνεργασία σας;
Άψογη. Ο Πέτρος έχει μεγάλο ταλέντο, και απέδωσε με τα σχέδιά του τους ήρωες και την ατμόσφαιρα όπως τα είχα φανταστεί.
Παρόλο που η σειρά απευθύνεται σε παιδιά, οι γατοπεριπέτειες επίλυσης μυστηρίων διαβάζονται ευχάριστα και με ενδιαφέρον, θα έλεγα, ακόμα και από ενήλικες. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Δεν ξέρω. Ίσως επειδή το σασπένς μπορεί να κρατάει ξύπνιους τους γονείς, όταν διαβάζουν ιστορίες στα παιδιά για να τα κοιμίσουν;
Ιστορίες μυστηρίου μιας άλλης εποχής, είναι η αίσθηση που δίνεται από την εικονογράφηση, αλλά και από την απουσία της τεχνολογίας που καταλαμβάνει τη σημερινή ζωή. Δεν εμφανίζονται ειδοποιήσεις, δεν έρχονται μηνύματα σε τάμπλετ και κινητά… Γιατί κάνατε αυτήν την επιλογή;
Δεν ήθελα να υπάρχει στις ιστορίες μου το άγχος της σύγχρονης ζωής. Προτιμώ να είναι όλα κάπως πιο μακρινά, και να θυμίζουν κάτι από τη δική μου, ανέμελη, παιδική ηλικία.
Ο διάσημος ντεντέκτιβ Ματθαίος με τη φίλη του Βεατρίκη αποκαλύπτουν το έγκλημα και οι ένοχοι τιμωρούνται. Πόσο σημαντική είναι η ηθική δικαίωση και η απόδοση δικαιοσύνης;
Για τα παιδιά είναι πολύ σημαντική. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από το «κακό» για να φέρουν βόλτα τους φόβους τους, και έχουν επίσης ανάγκη από την απονομή δικαίου για να νιώσουν σίγουρα ότι στο τέλος νικάει το καλό, και τιμωρείται το κακό.
Σε όλες μου τις ιστορίες, το έγκλημα έχει τιμωρία. Ο Ματθαίος βρίσκει μετά από πολλές περιπέτειες τη λύση, και οδηγεί τους ενόχους στη Δικαιοσύνη.
Αναμένουμε τη συνέχεια της σειράς. Έχετε αλήθεια, κάποιο ορόσημο για το τέλος της; Υπάρχει στο μυαλό σας κάποιο φινάλε;
Έχω σκεφτεί κι άλλες, πολλές, ιστορίες με τον Ματθαίο Γατιάδη και τη Βεατρίκη Γκουρμέ. Αλλά φινάλε; Όχι, δεν τους έχω βαρεθεί ακόμα.
