Ο παππούς χάρισε ένα χωράφι του στην εγγονή του, τη Σημίνα. Το καλοκαίρι ο μπαμπάς της, την πήγε να το δει. “Εκεί είναι το χωράφι σου”, της είπε. Ένα πλατύ, τετραγωνισμένο χωμάτινο κομμάτι γης στη μέση του πουθενά, στην καρδιά του κόσμου της Σημίνας. Έτρεξε και ξάπλωσε πάνω στο χώμα του. Και τότε αρχίσανε τα όνειρα.
“Θα φτιάξω έναν πύργο με καμπάνα”. “Όχι, θα φυτέψω δεκάδες πολύχρωμα λουλούδια να μυρίζουν σαν την καλύτερη κολόνια”. Χμ! Όχι! “Θα φτιάξω μια πισίνα να κολυμπάμε πάπιες, κύκνοι και άνθρωποι παρέα”. Ή μήπως μια παγωμένη λίμνη για πατινάζ; Ή μήπως κάτι άλλο; Ή μήπως αυτό ή μήπως εκείνο, πέρασε η ώρα κι απόφαση δεν έβγαλε.
Μα τι να την κάνεις την απόφαση; Δε χρειάζεται τίποτα να σκεφτείς και να αποφασίσεις. Κάπου εκεί, στη μέση του πουθενά, στην καρδιά του κόσμου της, υπήρχε ένα τετραγωνισμένο χωμάτινο κομμάτι γης. Κι ήταν δικό της. Κι ήταν όμορφο, έστω κι αν είχε μόνο χώμα. Αυτό ήταν που μετρούσε κι άλλο τίποτα.
Τρυφερό κι ονειροπόλο το βιβλίο της Μαρίας Ρουσάκη, ζωντανή η εικονογράφηση της Πωλίνας Παπανικολάου. Η ιδιοκτησία γης κι η αξιοποίησή της στο μυαλό ενός μικρού παιδιού. Το ταξίδι του νου της ώστε τούτο το άγονο κομμάτι γης που της κληροδότησε ο παππούς της να αξιοποιηθεί και να γίνει κάτι καλύτερο απ’ ο,τι μοιάζει να είναι τώρα.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ένα χωράφι για τη Σημίνα |
| Συγγραφέας: | Μαρία Ρουσάκης |
| Εικονογράφηση: | Πωλίνα Παπανικολάου |
| Εκδόσεις: | Κέδρος, 2003 |
| Σελίδες: | 28 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 28 |
| ISBN: | 978-960-04-2245-0 |
