«Η ιστορία είναι ζωή, είμαστε εμείς, και άλλοι σαν εμάς.» Και τα παραμύθια; Κι αυτά ζωή είναι. Κι η ζωή τι είναι; Ένα ταξίδι! Ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες, ψίθυρους, όνειρα και ιστορίες. Όταν γράφει σε ταξιδεύει η Μαρία Αγγελίδου γιατί έχει μια μοναδική και ιδιαίτερη ρότα! Κι όταν δεν γράφει, τότε απλώς μεταφρά..ζει!
Κι όσοι την έχουν ζήσει λίγο ή λίγο πιο πολύ έχουν να πουν πολλά…
“Όχι μόνο τις δικές της, όχι μόνο τις πρωτότυπες, αλλά ακόμη και τις ιστορίες που έχω ξανακούσει χιλιάδες φορές, ακόμη κι αυτές, θέλω να μου της πει από την αρχή η Μαρία Αγγελίδου. Γιατί έχει ένα μοναδικό τρόπο να “ταξιδεύει” στις ιστορίες, να διαλέγει εκείνη τα αξιοθέατα, να χαράζει τις δικές της διαδρομές. Γι’ αυτό και όταν επιστρέφει απ’ το “ταξίδι” της να σου πει τί είδε, μαγεύεσαι. Άσε που αν οι ιστορίες που “ταξιδέψαμε”, που ζήσαμε, που διαβάσαμε, είναι πλούτος, τότε η Μαρία είναι όχι μόνο ζάμπλουτη αλλά και -πράγμα σπάνιο για ζάμπλουτους- πολύ πολύ γενναιόδωρη!”
Αντώνης Παπαθεοδούλου
“Αν ζωγράφιζα τη Μαρία θα έκανα έναν εγκέφαλο όλο κουτάκια. Χιλιάδες κουτάκια. Εκατομμύρια κουτάκια. Ένα μυαλό που ξυπνάει το πρωί με εκατομμύρια ιδέες στο κεφάλι και όλη την υπόλοιπη μέρα την περνάει μεθοδεύοντας και τακτοποιώντας τις ιδέες αυτές στα διάφορα κουτάκια- ίσως και με αλφαβητική σειρά. Έχει κι ένα κουτάκι recycle bin και πετάει αμέσως ό,τι είναι περιττό, για να μη της πιάνει χώρο από άλλα μαγικά πράγματα που έχει σκεφτεί να κάνει.Χαίρομαι πολύ που μέσα σε κάποιο μικρούλι από αυτά τα κουτάκια κατοικώ κι εγώ. Χαίρομαι πολύ που με άφησε να μπω εκεί μέσα. Χαίρομαι πολύ που μου εμπιστεύτηκε τις λέξεις της για να τις ζωγραφίσω. Κι αυτές οι λέξεις…απλές λέξεις, καθημερινές, που όμως βαλμένες στη σειρά, με μια μυστική συνταγή, σε πάνε πίσω στο χρόνο και μετά ξανά στο παρόν και μετά στο μέλλον και μετά ξανά ακόμα πιο πίσω, στα βάθη των αιώνων. Και ξαφνικά κάνεις βουτιές στη θάλασσα με τον Αριστοτέλη και πιάνεις ψάρια με τα χέρια, γίνεσαι φίλος με τον Αίσωπο κι ακούς παραμύθια… ακόμα και τον Ξέρξη, που αλλιώς στον έχουν περιγράψει, τώρα πια τον καταλαβαίνεις και τον συμπονείς. Ναι. Έχω κάνει πολλά ταξίδια κι έχω γνωρίσει πολύ κόσμο μέσα σπό τις ιστορίες της Μαρίας. Ας πούμε, όποτε ακούω το όνομα Θαλής, δε σκέφτομαι θεωρήματα, αλλά θυμάμαι αυτό το παιδί που οι γονείς του ανησυχούσαν, γιατί αντί να παίζει, κοιτούσε τα αστέρια και μετρούσε τον ήλιο. Ή όταν ακούω Αλκιβιάδης θυμάμαι αυτό το παιδί που όλο έτρεχε και σκαρφάλωνε και δεν κουραζόταν ποτέ. Ή όταν βλέπω σε ένα μουσείο να θαυμάζουν και να φωτογραφίζουν έναν καταπέλτη του Αρχιμήδη, μόνο εγώ ξέρω πόσο στενοχωρημένος ήταν, τί δίλημμα μεγάλο είχε την ώρα που τον έφτιαχνε.
Ναι. Έχω κάνει πολλούς φίλους με τη Μαρία.
Και την ευχαριστώ πολύ γι αυτό.
Κι όπως της έχω ξαναπεί, θα θελα να γράψει την ιστορία όλου του κόσμου, γιατί θέλω να κάνω κι άλλους φίλους.”
Ίρις Σαμαρτζή
“Με τη Μαρία αν και γνωριζόμαστε χρόνια, μια και κινούμαστε στον ίδιο χώρο, δεν έχουμε ακόμη βρει χρόνο να κάνουμε παρέα. Πολυάσχολη εκείνη – πολυάσχολος εγώ. Έχουμε πιει έναν καφέ κι έχουμε ταξιδέψει μαζί τρεις μέρες στην Κύπρο. Είμαι χαρούμενος που ήμουν σε κριτική επιτροπή που τη βράβευσε για τα βιβλία της των γνώσεων, γιατί πραγματικά με τη δουλειά της έχει δώσει στην κατηγορία άλλη διάσταση . Είμαι όμως υπερήφανος που ήμουν στο Δ.Σ. του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου που πρότεινε την αναγραφή της στον τιμητικό πίνακα μεταφραστών της ΙΒΒΥ. Τη Μαρία αν την εκτιμώ ως συγγραφέα, την θαυμάζω ως μεταφράστρια. Είναι η μεταφράστρια που αγαπά και τιμά το συγγραφέα και το έργο του, το οποίο μεταφράζει, κι αυτή η αγάπη της φαίνεται στο μετάφρασμα. Ακούραστα εργατική και αθεράπευτα απαιτητική από τον ίδιο της τον εαυτό, με την εξαιρετική δουλειά της καθιστά τόσο τυχερούς όσους έχει μεταφράσει ! Της εύχομαι να συνεχίσει να γράφει και να μεταφράζει χαρίζοντας στους αναγνώστες σελίδες αναγνωστικής απόλαυσης.”
Βαγγέλης Ηλιόπουλος
Κυρία Αγγελίδου ήταν τιμή μας να σας φιλοξενήσουμε στο elniplex!
