Ο Νικόλας είναι 7 χρονών και μπορεί με άνεση κάποιος να πει ότι δεν είναι ούτε μεγάλο, ούτε μικρό παιδί. Γιατί μόλις φύγεις από τα έξι και γίνεις επτά, συνειδητοποιείς ότι μπορείς να κάνεις ακόμη περισσότερα πράγματα μόνος σου. Όπως ας πούμε να πας στην παιδική χαρά μόνος σου, ανοίγοντας έτσι απλά την πόρτα. Τι, όχι; Μα πώς; Αφού πριν λίγο που έκλαιγε, ο πατέρας τού του είπε να μην κλαίει σα μωρό αφού είναι ολόκληρος άντρας πια. Και ο Νικόλας τότε ψήλωσε πολύ!
Τι τα θέλετε όμως! Οι μεγάλοι σε μικραίνουν και σε μεγαλώνουν κατάπως τους βολεύει, δίχως να σκέφτονται πραγματικά. Κι έτσι, ο Νικόλας, απλώνει και μαζεύει, γίνεται ένας άντρας μέχρι εκεί πάνω και λίγο μετά μωρό, γίνεται ένας λεβέντης δυο μέτρα και ύστερα ακούει “μα εσύ τώρα βγήκες απ’ το αβγό”.Εσάς δε θα σας εκνεύριζε αυτό πολύ;
Η καλογραμμένη, πρωτοπρόσωπη, ιστορία του Νικόλα από την Ιωάννα Μπαμπέτα, πιάνει ένα πολύ ιδιαίτερο ζήτημα που παίζει στη διαπασών σε κάθε παιδική ψυχή. Είμαι παιδί ή μεγάλος; Είμαι μικρό παιδί ή μεγάλο παιδί; Μήπως είμαι μεγάλο μωρό; Μήπως είμαι μικρός μεγάλος; Αυτή η εγκαθιδρυμένη, εγγενής δυσκολία, όχι απλώς χρονικού, αυτοπροσδιορισμού από μέρους του παιδιού, αλλά μιας βαθύτερης αυτοτοποθέτησης στην κλίμακα της ωρίμανσης και άρα των δικαιωμάτων του, είναι μια παγκόσμια συνωμοσία που σκάρωσαν όλοι οι μεγάλοι. Ο αυτοσχεδιασμός των ενηλίκων δεδομένης της παραπάνω δυσκολίας, μετατρέπει τα παιδιά σε ευάλωτες πτυσσόμενες “κούκλες” που μέσα σε λίγα λεπτά μεταμορφώνονται από μωρά σε ολόκληρα παιδιά, από μικρά παιδιά σε τεράστιους, ώριμους μεγάλους! Δράστες και μάγοι οι ενήλικοι του περιβάλλοντός τους ασφαλώς.
Είμαι σκέτο παιδί. Δηλαδή δεν μεγαλώνω ούτε μικραίνω κατά τα γούστα της στιγμής. Έχω δικαιώματα. Έχω υποχρεώσεις. Κι όλα αυτά δεν αλλάζουν από λεπτό σε λεπτό. Όπως και εκείνη η βιασύνη για να μεγαλώσω, μάλλον απάτη είναι. Άσε. Τα σκέτα παιδιά δεν βιάζονται να μεγαλώσουν. Γιατί; Ε! Δε θα τα πούμε και όλα εδώ…
Συμμετρική ανάπτυξη του λόγου, ευχάριστη και αρκούντως ρεαλιστική προσαρμογή της αφήγησης στον 7χρονο Νικόλα και το γλυκόπικρο χιούμορ της ηλικίας παρόν από την Ιωάννα Μπαμπέτα.
Η Λίλα Καλογερή σε μία ακόμα εξαιρετική εικονογράφηση όπου η αυξομείωση του μεγέθους του Νικόλα ήταν η απόλυτη πρόκληση στην οποία ανταπεξήλθε με ενδιαφέρουσες χρωματικές αντιθέσεις και μορφές, παιχνίδια με την προοπτική, κίνηση κι εκείνο το ιδιαίτερο πάντρεμα μικρών λεπτομερειών και μεγαλύτερων επιφανειών που την χαρακτηρίζει.
Εκδόσεις Πατάκη. Για παιδιά 4,5-7,5 περίπου ετών.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Είμαι σκέτο παιδί! |
| Διάβασε: | Απόσπασμα |
| Συγγραφέας: | Ιωάννα Μπαμπέτα |
| Εικονογράφηση: | Λίλα Καλογερή |
| Εκδόσεις: | Πατάκης, Απρίλιος 2017 |
| Διορθώσεις: | Αντωνία Γουναροπούλου |
| DTP: | Νίκη Αντωνακοπούλου |
| Σελίδες: | 40 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-6887-1 |
