Θα μπορούσες να το αποκαλέσεις ιστορία μυστηρίου. Ή ένα βιβλιο-θρίλερ. Ή ένα νεανικό μυθιστόρημα. Ίσως όμως τίποτα απ’ όλα αυτά να μην το περιγράφει καλύτερο όσο το “φιλοσοφική μελέτη της σύμπτωσης”.
Είναι η ιστορία της Βρετανίδας Λόρεθ, μιας τυφλής έφηβης, του επτάχρονου αδερφού της, Μπέντζαμιν, και του πατέρα τους, ενός διάσημου συγγραφέα που εξαφανίζεται μυστηριωδώς στην Αμερική.
Η Λόρεθ θέλει να τον αναζητήσει. Ναι, από την Αγγλία στη Νέα Υόρκη. Δυο ανήλικοι από το Χίθροου του Λονδίνου σε υπερατλαντικό ταξίδι. Δυο είπα. Γιατί παίρνει μαζί της ως οδηγό τον αδερφό της. Κι επειδή δε ξέρει πόσο νόμιμο είναι όλο αυτό, πρώτον, το κρατά κρυφό από τη μητέρα της και δεύτερον, προσποιείται παντού, σε αεροδρόμια και δρόμους ότι δεν είναι τυφλή. Κι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να δείξει σε όλο τον κόσμο ότι είναι… ορατή.
Φτάνουν στη Νέα Υόρκη. Περιπλανώνται. Αναζητούν στοιχεία. Ένα σημειωμάριο του πατέρα τους, μερικοί στοιχειωμένοι αριθμοί, μερικοί διάσημοι λάτρεις των συμπτώσεων και ανάμεσα σε όλα αυτά ο πατέρας τους.
Το αστυνομικό μυστήριο δεν έχει ντέτεκτιβ. Έχει τη Λόρεθ. Κι αυτή θα φτάσει στο νήμα της αλήθειας, μιας πολύ περίεργης αλήθειας. Γιατί τα στοιχεία, το ένα μετά το άλλο, δείχνουν ότι ο πατέρας της έφυγε για τον παράξενο κόσμο των συμπτώσεων, μιας ιδέας που δούλευε για βιβλίο πολλά χρόνια τώρα. Κι είναι κι αυτό το σημειωματάριο του πατέρα της που την τρελαίνει αλλά κι εκείνοι οι παράξενοι αριθμοί, το 354 και το 137. Κουβάρι, πλοκή κι ένα ατελείωτο κυνηγητό της αλήθειας.
Ο Μάρκους Σέντγουικ, ένας από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς για παιδιά και νέους, μας παίρνει από το χέρι με κάρτα επιβίβασης το Χίθροου σε ένα πολλαπλό ταξίδι.
Το πρώτο που κάνουμε είναι εκείνο στον κόσμο των τυφλών, στις ρουτίνες τους, τις τόσο εύκολες και φυσιολογικές για εμάς, στις δυσκολίες τους ακόμα και στις πιο απλές κινήσεις όπως η κίνηση των χεριών κατά το περπάτημα. Και μάλιστα μέσα από την περιπέτεια μιας έφηβης τυφλής, ενός παιδιού ουσιαστικά. Η αφήγηση του Σέντγουικ, η πρωτοπρόσωπη δηλαδή αφήγηση της Λόρεθ, είναι μια αφήγηση που βασίζεται στις αισθήσεις, τους ήχους, τις οσμές, τα ένστικτα, την ενέργεια και όχι στην όραση και τις εντυπώσεις που αυτή εισπράττει. Τα ζωντανεύει εξαίρετα όλα αυτά ο συγγραφέας διδάσκοντάς σε, εσένα που βλέπεις και το θεωρείς τόσο δεδομένα όλα, πως καθόλου δεν είναι. Παράλληλα, φωτίζεται η λεκτική διαφοροποίηση ενός τυφλού ανθρώπου που αναζητά την ουσία πέρα από τις εικόνες που εγκλωβίζουν τους βλέποντες στην ακαταμάχητη “βία” τους.
Η Λόρεθ δεν ενοχλείται καθόλου από την τυφλότητά της. Την έχει υπερβεί. Την έχει τοποθετήσει και τη διαχειρίζεται λειτουργικά υπέρ της. Εκείνο που την ενοχλεί αφάνταστα είναι να τη θεωρούν ανόητη εξαιτίας της μη όρασης.
Το δεύτερο ταξίδι (λέγε με δεύτερο επίπεδο) είναι μια ενδελεχής μελέτη της “σύμπτωσης”. Πόσο μπορεί να σε ορίσει, να σε κατευθύνει, να σε κεντρίσει ως άνθρωπο και δημιουργό (συγγραφέα), να σε τρελάνει εν τέλει. Γιατί η Λόρεθ ανακαλύπτει ότι ουκ ολίγοι κρέμασαν πάνω στο όνομά της τη μισή τους και πλέον ζωή.
Το τρίτο είναι η προσπάθεια του συγγραφέα για μια ωδή στις αδερφικές σχέσεις. Το αναπτύσσει πολύ καλά αυτό. Η πλοκή του και η αφηγηματική του τέχνη είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα. Και η αγωνία χτυπάει κόκκινο σε πολλές περιπτώσεις. Μέσα από όλο αυ΄το το φάσμα, καταφέρνει να φωτίσει τη σχέση της Λόρεθ με τον αδερφό της αλλά και τον πατέρα τους.
Όπως έγραψα, το “Δεν είναι αόρατη” έχει εξαιρετική πλοκή. Ίσως στο τέλος μένει μετέωρο μέσα σου κάτι. Αλλά, θεωρώ, ότι ο συγγραφέας δεν ήθελε να φτιάξει ένα τέλος-θρίλερ. Γι’ αυτό και αφήνει την ιστορία του να προσγειωθεί σχετικά ομαλά και όχι ακραία κινηματογραφικά.
Ο Μάρκους Σέντγουικ γεννήθηκε στο Κεντ το 1968 και σήμερα ζει κοντά στο Κέμπριτζ. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “Floodland”, χαιρετίστηκε το 2011 ως ένα εντυπωσιακό δείγμα γραφής πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα κερδίζοντας Έπαινο Βραβείου Printz, ενώ ο ίδιος τιμήθηκε με το Βραβείο Branford Boase. Έκτοτε έχει τιμηθεί για τα βιβλία του με πολλά βραβεία, με πιο σημαντικά το Printz Award (2013) για το βιβλίο Midwinterblood, το Booktrust Teenage Prize και Blue Peter Book Award. Βιβλία του έχουν βρεθεί στις βραχείες λίστες για πάνω από τριάντα βραβεία μεταξύ των οποίων τα Carnegie Medal, the Edgar Allan Poe Award and the Guardian Children’s Fiction Prize (πέντε φορές). Το βιβλίο Δεν είμαι αόρατη, είναι το δέκατο τρίτο μυθιστόρημα του για παιδιά και νέους. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την προσωπική του ιστοσελίδα.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Δεν είναι αόρατη |
| Συγγραφέας: | Μάρκους Σέντγουικ |
| Μετάφραση: | Μαρίζα Ντεκάστρο |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος, 2015 |
| Σελίδες: | 248 |
| Μέγεθος: | 14,5 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-569-276-6 |
