Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18 – Δοκίμιο
Το είδος αυτό κριτικής της ποίησης από έναν ποιητή, δηλαδή αυτό που ονόμασα εργαστηριακή κριτική, έχει έναν καταφανή περιορισμό. Ό,τι δεν έχει σχέση με το έργο του ποιητή ή ό,τι αντιπαθεί βρίσκεται έξω από την αρμοδιότητά του. Ένας άλλος περιορισμός της εργαστηριακής κριτικής είναι ότι η κρίση του ποιητή είναι ίσως αναξιόπιστη έξω από τη δική του τέχνη. Οι αξιολογήσεις που έκαμα σε ποιητές παρέμειναν σχεδόν σταθερές σε όλη μου τη ζωή. Ιδιαίτερα οι απόψεις μου για ορισμένους ζωντανούς ποιητές παρέμειναν οι ίδιες.
Τα δοκίμια του Τ.Σ. Έλιοτ, η άλλη όψη της πνευματικής του υπόστασης σε μια εξαιρετική έκδοση.
Περί τίνος πρόκειται
Επτά σηµαντικά δοκίµια του κορυφαίου Άγγλου ποιητή Τ. Σ. Έλιοτ, σε µετάφραση και σχόλια του ποιητή, δοκιμιογράφου και κριτικού Στέφανου Μπεκατώρου και εισαγωγή του εξαίρετου κριτικού λογοτεχνίας και συγγραφέα του 20ου αιώνα Φρανκ Κερμόντ.
Η παρούσα έκδοση αποτελεί μέρος του βιβλίου που κυκλοφόρησε το 2003 από τις Εκδόσεις Πατάκη με τίτλο Δεν είναι η ποίηση που προέχει-Δοκίμια για την ποίηση και τους ποιητές, έναν τόμο 548 σελίδων με δοκίμια του Έλιοτ που παρουσίαζαν τις κύριες πτυχές της θεωρίας του για την ποίηση και την κριτική της σε μετάφραση και επιλογή κειμένων και τότε του Στέφανου Μπεκατώρου. “Η γλώσσα της κριτικής του [Έλιοτ]”, γράφει ο Μπεκατώρος, “έχει την τυπικότητα, επισημότητα και ψυχρότητα με την οποία θα έγραφε ένας δικαστής την απόφασή του, όχι όμως την τυποποιημένη γλώσσα του. Αυτό αποδεικνύει τη φροντίδα του για αυτοσυγκράτηση και διαρκή έλεγχο, για σαφή διατύπωση και μετάδοση των νοημάτων του, για απλότητα και διαύγεια. Και πάντοτε, πρώτη μέριμνα: το έργο, όχι ο συγγραφέας”.
Δεν είναι ένα βιβλίο πολύτιμο μόνο για όσους αγαπούν την ποίηση και το απαύγασμά της, αλλά και για όλους όσοι γράφουν κριτικές για αυτήν, αλλά και ευρύτερα για λογοτεχνικά έργα, καθώς τους εξοπλίζει με τη γνώση, τις απόψεις και το θεωρητικό οπλοστάσιο ενός σπουδαίου μοντερνιστή που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του.
Τα δοκίμια του Έλιοτ είναι: Η παράδοση και το ατομικό τάλαντο, Η λειτουργία της κριτικής, Ποίηση και Φιλοσοφία, (το ενενηντασέλιδο) Η χρήση της ποίησης και η χρήση της κριτικής, Η κοινωνική λειτουργία της ποίησης, Τα όρια της κριτικής και Για να κρίνουμε τον κριτικό, ενώ στο τέλος υπάρχουν εξαιρετικά πλούσια και λεπτομερή σχόλια άνω των πενήντα σελίδων.
Είναι μια πορεία της κριτικής σκέψης του Έλιοτ, καθώς έβλεπε ξανά και ξανά την ποίηση ως φύση και διαδικασία, αλλά και μια σπουδή για κάθε μελετητή της λογοτεχνίας.
“Η θέση αυτού του γραπτού είναι ότι υπάρχουν όρια που, αν τα υπερβεί κανείς προς μια κατεύθυνση, τότε η λογοτεχνική κριτική παύει να είναι λογοτεχνική, και αν τα υπερβεί προς μια άλλη, τότε παύει να είναι κριτική”, ξεκινά ο Έλιοτ στο φημισμένο δοκίμιο Τα όρια της κριτικής.
Ο Έλιοτ θεωρούσε τα δοκίµιά του ένα σπουδαίο κομμάτι του “συγγραφικού του εργαστηρίου“, καθώς η ποίησή του λειτουργούσε αδιάσπαστα ενωμένη με τη δοκιμιακή του έκφανση, η οποία αποτύπωνε αντιλήψεις του, σκέψεις του, μια ευρύτερη καταγραφή του πνευματικού κόσμου του ανδρός.
Εκδόσεις Πατάκη.
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Για την ποίηση |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Selected Essays
|
| Συγγραφέας: | T. S. Eliot |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Φεβρουάριος 2024 |
| Μετάφραση: | Στέφανος Μπεκατώρος |
| Σχόλια: | Στέφανος Μπεκατώρος |
| Σελίδες: | 336 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-618-07-0311-5 |
