Διακρίσεις και σχόλια επιτροπών για 64ο διαγωνισμό Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς (2019)

1. 1. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Μυθιστόρημα με ελεύθερο θέμα για παιδιά 9-11 ετών (10.ΟΟΟ λέξεις)

(Τα κείμενα μπορούν να είναι κοινωνικά, ρεαλιστικά, φανταστικά, με ιστορικό ή/και σύγχρονο φόντο, αλλά δεν μπορούν να είναι λαϊκότροπα ή να έχουν κλασικό παραμυθένιο ύφος.)

Πολύ καλύτερο επίπεδο γραφής, περιεχομένου και δομής από άλλες χρονιές. Η φετινή φουρνιά χαρακτηρίζεται από το κοινωνικό μυθιστόρημα αλλά και αρκετούς πρωτότυπους τρόπους διαχείρισης «κοινότοπων» θεμάτων. Δυστυχώς αυτό που παρατηρείται είναι μια αυτοσυγκράτηση από τη μεριά των συγγραφέων να κάνουν κάποιο πειραματισμό ή να ξεφύγουν από την πεπατημένη.

1._Σαν μια γροθιά – Αφροδίτη

Παρότι αφηγηματικά η ιστορία δεν είναι κακή και τα μηνύματά της είναι θετικά, δεν κατάφερε να πείσει. Υπάρχει κάτι που υπονομεύει την προσπάθεια, ίσως ο υπερβολικός ανθρωπομορφισμός και η προσπάθεια διασύνδεσης με στοιχεία της ζωής των ανθρώπων (κάποιες φορές εντελώς ανεπιτυχής π.χ. μαράτε (όπως καράτε) και Μυρακλής (όπως Ηρακλής) που ούτε ευφάνταστα είναι ούτε χιουμοριστικά, αλλά προσδίδουν μια αίσθηση αφέλειας και ευκολίας. Επιπλέον οι εντολές δεν είναι πάντα σωστά διατυπωμένες, κάποιες συμβάσεις δεν είναι τόσο αληθοφανής όσο θα έπρεπε, ενώ για χάρη της ομοιοκαταληξίας δεν πρέπει να κακοποιούμε τις λέξεις. (Ποτές) Παρότι δεν της λείπει η πλοκή, αμφιβάλλω αν θα κρατήσει το ενδιαφέρον 10 χρονών παιδιών και αν θα μπορέσουν να ταυτιστούν με την ηρωίδα μυρμήγκι.

2._Μια μύγα… μια φορά – Αμαζόνιος

Φλύαρο κείμενο. Επαναλαμβάνεται. Μια μύγα συνομιλεί με ένα φύλλο ροζ χαρτί σε αστικό περιβάλλον της Αθήνας – μιλάνε για το περιβάλλον. Δυσνόητο και κακογραμμένο. Δεν μπορεί να παρακολουθήσει τον συνειρμό της αφήγησης λόγο του φλύαρου μονόλογου.

3._Ο Χρύσης και η μυστηριώδης τριπλή εξαφάνιση, Θάλεια – ΕΥΦΗΜΗ ΜΝΕΙΑ στη Δήμητρα Χαραλάμπους, Λευκωσία

Κλασική σύγχρονη κοινωνική αστική ιστορία μυστηρίου. Η προσθήκη της αφήγησης από τη σκοπιά του χρυσόψαρου είναι αυτό που κάνει το κείμενο να ξεχωρίζει. Τηλεοπτικό με ζωντανούς διαλόγους και ξεχωριστούς χαρακτήρες. Η εξαφάνιση των συλλογών των τριδύμων κατά τη διάρκεια της απουσίας τους σε ταξίδι στο εξωτερικό όταν τρείς ηλικιωμένοι πρόσεχαν το διαμέρισμα τους – και μόνο το χρυσόψαρο ξέρει τι συνέβη – είναι εξαιρετική σύλληψη. Είναι καλό, φρέσκο και γεμάτο ζωντάνια κείμενο. Μπράβο!

4._Δαμασκηνός Αναγνώστου Ετών 11 – Ελεγιάν

Κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο επικεντρώνεται στον εθισμό ενός αγοριού σε ηλεκτρονικά παιχνίδια (playstation και Fortnite), την κοινωνική του απομόνωση, την πτώση στις σχολικές του αποδόσεις κλπ. Οι γονείς του αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και με τη βοήθεια μιας παιδοψυχολόγου ακολουθούν τις συμβουλές της για να συνεφέρουν το γιο τους. Το κείμενο δεν αφορά μόνο παιδιά και μοιάζει περισσότερο με εγχειρίδιο για γονείς και εκπαιδευτικούς για τη αντιμετώπιση αυτού του επίκαιρου προβλήματος. Είναι ιδιαίτερα περιγραφικό ενώ οι χαρακτήρες δεν μοιάζουν αληθινοί αλλά επιτηδευμένοι. Καλό θέμα αλλά διδακτικά δοσμένο χωρίς φρεσκάδα ή ιδιαίτερη πρωτοτυπία.

5._Μην τσαντίζετε τον Τσαντίλειο Ωκεανό – Τρισεύγενη

Ένα φλύαρο κείμενο γραμμένο σαν ιστορία του Τσαντίλειου Ωκεανού που δυσκολεύεται κανένας να το κατατάξει κάπου. Είναι σαν διήγημα, σαν παραμύθι που ο ευφάνταστος παππούς Αναντάμ Μπαμπαντάμ διηγείται στον εγγονό του Μπαμπαντίν. Το κείμενο βαρύνεται με στιχάκια τελείως ανώριμα και αφελή.

Μέσα σ΄όλα αυτά κι ένας   απελπισμένος γλάρος προσπαθεί να πρωταγωνιστήσει μαζί με το Ποτάμιο Τόξο που τυλίγει ρολό τα χρώματά του και τα Χαμογελόδεντρα που έχουν αρχίσει να ξεραίνονται γιατί δεν υπάρχει χαρά να πιουν.

Ο παππούς ζωντανεύει και διάφορα πλάσματα, κάποια γνωστά του βυθού και κάποια της φαντασίας και μέσα από τα λόγια και τις καταστάσεις τους περνάει κάποια μηνύματα που, πιστεύουμε, πως έτσι όπως βρίσκονται δε θα γίνουν εύκολα αντιληπτά από τον μικρό αναγνώστη.

6._Μαύρο σημάδι στο χαρτί – Μπέμπαντας

Κείμενο που πειραματίζεται με τη μεταμυθοπλασία αλλά και τη δημιουργική γραφή. Παίζει με τις αφηγηματικές τεχνικές. Φιλόδοξο. Περιλαμβάνει ετεροαναφορές σε έργα κλασικής λογοτεχνίας. Συνδυάζει τη σύγχρονη πραγματικότητα με τη φαντασία ενώ περιλαμβάνει και αναφορές στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τις φιλίες που προκύπτουν ψηφιακά. Αν και ζωντανεύει ένα ενδιαφέρον φόντο, δυσκολεύεται ο νεαρός αναγνώστης να καταλάβει τι συμβαίνει. Συγχύζει και προβληματίζει. Αφήνει κενά. Δεν είναι ολοκληρωμένο ενώ είναι σύνθετο σαν σύλληψη για παιδιά 9-11. Κουράζει.

7._Το αστέρι της φιλίας – Δροσοσταλίδα

Κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο επικεντρώνεται στη φιλία της Έλσας και της Ζωής. Η Έλσα βρίσκεται σε αναπηρικό καρεκλάκι μετά από ένα τροχαίο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή του πατέρα της. Όταν μετακομίζει η Ζωή στην πολυκατοικία τους αλλάζει η ζωή της κυριολεκτικά καθώς της δείχνει τη δύναμη της φιλίας αλλά και της πίστης στον εαυτό της. Προσεγμένη γραφή όμως τη γενική εντύπωση που αφήνει είναι επίπεδη και μια πλοκή χωρίς εξάρσεις. Είναι comme il faut χωρίς όμως να έχει αυτό το «κατιτίς» που θα το κάνει να ξεχωρίσει.

8._Ένα αλλιώτικο κυνήγι θησαυρού – Βενετία

Κοινωνικό μυθιστόρημα με κύριο θέμα το θρήνο και την αντιμετώπιση του θανάτου (απώλεια μητέρας) αλλά και τη σημασία και το κυνήγι της ευτυχίας. Γίνεται αναφορά και στην επιλεκτική αλαλία. Προσεγμένη γραφή. Η πλοκή είναι πρωτότυπη – όπου έχει στηθεί ένα κυνήγι θησαυρού ώστε να «ξεπεράσει» τον θάνατο της μητέρας της η πρωταγωνίστρια. Γεμάτο ρητά και στιχάκια που εμπνέουν και ενδυναμώνουν. Η αφήγηση, ωστόσο, είναι δοσμένη με δραματικό ύφος ενώ οι διάλογοι στερούνται από φυσικότητα. Ο τρόπος γραφής χάνει την προσοχή του αναγνώστη και τον βαραίνει.

9._Το παιδί με το περιστέρι φτάνει στη Γκερνίκα, Μινυάδα – ΕΠΑΙΝΟΣ στην Παναγιώτα Γερονικολού, Ορχομενός

Κοινωνικό μυθιστόρημα που παντρεύει στοιχεία φαντασίας για να πραγματεύεται τις έννοιες του πόλεμου και της ειρήνης. Κύριο ρόλο παίζει και η τέχνη καθώς η πλοκή εξελίσσεται από ένα σημείο μέσα από διάσημα έργα τέχνης. Άξονας, επίσης, του μυθιστορήματος είναι η σχέση παππού-εγγονού ενώ διανθίζεται το κείμενο με αρκετές εύστοχες φράσεις που μπορούν να εμπνεύσουν τον αναγνώστη. Έχει ιδιαίτερα πρωτότυπη προοπτική και διαχείριση ενός χιλιοειπωμένου θέματος ενώ έχει μια κινηματογραφικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Κάτι, ωστόσο, του λείπει και δεν το επιτρέπει να απογειωθεί – η αφήγηση δεν εμπεριέχει εξάρσεις.

10._Πού πας στη βροχή με τρύπια παπούτσια; – Ουρανός

Κοινωνικό μυθιστόρημα με θέμα τη μετανάστευση/ρατσισμό αλλά και τις δύσκολες κοινωνικές καταστάσεις όπως η φτώχια, ο αλκοολισμός,. Απλή, στρωτή γραφή. Πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Χιλιοειπωμένο θέμα. Σχολικό περιβάλλον και σχέση δάσκαλου-μαθητή. Διάλογοι αφύσικοι ενώ η γενική κατάσταση (αντιδράσεις ανθρώπων) που περιγράφεται είναι ωραιοποιημένη μέσα στη μιζέρια της. Αργή αφήγηση. Αρκετά χάρτινοι ήρωες.

11._Μαγική σκόνη – Καραμέλα

Κοινωνικό μυθιστόρημα για τα πρώτα ρομαντικά σκιρτήματα, την οικογένεια, τη φιλία, τη σχέση γιαγιάς-εγγονού, και τον θρήνο. Πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Προσεγμένη γραφή αλλά η φωνή του πρωταγωνιστή και το γενικό ύφος δε ρέουν φυσικά. Είναι υπερβολικά «σωστά» και επιτηδευμένα και χωρίς φυσικότητα. Ποια παιδιά μιλούν έτσι; Αφελέστατατα δοσμένη πλοκή. Έχει δυνατότητες αλλά ο συγγραφέας έχει συγκρατηθεί και δεν έχει αναπτύξει πτυχές της πλοκής και των χαρακτήρων.

12._Ροζ ελέφαντας στην οδό Πατησίων – Πετροκέρασο

Κοινωνικό μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια στην προεφηβία, τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα, οικογενειακές σχέσεις, μονογονεϊκή οικογένεια λόγω απώλειας γονέα. Χριστούγεννα στο χωριό. Χαρακτηρίζεται από πολλούς διαλόγους αλλά και τους μονόλογους της ηρωίδας που νιώθει αδικημένη από τη ζωή και πως δεν την καταλαβαίνει κανείς. Δυστυχώς δεν έχει κάποια ουσιαστική πλοκή για να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο. Περιέχει μια καλή κεντρική ιδέα, χωρίς ωστόσο να έχει βρει αυτό το κάτι για να το απογειώσει. Ο τίτλος είναι σπουδαίος όμως το κείμενο δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που υπόσχεται. Χρειάζεται δουλειά στη δομή και στην κεντρική πλοκή.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Άννα Βασιλειάδη

Δομινίκη Σάνδη, Άννα Βασιλειάδη, Γιολάντα Πατεράκη, Χρυσάνθη Τσιαμπαλή, Μερκούριος Αυτζής

=========

2. 2. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Μυθιστόρημα εφηβικό, για παιδιά Γυμνασίου ή Λυκείου (30.000 έως 35.000 λέξεις)

1._Μια… πολύ αλλιώτικη οικογένεια, Καλλιρόη – ΕΠΑΙΝΟΣ στην Ιωάννα Αργυρού, Λευκωσία

Το πολύ συνηθισμένο στην εποχή μας κύριο θέμα, δηλαδή ο χωρισμός του ζευγαριού παρά την ύπαρξη παιδιού, δίνεται σωστά, χωρίς υπερβολές με επιμέρους διαφορές όπως ακριβώς συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις σε ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα με ζωντάνια, σωστή ψυχολογία όλων των ηρώων, σύγχρονη γραφή.

Η συγγραφέας ξέρει να γράφει γιατί με αυτό το συνηθισμένο θέμα χειρίζεται τόσο καλά την πένα της που δε γίνεται σε καμιά σελίδα το έργο βαρετό και αντίθετα διαβάζεται ως το τέλος με ενδιαφέρον.

Επισημαίνονται μερικά σημεία προς επιμέλεια όπως: -Στο κείμενο βρίσκονται εκφράσεις που θυμίζουν ντοπιολαλιά Θεσσαλονίκης, δίχως να δηλώνεται ο τόπος της ιστορίας. Αν δηλωθεί ως τόπος η Θεσσαλονίκη, θα μπορούσε όλο το κείμενο να εμπλουτιστεί περισσότερο με τοπικούς ιδιωματισμούς. Αν όχι, μάλλον απλώς φανερώνουν την καταγωγή του συγγραφέα, δίχως λόγο και πρέπει να αφαιρεθούν. – Στη σελ 53 λείπει ο τίτλος που λογικά υπάρχει: Στον Υπολογιστή του Αλέξη. -Στη σελ 67 ένα μικρό λαθάκι: το αλάτι δεν προσθέτει πικρίλα, αλλά αλμύρα. -Λίγο προσοχή σε λέξεις όπως «καλαθόσφαιρα» ή «κάμω». Είναι λέξεις άλλης γενιάς και ουδέποτε θα χρησιμοποιούνταν από νέους ανθρώπους του σήμερα.

2._Νεάντερταλ – Κάπα

Ένα μπλέξιμο γνώσεων, περιγραφών και επιστημονικών θεωριών είναι το περιεχόμενο αυτού του κειμένου που δε χαρακτηρίζεται σε ποιό είδος ανήκει. Αποτυχημένη προσπάθεια στο σύνολό της. Κάποια κομμάτια της αφήγησης αν κανένας τα ξεχωρίσει και τα απομονώσει λένε κάτι και θα μπορούσαν να λένε ακόμα περισσότερα αν δεν εγκαταλείπονταν για να συνεχίσει το κείμενο πηδώντας σε κάποια άλλα, άσχετα, που αναρωτιέται κανένας από πού ξεφύτρωσαν έτσι ξαφνικά. Οι μπερδεμένες επιστημονικές θεωρίες όπως και οι αναφορές στον άνθρωπο του Νεάντερνταλ και τον σκεπτόμενο Άνθρωπο, μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τον αναγνώστη που προσπαθεί ν’ ανακαλύψει γιατί είναι γραμμένο αυτό το κείμενο.

3._Θεόδωρος και Θεοφάνης μια ιστορία από την αρχαιότητα – Μακεδόνας

Η ιστορία χαρακτηρίζεται από διαρκή διδακτισμό και σοβαρότατη έλλειψη ομορφιάς, αλλά και μύθου. Σελίδες γεμάτες με ιστορικά γεγονότα και στοιχεία. Σελίδες παρόμοιες και όχι ελκυστικότερες απ’ αυτές των σχολικών βιβλίων, απλώς με άλλο, παραπλανητικό τίτλο.

Θεόδωρος και Θεοφάνης: Μια ιστορία από την Αρχαιότητα. Αλήθεια, ποια ιστορία;

Ο δημιουργός παραθέτει πολλά ιστορικά γεγονότα και αρκετές αφηγήσεις ιστορικών συμβάντων μεγάλων και μικρών, όμως όλο αυτό δεν μπορεί με τίποτα να ονομασθεί μυθιστόρημα. Ναι, μπορεί κανείς να αντλήσει μέσα απ’ αυτό ιστορικά στοιχεία που του λείπουν, όμως δεν θα τον συνεπάρει καμιά του σελίδα. Νιώθει κάποιος διαρκώς ότι έχει να βγάλει την ύλη για κάποιο αόρατο διαγώνισμα. Ιστορικά γεγονότα να διαδέχονται το ένα τ’ άλλο και μάλιστα όχι ορθώς και λογικώς κατανεμημένα ως προς τη διάρκειά τους. Για παράδειγμα: ένα συμβάν όπως αυτό του καβαλικέματος του Βουκεφάλα, καταλαμβάνει δυσανάλογα μεγαλύτερο χώρο, απ΄ όσο χρειάζονται οι ήρωες για να βγάλουν τη σχολή. Μέσα σ’ όλα αυτά και κάποια διαλείμματα που ονομάζονται «Ιστορικές Συνδέσεις Κεφαλαίων». Αυτές που κάνουν επισήμως αυτό που ανεπίσημα κάνει ολόκληρο το κείμενο. Μάθημα ιστορίας.

Το κυριότερο; Μέχρι τέλους, οι ήρωες παραμένουν για τον αναγνώστη δύο άγνωστοι. Πού περιγράφονται οι χαρακτήρες τους; Πού μαθαίνουμε τα χαρακτηριστικά τους; Πού τους πλησιάζουμε και τους γνωρίζουμε; Πουθενά. Ονόματα σκέτα είναι που βοηθούν τους διαλόγους να λαμβάνουν χώρα και περιφέρονται χρονικά. Μοιάζουν να χρησιμοποιήθηκαν απλώς για να δελεάσουν. Ότι τάχα θα διαβάσει κανείς τις περιπέτειές τους και μέσω αυτών θα αντλήσει στοιχεία για την εποχή, όμως όχι. Τα ονόματά τους αποδεικνύονται μια πλάνη που λειτουργεί ακριβώς όπως ο δελεαστικός τίτλος, σ’ ένα κακό, αλλά άσχετο ρεπορτάζ. Σαφώς, ο συγγραφέας του Θεόδωρου και του Θεοφάνη δεν είχε καμία τέτοια πρόθεση και δεν του καταλογίζεται τίποτα περισσότερο από την απλή έλλειψη έμπνευσης ως προς τη δημιουργία εφηβικού ή άλλου μυθιστορήματος. Σε ένα δοκίμιο θα ήταν ίσως εξαιρετικός.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Γιολάντα Πατεράκη

Βασίλης Παπαθεοδώρου, Άννα Βασιλειάδη, Γιολάντα Πατεράκη, Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου, Κωνσταντίνα Τασσοπούλου

=========

3. 3. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΚΕΔΡΟΣ, 300ευρώ.

Ιστορία Μυστηρίου για παιδιά 8-12 ετών (8.000-10.000 λέξεις)

1._Σιγά τ’ αυγά – Ρόδι

Πρωτοπρόσωπη γραφή. Τα αυγά που χάνονται από το κοτέτσι είναι το μυστήριο που πρέπει να διαλευκάνουν τα δυο αδέρφια, που οδηγούνται στη λύση με κάποιου είδους ανατροπή. Ενώ είναι ωραία η ιδέα, ο χαρακτήρας του ένοχου δεν πείθει. Ίσως θα έπρεπε να τον είχαμε γνωρίσει νωρίτερα (π.χ. βεγγέρα) όπου θα τραγουδάει και φυσικά θα είναι υπεράνω υποψίας.

Ο/η συγγραφέας επιδιώκει, να δώσει πνοή φρεσκάδας και ζωντάνιας χρησιμοποιώντας λέξεις της καθημερινότητας των παιδιών και να ελαφρύνει τη διήγηση με χιούμορ που κάποιες φορές είναι ανούσιο. Περιγράφονται περιστατικά αναληθοφανή και κοινοτοπίες σχετικά με την κρίση, τη σχέση ανάμεσα στα δύο αδέλφια κλπ. Η γλώσσα δεν έχει λογοτεχνικότητα και οι διάλογοι σε πολλά σημεία είναι άτεχνοι.

Ωστόσο το μυστήριο έχει αρχή-μέση-τέλος και ο/η συγγραφέας μπορεί, μετά από διορθώσεις, να δώσει ένα καλό κείμενο.

2._Το ημερολόγιο ενός γάτου – Μέσσια

Δεν υπάρχει μυστήριο, ούτε κάποια λύση και η ανθρωποποίηση του γάτου δεν πείθει. Επίσης δε δικαιολογείται η ξαφνική εγκατάλειψη της γιαγιάς, για να ταξιδέψει στη χώρα των χιονανθρώπων, ενώ δε σκέφτεται να γυρίσει στη χώρα των γάτων που νοσταλγεί.

Η γλώσσα δε διαθέτει λογοτεχνικότητα. Στο κείμενο ανακατεύονται πολλά, υπάρχουν κοινοτυπίες, ρομαντικές περιγραφές που κουράζουν και δεν είναι ξεκαθαρισμένος ο στόχος που γράφτηκε.

3._Χιόνι με ξύσμα από λεμόνι – Αντωνυμία

Τόπος δράσης η Αλλούπολη. Μια μπερδεμένη ιστορία μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. Το μυστήριο με τη μορφή ενός γρίφου ξεκινά από ένα βιβλίο που μυστηριωδώς βρίσκεται στα χέρια του κεντρικού ήρωα, που καλεί τους φίλους του, για να το λύσουν. Ύστερα από περιπέτεια χωρίς συνέχεια και συνέπεια (ή ένα ομαδικό όνειρο) τα παιδιά οδηγούνται   στη λύση, όταν κατανοούν τη μεταφορική σημασία της αναμμένης σόμπας που προσφέρει θαλπωρή, ασφάλεια , αγάπη. Ηθικό δίδαγμα, ν’ αγαπάμε τα απλά καθημερινά πράγματα που θεωρούμε δεδομένα.

Αν και το κείμενο δε διαθέτει λογοτεχνικότητα είναι ωραίοι οι χαρακτήρες των φίλων και φυσικοί οι διάλογοι. Ο/η συγγραφέας θέλει να καταλήξει σε απλές αλήθειες, αλλά μπερδεύει και κουράζει το παιδί – αναγνώστη.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Έρικα Αθανασίου

Αριάδνη Μοσχονά, Άννα Βασιλειάδη, Λήδα Βαρβαρούση, Έρικα Αθανασίου, Ειρήνη Κατσίπη

==========

4. 4. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ

Παραμύθι για παιδιά 4-8 ετών (1.000-1.800 λέξεις)

(Παραμύθι που να διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή. Να υπάρχουν μαγικά/φανταστικά στοιχεία, που οι χαρακτήρες τα αντιλαμβάνονται ως μέρος της πραγματικότητας. [Μαγικός ρεαλισμός])

Στην κατηγορία «Παραμύθι», που αθλοθετήθηκε από τον εκδοτικό οίκο Κόκκινη κλωστή δεμένη, ζητήθηκαν έργα που να απευθύνονται σε παιδιά από4 ως 8 ετών. (1.000-1.800 λέξεις)

Οι συμμετοχές ήσαν πάνω από 50 και αρκετές από αυτές παρουσίασαν ενδιαφέρον. Υπήρξαν και αξιόλογα κομμάτια που ενώ συγκέντρωσαν πολύ θετικά σχόλια, δεν μπόρεσαν να διακριθούν επειδή δεν ανταποκρίνονταν στα ζητούμενα του συγκεκριμένου διαγωνισμού. Ήτοι: Παραμύθι που να διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή. Να υπάρχουν μαγικά/φανταστικά στοιχεία, που οι χαρακτήρες τα αντιλαμβάνονται ως μέρος της πραγματικότητας. [Μαγικός ρεαλισμός]. Κάτι που αρκετοί διαγωνιζόμενοι δεν κατανόησαν ή παρέβλεψαν. Συχνά είναι δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στο Παραμύθι και στη Μικρή Ιστορία/Ιστορία βραχείας φόρμας.

Ελένη Τσιάλτα

1._Η χαρά της ζωής – ΚΚΔ2ΣΑΤ

Το κείμενο είναι απλοϊκό και αφήνει απορίες: Η μοδίστρα μαμά, δεν μπορούσε τόσον καιρό να φτιάξει μια κούκλα; Χρειάστηκε να «κλέψει» η μικρή την πελότα, να βρει τσόχα/μαλλί/ κόλλα κ.λπ. παιδί που δεν έχει πάει ακόμα σχολείο (όπως συμπεραίνεται, μιας και δεν διαβάζει ακόμα); Άγαρμπη η σκιαγράφηση της Χρυσοβαλάντως και αυτό με τη σελωμένη γάτα…Γενικά, δεν αποκομίζεις κάτι διαβάζοντας, αν και η ρήση για την ευτυχία που μοιράζεται, είναι αξιοποιήσιμη ιδέα. Είναι μπερδεμένο πολύ, με άχρηστες πληροφορίες Αν και κινήθηκε εντός των ορίων των προδιαγραφών (αριθμός λέξεων και χρήση μαγικών φανταστικών στοιχείων) ωστόσο τα στερεότυπα που προωθεί είναι ακατάλληλα τόσο για την εποχή όσο και για τις συγκεκριμένες ηλικίες. Αναλυτικά: μπαμπάς που ξελογιάζεται από τη στρουμπουλή τσιγγάνα, τσιγγάνα που κάνει μάγια, μαμά που μουτρώνει αλλά τελικά ενδίδει και εφόσον επιστρέφει ο σύζυγος εκείνη δεν χρειάζεται να ξαναδουλέψει, απελπισμένη γεροντοκόρη που πενθεί το χαμένο έρωτα. Χρήση λέξεων και εκφράσεων ακατάλληλων.

2._Τρόμος στην πόλη – Αλλοτινή

Αν ήταν ανάρτηση στο fb (αν και μακροσκελής) θα είχε συγκεντρώσει like. Αν ήταν σελίδα σε ημερολόγιο, θα διαβαζόταν μέχρι τέλους. Όμως, ως παιδικό ανάγνωσμα, σε ποια ακριβώς ηλικία στοχεύει;Τούτο το κείμενο, θέλει να πει και ΛΕΕΙ. Με μεταφορές, με σύμβολα, με υπαινιγμούς. Καλά το δίνει αλλά παραληρηματικά και δυσνόητα για ηλικίες της κατηγορίας. Είναι καλογραμμένο αλλά ακατάλληλο. Κείμενο απαισιόδοξο, σκοτεινό. Η ψυχαναλυτική του προσέγγιση θα μπορούσε να το κατατάξει στα παραμύθια για μεγάλους. Λείπει η πλοκή και η πειστικά παιδική ματιά. Είναι ιδιαίτερο κείμενο αλλά όχι για παιδιά. Αφορά σε μεγάλους με ώριμη σκέψη.

3._Ο Μίμης και το βιολί – Μίμης

Προσπαθεί κανείς να καταλάβει τί διάβασε ακριβώς. 1) Δεν είναι πρωτότυπο. Πατάει στο γνωστό μύθο, αλλά πατάει πολύ. 2) Προσπαθεί να δώσει ρυθμό ή υποψία ρίμας. Άτεχνα όμως. Προτείνεται ξαναγράψιμο ή ξανακοίταγμα. Δείχνει ότι ο «Μίμης» δεν έχει ξεκαθαρίσει ο ίδιος την μορφή του κειμένου του. Από μια άλλη σκοπιά, μπορεί να θεωρηθεί ως όμορφη παραλλαγή του κλασσικού παραμυθιού ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας, έξυπνη, δροσερή, σύγχρονη και με νοήματα δοσμένα με χιούμορ και τρυφερότητα.

4._εκ παραδρομής καταχώρηση

5._Η ψείρα η Τερψιχόρη – Ρήγας

Ανάλαφρη και διασκεδαστική ιστορία με αρκετή δόση χιούμορ και πρωτότυπο θέμα.  Αποπνέει φρεσκάδα και δυναμισμό και κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Η γλώσσα είναι στρωτή, αλλά αποτελεί σοβαρό πλήγμα στην αισθητική, αυτή η άτεχνη προσπάθεια στιχουργήματος. Κάνει ενδιαφέρουσες τις αναφορές στους μεγάλους εφευρέτες γιατί προκαλούν εύλογες ερωτήσεις στους μικρούς αναγνώστες  και τους δίνουν την ευκαιρία να ψάξουν για τις απαντήσεις. Είναι ένα κείμενο που κυριαρχεί η χαρά της ανάγνωσης μακριά από διδακτισμούς και φλυαρίες. Ιστορία ευφάνταστη, με χιούμορ, σφιχτή πλοκή. Ο στίχος επίσης είναι ευφάνταστος. Είναι όμως πολύ κουραστική η περιγραφή της περιπέτειας της ψείρας. Είναι σπάνια σαν ήρωας και αν είχε άλλη τροπή η ιστορία θα ήταν ίσως πιο ενδιαφέρουσα

6._Το λαγουδάκι με τα μαγικά πόδια – Βλωτίνα

Δυνατό θέμα, δοσμένο απλά, για να περάσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Μήπως όμως αυτό κάνει τη δομή χαλαρή, κι από απλό περνάμε στο απλοϊκό; Θα περίμενε κανείς, πιο σφιχτοδεμένη την ιστορία. Ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, δεν γίνεται να μην βαραίνει την ψυχοσύνθεση του μικρού λαγού και των Λαγίδων γύρω του. Ας εμβαθύνει σ’ αυτό, ώστε να έχουμε καλύτερο κρεσέντο. Κατανοώ την πρόθεση να αποφορτιστεί ο μικρός αναγνώστης, όμως και η αρχική θλίψη είναι νόμιμη, πιο ειλικρινής και πιο ανθρώπινη. Με εξαίρεση τη χρήση ανθρωπόμορφων ζώων η ιστορία δεν έχει τα στοιχεία παραμυθιού. Ευδιάκριτη η πρόθεση του δημιουργού και η πλοκή προβλέψιμη. Στην αρχή το κείμενο δείχνει να είναι συνηθισμένο. Καλός ο τρόπος που αντιμετώπισε ο λαγός πατέρας το πρόβλημα του παιδιού του καθώς και ότι όλοι το αγκάλιασαν χωρίς να βλέπουν το πρόβλημά του. Όμως θα ήταν προτιμότερο να τέλειωνε κάπως αλλιώς

7._Αγάπη εναντίον μάγισσας Κακίστρω – Κρόνος

Α) Αφού είναι βαρύ το «διερωτώντο», ο.κ. το κατανοώ, ας επιλέξει το «αναρωτιόντουσαν» κι όχι εκείνο το «διερωτούνταν» που βγάζει μάτι. Β) Για τους στίχους, ας θυμηθούμε την Ευριπίδειο ρήση «ή λέγε τι, σιγής κρείττον ή σιγή έχε». Γ) Αφήνει κενά η διήγηση. Πώς ξεφύτρωσε ο νεαρός και πώς ήξερε να χειριστεί την μηχανή; Αδύναμο σημείο εδώ. Όσο για τους παραδόπιστους κατοίκους, δεν ξέρω αν τονίζεται σωστά αυτή η νοοτροπία… Παρά τη χρήση του παράδοξου, το αποτέλεσμα δεν δικαιώνει την πρόθεση. Κείμενο πρόχειρο και χωρίς να καταφέρει να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα του παραμυθιού, μπερδεύει και κουράζει. Έντονος διδακτισμός.

8._Μια παράξενη βόλτα – Μελίνα

Ομορφούλικο! Η Μελίνα νοσταλγεί και μας περνάει τρυφερά και διακριτικά αυτή τη νοσταλγία της. Μας παρακινεί να αγαπήσουμε κι εμείς όσα της αρέσουν. Εντάξει, αποδεκτό. Σαν στόρυ, τώρα, δεν είναι από τα δυνατά σενάρια. Θα μπορούσε να σταθεί ίσως, ως εικονοβιβλίο. Αξίζει μια θετική ματιά, αν ξαναγραφτεί, προσέχοντας τα σχόλια που δίνονται. Παραμένει αρκετά κλισέ, το (είδα όνειρο. αλλά όταν ξύπνησα βρισκόταν κάτι δίπλα μου…) Σύντομη και συμπαθητική ιστορία, ωστόσο δεν ανήκει στην κατηγορία παραμύθι. Σχολείο μόνο για παιδιά που παίζουν; Και για τα άλλα παιδιά; Λογικό να αρέσει το παχνίδι στα παιδιά, αλλά όχι μόνο. Ποιος ο λόγος της τσάντας που ξεναγεί κλπ το παιδί; Δεν έχει νόημα η εξέλιξη της ιστορίας.

9._Η Μυρτώ και η γιγάντια τσιχλόφουσκα – Ουράνιο τόξο – Άκυρη συμμετοχή

10._Μου το είπε ένα πουλάκι – Αθιβολή

Πολύ χαριτωμένο! Κείμενο για μικρά παιδιά, που αφουγκράζεται τις ανασφάλειες και τις αντιμετωπίζει ήρεμα και κυρίως απλά. Ίσως αυτό να είναι το καλό στοιχείο σ’ αυτή την ιστορία, η απλότητα. Καταφέρνει να μεταδώσει μια καθησυχαστική ατμόσφαιρα, λίγο με το παραμύθι-λίγο με την αθωότητα. Καλογραμμένο και προσεγμένο, αλλά όχι παραμύθι, με ευδιάκριτο μήνυμα. Ένας υποβόσκων διδακτισμός κατευθύνει τη σκέψη και στερεί από το στοιχείο της έκπληξης και του αυθορμητισμού. Μπλεγμένη ιστορία χωρίς λόγο. Το κεντρικό νόημα ότι όλα τα παιδιά μπορούν να συνεννοηθούν χωρίς να ξέρουν την ίδια γλώσσα είναι πολύ ωραίο. Δεν χρειάζονταν όλα τα άλλα, μάλλον χάλασαν την ιστορία.

11._Φύλλο και φτερό – Μυραλένα

Καλοστημένο, τρυφερό, χρωματιστό, παλλόμενο! Βρίσκεις αρκετά κοινά με το πλατανόφυλλο (ως αναγνώστης) και μένεις με μια διακριτική αίσθηση πληρότητας και ικανοποίησης, ενώ ταυτόχρονα συνειδητοποιείς τον κύκλο της φύσης. Από μια άποψη συνεχίζεις κι όταν ο κύκλος έχει κλείσει. Αυτό, αξίζει να το επεξεργαστεί. Μισό παραμύθι και από τη μέση και μετά ιστορία. Κρίμα, ξεκίνησε πολύ όμορφα…Το στοιχείο της αναπηρίας θα μπορούσε να λείπει και να δοθεί η διαφορετικότητα με άλλο τρόπο, λιγότερο διδακτικό και ωραιοποιημένο. Αρκετά μεγάλο σε έκταση. Η ιστορία άρχισε όμορφα μετά όμως έγινε κοινότυπη. Άλλο ένα φύλλο που θέλει να ταξιδέψει. Γιατί όμως να είναι κακοφτιαγμένο; Μόνο αυτά τα φύλλα θέλουν να ταξιδέψουν;

12._Ένας γιατρός αλλιώτικος – Λούλα

Τί θέλει να πει εδώ η διαγωνιζόμενη; Να υποτασσόμαστε στη φύση μας, να μην διανοούμαστε να την αλλάξουμε; Να μην ακούμε τις «αλεπούδες» της ζωής μας; Κάπως αλλιώς πρέπει να περάσει την αυτογνωσία και τη σύνεση, αν αυτός είναι ο στόχος της «Λούλας». Παρά τη φαντασία, το χιούμορ και τη χρήση των ανθρωπόμορφων ζώων από  τον δημιουργό, η ιστορία δεν διαθέτει στοιχεία κλασσικού παραμυθιού (λυρισμός, χρήση συμβόλων και αλληγορία), κλείνει απότομα και δίνει την αίσθηση του ανολοκλήρωτου ή του βιαστικά δοσμένου. Ομορφη ιστορία αλλά χιλιοειπωμένη με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, με την κυρ-αλεπού την πονηρή ‘όμως, πάντα μέσα…

13._Η Ομορφιά της Αρετής – Κάρμεν

Ενώ ξεκινάει περιγράφοντας λεπτομερώς, το πώς περνάει ένα νήπιο στο σταθμό ή στο νηπιαγωγείο (κάτι που ούτως ή άλλως το ξέρει), συνεχίζει με την γιαγιά να κόβει την όρεξη, δίνοντας ψωμοτύρι πριν το γεύμα. Στην πορεία, έχουμε το συναπάντημα με το «δύστυχο/κακόμοιρο κοριτσάκι» να δέχεται τη φιλευσπλαχνία του συνομηλίκου του (ταπεινωτικό για ένα παιδί). Κι ακολουθεί το κήρυγμα/διδακτισμός της γιαγιάς. Θα συνιστούσαμε αναθεώρηση όχι της γραφής αλλά του σκεπτικού. Εκτός θέματος. Απλοϊκή ημερολογιακή αφήγηση χωρίς κανένα  απολύτως στοιχείο παραμυθιού.  Μέχρι τη μέση έπρεπε ο τίτλος να είναι: Μια μέρα στο νηπιαγωγείο. Περιττές περιγραφές που δεν δίνουν περισσότερη αξία στο κείμενο. Δεν είναι παραμύθι

14._Οι ιππότες του Τάγματος των Φόβων κσι των Τρόμων – Αποστολία

Συμπαθές. Προσφυές σε αρκετά σημεία. Πιάνει τον παλμό, σε αρκετές περιπτώσεις κι ανάλαφρα διαλύει ίσως, κάποιες παιδικές ανασφάλειες. Έχει και μια ανεπαίσθητη δόση χιούμορ, που είναι καλοδεχούμενη. Ανάγνωσμα που ηρεμεί και καληνυχτίζει, αφήνοντας ένα -πάλι ανεπαίσθητο- χαμόγελο. Όμως στα παραμύθια δεν χρησιμοποιούμε ποτέ κύρια ονόματα ενώ ο τόπος και ο χρόνος παραμένουν ασαφή. Αυτά και πολλά ακόμη, είναι τα κριτήρια. Δεν πληροί τις προδιαγραφές του διαγωνισμού αυτή η ιστορία με την πολύπλοκη αφήγηση μέσα στην αφήγηση.

15._Ο Αϊ Βασίλης σε μπελάδες – Γκριντς

Μια εμπορική ματιά πάνω του, μπορεί να το έφερνε ίσως, σε ενδιαφέρουσα θέση στη λίστα. Μια λογοτεχνική ματιά πάνω του, είναι διαφορετική. Έξυπνη ιδέα, πετυχημένη η μεταφορά του Αϊ Βασίλη στη σύγχρονη εποχή, ωστόσο και αυτό το έργο αποτελεί ιστορία και όχι παραμύθι. Να επισημανθεί η συχνή χρήση λέξεων εννοιολογικά ακατάλληλων και δυσνόητων για την ηλικία 4-8. Μέχρι το σημείο που μοιράστηκαν τα δώρα υπήρχε μια ροή στο κείμενο. Μετά μπήκαν διάφορα στοιχεία (πολεμικά αεροπλάνα, πείνα, ανεργία, κινητά κλπ) και πλατείασε το κείμενο πολύ, χωρίς ουσία. Πέραν αυτού περνούν και περίεργα μηνύματα.

16._Καλά Χριστούγεννα, καλέ μου εαυτέ! – Φωλίτσα

Χονδροειδείς οι σκανταλιές και δεν πείθουν, έστω και «εκτός πραγματικότητας». Καλή η πρόθεση, όμως στο στόρυ βαρετό και άχαρο. Το κομμάτι τούτο πρέπει να το ξανακοιτάξει η «Φωλίτσα» κι όχι να αποθαρρυνθεί. Άλλη μια ιστορία που φιλοδοξούσε να γίνει παραμύθι αλλά δεν τα κατάφερε. Έντονος διδακτισμός, πρόχειρη πλοκή, ξεπερασμένες έννοιες που τα παιδιά δεν είναι εξοικειωμένα. Οι σκανταλιές που αναφέρονται είναι κακό παράδειγμα, ειδικά το σημείο που έκλεισε τον γάτο σε σακούλα! Δίνουν ιδέες στα παιδιά. Επίσης δεν είναι παραμύθι ο εκφοβισμός των παιδιών με τον Ηρώδη…

17._Το δέντρο που μιλούσε – Ξωτικό

Στην τρίτη σελίδα, η προτελευταία παράγραφος, παρουσιάζει δυσαρμονία: Ένα δέντρο που δεν μετακινείται, δεν μπορεί να έχει στα πόδια του δύο ταχυτήτων σκηνικό. Ή ημίψηλα και κυρίες να κάνουν βόλτες ή στάμνες να γεμίζουν και κοπέλες με πλεξούδες. Συμπαθής ιδέα! Λίγο γλυκερή αλλά πάντως συμπαθής. Το «Ξωτικό» γράφει στρωτά κι ο αφηγηματικός του λόγος είναι προσεγμένος. Δεν αγγίζει τα όρια της εκπληκτικής η ιστορία αλλά διαβάζεται. Η ιδέα είναι καλή, η ιστορία (που ούτε και αυτή είναι παραμύθι!) θα μπορούσε με τη χρήση απλούστερων εννοιών και φράσεων, με απουσία ονομάτων και προσδιορισμού συγκεκριμένου τόπου και με καταλληλότερη επεξεργασία του δίπολου νιάτα-γηρατειά να είναι ένας όμορφος μύθος. Στην παρούσα μορφή δεν είναι παραμύθι. Μπερδεύει, το δέντρο αυτό μιλούσε μόνο σε συγκεκριμένα παιδιά; Αφού ήταν τόσο παλαιό που θυμόταν τις εποχές με τις άμαξες, τόσο καιρό δεν είχε ξανακάτσει πάνω του κάμπια; Πώς ένα ξερό δέντρο με το κλάμα του μωρού να ξαναπρασινίσει και να γεμίσει φύλλα….

18._Τίμος Τιμογιαννάκης – Ήρα

Γενικά, έχουμε ξανά ένα όνειρο από το οποίο ξυπνάμε και…. Δεν είναι και το πλέον ευφάνταστο κείμενο ανάμεσα στις συμμετοχές. Ούτε κι αυτό είναι παραμύθι. Είναι μάλλον μια σύντομη νοσταλγική ιστορία κάποιου λάτρη των  δεκαετιών ’70-’80 που επιχειρεί ενδεχομένως να συγκρίνει ή να ωραιοποιήσει το παρελθόν. Το τελικό αποτέλεσμα δεν θα συγκινούσε ένα σύγχρονο παιδί με εντελώς διαφορετικά ερεθίσματα. Τα μαθήματα του παλαιού αναγνωστικού και τα παιχνίδια που έπαιζαν τα παλαιότερα χρόνια, οι ποδιές κλπ αφορούν στους μεγαλύτερους που έχουν αναμνήσεις. Τα παιδιά δεν τα γνωρίζουν και δεν υπάρχει λόγος να τα μάθουν έτσι όπως αποδίδονται εδώ.

19._Πάω σπίτι! Ή Οσπίτ’, γλυκό μου οσπιτάκι! – Maya

Ωραία η στάση απέναντι στο «τι εστί σπίτι». Όμως, μπερδευτικό το όλο τοπίο. Ασαφής ο αφηγητής, ανεπαρκής ο χωροχρόνος και ατελής η αφήγηση. Κάτι πήγε να γίνει μα δεν έγινε όμως. Ο δημιουργός έχει χάσει το στοίχημα και του θέματος και του πλαισίου αλλά και της ηλικιακής κατηγορίας. Ακόμη και ο τίτλος δυσνόητος! Ιδιαίτερο κείμενο. Είναι για μεγαλύτερα παιδιά.

20._Μια Γραμμή στη Γη – Έλλη

Θα το έλεγε κανείς και ονειρικό το κείμενο τούτο, όμως δυσνόητο για 7-8χρονα. Κάποια στιγμή δίνει την εντύπωση πως αναφέρεται σε καρδιογράφημα. Άλλοτε πάλι αφήνεσαι να διαβάζεις δίχως να προσπαθείς να κατανοήσεις. Απλά ακολουθείς τη ροή της αφήγησης. Ό ανήλικος αναγνώστης όμως, θα τα βρει σκούρα με «το μηδέν και το άπειρο». Είναι νωρίς για… Άρθουρ Καίσλερ. Το παράδοξο με αυτή την ιστορία είναι ότι ενώ ανταποκρίνεται μορφολογικά στα κριτήρια του παραμυθιού είναι εντελώς ακατάλληλη για τις ηλικίες 4-8, χρησιμοποιεί εξεζητημένες και δύσκολες λέξεις και έννοιες που περισσότερο απευθύνονται στο αντιληπτικό επίπεδο ενός ενήλικα. Πολύ ιδιαίτερο κείμενο με πολλά νοήματα περί χρόνου, αρχής, τέλους. Είναι όμως για μεγάλα παιδιά.

21._Το δάσος των ονείρων – Forever

Σε 3 σελίδες κείμενο, 51 φορές η ίδια λέξη. Πόρω απέχει από την τεχνική της επανάληψης, που καθιστά ανάγλυφο ένα κείμενο. Πολυλογούδικο και κουραστικό κομμάτι, αν και δεν είναι άσχημη η ιδέα των ονείρων που αξίζει να τα κυνηγήσουμε… Ωραία ιδέα στη σύλληψή της, συνεπής ως προς τα δομικά  στοιχεία του παραμυθιού ωστόσο ο τρόπος προσέγγισής της είναι σύνθετος για τις μικρές αυτές ηλικίες και αρκετά αόριστος και φιλοσοφικός. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα παιδιά χρειάζονται παραδείγματα προκειμένου να κατανοήσουν το γενικό. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα παραμύθι για μεγάλους. H ιδέα ότι υπάρχουν διαφορετικά “όνειρα” για τον καθένα και την προσπάθεια που χρειάζεται είναι ενδιαφέρουσα όπως δόθηκε. Μπερδεύει όμως ο ρόλος του δάσους. Ενημέρωνε τα παιδιά για τι όνειρα υπάρχουν και πώς μπορούν να τα “πιάσουν” ή τα παιδιά μπορούσαν να διαλέξουν από εκεί;

22._Η πεταλούδα που δεν ήθελε να ανοίξει τα φτερά της – Ηλιόπετρα

Αρμονικά δοσμένη ιστορία με νοήματα κατάλληλα για παιδιά αυτής της ηλικίας (ο φόβος για την υπέρβαση και πώς να τον νικούμε και η εμπιστοσύνη στις δυνατότητες μας καθώς και η ανάγκη να υπάρχουν άνθρωποι που να πιστεύουν σε εμάς). Το παράδειγμα της πεταλούδας και του γρύλλου εύστοχο και εικόνα προσιτή προερχόμενη από τη φύση. Συμπαθητική ιστορία για την αυτοπεποίθηση. Θα μπορούσε να είναι μικρότερη σαν ιστορία. Καλή προσέγγιση ενός αρκετά πρωτότυπου θέματος. Και προσεγμένη γραφή θα λέγαμε. Καλοραμμένο ρούχο στην τεχνική αλλά άχαρο στο αποτέλεσμα. Δεν συνεπαίρνει .

23._Ο Εγώ και η Ψυχούλα συναντήθηκαν στη Γη – Μονόκερος

Δύσκολο για οκτάχρονα, όσο προχωρημένα κι αν υποθέσουμε ότι είναι, στην ανάγνωση. Για μικρότερα ακόμα, ούτε συζήτηση. Το κείμενο παρουσιάζει μια πολυπλοκότητα που το βαραίνει. Βασικό πρόβλημα αυτής της ιστορίας είναι ότι καταπιάνεται με ένα θέμα υπαρξιακής και φιλοσοφικής φύσης που το αντιληπτικό και αναπτυξιακό επίπεδο των παιδιών δεν μπορεί να διαχειριστεί. Πέραν τούτου και οι συμβολισμοί που έχει επιλέξει (Άνθρωπος-μαριονέτα) δεν θεωρώ ότι είναι πετυχημένα ή κατάλληλα, με κίνδυνο να παρερμηνευθούν.

24._Σκρατς και μπουμ και μπίρι μπίρι μπουμ – Ηλιοβασίλεμα

Χαριτωμένο. Καλογραμμένο, με λόγο προσεγμένο και σφιχτό. Κοριτσίστικο κείμενο αλλά ευχάριστο. Ε, και στο κάτω-κάτω, έχει κάτι να πει. Απλά, υπάρχουν κι άλλα που ξεχώρισαν. Συμπαθητική Ιστορία με χαρακτηριστικά κλασσικού  παραμυθιού (πριγκίπισσα, μάγισσα, χρήση μαγικών φανταστικών στοιχείων) αν και λείπει το σύγχρονο στοιχείο που προϋποθέτει η κατηγορία. Ξεκάθαρο το νόημα το ίδιο και τα δομικά στοιχεία του παραμυθιού, ωστόσο λείπει το στοιχείο της πρωτοτυπίας που θα το έκανε να ξεχωρίσει προκειμένου να διακριθεί. Το θέμα ότι η κάθε εποχή έχει τα δικά της καλά και κακά και όλες χρειάζονται για διάφορους λόγους, είναι ωραίο. Εδώ, το έχει αποδώσει με πολύ παιδιάστικο τρόπο.

25._Διάβασμα; Φτάνει πια! – Παραδοσιακή – Άκυρη συμμετοχή

26._Το λάθος της Άννας – Ανέμη

Κάτι πάει να πει. Πιάνει μια πρωτότυπη ιδέα και την ξετυλίγει. Κάπου δεν την εκμεταλλεύεται και την αφήνει μετέωρη. Να το ξαναπιάσει, αξίζει τον κόπο. Ιστορία και όχι παραμύθι και αυτό το έργο. Εμφανής η πρόθεση, πρωτότυπο θέμα του να αγαπήσουμε τα λάθη μας αλλά αρκετά εμφανής ο επηρεασμός από αντίστοιχα βιβλία που έχουν γραφτεί με αυτό το θέμα. Ενδιαφέρον θέμα για τη διαχείριση και αποδοχή του λάθους  που ταλαιπωρεί πολύ τα παιδιά αυτής της ηλικίας και όχι μόνο. Ωστόσο ο τρόπος που χρησιμοποιείται το υπερρεαλιστικό στοιχείο είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει σύγχυση στα παιδιά.  Φαντάζει προσχηματικό. Το διαβάζουμε μόνο. Ένα μικρό «λάθος» μπαινοβγαίνει σε τσάντες, η μικρή αγκαλιάζει και μιλά στα λάθη της. Ο αναγνώστης προσκρούει στο φαντασιακό που προβάλλει αυτόνομα. Στο κείμενο ακούγεται έντονα ο ενήλικας που γράφει. Πολύ ωραία δοσμένο ότι όλοι κάνουν λάθη και μαθαίνουμε από αυτά. Η ιδέα του Χ, άρεσε.

27._Ο Μαγικός Δρόμος για το Σχολείο – Δρόμος

Πολλές αράδες για το τίποτα. Δεν υπάρχει συνοχή στη δομή. Μάλλον δεν υπάρχει καν δομή. Και η διαγωνιζόμενη δεν έχει ξεκάθαρη εικόνα για την μορφή που πρέπει να δώσει στο λόγο της. Φλερτάρει με το θεατρικό κείμενο. Συμπαθητική ιστορία, λείπει ωστόσο η ατμόσφαιρα παραμυθιού.  Στα θετικά της ιστορίας η χρήση απλού και παιδικού λόγου, στα αρνητικά ότι η χρήση μαγικού ρεαλισμού περισσότερο περιγράφεται και λιγότερο συμβαίνει. Στο τέλος της ιστορίας ο αναγνώστης δεν έχει την αίσθηση μιας ολοκληρωμένης αφήγησης με αρχή, μέση και τέλος αλλά ένα μόνο απόσπασμα. Η ιδέα για τον κόσμο της φαντασίας είναι πολύ καλή. Θα μπορούσε να γίνει ένα όμορφο κείμενο. Εδώ υπάρχει φλυαρία χωρίς ουσία.

28._Η Λήδα και η νεράιδα – Ορουντίοτης

Εξαιρετικά «ενήλικη» αφήγηση και χρήση «ξύλινων»  λέξεων (ακολούθως, καθησύχασε, παρότρυνε, εργαζόταν, αφιέρωνε, πείθοντας κ.ά). Το έργο σε καμιά περίπτωση δεν είναι παραμύθι, η μαγεία επιβάλλεται εκβιαστικά από την ηρωίδα και ο διδακτισμός είναι έκδηλος και αντιαισθητικός.  Κρατάει το ενδιαφέρον για το τι θα γίνει με όλους τους πατεράδες μέχρι το σημείο που μπήκαν στην ιστορία οι νεράιδες και οι μάγοι…

29._Ο Νεφελούλης Σιμάκος – Μελισσώ

Αρκετά φλύαρο κείμενο που  περιγράφει, απαριθμεί αλλά δυστυχώς δεν καταφέρνει να δημιουργήσει εικόνες στο παιδί, στοιχείο απαραίτητο για παραμύθι. Κουράζει σχεδόν  από την αρχή και δεν καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Έντονος διδακτισμός και άχαρη διαχείριση.

30._Ένα αστέρι στη γη – Αστερόσκονη

Τρυφερό, απλοϊκό. Με πλούσιες εικόνες και έμφαση στο «ό,τι αγαπάς, το κρατάς μέσα σου». Τρυφερή αφήγηση. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αξιόλογη προσπάθεια. Μια διαφορετική θεώρηση θα το χαρακτήριζε ως μια χιλιοειπωμένη ιστορία με πεφταστέρι, με περιττούς διαλόγους. Ωστόσο παραμένει ευχάριστο παιδικό ανάγνωσμα.

31.-Με ένα φρου, λίγα αψού… και αγάπη από παντού – Θίσβη

Ξεκίνησε καλά, αν και όχι πρωτότυπα. Ύστερα χάθηκε μέσα στις ροζουλοκαταστάσεις. Άραγε, θα μπορούσε να κρατήσει το ενδιαφέρον ενός παιδιού; Μήπως να δοκιμάσει με άλλο θέμα, η Θίσβη; Δίνει δείγμα ότι μπορεί να τα καταφέρει, γιατί από τεχνική άποψη, είναι καλογραμμένο παραμύθι! Ξεκίνησε η ιστορία δείχνοντας ότι πρόκειται για φαντασία, δημιουργικότητα και πρωτοτυπία! Όμως στην πορεία τα όσα αναφέρονται δεν έχουν καμία σχέση με το από πού ξεκίνησαν τα παραμύθια. Μια ιστορία με λίγο από όλα. Η ιδέα να επαναχρησιμοποιήσουν τα σκουπίδια, εξαιρετική. Όμως μέχρι εκεί. Πώς τα παιδιά και τα θαλασσοπούλια θα φροντίζουν να μην ρίχνουν τα σκουπίδια στη θάλασσα; Τελικά τα παιδιά είναι υπεράνθρωπα!

32._Πάρτυ στο βυθό της πέρα – πέρα παραλίας – Ιππολύτη

Κείμενο που θα μπορούσε πολλά να προσφέρει σ΄ ένα παιδί. Ιστορία γραμμένη με κέφι και πολύ χιούμορ! Αν και δεν έχει τη δομή κλασσικού παραμυθιού. Παρουσιάζει μια ευρηματικότητα και φρεσκάδα, αβίαστο παιδικό λόγο, και αισιόδοξη ματιά μπροστά σε ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα όπως η μόλυνση των θαλασσών. Κάτι ανάλογο θα ήταν θεμιτό να το διηγηθεί μια γιαγιά σ’ ένα πιτσιρίκι. Όμως εδώ, αναζητούμε τη λογοτεχνία. Χαριτωμένη ιστορία  με οικολογικό μήνυμα και θέμα.  Άλλο τόσο όμως, χαρακτηρίζεται από την έλλειψη πρωτοτυπίας και τον διδακτισμό που κορυφώνεται στο τέλος. Τι παράδειγμα οικογένειας είναι αυτό που δίνεται; Οι γονείς λείπουν όλη μέρα και δεν ξέρουν τι κάνει το παιδί τους; Δεν το πιστεύουν; Δεν πήραν είδηση το σκυλί; Και το πιο σημαντικό, γιατί το κοριτσάκι πρέπει να είναι κοντό, να φοράει σιδεράκια κλπ;

33._Η Αιμιλία και τα φαντάσματα – Μαρίνα

Ξεκινάει περίεργα κι έχει χαρακτήρες ασαφείς. Τρυφερά και δύσκολα να αποδοθούν νοήματα. Δεν είναι παραμύθι αλλά θα μπορούσε, με περισσότερη ανάπτυξη να είναι μια πολλή διασκεδαστική περιπέτεια με κεντρική ηρωίδα την Αιμιλία και τις συναρπαστικές και έξυπνες κατεργαριές της! Το στόρυ δεν εκμεταλλεύεται επαρκώς τη μοναχικότητα ενός παιδιού, θέμα σοβαρό κι ενδιαφέρον.

34._Μαγεμένα Νεραϊδοφλιτζάνια – Ρόζα

Χαριτωμένη αναδρομή σε τρυφερές μνήμες. Η τελική μικρή παράγραφος το χαλάει. Το ότι είναι χαριτωμένο δεν το κάνει και μεστό. Παραμένει μια ανάλαφρη πινελιά, καλοδεχούμενη σαν σταγόνα. Είναι «η ιστορία της γιαγιάς» κι όχι μια οποιαδήποτε ιστορία. Καλογραμμένη, μικρής φόρμας, νοσταλγική ιστορία αλλά όχι παραμύθι. Στα παραμύθια δεν αποκαλύπτονται τα μυστικά και δεν αποκαθηλώνεται η μαγεία.

35._Η Μαρουδίτσα και ο λύκος – Φλωρεντία

Ας δοκιμάσει να γράψει κάτι άλλο η διαγωνιζόμενη και θα δώσει καλύτερο αποτέλεσμα. Φυσικά, είναι όμορφη ιστορία, σε φόρμα παραδοσιακού λαογραφικού.  Ολοκληρωμένη πρόταση για παιδικά και ενήλικα αυτιά, με αλληγορίες, συμβολισμούς, την κλασσική οδύσσεια του κεντρικού ήρωα και την τελική του δικαίωση που οδηγεί στην κάθαρση. Ωστόσο πρόκειται για επανάληψη ή αντιγραφή; Η Πεντάμορφη και το Τέρας, σε νέα έκδοση. Συζητήσιμο το αν μπορεί να διαγωνιστεί το κείμενο εφ’ ίσοις όροις με τα άλλα.

36._Η Σταλαγματιά της Αγάπης – ΚΑΤΙΕΒΕΒΕ

Αμφιλεγόμενο υλικό. Η κόρη-φωτιά, θυμώνει που δεν προσέχουν τη μάνα της και βάλθηκε (για να τιμωρήσει τους ανθρώπους) να καταστρέψει τη μάνα. Κάτι δεν κάθεται, έτσι; Και τη λύση τη δίνει το νερό; Τόσο πληθωρικό που κατακλύζει τα πάντα; Η νεράιδα της αγάπης τι ρόλο παίζει; Καλογραμμένη ιστορία με στοιχεία μύθου που βοηθά στην κατανόηση της ισορροπίας των στοιχείων της φύσης, κατάλληλο για αυτές τις ηλικίες. Καλά όλα αυτά με τις νεράιδες. Όμως το σοβαρό σημείο που οι άνθρωποι κατέστρεφαν την γη και μετά προσπάθησαν να ξαναγεννήσουν το δάσος, αναφέρεται μόνο σε δύο γραμμές.

37._Νιαρ… και βγαίνω! – Εργίνη

Παιχνιδιάρικο και -γενικά- προσεγμένο κείμενο! Φανερώνει άτομο που ξέρει να γράφει καλά, για παιδιά! Η απώλεια, περιγράφεται και αντιμετωπίζεται αξιοπρεπώς. Οι πληροφορίες σταλάζονται μεθοδικά και το αποτέλεσμα είναι άρτιο. Τι κρίμα που δεν είναι παραμύθι η συγκεκριμένη ιστορία. Πολυεπίπεδη, με εύστοχη εγκιβωτισμένη αφήγηση την ιστορία της περσικής γάτας, ετεροδιηγητική με έντονο αλλά όχι υπερβολικό το συναισθηματικό στοιχείο, διευκολύνει την ταύτιση και καλλιεργεί την προσμονή για την εξέλιξη. Ενδιαφέρουσα  ιστορία αλλά λίγη προσοχή: δομικά προκαλεί σύγχυση στον αναγνώστη. Μοιάζει  να «χοροπηδά» σε αρκετά σημεία διακόπτοντας τη ροή του κειμένου. Το ίδιο συμβαίνει και με την εμβόλιμη παράδοση για τη περσική γάτα. Από την άλλη, παρατηρείται μια υπερπροσπάθεια να ενταχτούν στη ιστορία πολλά θέματα μαζί όπως η σχέση με τα ζώα, η άνοια, η απώλεια. Χρειάζεται να ελαφρύνει το κείμενο  από περιττά στολίδια και να γίνει τόσο μαγικό όσο και σαφές. Θα μπορούσε να είναι μια χαριτωμένη ιστορία. Εδώ μπλέχτηκαν πολλά θέμα χωρίς λόγο. Τελικά η γάτα πέθανε; Μέσα στο όνειρό της;

38._Η γάτα που βρήκε το όνομά της – Χρυσάνθη

Αν πήγαινε στην κατηγορία «Ποίηση» θα του βρίσκονταν ατέλειες. Ωστόσο και το ευχαριστιέται ο αναγνώστης και χαμογελά με το (καλό σε δόση) χιούμορ του και παρατηρείται λιτότητα και αμεσότητα του κειμένου. Με καλή εικονογράφηση θα στεκόταν μια χαρά. Ίσως με ένα ξανακοίταγμα, του διορθώσει κάπως το μέτρο. Έκλεψε την καρδιά κι ας μην είναι κλασσικό παραμύθι. Δύσκολη φόρμα, έμμετρη με τρυφερά νοήματα, παιδικές εικόνες και μια αβίαστη ροή που δεν θέλεις να σταματήσεις να διαβάζεις μέχρι τον τελευταίο στίχο. Λίγο ξαναδούλεμα, στα σημεία όπου μπορεί να θέλει να καυτηριάσει αυτό που γίνεται, όχι όμως με αυτόν τον τρόπο. Τα γατάκια σε σακκούλα σφιχτοδεμένη και πέταμα στο ρέμα! Προσοχή στη διαχείριση.

39._Το χαμόγελο της Λίζας – Ρεγγίνα

Ανάλαφρο και εύπεπτο κείμενο, που ρίχνει μια κλεφτή ματιά στο προσφυγικό, το αγγίζει, το παραλληλίζει με το ταξίδι στην Αμερική, δίχως όμως να βάζει πραγματικά το δάχτυλο «επί των τύπων των ήλων». Θα το χαρακτήριζε κανείς «ευγενικό», βάζοντας κι ένα «αλλά…» Όμορφη ιστορία για ένα θέμα που έχουν γραφτεί πολλά τα τελευταία χρόνια, το προσφυγικό. Το έργο δεν πληροί τα κριτήρια της κατηγορίας και δεν είναι παραμύθι. Απευθύνεται σε παιδιά μεγαλύτερα.

40._Πώς να αποκτήσεις ένα σύννεφο – Άννα

Καλή προσπάθεια και καλή πρόθεση. Μια ακόμη ιστορία που δεν είναι παραμύθι, αρκετά  συνηθισμένο το θέμα (το κακομαθημένο παιδί) όπως και ο τρόπος που το πραγματεύεται, προβλέψιμη η πλοκή το ίδιο και η εξέλιξη. Ωραία μηνύματα αλλά είναι μεγάλο σαν κείμενο. Αν ήταν μικρότερο θα ήταν καλύτερο. Όμως δεν μας έδωσε να καταλάβουμε γιατί ήθελε σώνει και καλά ένα σύννεφο;

41._Ένας ελέφαντας στο σπίτι μας – Κασσάνδρα

Ο μπαμπάς έφερε τον Ρόι, παρά τη θέληση της μαμάς; Επιδερμική αφήγηση. Ιστορία με το ζόρι, που δεν τέρπει, δεν πληροφορεί, δεν ελκύει. Προσπαθεί εκβιαστικά να γίνει διασκεδαστική καταφεύγοντας σε εύκολες συνταγές. Αδόμητη και ρηχή αδυνατεί να εστιάσει σε βαθύτερες έννοιες που τα παραμύθια αγγίζουν με έναν απλό αλλά σοφό τρόπο. Τι προσδίδει στην ιστορία το αερόστατο; Για να πηγαίνουν στην παιδική χαρά χρειάζεται ένα αερόστατο; Η φιλία του παιδιού με τον ελέφαντα είναι ευαίσθητη αλλά γεννιούνται άλλα ερωτήματα.

42._Η πορσελάνινη κούπα – Μικφλούλου – ΕΠΑΙΝΟΣ στην Νικολιδάκη Σοφία, Ρέθυμνο

Αλληγορικό! Εξαιρετική προσέγγιση!!! Η σαφής και διακριτική αναφορά στο λεπτό θέμα, θα μιλήσει σε πολλούς αναγνώστες. Δίνει την πολιτισμένη ματιά της γυναίκας και την αδυναμία της ταυτόχρονα. Διαχρονικό. Η ξιπασιά του πιάτου και η εξέλιξη της ιστορίας, γνώριμα-αναγνωρίσιμα στοιχεία, σε πολλά σπίτια. Πολύ ωραία ιδέα η σύλληψη «φλυτζάνι-πιατάκι» για ζευγάρι. Τρυφερή ιστορία, με ωραία νοήματα για το παλιό και το καινούργιο, το χρήσιμο, το όμορφο, το ταιριαστό και το αταίριαστο αλλά και το σωστό και το λάθος, τη συνήθεια, την ιστορία που συνδέει τα πράγματα και τους ανθρώπους! Δεν είναι κλασσικό παραμύθι, ίσως μια διαχρονική ιστορία για όλες τις ηλικίες αλλά σίγουρα ξεχωρίζει. Προσοχή λίγο, στο κομμάτι με τον καφέ! Δεν μας έκανε αναφορά για τα συναισθήματα που πιάτου και πώς το αντιμετώπισαν όταν πήγε στο ντουλάπι που τόσο ήθελε.

43._Η ζωντανή βιβλιοθήκη! – Ανθίαιρα

Κάπως γλυκερό. Προσεκτικά γραμμένο, δεν σε απογειώνει. Από εκείνες τις ιδέες που τις διηγείσαι στο παιδί σου, σίγουρα, όμως δεν θα αγόραζες το βιβλίο. Εγκιβωτισμένο παραμύθι μέσα στην ιστορία που ωστόσο δεν  είναι ολοκληρωμένο. Θα μπορούσε να σταθεί και μόνο του και να αναπτυχθεί ανάλογα. Γιατί μπλέχτηκαν στο κείμενο άγγελοι, άστρα κλπ; Άρεσε η ιδέα ότι στην βιβλιοθήκη κάθε βράδυ διαβάζονταν ένα βιβλίο αλλά λίγο μπλέχτηκε η ιστορία. Μέσα σε όλα αναφέρουμε και για την απώλεια ότι γίνεται αστέρι….

44._Πώς διαγράφτηκαν τα Χριστούγεννα από το ημερολόγιο – Ίριδα

Πρωτότυπο, ευφάνταστο, παιχνιδιάρικο και…εποχιακό! Πολύ καλή η ιδέα του μελανιού. Αξιοποιεί μερικά κλισέ που καθιστούν εύληπτο το κείμενο και ανάλαφρο. Καλή ιδέα αν και την έχουμε ξανασυναντήσει (το αντι-πνεύμα των  Χριστουγέννων και το αιώνιο σύνδρομο του Εμπενίζερ Σκρούτζ του Ντίκενς σε διάφορες παραλλαγές). Έξυπνη πλοκή, διάλογοι και χιούμορ διανθίζουν την ιστορία, δίνει ωστόσο την αίσθηση της κούρασης στο τέλος  και του βιαστικού και απότομου κλεισίματος. Έχει ελλείψεις το κείμενο.  Το ειδικό μελάνι ήταν μόνο στα στυλό του Ταχυδρομείου. Πώς ξαφνικά είχαν γραφεί όλα με αυτό το στυλό; Όμορφη ιστορία για την διαφορετικότητα και την αποδοχή. Έχει κάποιους περιττούς διαλόγους, μικρότερο θα ήταν καλύτερο.

45._Κουμπί είμαι κι εγώ – Πράκτορ-ΟΟΚ

Πλήρως αποδεκτό ανάγνωσμα. Εύστοχη διαχείριση του «ο άλλος είμαι εγώ» και πολύ ευφάνταστη η ιδέα με τα κουμπιά. Θέλει λίγη προσοχή το τελευταίο σημείο: Αφού δεν χάθηκε το κουμπί «Θάλεια», πώς και δεν το έραψε στο σωστό ρούχο η κυρία Ευανθία; Η τελευταία παράγραφος πρέπει να διαδραματιστεί κάπου αλλού. Αν και αρκετά πρωτότυπη σύλληψη, είναι διάχυτος ο διδακτισμός. Και η “πολεμική” ατμόσφαιρα της ιστορίας δημιουργεί μια αίσθηση ανησυχίας. Εδώ, θέλει κάποια ματιά ακόμα…

46._Η Ιόλη και τα φτερωτά βιβλία – Γαλήνη

Χαριτωμένη ιστορία με όμορφο θέμα, ενδεχομένως να της  ταίριαζε περισσότερο σε πεζό λόγο, δεδομένου ότι ο έμμετρος που επιχειρήθηκε έχει αστάθειες. Νοηματικώς δεν βρίσκει σύμφωνη την επιτροπή, με την «τιμωρία» των βιβλίων να παρατήσουν τη μικρή ηρωίδα προκειμένου να της γίνει μάθημα καθώς και με τη μετέπειτα «συμμόρφωσή» της με τρόπο απόλυτο (ως καλή και υπάκουη μαθήτρια). Καταλήγει κουραστικό. Όσο για την τεχνική, εντάσσεται σε μια γενικότερη συμβουλή, που – καλοπροαίρετα- απευθύνεται σε πολλούς: Όταν η προσπάθεια για στίχο (δεν μιλάμε για ρίμα) είναι από άτεχνη έως κάκιστη, αυτό μειώνει αμέσως κάθε ενδιαφέρον και καλή αρχική διάθεση του αναγνώστη-Κριτή. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ξεχωρίσει τόσο απλά πράγματα, όπως μέτρο και ρυθμός, του προτείνεται να ασχοληθεί με την μελέτη.

47._Ο Φόβορος – Μέλισσα

Καλό! Έξυπνο θέμα, ισορροπημένη διατύπωση, βατός λόγος και κατανοητός ο στίχος! Όχι εξαιρετικό αλλά αξιόλογο! Φιλότιμη προσπάθεια να προσεγγιστεί συγγραφικά το θέμα του παιδικού φόβου. Το θέμα ωστόσο δεν είναι ούτε τόσο απλό, ούτε τόσο εύκολα αντιμετωπίσιμο. Υπεραπλουστευμένη η πρόταση της δημιουργού δεδομένου ότι επιχειρεί να αντιμετωπίσει το παράλογο του παιδικού φόβου με τη ενήλικη λογική. Άρεσε η ιδέα να παρουσιαστεί ο φόβος σαν ένα τοσοδούτσικο ζουζούνι που ενώ υπάρχει κανείς δεν το βλέπει. Τα παραδείγματα όμως με τις απειλές του φόβου δεν είναι καλά. Δεν λέμε ούτε στα παραμύθια: αν πάθουν κάτι οι γονείς σου θα μείνεις μόνος σου. Δεν τρομάζουμε τα παιδιά…

48._Μια κουρτίνα όνειρα… – Μαρλεμάβ

Με την καλή πρόθεση να γλυκάνει παιδικές σκέψεις και να διώξει το γκρίζο. Θέλει δουλειά ακόμα το κείμενο τούτο. Επέλεξε μεγάλο και δύσβατο θέμα για Παραμύθι. Όμως αξίζει να το ξαναδουλέψει ο/η Μαρλεμάβ. Το παραμύθι  εμπεριέχει συμβολισμούς και δεν τους επιβάλει, δεν τους εκβιάζει, ούτε και τους υποδεικνύει, επιτρέποντας ερμηνείες ελεύθερες και συνειρμούς πολλούς, κάτι που το συγκεκριμένο δεν το πετυχαίνει. Επιχειρείται μια ωραιοποίηση του θέματος που περισσότερο μοιάζει με παρηγοριά ή ξεγέλασμα ενώ ταυτόχρονα απομακρύνεται δομικά από το παραμύθι. Προσοχή: θλιβερή ιστορία παρόλο που έχει και πολλές ευαισθησίες.

49._Το χρυσό αβγό – Αβγό

Μία ακόμη επιλογή δύσκολου θέματος που η διαχείρισή του συγγραφικά δεν παραπέμπει σε παραμύθι. Σαφείς συμβολισμοί που σχεδόν εξαναγκάζουν τον αναγνώστη να τους δει και δημιουργία μιας ατμόσφαιρας κάθε άλλο παραμυθένιας που περισσότερο προσγειώνει ανώμαλα παρά ευνοεί το πέταγμα και το ονείρεμα. Το μήνυμα της αγάπης του σκύλου για το αφεντικό του πολύ καλό. Άρεσε η εικόνα να κυκλοφορεί το αγόρι με ένα αβγό στο κεφάλι αλλά μετά η ιστορία γίνεται …. Θρίλερ με το φίδι στον κόρφο του παιδιού. Αφήνει τελικά αδιάφορο τον αναγνώστη, αν και παρουσιάζει προσεγμένη/ανεβασμένη τη γλωσσική, την εκφραστική ικανότητα. Κείμενο δίχως φιοριτούρες που όμως προσπερνά επιδερμικά.

50._Η λαίμαργη οθόνη – Οθόνη

Βαρετά δοσμένη, μια ιδέα χιλιοδιαβασμένη. Με ασύμβατη, άτεχνη ρίμα, τρώει χρόνο κι είναι κρίμα. Συνονθύλευμα εννοιών, τεχνικών, ονομάτων, επιθέτων που περισσότερο δημιουργούν ένα φλύαρο αποτέλεσμα, μακριά από την απλότητα των παραμυθιών. Η υπερβολική χρήση υποκοριστικών είναι ενοχλητική.  Φλατ. Με τέλος προσδόκιμο.

51._Η Νεφέλη στη Λεμονοχώρα – Αμαρυλλίς

Αυτό πια, με τα όνειρα που ξυπνάς και βλέπεις ότι δεν ήταν ακριβώς όνειρα… Δεν εκμεταλλεύτηκε επαρκώς την ωραία ιδέα. Γυροφέρνει πολύ το θέμα της λεμονοξινίλας, με αποτέλεσμα το κείμενο να παραμένει άγευστο. Ξέρει να χρησιμοποιεί στρωτά τη γλώσσα, δεν την ανεβάζει όμως πέρα από το επίπεδο του άχαρου. Κείμενο φορτωμένο, υπερβολικό και σχεδόν φλύαρο που σε κάνει να αντιπαθήσεις τα λεμόνια. Όπως και σε πολλά άλλα κείμενα, ο διδακτισμός αποκαλύπτεται στο τέλος, το ίδιο και οι συμβολισμοί, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του αναγνώστη αλλά και τη μαγεία του παραμυθιού που δεν ζητά ερμηνείες. Απ΄όλη την ιστορία μόνο η προτελευταία παράγραφος έχει ουσία . Πολύ λεμόνι…

52._Η αράχνη και τα γλειφιτζούρια – Ελπίς

Πλατειάζει με τα χρώματα και τα ζαχαρωτά. Θέλει λίγο συμμάζεμα. Πού καταλήγει όμως; Τι ακριβώς θέλει να πει; Ατελές και μετέωρο κείμενο, δεν θα αφήσει ευχάριστη επίγευση. Παγίδα για τον δημιουργό η εύκολη μανιέρα κάθε χρώμα της ίριδας και ένα γλυφιτζούρι και ξοδεύει σχεδόν το μισό κείμενο σε αυτήν χωρίς ιδιαίτερο νόημα εφόσον αυτό γίνεται κατανοητό από την αρχή. Πετυχημένο το παιχνίδι με τα χρώματα αλλά σαν κείμενο παραμένει στατικό, του λείπει η κίνηση, η εξέλιξη, η δράση και η κορύφωση, απαραίτητα συστατικά ενός παραμυθιού. Ξεκίνησε ωραία η ιστορία με την αράχνη και την πασχαλίτσα, μετά όμως έγινε ανούσια.

53._Χωρίς βαλίτσες – Λιας

Αναφορά στον αποχωρισμό. Προετοιμασία και γαλήνη. Μινιμαλιστικό το στόρυ, έως ελλειμματικό. Κάτι πάει ν’ αγγίξει, ύστερα απομακρύνεται και τελειώνει. Καλό το θέμα αλλά ρηχή η διαχείρισή του. Αν το ξαναδεί πιο στοχαστικά και ώριμα, θα δώσει ομορφιά. Ένα παραμύθι για τον θάνατο θέλει μεγάλη επιδεξιότητα. Θέμα  λεπτό, δύσκολο και σε σύγκρουση με τον αισιόδοξο παιδικό ψυχισμό που δεν αντιλαμβάνεται το μη αναστρέψιμο. Η προετοιμασία για τον αποχαιρετισμό /κατευόδιο του παππού και η διευκόλυνση αυτού του ταξιδιού έχει κάτι αφύσικο, σκληρό, σχεδόν μακάβριο, μοιάζει σαν να τον προετοιμάζουν τα παιδιά για αυτό το ταξίδι και όχι εκείνος αυτά όπως θα έπρεπε. Ανορθόδοξο θα έλεγα και μη ρεαλιστικό. Στα συν η γενναιότητα του δημιουργού να το επιχειρήσει… Σημαντικό σημείο είναι η παράγραφος με την συνταγή για τα φτερά του παππού. Δύσκολη η έννοια της απώλειας, δεν δίνεται έτσι απλά.

54._Ο κουρέας των Χριστουγέννων – Αμελί

Κλασσικό, Χριστουγεννιάτικο διήγημα. Λίγο old fashion, περιποιημένο και με αρώματα αθωότητας. Σχεδόν «Αμερικάνικο» αλλά ευπρόσδεκτο για το πνεύμα των ημερών. Να ρετουσάρει λίγο το απότομο τέλος. Άρεσε! Κείμενο εξαιρετικό, παραμύθι πραγματικό, γλώσσα στρωτή, ανάλαφρη, ταξιδιάρικη. Οι λέξεις γίνονται άμεσα εικόνες, οι φράσεις σύντομες και περιεκτικές δεν αφήνουν περιθώρια φλυαρίας. Χωρίς υπερβολές στα επίθετα και τους προσδιορισμούς, δεν πλατειάζει ο λόγος και κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία μέχρι το τέλος αφού τον προετοιμάζει βαθμιαία για την έκπληξη. Ίσως να περιμένει ο αναγνώστης μια μεγαλύτερη ενδεχομένως ανατροπή αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να στερήσει από το κείμενο την αξία που του αναλογεί. Τρυφερή ιστορία που μιλά για το θαύμα των Χριστουγέννων με γλυκύτητα και ρομαντισμό.   Το κείμενο έχει ροή, η γλώσσα είναι καλοδουλεμένη, το περιεχόμενο συγκροτημένο αν και με πολλές στερεοτυπίες Σε σχέση με τα ζητούμενα της κατηγορίας: Λείπει  ιδιαίτερα το σύγχρονο στοιχείο στην αφήγηση. Τρυφερή ιστορία για τις μέρες των Χριστουγέννων γεμάτη θαλπωρή και αγάπη, το τέλος όμως είναι λίγο φλου και απότομο.

55._Ο φωτεινός Τζόυ – Βεατρίκη – Άκυρη συμμετοχή

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Άννα Βασιλειάδη

Κατερίνα Καρατζά, Άννα Βασιλειάδη, Ελένη Τσιάλτα, Λίνα Μουσιώνη, Μαριέττα Κόντου

=======

5. 5. Βραβείο  Εικονογράφησης, Εκδ. Οίκου ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ

Οι υποψήφιοι/ες καλούνται να στείλουν 2 (δύο) εικόνες σε μέγεθος Α4 (κατεύθυνση landscape, όχι portrait), πρωτότυπα (και 4 φωτοτυπίες μαζί με τα πρωτότυπα) κι εμπνευσμένα από το παραμύθι Ο Εγωιστής Γίγαντας του Όσκαρ Ουάιλντ.

Οι δημιουργοί θα πρέπει να εμπνευστούν από τις παρακάτω παραγράφους – μία εικόνα από κάθε παράγραφο:

(1) Το χιόνι τύλιξε το γρασίδι με τον ολόλευκο μανδύα του κι η παγωνιά μπογιάτισε όλα τα δέντρα ασημένια.

Ύστερα προσκάλεσαν και το Βόρειο Άνεμο να ‘ρθει να μείνει μαζί τους κι εκείνος ήρθε τυλιγμένος με βαριά γουναρικά. Ολημερίς ούρλιαζε πάνω απ’ τον κήπο και φύσαγε μες στις καμινάδες…

(2) Κι ο Γίγαντας ήρθε κλεφτά πίσω του, το πήρε απαλά στο χέρι του και το ανέβασε στο δέντρο. Και το δέντρο άνθισε. Τα πουλιά ήρθαν και τραγούδησαν πάνω του και τ’ αγοράκι τύλιξε τα χεράκια του γύρω στο λαιμό του Γίγαντα και τον φίλησε…

Ο/η δημιουργός της εικονογράφησης που θα βραβευτεί, θα αναλάβει την εικονογράφηση ενός βιβλίο των εκδόσεων, μέσα στα επόμενα 2 (δύο) έτη.

1. Μαεστρούλης
2. Φιορδ
3. Τρισεύγενη
4. Λούνα
5. Ματίλντα
6. Γιασεμί
7. Enitharmon
8. Αμελί
9. Artik
10. Urgencia
11. Συννεφάκι
12. Pixie
13. Metalouda
14. Ερσίλια

Από τον διαγωνισμό εικονογράφησης δεν βρήκαμε κάποιο έργο για να του απονεμηθεί βραβείο ή μνεία.

Θα θέλαμε επίσης να προτείνουμε στους διαγωνισθέντες να συνεχίσουν αν πράγματι βρίσκουν χαρά και ενδιαφέρον στην τέχνη της εικονογράφησης, με σπουδές σε κατάλληλες σχολές ή με σεμινάρια που δημιουργούνται από καλλιτέχνες όλον τον χρόνο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το 2020, για να διευκολύνουμε ανθρώπους που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν κανονικό πρόγραμμα σπουδών εικονογράφησης, θα διοργανώσουμε σεμινάρια εντός του χώρου της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και θα ήταν χαρά μας να παρακολουθήσετε κάποια από αυτά.

Λήδα Βαρβαρούση

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Λήδα Βαρβαρούση

Κατερίνα Καρατζά, Λήδα Βαρβαρούση, Agnes Verboven, Ντανιέλα Σταματιάδη, Βάσω Ψαράκη

=========

6. 6. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΜΙΝΩΑΣ

Ιστορία βραχείας φόρμας για παιδιά 3-6 ετών (1.200 λέξεις)

(Σύντομη ιστορία με ρεαλιστικό θέμα εμπνευσμένη από την καθημερινότητα των παιδιών αυτής της ηλικίας)

1._Θα σου πω ένα μυστικό – Ελένη

Απίστευτα κουραστική η αναμονή μέχρι να έρθει ο μπαμπάς. Στο κείμενο υπάρχουν πολλά συντακτικά λάθη. Η εναλλαγή πρωτοπρόσωπης και τριτοπρόσωπης αφήγησης δεν βοηθάει καθόλου στην εξέλιξη της ιστορίας. Θα περιμέναμε να ήταν διαφορετικό το μυστικό… κι όχι κάτι τόσο αναμενόμενο.

2._Το πρώτο μου δοντάκι – Χρυσάνθη

Η αφηγήτρια της ιστορίας μιλάει σαν ενήλικας. Υπάρχουν λέξεις και εκφράσεις ακατάλληλες για αυτή την ηλικία όπως: ύφος δέκα καρδιναλίων, ασκήσεις επί ασκήσεων, κανόνες οδικής κυκλοφορίας, σύγκρυο, στυφή, μειονεκτικά κλπ.

Όσο για την υπόθεση, δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Ξέρουμε από την αρχή τι θα συμβεί. Τέλος, η εισαγωγή είναι πολύ μεγάλη. Χρειάστηκε ο/η συγγραφέας μια σελίδα για να μπει στο θέμα.

3._Ο Τσάρλι χάθηκε! – Κρουέλα

Καλογραμμένη ιστορία. Υπάρχουν όμως κάποια σημεία που ενοχλούν. Ο Τομ άνοιξε το στόμα της γάτας και έχωσε μέσα τον φακό; Μύρισε το στόμα της γάτας; Ο Τομ κάθισε στο καλάθι της γάτας;

Επίσης, φαίνεται κάπως αφελές να χάνεται ένα ψάρι (που δεν ζει έξω από το νερό) και να ψάχνει ο ήρωας να το βρει, πριν ρωτήσει το προφανές (δηλαδή τους γονείς του).

4._Η θλιβερή ιστορία ενός χαρούμενου σκύλου – Πλούτωνας

Μα είναι δυνατόν μια ιστορία για παιδιά να τελειώνει με τον θάνατο του σκύλου; Ποιος ο λόγος; Απαράδεκτο τέλος. Το υπόλοιπο έχει συμπαθητική γραφή χωρίς όμως πλοκή ενδιαφέρουσα. Υπάρχει λεξιλόγιο που δεν ταιριάζει σε αυτές τις ηλικίες όπως: τραγική και ταυτόχρονα κωμική εικόνα, υποτιμητικά, κατά πόδας, αρνητική συμπεριφορά κτλ.

5._Ένα μυστήριο για τη Λουκία – Γιασεμί

Συμπαθητική ιστορία. Δεν βοηθάνε όμως καθόλου τα στιχάκια ενδιάμεσα της αφήγησης. Ο διδακτισμός ξεκάθαρος: Εύκολα ποτέ μην κρίνεις, χωρίς φίλους να μη μείνεις. Η λύση είναι λίγο αγριευτική: Το μάτι της αγαπημένης της κούκλας το έβγαλε μια γάτα.

6._Τα γενέθλια του Σίμου – Συμεών – Σκαλιστηρίδη – Θαλασσένια

Ο τίτλος και η ιστορία βασίζεται σε ένα όνομα, Σκαλιστηρίδης, που δεν κολλάει. Δεν τα σκαλίζει τα παιδιά, τα πειράζει, τα ενοχλεί.

Τη λύση στις παιδικές ιστορίες δεν θέλουμε να τις δίνει η μαμά αλλά το ίδιο το παιδί.

Έχει μια φρεσκάδα η γραφή, αλλά ως εκεί.

7._Η Γερακίνα – Αυγούλα

Η αρχή δεν έχει σχέση με το υπόλοιπο κείμενο. Παραπέμπει αλλού. Αναμενόμενη ιστορία και λανθασμένη η κατηγορία που διαγωνίζεται. Οι εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες το κάνουν ακόμα πιο βαρετό.

8._Η Νέλλα και η τρελοπαρέα της – Κανέλα

Ιστορία που μοιάζει να έχει γραφτεί περασμένες εποχές. Ο συγγραφέας θα πρέπει αν διαβάσει σύγχρονη παιδική λογοτεχνία προτού ξαναπροσπαθήσει να γράψει μια ιστορία. Τα ονόματα που έχει επιλέξει δεν είναι ευφάνταστα και ο διδακτισμός κουράζει και ενοχλεί.

9._Ο Ευγένης και ο Ευτύχης ονειρεύονται… – Άπλετο φως – Άκυρη συμμετοχή

10._Νικήτας πάντα πρώτος – Αρετή

Πολλές και δύσκολες λέξεις για αυτή την ηλικία: πρωτοπόρος, δοκίμια, βιβλιοδρομίες, επιμέλεια, παρότρυνε, αυτοσχέδιο κλπ.

Κείμενο που δεν καταλήγει πουθενά κι έχει πολύ περισσότερους διαλόγους από όσους χρειάζονται πραγματικά. Ο τρόπος αφήγησης είναι λίγο κουραστικός. Απουσιάζει η μυθοπλασία και υπάρχουν λεπτομέρειες που δεν είναι απαραίτητες. Η ζάχαρη γιατί έπρεπε να μπει στην υπόθεση; Δεν έχει σχέση με το θέμα της ιστορίας.

11._Ιωάννης, ο βασιλιάς της γειτονιάς – Twins

Όμορφο θέμα για τις πολλές δραστηριότητες των παιδιών που δεν τα αφήνουν να έχουν ελεύθερο χρόνο για να χαρούν το παιχνίδι έξω, στις γειτονιές και στις πλατείες. Απουσιάζει όμως η μυθοπλασία. Η πλοκή. Δεν συμβαίνει κάτι που θα κρατήσει το ενδιαφέρον του μικρού αναγνώστη.

12._Τρία κοριτσάκια και μία κούκλα – Mammamia

Ενδιαφέρον θέμα για το ταξίδι μιας κούκλας. Η φτώχεια και η οικονομική άνεση. Καλογραμμένο, αλλά λείπει αυτό το κάτι που θα την κάνει ξεχωριστή. Υπάρχουν πολλά βιβλία με αυτό το θέμα.

13._Η πινακίδα – Ντόροθυ

Έχει ενδιαφέρον κι είναι γραμμένη με χιούμορ και φρεσκάδα. Όμως χρειάζεται δουλειά γιατί έχει λάθη στην πλοκή. Πρέπει να απλοποιηθεί λίγο γιατί μπερδεύει.

Τι είναι αυτή πινακίδα που κρατά η κυρία Πελαγία; Γίνεται κάτι τέτοιο στο σχολείο. Σε μια καταιγίδα τα παιδιά πηγαίνουν στο υπόγειο του σχολείου;

14._Η ελπίδα για την αγάπη – Ζορμπάς

Το κείμενο δεν είναι λογοτεχνικό. Τα δύσκολα θέματα πρέπει να τα χειρίζεται κανείς με λεπτότητα, ευαισθησία. Να τα δουλέψει πολύ. Για πιο λόγο το έγραψε ο συγγραφέας; Για να δώσει κουράγιο σε ένα άρρωστο παιδί; Για να δώσει κουράγιο μήπως σε ένα παιδί που κάποιο δικό του άτομο έχει περιπέτειες με την υγεία του; Δεν τα καταφέρνει. Μόνο ψυχοπλάκωμα αισθάνεσαι διαβάζοντας την ιστορία.

Τεράστιες προτάσεις, ορθογραφικά και συντακτικά λάθη σε όλο το κείμενο. Προσέγγιση ενός τόσο ευαίσθητου θέματος με εντελώς λάθος τρόπο. Λόγω μιας κάρτας η λευχαιμία εξαφανίστηκε;

15._Ταξιδεύω με μια φωτογραφία – Μολυβάκι

Κουβέντες γιαγιάς και εγγονής γύρω από μια φωτογραφία. Αδύναμο και βαρετό κείμενο.

16._Θυμάμαι! ή Το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού – Πλουμέρια

Συμπαθητική ιστορία για το θέμα της άνοιας. Δεν είναι ιδιαίτερα πειστικό να μη γνωρίζει ένα εξάχρονο παιδί τι είναι η μνήμη και να την ψάχνει. Και αν δεν είναι εξάχρονο και είναι τρίχρονο, ο λόγος του δεν ανταποκρίνεται σε αυτής της ηλικίας. Λείπει αυτό το κάτι που θα την απογειώσει και θα αγγίξει τον αναγνώστη.

17._Με μια κουβέρτα …στο διάστημα! – Λούνα

Ενδιαφέρουσα μόνο η μεταμόρφωση της απλής κουβέρτας σε κάπα ηρωίδας. Χρειαζόταν όμως πιο ενδιαφέρουσα πλοκή για να καταλήξει εκεί.

18._Το δώρο – Κορδέλα

Συμπαθητική ιστορία. Ενώ κάνεις απίστευτη υπομονή για να δεις τι υπάρχει μέσα στο κουτί, το τέλος σε απογοητεύει. Χριστουγεννιάτικο δώρο από γιαγιά σε εγγονή με άδειο κουτί; Δεν αιτιολογείται.

19._Εγώ το έκανα! – Niger – ΕΥΦΗΜΗ ΜΝΕΙΑ στον Διακομανώλη Ιωάννη, Κως

Μια ιστορία με χιούμορ για το αιώνιο θέμα μεταξύ αδερφών που ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον για τις σκανταλιές τους. Ενδιαφέρουσα αρχή και ενδιαφέρον τέλος. Συμπαθητική ιστορία που περιγράφει καθημερινές στιγμές. Έχει όμορφες εικόνες και γρήγορη αφήγηση, σκανταλιάρικη και ανάλαφρη.

Το λεξιλόγιο σε ορισμένα σημεία δεν ανταποκρίνεται στην ηλικία του αφηγητή, είναι μάλλον ενήλικα. Με λίγη δουλειά στον λόγο θα μπορούσε να γίνει πιο απολαυστική.

20._Χαρίζεται μικρή αδελφή με όλα της τα πράγματα – Ήλιος ΕΥΦΗΜΗ ΜΝΕΙΑ στην Γαλάνη Μαρία, Χαλκίδα

Τρυφερή ιστορία με χιούμορ, για ένα θέμα συνηθισμένο – η ζήλεια για την μικρότερη αδελφή. Η αφήγηση κυλά όμορφα και η πρωταγωνίστρια γίνεται συμπαθής. Η αφήγηση είναι πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα. Το κείμενο είναι απόλυτα κατανοητό από τα παιδιά αυτής της ηλικίας.

Υπάρχουν όμως συντακτικά λάθη σε πολλές προτάσεις. Υπάρχουν μέχρι και λάθη σε λέξεις (αδερφή αντί αδερφό, να με αγκαλιά αντί να με αγκαλιάσει). Σαν να στάλθηκε χωρίς να έχει διαβαστεί ξανά και ξανά. Καλό θα ήταν η τελευταία σελίδα (που αιτιολογεί την αδερφή της) να ήταν πιο σύντομη και το τέλος όχι τόσο απότομο.

21._Χώματα στα παπούτσια – Ακαθίσης – Άκυρη συμμετοχή

22._Ψύλλος στα αφτιά – Γατί

Το εύρημα με τον ψύλλο να ψιθυρίζει στο αυτί του γάτου δεν είναι καλό. Όλα όσα του λέει στο αυτί, δεν αιτιολογούνται. Γιατί το κάνει; Πολλά νοηματικά κενά στην ιστορία.

23._Ήταν βράδυ – Βίβιαν – Άκυρη συμμετοχή

24._Μια καμπύλη προς τα πάνω – Ο Χαμόγελος

Ωραία η ιδέα με τα χαμόγελα. Δύσκολη όμως η κατανόηση ευθειών γραμμών και καμπύλης. Υπάρχουν δύσκολες λέξεις όπως: επιχείρηση, ανυποψίαστους, λανσάρω, επενδυτική εταιρεία, θετικό, μέτοχοι. Νοηματικά κενά αρκετά.

Συμπαθητική ιστορία, στρωτός λόγος. Ενδιαφέρουσα ιδέα που θυμίζει ένα βίντεο που κυκλοφόρησε πριν από χρόνια με παρόμοια εξέλιξη.

25._Στη Χάση και στη Φέξη – Φέξη

Νοηματικά λάθη πολλά. Γιατί ονομάζονται χάση και φέξη; Γιατί το κορίτσι έσκισε τις σελίδες ξαφνικά; Γιατί πέταξε τη μια στην ανακύκλωση και την άλλη στα σκουπίδια; Το τέλος είναι εντελώς λάθος. Το σκάνε από την ανακύκλωση σαν να πρόκειται για κάτι κακό που δεν έπρεπε να γίνει.

26._Δε θέλω τα γυαλιά μου – Αλεξία

Κείμενο διδακτικό, με προβλήματα. Αυτό που του πρότεινε ο γυμναστής είναι το αυτονόητο. Για ποιο λόγο να φοράει τα γυαλιά στο ποδόσφαιρο; Στο κρυφτό γιατί φοβούνταν μην του σπάσουν; Στερεοτυπικές αντιλήψεις (αγόρια – ποδόσφαιρο , κορίτσια – κρυφτό) που δεν επικρατούν στα σχολεία σήμερα.

27._Σου χαρίζω το καπέλο μου! – ΠΑΡΑΝΙ

Νοηματικά λάθη. Γιατί δεν τον έκαναν παρέα, αφού τον θαύμαζαν όλοι; Γιατί αφού του άρεσε το καπέλο, ήθελε να το χαρίσει; Αφού δεν τον έκαναν παρέα, γιατί τον ακολουθούσαν όπου κι αν πήγαινε; Κουραστικό το πηγαινέλα με τα ζώα.

28._Χώματα στα παπούτσια – Μαργαρίτα – Άκυρη συμμετοχή

29._Ο Ντίνος ο Ελέφαντας πηγαίνει στο σχολείο – Διοτίμα

Κουραστική ιστορία, χωρίς να ξεχωρίζει η αφήγηση από τους διαλόγους. Δεν είναι πετυχημένος ο τρόπος ομιλίας του μικρού Ελεφαντίνου και καθόλου χαριτωμένος. Σαν μάθημα συμπεριφοράς για μαμάδες μοιάζει. Δεν είναι καλό κείμενο.

30._ Ουφ! Ξεθύμωσα! – Νεφέλη

Συμπαθητική ιστορία. Με τον ήρωα θα μπορέσουν να ταυτιστούν αρκετά παιδιά. Όμως η μεταστροφή του γίνεται γρήγορα. Γενικά η ιστορία είναι λίγο επίπεδη. Χρειάζεται κάτι για να την ζωντανέψει. Κάτι να συμβεί. Καλή προσπάθεια. Λέξεις και εκφράσεις που δεν ταιριάζουν στην ηλικία αυτή: (γενναιόδωρος, κοινωνικός, καλλιτεχνικό χάρισμα, στην αρχαία ελληνική γλώσσα, μερίδιο ευθύνης κτλ). Η ξαφνική αλλαγή συμπεριφοράς δεν αιτιολογείται από τον/τη συγγραφέα. Το «Δεν μπορούσαμε να δώσουμε μια απάντηση» δεν είναι εξήγηση.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Άννα Βασιλειάδη

Αθηνά Λυρώνη, Άννα Βασιλειάδη, Γιώτα Αλεξάνδρου, Ιωάννα Μπαμπέτα, Βασίλης Κουτσιαρής

=========

7. 7. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, 300ευρώ σε βιβλία.

Ιστορία εκτενούς φόρμας, για παιδιά 10-14 ετών (20.000 λέξεις)

 

[Μια μοντέρνα ιστορία, επίκαιρη, που να διαδραματίζεται στο σπίτι, στον δρόμο ή στο σχολείο, με ήρωες νέα παιδιά που κυνηγούν τα όνειρά τους και αναμετρώνται με τις δυνάμεις τους, επιζητώντας να εκφραστούν μέσω της άθλησης, της τέχνης ή της επιστήμης (μουσική, χορός, θέατρο, αθλητισμός, γκράφιτι, ηλεκτρονικά παιχνίδια, ίντερνετ, ρομποτική κτλ.), ενώ ταυτόχρονα έρχονται αντιμέτωπα με θέματα κοινωνικού προβληματισμού.]

1._Σχολή για κλόουν – Μελισσάνη

Η αφήγηση στηρίζεται στο πάθος του νεαρού ήρωα να γίνει κλόουν. Δεν υπάρχει καμία κλιμάκωση στην εξέλιξη της ιστορίας ούτε στοιχεία που να αιτιολογούν τον διακαή αυτό πόθο, ασύμβατο για ένα 11χρονο αγόρι. Όλα συμβαίνουν ξαφνικά και προσχηματικά χωρίς να διαγράφουν καμιά καμπύλη στην τροχιά των σχέσεων και των συναισθημάτων του. Αφήνει την αίσθηση μιας αφηγηματικής μονοτονίας χωρίς εκπλήξεις ή ανατροπές. Οι χαρακτήρες είναι προβλέψιμοι και το πρόσωπο κλειδί, η «κυρά Λένα» αποκτά ένα ρόλο που δεν χτίζεται με αληθοφάνεια στην πλοκή της ιστορίας. Νομίζω πως το θέμα – κλόουν για παιδιά που βρίσκονται σε καθεστώς νοσοκομειακής φροντίδας- είναι πρωτότυπο και ενδιαφέρον και θα μπορούσε να δώσει υλικό για μια ενδιαφέρουσα ιστορία με μεγαλύτερη οικονομία λόγου και βαθύτερη προσέγγιση στα πρόσωπα και τους χαρακτήρες.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Μαριάννα Κουμαριανού

Θοδωρής Τσώλης, Άννα Βασιλειάδη, Μαριάννα Κουμαριανού, Ιωάννα Μπαμπέτα, Λίνα Μουσιώνη

========

ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ: Λογοτεχνικό βιβλίο γνώσεων

Ένα βιβλίο γνώσεων έχει αποκλειστικό σκοπό να δώσει πληροφορίες σε ένα θέμα. Προσφέρει στον αναγνώστη μια ξεκάθαρη ιδέα για το θέμα αυτό, με ακρίβεια, εγκυρότητα και πληρότητα, ενώ τον οδηγεί σε ένα ταξίδι αναζήτησης κι άλλης γνώσης.

8. 8. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ, 200ευρώ σε βιβλία.

Λογοτεχνικό βιβλίο γνώσεων* βραχείας φόρμας, για παιδιά 5-7 ετών (1.000-2.500 λέξεις)

(*Διευκρινίζουμε ότι στην κατηγορία αυτή εντάσσονται κείμενα τα οποία μέσα από τη μυθοπλασία προωθούν τη γνώση σε πεδία όπως: ιστορία, επιστήμη – τεχνολογία, φυσική, χημεία, αστρονομία, περιβάλλον.)

1._Άμπρα-Κατάμπρα, Άμπρε-Καλεμπρέ, Οι νάνοι ψήλωσαν καλέ! – Κοκκινοσκουφίτσα – Άκυρη συμμετοχή

 

2._Μια ιστορική γιορτή – Βελισσάριος

Ένα περιγραφικό κείμενο σαν σχολική έκθεση. Φλύαρο, με πολλά περιττά παραδείγματα για την ικανότητα της δασκάλας. Επιφανειακή γραφή και περιγραφές, πολλές πληροφορίες συμπυκνωμένες. Το αποτέλεσμα είναι κουραστικό για κάθε ηλικίας αναγνώστη. Κείμενο χωρίς υπόθεση, χωρίς αρχή – μέση – τέλος, χωρίς πλοκή.

3._Αναστάσης το πεφταστέρι – Σερβανί

Αν και είναι πρωτότυπη η σύλληψη και όμορφη η ιδέα, το κείμενο δεν παρακολουθείται εύκολα. Δεν απευθύνεται σε παιδιά. Η γλώσσα είναι επιτηδευμένη, το κείμενο είναι διδακτικό – όχι γνώσης. Στη γραφή υπάρχουν ασυνέπειες και έλλειψη δράσης. Σύγχυση, δεν είναι κατανοητός ο στόχος του κειμένου.

4._Η Κυρά της Καλύμνου – Μυρτάλη

Καλογραμμένο κείμενο, προσεγμένη γλώσσα, πλούσιο λεξιλόγιο και δουλεμένος λόγος, ωστόσο χρειάζεται γερή επιμέλεια. Δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων» και δεν εμπίπτει στην ηλικιακή ομάδα της κατηγορίας. Περισσότερο ως μυθολογία θα χαρακτηριζόταν.

5._Μια γιορτή της αριθμητικής – Ραπουνζέλ

Φιλότιμη προσπάθεια, καλογραμμένο και προσεγμένο κείμενο, με ρυθμό και καλή χρήση της γλώσσας αλλά δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων». Απουσία ευδιάκριτου στόχου και ξεκάθαρης πλοκής. Η παρουσία της νεράιδας δεν προσφέρει κάτι ενώ ταυτόχρονα παραπέμπει σε άλλο λογοτεχνικό είδος.

6._Πες μου, νονά – Γαλήνη:

Καλογραμμένο, αλλά είναι διδακτικό και ανήκει στην κατηγορία των ορθόδοξων χριστιανικών βιβλίων. Του λείπει η πλοκή. Είναι επιφανειακή και χωρίς ενδιαφέρον παράθεση γνώσεων. Η διαλογική του μορφή μάλλον το περιορίζει.

7._Ο υπέροχος Πητ – Κατερίνα

Όμορφη ιστορία με όμορφες εικόνες. Εντούτοις, το θέμα είναι «παρατραβηγμένο», απαίδευτο, αδούλευτο, με εύκολη λύση και χωρίς να ακολουθεί (ως συνέπεια) ούτε τους κανόνες της σουρεαλιστικής αφήγησης. Δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων».

 

8._Από το ημερολόγιο ενός… γάτου – Ρωξάνη

Ο κύκλος του χρόνου μέσα από τα μάτια ενός γάτου. Απλή παράθεση σημαντικών γιορτών και καιρικών φαινομένων. Θυμίζει τα έργα της Πέτροβιτς, χωρίς όμως να προσφέρει ή να συμπληρώνει κάτι περισσότερο. Δημιουργείται η απορία «τι σχέση έχει ο κύκλος του χρόνου με τον γάτο; Μαθαίνουμε μέσω αυτού του κύκλου κάτι για τις γάτες;» Χρησιμοποιούνται φράσεις προφορικού λόγου που ένα παιδί 5-6 ετών δε θα μπορέσει να κατανοήσει. Στο τέλος υπάρχει ασάφεια που μπερδεύει. Δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων».

9._Αχ! Κυρία Λαιμαργία! – Μάης

Έμμετρο, καλογραμμένο, διασκεδαστικό, ανάλαφρο, προκαλεί ενδιεφέρον. Θυμίζει το μύθο του Αισώπου «Ο λαγός και η χελώνα» χωρίς όμως να προσφέρει κάτι φρέσκο, πρωτότυπο, ξεχωριστό. Ο τίτλος δεν έχει σχέση με το περιεχόμενο. Δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων».

10._Οι αρκούδες τ’ Ουρανού – Βήτα

Μυθοπλασία για τη μικρή και μεγάλη Άρκτο. Δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων». Και μία ένσταση-απορία: υπάρχει συγκεκριμένος σχετικός μύθος, ποιος ο λόγος να μεταλλαχθεί;

11._Διαγωνισμός Ομορφιάς Λάμα Γιάμα – ΕΕ1ΑΑ

Θέμα εξεζητημένο, ύφος «εξυπνακίστικο», γλώσσα σχεδόν αργκό, απουσία στόχου. Δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων».

12._Ο σοφός φίκος – Λευκοθέα

Απουσία στόχου, μπερδεμένη δομή, κουραστικό. Δεν είναι ξεκάθαρο το τι μαθαίνουμε από αυτό. Τελειώνει με παραίνεση και διδαχή.

13._ΤΩΡΑ, η ώρα του πλανήτη – Νάγια

Απουσία πλοκής, κείμενο σαν σχολική έκθεση. Είναι καταμέτρηση – παράθεση των προβλημάτων της ατμόσφαιρας και της γης και μια αναφορά στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Κάτι μεταξύ θεατρικής γραφής και ρεπορτάζ ειδήσεων. Κείμενο χωρίς πλοκή και λογοτεχνικά στοιχεία.

14._Μικρές Λαζαρίνες – Ελέσα

Απλή παρουσίαση και παράθεση γνώσεων αναφορικά με τα έθιμα της ανάστασης του Λαζάρου. Γίνεται επιφανειακό πέρασμα, χωρίς πλοκή, από όσα γνωρίζουμε για ένα θέμα που σχετίζεται με τη χριστιανική λατρεία. Εμπίπτει στην κατηγορία του ορθόδοξου χριστιανικού παιδικού βιβλίου.

15._Ο ιππότης – Χαρτοπόλεμος

Πρωτοπρόσωπη αφήγηση για την παρουσίαση πραγματολογικών στοιχείων που σχετίζονται με τη ζωή των ιπποτών, αδύναμη έως καθόλου πλοκή. Ωραίες περιγραφές, καλή ροή του λόγου.

16._ΡόζαΠαρκς 381 – Νυχτόπαρος – Άκυρη συμμετοχή

17._Το κόκκινο γιορντάνι – Κοκκινολαίμης

Μια γιαγιά συζητάει με το εγγόνι της για τον κοκκινολαίμη. Μοιάζει με κείμενο-απόσπασμα από τα βιβλία Γλώσσας ή τα παλιά Ανθολόγια του Δημοτικού. Υπάρχουν στοιχεία διδακτισμού, παρόλο που το ηθικό δίδαγμα δεν είναι ξεκάθαρο. Οι διάλογοι φαίνονται ψεύτικοι. Χρειάζεται μια πιο σύγχρονη ματιά. Στην εποχή που υπάρχει πρόσβαση στη γνώση μέσω διαδικτύου, δεν πείθει ένα κείμενο με μια γιαγιά-φορέα γνώσης.

18._Το δέντρο της Ελευθερίας – Μεσολόγγι

Δύσκολο πολύ το εγχείρημα να γράψεις στα παιδιά για την Έξοδο του Μεσολογγίου. Πολύ αδύναμο κείμενο, με κάποιες αστοχίες και υπερβολές. Παρατίθενται ονόματα και πληροφορίες ανακατεμένες με δράσεις ζώων. Δεν προσφέρει γνώση. Είναι παραμυθοποίηση της ιστορίας…

19._Ο Αλέξανδρος και εγώ – Δωροθέα

Πολύ δυνατό ξεκίνημα αλλά στην πορεία ο λόγος αποδυναμώνει. Έχει χτιστεί ωραία η προσωπικότητα του Φλέμινγκ. Όμως, τα στοιχεία για την ιστορία της γραφής των τυφλών και του μήλου του Νεύτωνα φέρνουν σύγχυση και αποπροσανατολίζουν από τον στόχο. Ο Φλέμινγκ και η ανακάλυψη της πενικιλίνης είναι θεματολογία ιδιαίτερων απαιτήσεων που δεν αναδεικνύεται από το κείμενο. Χρειάζεται πολλή επεξεργασία και έρευνα για να αποδοθεί σωστά τόσο το θέμα όσο και η εποχή του.

20._Η μαγική πυξίδα – Ευτοπία

Ωραία σύλληψη αλλά όχι και τόσο καλή εκτέλεση. Απουσία συγκεκριμένου στόχου. Μιλάει για ένα ταξίδι στην Αρκτική; Στη γνώση δεν χωράει μαγεία. Πρέπει να υπάρχει σαφήνεια αν πρόκειται για παραμύθι, φανταστική ιστορία ή ιστορία γνώσης αλλιώς το νόημα και ο στόχος χάνονται. Έλλειψη πλοκής.

21._Το κίτρινο φορεματάκι – Άρπα

Ξεκίνησε όμορφα αλλά βάρυνε απότομα. Δημιουργεί σύγχυση. Δεν μιλάει ξεκάθαρα και δημιουργεί πολλά «γιατί» που δεν απαντιούνται. Θέμα πολυφορεμένο. Δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων».

22._Ρόζα Παρκς 381 – Ακαθίσης – Άκυρη συμμετοχή

23._Δε θα ξαναπώ όχι στη μαμά – Μελίτσα

Σύγχυση. Ποιο ακριβώς είναι το θέμα του; Ο Ηρώδης ο Αττικός; Ένα μουσείο με τα εκθέματά του; Ανάμεσα στις πληροφορίες βρίσκουμε αναφορές για άλλες τοποθεσίες με επιπλέον πληροφορίες που το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μπερδεύουν τον αναγνώστη. Είναι σαν να διαβάζουμε σελίδες από ένα παιδικό ημερολόγιο. Απουσία συγκεκριμένου στόχου και πλοκής.

9. 9. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ, 200ευρώ σε βιβλία.

Λογοτεχνικό βιβλίο γνώσεων* εκτενούς φόρμας, για παιδιά 9-11 ετών (8.000-12.000 λέξεις)

(*Διευκρινίζουμε ότι στην κατηγορία αυτή εντάσσονται κείμενα τα οποία μέσα από τη μυθοπλασία προωθούν τη γνώση σε πεδία όπως: ιστορία, επιστήμη – τεχνολογία, φυσική, χημεία, αστρονομία, περιβάλλον.)

1._Ο Θησέας χάθηκε – Αριάδνη – Άκυρη συμμετοχή

 

2._Η χρονομηχανή – Καμπαμαρού

Καλογραμμένο. Φρέσκια, ζωντανή αφήγηση, ενδιαφέρον θέμα, δοσμένο με ευρηματικότητα. Του λείπουν αφηγηματικές τεχνικές. Στο ταξίδι στον χρόνο θίγονται ακροθιγώς κάποιες περίοδοι, κάποιες προσωπικότητες, κάποιες εφευρέσεις. Με τι κριτήριο επιλέγονται; Τι αφήνουν ως γνώση; Χρειάζεται επίμετρο με πραγματολογικά στοιχεία και βιβλιογραφία. Θα αλλάζαμε το όνομα «Ριρή», παραπέμπει περισσότερο σε… ζωάκι παρά σε ένα δραστήριο και περίεργο κορίτσι όπως η ηρωίδα. Είναι περισσότερο περιπέτεια παρά ιστορία γνώσης.

Παρακαλείται ο/η δημιουργός να επικοινωνήσει στο email της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.

3._Ο ιππότης και ο Δράκος της Ρόδου – Λέων

Καλογραμμένο και προσεγμένο κείμενο που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Κείμενο ζωντανό, με αληθοφάνεια, ωραίο λεξιλόγιο και χρήση γλώσσας. Χρειάζεται ένα γλωσσάρι στο τέλος που να εξηγεί τις άγνωστες και ιδιαίτερες λέξεις στα παιδιά. Ωστόσο δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων». Θα το χαρακτηρίζαμε ιστορικό μυθιστόρημα για μεγάλα παιδιά, είναι μυθοπλασία με κάποιο ιστορικό υπόβαθρο.

4._Το πεινασμένο δάσος – Λαμπαδίας

Δεν εμπίπτει στην κατηγορία «βιβλίο γνώσεων». Πρόκειται για μια περιπέτεια με αρκετό διδακτισμό που απορρέει και από το ύφος γραφής και από συγκεκριμένη φρασεολογία. Αφήγηση φλύαρη και ξεχειλωμένη. Το αζιμούθιο και η πυξίδα δεν μπορούν να σταθούν ως θέμα για ιστορία γνώσης. Ο τίτλος δεν έχει σχέση με την ιστορία. Περιέχει αρκετά στερεότυπα από αυτά που όλο προσπαθούμε να αποφύγουμε και όλο τα βρίσκουμε μπροστά μας…(αγόρια/κορίτσια, επαρχία/πρωτεύουσα, κ.λ.π.).

5._Χαμογελούν οι Κύκλωπες; – Καλαϊζήτης

Ευρυματικότατη σύλληψη! Καλογραμμένο και με χιούμορ. Θέμα του η γνωριμία με τους θεούς του Ολύμπου, ένα θέμα που έχει κατά κόρον προσεγγιστεί από την ελληνική εκδοτική παραγωγή, με όλους τους δυνατούς τρόπους. Κάποιες στιγμές γίνεται φλύαρο, χωρίς συνοχή. Σαν ένα οδοιπορικό του ήρωα στη γνωριμία με τους θεούς. Θα ήταν χρήσιμο να συνοδεύεται από ένα χάρτη, στον οποίο να αποτυπώνεται το ταξίδι των ηρώων στα τοπωνύμιά του. Η «βοήθεια» με το «μαγικό αντικείμενο» που δίνει κάθε θεός είναι υπερβολική και χωρίς σκοπιμότητα ή χρησιμότητα.

Παρακαλείται ο/η δημιουργός να επικοινωνήσει στο email της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Άννα Βασιλειάδη

Διονύσης Βαλεριάνος, Άννα Βασιλειάδη, Μαριάννα Κουμαριανού, Εύη Τσιτιρίδου, Τζένη Κουτσοδημητροπούλου

=======

10. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΣΑΪΤΗ, 200 ευρώ σε βιβλία

Ιστορία με άρωμα Βυζαντίου, για παιδιά 8+ ετών (3.000 λέξεις)

(Ελεύθερη μυθοπλασία, φανταστική αφήγηση που εξελίσσεται με φόντο τη βυζαντινή εποχή και τον πολιτισμό – και όχι αφήγηση ιστορικών γεγονότων.)

Η προκήρυξη του 64^ου διαγωνισμού της Γ.Λ. Σ. για τη συγγραφή παιδικών βιβλίων περιέγραφε το πλαίσιο της κατηγορίας με αθλοθέτη τις εκδόσεις ΣΑΪΤΗ ως εξής: « Ιστορία με άρωμα Βυζαντίου, για παιδιά 8+ ετών ​(3.000 λέξεις) (Ελεύθερη μυθοπλασία, φανταστική αφήγηση που εξελίσσεται με φόντο τη βυζαντινή εποχή και τον πολιτισμό – και όχι αφήγηση ιστορικών γεγονότων.)»

Αν και το ζητούμενο περιγράφεται με σαφήνεια, είναι γεγονός ότι η πραγμάτωσή του αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες. Ο συγγραφέας καλείται να κερδίσει το ενδιαφέρον του σύγχρονου νεαρού αναγνώστη, με μυθοπλασία που εξελίσσεται σε μία μακρινή και άγνωστη εποχή και με δεδομένο ότι ο ιστορικός χρόνος που μεσολαβεί καθώς και οι διαφορές στις αντιλήψεις και στον τρόπο ζωής είναι θέματα που το παιδί δεν μπορεί εύκολα να κατανοήσει.

Ωστόσο, η τέχνη του συγγραφέα έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να καθορίσει το πλαίσιο της ιστορίας του στο χωροχρόνο, αλλά και να δημιουργήσει με συνέπεια και πειστικότητα την κατάλληλη ατμόσφαιρα, ώστε να παρασύρει τον αναγνώστη του να ταξιδέψει και να ταυτιστεί με τους ήρωες, αφού οι βασικές ανάγκες της ζωής των ανθρώπων και οι αξίες που τη στηρίζουν παραμένουν ίδιες κι απαράλλαχτες στους αιώνες.

Τα μέλη της επιτροπής σέβονται τον κόπο κάθε συγγραφικής απόπειρας και ευχαριστούν όλους τους συμμετέχοντες. Και τα πέντε έργα που υποβλήθηκαν τα διαβάσαμε με πολλή προσοχή και με την έγνοια η αξιολόγησή μας να συμβάλει θετικά στη δημιουργία καλών εξωσχολικών βιβλίων παρόμοιας θεματολογίας. Όμως, κανένα από τα πέντε έργα που υποβλήθηκαν δεν κρίθηκε άξιο διάκρισης, είτε γιατί δεν ικανοποιούσε κάποιο από τους όρους του διαγωνσιμού, είτε γιατί είχε αδυναμίες ως παιδικό λογοτεχνικό ανάγνωσμα.

Ειρήνη Κατσίπη

1._Όταν τούρκεψε η Πόλη – Δίας

Η ιστορία δύο οικογενειών που κατά την άλωση της Πόλης κρύβονται σε μια υπόγεια δεξαμενή και τελικά επιβιώνουν και βρίσκουν καταφύγιο στην Ελλάδα χάρη στη φιλία ενός Τούρκου.

Υπάρχει αδεξιότητα στη δομή, η υπόθεση είναι πρόχειρα στημένη και δεν πείθει. Ούτε το λεξιλόγιο παραπέμπει σ’ εκείνη την εποχή (κυρία, βαλίτσες, φωτογραφία) ούτε οι συμπτώσεις είναι πειστικές.

2._Στο Δεσποτάτο του Μυστρά – Βυζαντινός

Το έργο δε σχολιάζεται. Έχει διακριθεί σε άλλο διαγωνισμό και βρίσκεται αναρτημένο στο διαδίκτυο.

3._Το μυστικό των αλόγων – Κρυσταλιώ

Το ταξίδι ενός μαθητή με τη μητέρα του στη Βενετία γίνεται αφορμή να πληροφορηθούμε για τα 4 άλογα, γνωστά ως Τέθριππο Θριάμβου, που τοποθετήθηκαν στην πρόσοψη, πάνω από τα προπύλαια της βασιλικής του Αγίου Μάρκου μετά τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης, το 1204. Αυτό είναι και το μόνο στοιχείο που παραπέμπει στο Βυζάντιο αφού η εστίαση του έργου είναι στην αρπαγή των μνημείων. Το ύφος γραφής του κειμένου σε συνδυασμό με τη γλώσσα, που βρίθει ξένων λέξεων, μας «κρατούν» στη σύγχρονη εποχή.

4._Το μυστικό του Πλάτανου – Αίθρα

Πρόκειται για ένα παραμύθι που έχει αρχή ένα ιστορικό γεγονός, τη μάχη του Φρίγδου. Αφηγείται την περιπέτεια της φτωχής Καλλίνικης που αψηφά κινδύνους και πειρασμούς, για να σώσει τον αγαπημένο της Αλέξιο από την ενέδρα της μητριάς του.

Ανεπιτυχής η προσπάθεια μεταφοράς μας στον χωροχρόνο του Βυζαντίου. Η γλώσσα είναι απλή καθημερινή, ξεκάθαρα τα ηθικά διδάγματα και οι διάλογοι σε πολλά σημεία είναι άτεχνοι. Εάν ο/η συγγραφέας δουλέψει ξανά το κείμενο θα γίνει ένα ελκυστικό ανάγνωσμα για τα παιδιά.

5._Το χρονικό της Κινστέρνας

Στο έργο διαβάζουμε τον πολύ γνωστό μύθο, όπου ένα θεριό- στοιχειό εμποδίζει τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν το νερό του τόπου τους. Ένα γενναίο παλικάρι σκοτώνει το θεριό – στοιχειό και στο τέλος γίνεται βασιλιάς.

Στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα…. Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται στην Κωνσταντινούπολη και στη βασιλική κινστέρνα, με το δάσος από κολώνες, που ολοκληρώθηκε στα χρόνια του Ιουστινιανού του Β΄. Ένας δρακοντοκάβουρας αναβιώνει το γνωστό μύθο και ο δρακοκτόνος ήρωας γίνεται αυτοκράτορας. Το πέρασμα από την ιστορία στο μύθο δεν είναι ιδιαιτέρως επιτυχές.

Το τέλος του έργου είναι γνωστό από τις πρώτες γραμμές. Το λεξιλόγιο και το στήσιμο της υπόθεσης στο χωροχρόνο έχουν όντως άρωμα Βυζαντίου. Ωστόσο το μήνυμα που θέλει να περάσει δεν είναι ξεκάθαρο και η παράθεση πλήθους βυζαντινών τίτλων και όρων   κουράζουν και καθιστούν το έργο δύσκολο για το παιδί αναγνώστη των 8+ ετών.

6._Κώληξ, ο Μεταξοσκώληξ – Ιουστινιανός

Άκυρη συμμετοχή: είναι ευδιάκριτα τα πραγματικά στοιχεία στον φάκελο. Επίσης το έργο έχει εμφανιστεί στον εκδοτικό οίκο.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Αγγελική Βαρελλά

Βασιλική Μαύρου, Αγγελική Βαρελλά, Άννα Βασιλειάδη, Ειρήνη Κατσίπη, Ελένη Σβορώνου

=========

11. 11. Βραβείο Ιεράς Μητροπόλεως Ν. Σμύρνης, 300ευρώ.

Μυθιστόρημα με θέμα «Αλησμόνητες Πατρίδες του Μικρασιατικού Ελληνισμού» (75-80 σελίδες)

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Η Μικρά Ασία, ως τόπος που άκμασαν και μεγαλούργησαν οι Έλληνες και ως πατρίδα που χάθηκε, είναι η ανεξάντλητη πηγή που σχεδόν έναν αιώνα μετά τον ξεριζωμό αρδεύει την ελληνική λογοτεχνία. Μία από τις κατηγορίες του διαγωνισμού της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς είναι και η συγγραφή «μυθιστορήματος» με θέμα τις Αλησμόνητες Πατρίδες του Μικρασιάτικου Ελληνισμού και με αθλοθέτη την Ιερά Μητρόπολη Νέας Σμύρνης.

Και στα δύο κείμενα που κατατέθηκαν οι συγγραφείς τους ασχολήθηκαν με αυτοβιογραφικές αφηγήσεις, στις οποίες η επιτροπή αξιολόγησης διέκρινε θετικά λογοτεχνικά στοιχεία, συγκίνηση και νοσταλγία για το παρελθόν καθώς και αδυναμίες. Όμως, κανένα έργο δε συγκέντρωνε τις προϋποθέσεις να χαρακτηρισθεί «μυθιστόρημα» και άξιο να βραβευτεί.

Ειρήνη Κατσίπη

1._Η στάχτη που ταξίδευε – Νοσταλγός

Ιδιαίτερα επιτυχημένος ο τίτλος του πονήματος όπως και το ψευδώνυμο. Διαβάζοντάς το ο αναγνώστης έχει την αίσθηση πως ο/η συγγραφέας εμπιστεύεται στον αναγνώστη του τα άγια των αγίων της ψυχής του μ’ ένα ιδιαιτέρως νοσταλγικό περιτύλιγμα, από το οποίο όμως απουσιάζει ο ρεαλισμός.

Πρόκειται για μια αυτοβιογραφική αφήγηση, γεμάτη νοσταλγία και λυρισμό. Στα θετικά του έργου είναι η στρωτή λογοτεχνική γλώσσα, το προσεγμένο λεξιλόγιο οι ωραίες περιγραφές και τα μικρά και ευσύνοπτα κεφάλαια με τους παραστατικούς διαλόγους. Ωστόσο το έργο δεν πληροί τις προϋποθέσεις να χαρακτηρισθεί μυθιστόρημα. Σε ορισμένα σημεία η αφήγηση είναι απλή παράθεση γνώσεων και το συνολικό ύφος του έργου είναι «μεγαλίστικο» και δε συνιστά αφήγημα για παιδιά- αναγνώστες.

Το παρόν κείμενο μπορεί να αποτελέσει τον κορμό και ο/η συγγραφέας να μας δώσει ένα υπέροχο μυθιστόρημα. Φαίνεται ότι το συγγραφικό ταλέντο υπάρχει.

2._Πριν ο χρόνος ρίξει πέπλα λησμονιάς – Φαίδρος

Πρόκειται για αυτοβιογραφική αναδρομή στο παρελθόν. Η συγγραφέας ικανοποιεί πλήρως τον τίτλο του έργου της , που προφανώς είναι και ο στόχος της. Να μάθουν οι νεότεροι και να μη λησμονηθούν τα γεγονότα που σχετίζονται με τον ξεριζωμό. Ιστορικές γνώσεις και αναμνήσεις, βιώματα και ακούσματα, ήθη, έθιμα, δοξασίες, τραγούδια και παραμύθια, γεμίζουν τις 80 σελίδες του έργου, όπου οι σκηνές φρίκης και απόγνωσης εναλλάσσονται με την περιγραφή του αγώνα της επιβίωσης στη νέα πατρίδα. Σε πολλά σημεία εξιδανικεύεται το παρελθόν, το λεξιλόγιο είναι εξεζητημένο ενώ το ύφος είναι «δασκαλίστικο» και κηρυγματικό.

Το έργο δεν πληροί τους όρους του διαγωνισμού. Δεν είναι μυθιστόρημα ούτε ελκυστικό ανάγνωσμα για παιδιά.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Ειρήνη Κατσίπη

Αγγελική Βαρελλά, Άννα Βασιλειάδη, Κατσίπη Ειρήνη, Κανάβα Ζωή, Βησσαρία Ζορμπά-Ραμμοπούλου

===========

12. 12. Βραβείο Ελένης Μαυρουλίδου-Δάβαρηεις μνήμην Λούλας και Ηλία Μαυρουλίδη και Λιλής Γιαννέτσου

Ποίηση (Συλλογή 25 ποιημάτων, για παιδιά του Δημοτικού)

Ένα από τα πιο δύσκολα (ίσως) είδη γραφής για παιδιά! Φαίνεται εύκολο αλλά οι παράγοντες που πρέπει να λάβει υπόψη του και να φέρει σε ισορροπία κάθε δημιουργός, τον κάνουν να πορεύεται σαν σε τεντωμένο λεπτό σκοινί.

Μαριάννα Κουμαριανού

1._Παιδικά ποιήματα εντός τόπου και χρόνου – Μαμαζόνα

Όλα τα ποιήματα της συλλογής διαθέτουν ρίμα, αλλά συχνά όχι μέτρο και η ρίμα τους, ωστόσο, αλλού είναι κουραστικά μονότονη (π.χ. ποιήματα 1,2, 19) και αλλού άτεχνη (π.χ. κέφια – κουφέτα, πήγαν – είδαν, καλάθι – κρεβάτι) με αποτέλεσμα να ηχούν κάπως προχειρογραμμένα. Ορισμένα ποιήματα είναι χαριτωμένα, εύθυμα, ρυθμικά, ευχάριστα (π.χ. το 7, «Αγαπώ το φεγγαράκι»), ενώ άλλα μοιάζουν να μην έχουν απολύτως τίποτα να πουν. Υπάρχουν σποραδικά λαθάκια και σχεδόν καθόλου στίξη. Στο σύνολό της η συλλογή είναι μάλλον απλοϊκή. Δίνει την εντύπωση ότι αφέθηκε στην πρώτη της γραφή ή στον πρώτο συνειρμό που έφτασε.

2._Της γης το περιβόλι, Μαργαρίτα – ΕΥΦΗΜΗ ΜΝΕΙΑ στην Μεταξία Φωτίου, Γρεβενά

Καλοδουλεμένη συλλογή με θεματικό άξονα τα δέντρα και τα φυτά. Υπάρχει ρυθμός, μέτρο, αρμονία, καλή ρίμα και όμορφες εικόνες. Ανάλαφρος στίχος, δουλεμένος με τέχνη, μέσα από ζωντανές και πλούσιες εικόνες γεμάτες συναίσθημα. Μαγνητίζει τη ματιά του παιδιού – αναγνώστη και καλλιεργεί τη φαντασία του. Σε έναν κόσμο απομόνωσης και αποξένωσης από τη φύση ο/η δημιουργός εστιάζει σε αυτή στρέφοντας τα μάτια του παιδιού στις ομορφιές της.

3._Φανταστικότητα – Αύγουστος

Κάθε ποίημα και ένα σύμπαν! Δροσερή, ευρυματική και χαριτωμένη συλλογή, με χιούμορ και πρωτοτυπία. Εικόνες που απογειώνουν τη φαντασία, παιχνίδι ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό. Δυστυχώς δεν είναι και τα 25 ποιήματα δουλεμένα άρτια και δεν ανταποκρίνεται το περιεχόμενο και των 25 ποιημάτων στην ηλικία παιδιών του δημοτικού.

4._Για σας παιδιά – Βασιλικός

Συναντούμε πολλά είδη ποιητική γραφής στη συλλογή αυτή. Άλλα καλογραμμένα και ποιοτικά και άλλα συνηθισμένα και αδούλευτα. Ορισμένα από τα ποιήματα δεν είναι κατάλληλα για παιδιά του δημοτικού (π.χ. Κραυγή, Απληστία). Στο ποίημα «Καλοκαιράκι» η αμυγδαλιά άνθισε καλοκαιριάτικα (ποιητική αδεία; γιατί δεν επιλέχτηκε κάποιο άλλο δέντρο;), ενώ είναι γνωστό ότι ανθίζει από Γενάρη ως Μάρτη. Άκομψο το λίμερικ «Η χοντρή». Δεν υπάρχει λόγος να καλλιεργούνται στα μικρά παιδιά οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις. Απουσιάζει το ξάφνιασμα και η δροσιά που χρειάζεται η ποίηση για παιδιά.

5._Ποιήματα για μικρά και μεγάλα παιδιά – Σελίδα

Μια συλλογή που δεν ξεφεύγει από τα όρια της μετριότητας. Τι καινούριο έχει να πει, για παράδειγμα το ποίημα «Οι εποχές μου»; Πόσο κατανοητό είναι για ένα παιδί του δημοτικού το ποίημα «Δέκα λέξεις» και τι θέλει να πει το ποίημα «Πυρετός»; Ποιήματα αδούλευτα, ομοιοκαταληξία για την ομοιοκαταληξία, ποιήματα – σπαράγματα χωρίς να έχουν κάτι να προσφέρουν. Συναντούμε συνεχώς τη λέξη «ανία»

6._Της αγάπης γράμματα – Πλάτωνας

Πολλά από τα ποιήματα της συλλογής είναι απλοϊκά ή επαναλαμβάνουν πράγματα χιλιοειπωμένα. Λείπει η σπίθα της πρωτοτυπίας. Γραμμένα χωρίς ρυθμό, στίχοι πρωτόλειοι, χωρίς να έχουν δουλευτεί. Ποιήματα χωρίς σωστή σειρά μέσα στη συλλογή – δεν ακολουθούν τη ροή του χρόνου. Υπάρχουν αρκετά λαθάκια –απροσεξίας ή άγνοιας; (π.χ. σκιρτίσει, φίλεξα, γονιπετούσα, κουρέξει, ακριβοθώρατη.) Και πόσο απρόσεκτη η τελευταία στροφή του ποιήματος «Στο χωριό»! Το ποίημα «Χριστούγεννα» ταλαντεύεται ανάμεσα στην ομοιοκαταληξία και τον ελεύθερο στίχο και σε άλλα ποιήματα ταλαιπωρείται άσκοπα το μέτρο (π.χ. 28η Οκτωβρίου).

7._25 ποιήματα για παιδιά Δημοτικού ή αλλιώς 25 τρόποι που θα σε βοηθήσουν να τα καταφέρεις όταν είσαι παιδί – Αφενοίνα

Πρωτότυπα θεματικά αρκετά από τα ποιήματα αυτής της συλλογής, ελεύθερος τρόπος γραφής αλλά στην πλειοψηφία πρόχειρη και άτεχνη η ποιητική απόδοσή τους. Συχνά καταλήγουν να είναι πολύ αφηρημένα ή μπερδεμένα νοηματικά τουλάχιστον για το συγκεκριμένο ηλικιακό αναγνωστικό κοινό. Το μέτρο προβληματικό στα περισσότερα. Και η ρίμα, από απλοϊκή και αδούλευτη έως ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα μερικά ποιήματα να τραμπαλίζονται αναποφάσιστα ανάμεσα στον (όχι και ιδιαίτερο πετυχημένο εδώ) ελεύθερο στίχο και τις απόπειρες ομοιοκαταληξίας. Υπάρχει ανισορροπία ση μορφή, τα πρώτα ποιήματα είναι μεγάλα – φλύαρα και όσο προχωράει η συλλογή μικραίνουν. Το τέχνασμα «ένα ποιήμα για…» δεν πέτυχε.

8._Γύρω μου – Αλαλού

Χαριτωμένη συλλογή, με πολύ ενδιαφέρουσα την αρχική σκέψη κάθε ποιήματος, όμως όταν απλώνει το ποίημα, το ενδιαφέρον χάνεται. Δεν αρκεί η χαρούμενη και παιχνιδιάρικη διάθεση, όταν υστερεί στην ποιητική τεχνική και τον ρυθμό. Η ρίμα πρόχειρη και συχνά τραβηγμένη από τα μαλλιά. Το μέτρο αρκετά καλό στα περισσότερα ποιήματα. Θέλουν προσοχή τα μηνύματα που περνάνε τα ποιήματα. Θα μπορούσε, πάντως, να αναφερθεί και να επαινεθεί το ανάλαφρο χιούμορ, η πρωτοτυπία και το κέφι του/της δημιουργού του.

9._Με τον ήλιο καπετάνιο – Κρυσταλλία

Όμορφη και δροσερή συλλογή, με καλό χειρισμό της γλώσσας (αν εξαιρέσουμε λιγοστές υπερβολές, όπως «του χειμώνα την παγάδα»…), ελκυστικές εικόνες, χαρούμενη διάθεση και αισιοδοξία. Στίχοι γεμάτοι φαντασία αλλά όχι ευφάνταστοι. Με ποικιλία θεμάτων, γεμάτες και όμορφες εικόνες, χρώματα και πλούσιο λεξιλόγιο αλλά δυσκολίες στο πλέξιμο του στίχου και τον ρυθμό. Ήπιος και ήρεμος τόνος γραφής και μουσικότητα. Δίνουν την αίσθηση ότι δεν έχουν παιδευτεί πολύ αλλά αφέθηκαν γρήγορα, πριν φτάσουν στο επίπεδο που θα μπορούσαν!

10._Τέσσερις εποχές και ένα όνειρο, Νεφέλη – ΕΠΑΙΝΟΣ στη Στυλιανή Τσίγγου, Θεσσαλονίκη

Εξαιρετική συλλογή! Αξιοπρόσεκτη προσπάθεια από έναν δημιουργό που ξέρει να χειρίζεται την τέχνη των χαϊκού. Ποιήματα γλυκύτατα, που ζωγραφίζουν ονειρικές εικόνες. Υπάρχει ισορροπία, ωραία ματιά, το παράδοξο και η έκπληξη. εικόνες και χρώματα σφιχτά δεμένα σε τρίστιχα καλοδουλεμένα.

11._Καλημερίσματα, ταχταρίσματα, νανουρίσματα, Ζέφυρος – ΕΥΦΗΜΗ ΜΝΕΙΑ στην Παναγιώτα Κολλέρη, Χαλκίδα

Αξιόλογη συλλογή. Τρυφερά και όμορφα τα νανουρίσματα, σε παραδοσιακό καμβά, με καλό ρυθμό και γλαφυρή, γάργαρη και όμορφη χρήση της γλώσσας. Υπάρχει πλούτος εικόνων και λέξεων, τρυφερά συναισθήματα, περιγραφές, νοήματα. Λόγος πολύ κοντά στον παραδοσιακό αλλά ταυτόχρονα κατανοητός στα παιδιά.

12._Κομφετί στιγμές στιγμούλες – Βεντάλια

Τα χαϊκού της συλλογής αυτής είναι διαφορετικά, καθώς ο πρώτος και ο τρίτος στίχος ομοιοκαταληκτούν. Η δεύτερη στροφή φέρνει την ανατροπή και το αστείο. Με τα δύο τρίστιχα η εικόνα κλείνει και το ποίημα αποτελεί ολοκληρωμένη ενότητα. Πολύ έξυπνες συνθέσεις. Ο λόγος ρέει με φυσικότητα. Οι γλωσσικές ασκήσεις στο τέλος δεν έχουν θέση σε μια ποιητική συλλογή, όπως και η εισαγωγή στην αρχή.

13._Το κίτρινο λουλούδι – Κροστάνδη

Μάλλον απλοϊκά και φλύαρα ποιήματα. Άτεχνοι στίχοι, αβασάνιστοι, με νοηματικές ασάφειες και φράσεις προφορικού λόγου που μειώνουν την αξία των ποιημάτων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι εμφανίζονται πολλά είδη ποιητικού λόγου αλλά όχι πάντα επιτυχημένα.

14._Για να μην τα αγαπάμε – Περαστικός

Θεματολογία χιλιοειπωμένη. Απουσιάζει η δροσιά της εμπνευσμένης ποίησης, της καινούργιας ματιάς. Περισσεύει η αγάπη για τα ζώα, αλλά και η προχειρότητα. Τα ποιήματα της συλλογής δεν καταφέρνουν να σε απογειώσουν ή να σε συγκινήσουν. Ο τίτλος εμπεριέχει άρνηση μέσα, που προδιαθέτει για μια έλλειψη (που, τι σχέση έχει με την υπόλοιπη συλλογή;). Αρκετές υπερβολές («δεύτερη είσαι όλων μητέρα» [για την αγελάδα], «Είσαι περήφανο, ωραίο/που σ’ αγαπώ/τάχα να φταίω;» [για το άλογο]), συχνή χρήση παρωχημένων τύπων (εις την Ευρώπη, εζούσα, εγέμισε, κρεμάται, όφις) και ανεπίτρεπτα ορθογραφικά λάθη (κηνυγοί, σκύλλος, στήθεια, πια μοδίστρα, κλευτοκοτού, ξεροληθιά, μηρμίγγια). Μέσα από απλές περιγραφές, σωστές ως προς το μέτρο, αναδύεται το συναίσθημα και ένα υποτυπώδες χιούμορ.

15._Μάτια παιδικά – Φαίδρα

Τετριμμένα τόσο τα θέματα όσο και ο χειρισμός τους. Αρκετά προβλήματα στο ρυθμό και το μέτρο, αλλά και στη ρίμα. Μια σειρά από αραδιασμένες σκέψεις, επαναλήψεις, συνηθισμένα και πολυδιαβασμένα θέματα. Τα περισσότερα ποιήματα είναι μακροσκελή και κουραστικά. Η παράθεση τόσων ομόρριζων λέξεων μέσα σε ένα ποίημα, σε τι αποσκοποπεί; Τόσο οι λέξεις όσο και τα θέματα της συλλογής ανακυκλώνονται…

16._Περνά – περνά …ο χρόνος – Λιβελούλα

Πολύ καλή προσπάθεια, όμορφες εικόνες μέσα από τη σκωπτική ματιά της τέχνης του λίμερικ. Το σύνολο των ποιημάτων, η τεχνική, ο ρυθμός, το μέτρο, η ομοιοκαταληξία, δεν προσφέρει κάποια τόσο ξεχωριστή έκπληξη. Από τα περισσότερα λείπει η ανατρεπτική και παιχνιδιάρικη διάθεση ή το στοιχείο της έκπληξης του τέλους, που αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της μορφής ποιήματος, με αποτέλεσμα να ηχούν αδιάφορα. Χρειάζεται να διαχωριστεί από τον/την δημιουργό και να διαλέξει αν θέλει το πιο παραμυθικό στοιχείο ή ένα ύφος πιο κοντά στο πραγματικό – γνώσης. Η ύπαρξη και των δύο μαζί μειώνει και αποπροσανατολίζει. Χάνεται η ατμόσφαιρα που καθένα δημιουργεί.

17._Το γράμμα της Γιασμίν – Λουίζα

Η συλλογή αυτοπροσδιορίζεται ως το έμμετρο γράμμα ενός ασυνόδευτου προσφυγόπουλου. Δεν υπάρχει καμία ομοιογένεια στη μορφή. Ξεκινάει με ελεύθερο στίχο, κάπου-κάπου στρέφεται στη ρίμα, αμφιταλαντεύεται αναποφάσιστη ανάμεσα στα δύο. Θα μπορούσε να είναι ένα πεζό κείμενο. Η ποιητική αξία της συλλογής είναι μάλλον μικρή. Πρόκειται για ένα εκτενές ποίημα γραμμένο με συγκινησιακή φόρτιση, αφήνοντας μία πικρή γεύση στο παιδί – αναγνώστη. Αρκετά από τα δημιουργήματα δεν αποτελούν ολοκληρωμένο ποίημα, ενώ άλλα δεν μπορούν να ενταχθούν νοηματικά.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Ελένη Πατελοδήμου

Ελένη Πατελοδήμου, Μαριάννα Κουμαριανού, Βεατρίκη Κάντζολα-Σαμπατάκου, Ντίνα Χατζηνικολάου, Σταυρούλα Κάτσου-Καντάνη

13. Βραβείο Αγγελικής Βαρελλά, 200 ευρώ σε βιβλία.

Μαθητικό περιοδικό ή εφημερίδα (η εφημερίδα να εμφανίζει περιοδικότητα στη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς) μαθητών Α/θμιας εκπαίδευσης.

14. Βραβείο Αγγελικής Βαρελλά, 200 ευρώ σε βιβλία.

Μαθητικό περιοδικό ή εφημερίδα (η εφημερίδα να εμφανίζει περιοδικότητα στη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς) μαθητών Β/θμιας εκπαίδευσης.

15. Βραβείο Ζαχαρούλας Καραβά, 200 ευρώ σε βιβλία.

Πρόγραμμα σχολικών δραστηριοτήτων συναφές με τη λογοτεχνία και τη δημιουργική γραφή, για μαθητές Α/θμιας εκπαίδευσης, που εκπονήθηκε κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2018-2019, από σχολείο ή δίκτυο σχολείων Α/θμιας εκπαίδευσης, βιβλιοθήκη, άλλο φορέα ή φυσικό πρόσωπο.

Η ιδιαίτερη κατηγορία των Μαθητικών Εντύπων και των Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων βρέθηκε για μιαν ακόμη χρονιά στο επίκεντρο του προβληματισμού των επιτροπών, με στόχο την ανάδειξη αυτών στα οποία εκπαιδευτικοί και μαθητές μέσα από ομαδική εργασία καταφέρνουν να επενδύσουν κομμάτι της φαντασίας τους, της δημιουργικότητάς τους, των γνώσεων και του ελεύθερου χρόνου τους, προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις προσεγμένων, καλαίσθητων και ποιοτικών εκδόσεων.

Στη βάση αυτής της λογικής οι επιτροπές απονέμουν:

Βραβείο στο Δ.Σ. Καστελλίου Πεδιάδος για το μαθητικό έντυπο

Κοίρανος

Ένα αξιόλογο έντυπο, του οποίου η ποικιλία των θεμάτων που συνδέουν την κοινωνία με την εκπαιδευτική κοινότητα σε συνάρτηση με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, καταφέρνουν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών, συμβάλλοντας στην ανάδυση της δημιουργικής έκφρασης των συνεργατών του και στην επιτυχία του εντύπου.

Η Επιτροπή Βραβείων συγχαίρει τα παιδιά για τη δημιουργική τους προσπάθεια, καθώς και τους αξιόλογους εκπαιδευτικούς τους.

Έπαινος στα Δημ. Σχ. 2^ο και 10^ο Κορίνθου για την εφημερίδα

Μικροί Δημοσιογράφοι σε συνεργασία

Μια αξιόλογη εφημερίδα που διακρίθηκε για την αυθεντικότητα των κειμένων της, την πρωτοτυπία, τη διαθεματικότητα και την καλαίσθητη εικαστική προσέγγιση, συμβάλλει στην ανάδυση της εκφραστικής και επικοινωνιακής αμεσότητας των μικρών συνεργατών της, καθώς αναδεικνύει τη δύναμη της συνεργασίας και της αλληλεπίδρασης.

Η Επιτροπή Βραβείων συγχαίρει τα παιδιά για τη δημιουργική τους προσπάθεια, καθώς και τους αξιόλογους εκπαιδευτικούς τους.

Εύφημος Μνεία στο Δ.Σ. Στιμάγκας για το μαθητικό έντυπο

«Το Ημερολόγιό μας»

Ενδιαφέρον Ημερολόγιο, το οποίο συμβάλλει στην ανάδυση της αναγκαιότητας της διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης και της επικοινωνιακής έκφρασης των δημιουργών του μέσα από μια ιδιαίτερα καλαίσθητη εικαστική προσέγγιση.

Η Επιτροπή Βραβείων συγχαίρει τα παιδιά για τη δημιουργική τους προσπάθεια, καθώς και τους αξιόλογους εκπαιδευτικούς τους.

Στην κατηγορία 14 δεν απονεμήθηκε διάκριση.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ

Πρόεδρος: Ζαχαρούλα Καραβά

Ζαχαρούλα Καραβά, Χρυσούλα Μουρατίδου, Άντα Μπαλινάκου, Κατσίπη Ειρήνη, Σωτήρης Στασινόπουλος

Στην κατηγορία 15, η Επιτροπή απονέμει:

Βραβείο στο Δ. Σ. Πλατάνου Αμαρίου Κρήτης για το Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων

Ρομποτικό χωριό

Iδιαίτερα πρωτότυπο, πρωτοποριακό και ενδιαφέρον Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων, συμβάλλει ενεργά στην ανάδυση της αναγκαιότητας των μαθητών για ψηφιακή αφήγηση, δημιουργικό προγραμματισμό και εμβάθυνση στις Νέες Τεχνολογίες με προσανατολισμό στην Εκπαιδευτική Ρομποτική.

Η Επιτροπή Βραβείων συγχαίρει τα παιδιά για τη δημιουργική τους προσπάθεια, καθώς και τους αξιόλογους εκπαιδευτικούς τους.

Έπαινο στο 21^ο Νηπιαγωγείο Αθηνών για το Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων

Ο στρατός με τα καλά και τα κακά φαντάσματα

Iδιαίτερα πρωτότυπο, πρωτοποριακό και ενδιαφέρον Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων, συμβάλλει ενεργά στην ενίσχυση της δημιουργικότητας και της αυτοεκτίμησης των παιδιών μέσω της Συναισθηματικής Αγωγής.

Η Επιτροπή Βραβείων συγχαίρει τα παιδιά για τη δημιουργική τους προσπάθεια, καθώς και την αξιόλογη εκπαιδευτικό τους.

Έπαινο στο Δ. Σ. 1^ο Ηλιούπολης για το Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων

Αγγίζοντας το όνειρο μέσα από την πόλη μου, το παιδί και τα μνημεία της Ηλιούπολης

Iδιαίτερα πρωτότυπο, πρωτοποριακό και ενδιαφέρον Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων, συμβάλλει ενεργά στην ανάδυση της αναγκαιότητας της διαθεματικότητας μέσα από την τοπική ιστορία, βασικό στοιχείο διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς μας.

Η Επιτροπή Βραβείων συγχαίρει τα παιδιά για τη δημιουργική τους προσπάθεια, καθώς και τους αξιόλογους εκπαιδευτικούς τους.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ:

Πρόεδρος: Μερκούριος Αυτζής

Ζαχαρούλα Καραβά, Μερκούριος Αυτζής, Χρυσούλα Πετρίδου, Ειρήνη Κατσίπη, Ελένη Παπαζήση