Απολύτως κινηματογραφικό και συγχρόνως καλογραμμένο και καθηλωτικό το βιβλίο του Κρις Γκραμπεστάιν “Απόδραση από τη Βιβλιοθήκη του Κυρίου Λιμοντσέλο”. Αυτό που καθιστά το βιβλίο αυτό ξεχωριστό δεν είναι οι ήρωες, τα δώδεκα δωδεκάχρονα παιδιά, ούτε καν ο εκκεντρικός κατασκευαστής παιχνιδιών, κύριος Λιμοντσέλο με την ιδιόρρυθμη γραμματέα του Δρ Ζιντσένκο που “συμπρωταγωνιστούν” στις σελίδες του βιβλίου. Είναι ο τόπος όπου διαδραματίζεται η ιστορία, μια μοναδική βιβλιοθήκη και το παιχνίδι διαφυγής που στήνεται με πιόνια τα παιδιά. Αλλά ας ξετυλίξουμε το νήμα της ιστορίας από την αρχή. Η καινούρια δημόσια βιβλιοθήκη της μικρής πόλης όπου ζούσε ο Κάιλ με τα αδέρφια του, ήταν δωρεά του κατασκευαστή παιχνιδιών Λουίτζι Λιμοντσέλο και ήταν πραγματικά φαντασμαγορική! Χρυσοί τρούλοι, μάρμαρα, συντριβάνια, αίθουσες με άπειρα βιβλία φυσικά, αλλά και υπολογιστές, ολογράμματα να ξεπετάγονται δίνοντας πληροφορίες για τα βιβλία και τη βιβλιοθήκη ήταν μερικά μόνο από τα στοιχεία που έκαναν αυτό το κτήριο μοναδικό. Η απουσία παραθύρων ήταν σκόπιμη και περιέχει τον αυτονόητο συμβολισμό: “Μια βιβλιοθήκη δεν χρειάζεται παράθυρα. Τα βιβλία είναι παράθυρα σε κόσμους που δε θα βλέπαμε ούτε στα όνειρά μας”. Το ίδιο ισχύει και για την πόρτα θησαυροφυλακίου, η οποία τοποθετήθηκε για να μας θυμίζει ότι οι σκέψεις μας είναι ασφαλείς όταν βρίσκονται σε μια βιβλιοθήκη. Η μοναδική ευκαιρία που δίνεται στα δώδεκα παιδιά, μεταξύ των οποίων και ο Κάιλ, να διανυκτερεύσουν σε αυτόν τον χώρο πριν καν γίνουν τα εγκαίνιά του, φαντάζει απίστευτη τύχη! Για την έξοδό τους από εκεί όμως, τα παιδιά θα χρειαστούν ακόμα περισσότερη τύχη, εξυπνάδα, γνώσεις και κυρίως συνεργατικό πνεύμα. Γιατί είναι γνωστό ότι “γνώση που δεν μοιράζεται μένει άγνωστη”.
Κάθε μια από τις 322 σελίδες του βιβλίου καθηλώνει τον αναγνώστη, όχι μόνο τον έφηβο αλλά και τον ενήλικα, με το χιούμορ και την έξυπνη, περιπετειώδη πλοκή. Οι πληροφορίες για συγγραφείς, βιβλία, μεθόδους ταξινόμησης μιας βιβλιοθήκης δίνονται με τρόπο που “ιντριγκάρει” για περισσότερη έρευνα από τους νεώτερους ή λιγότερο μυημένους αναγνώστες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το DDC, το Δεκαδικό δηλαδή Σύστημα Ταξινόμησης βιβλίων βιβλιοθήκης που πήρε το όνομά του από τον βιβλιοθηκονόμο Μelvil Dewey. Αλλά και ολογράμματα όπως αυτό της Αφροαμερικανίδας Μάγιας Αγγέλου κατά κόσμον Αν Μάργκαρετ Τζόνσον, της βραβευμένης εικονογράφου Λόρεν Τσάιλντ, του Έρικ Άρθουρ Μπλαιρ αλλά και των Δρ Σους και Σελ Σιλβερστάιν εμφανίζονται άλλοτε ως βοηθητικά στοιχεία για την απόδραση κι άλλοτε ως αξιομνημόνευτα στοιχεία της λογοτεχνίας.
Πέρα από όλα τα άλλα αυτή η ιστορία κατορθώνει να προσδώσει στα βιβλία και τη βιβλιοθήκη απίστευτη αίγλη, μυστήριο και ενδιαφέρον. Η τεχνολογία δεν “κλέβει” ούτε μειώνει αυτά τα χαρακτηριστικά. Αντιθέτως έρχεται συνεπικουρικά και καθιστά μεγαλύτερο και περισσότερο παιγνιώδες το ενδιαφέρον για το βιβλίο. Παιχνίδι, τεχνολογία και βιβλίο παρουσιάζονται ως ένα τρίπτυχο απόλυτης απόλαυσης και ψυχαγωγίας για τα παιδιά. Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες και φυσικά σε βιβλιοθήκες!
Κρις Γκραμπενστάιν
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Απόδραση από τη Βιβλιοθήκη του κυρίου Λιμοντσέλο |
| Συγγραφέας: | Κρις Γκραμπενστάιν |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, Οκτώβριος 2014 |
| Μετάφραση: | Δέσποινα Δρακάκη |
| Σελίδες: | 328 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-566-752-8 |
